Verscheiden andere muzikanten speelden met dit project mee gedurende de jaren en de band verwerkt verschillende stijlen in hun muziek, zoals o.a.: jazz, metal, klassiek, experimentele rock en progrock.
Hun debuut album "Sum" verscheen in het najaar van 2009 via het Videoradio label, maar voor die tijd bracht de band al verscheidene demo-CD's uit, waarvan "Out Of Psychical Activity" in 2003, "Demo 504" in 2004, "LiveDemoN 205 in 2005 en "Frames of Our MadNess" in 2006, plus de DVD "Der Golem Live" in 2007 onder de naam OUTOPSYA ENSEMBLE.
Daarbij maakten ze live de muziek bij de "stomme" film Der Golem uit 1920 in Piaza del Municipio te Pergine.
In 2011 verscheen hun tweede CD, "Fake" een dubbelaar, via het Lizard Open Mind label met daarop 22 nummers.
De muziek was eigenlijk bedoeld om als soundtrack voor de Amerikaanse "stomme" horror film The Phantom Of The Opera uit 1925 te dienen, maar omdat het door copyright zaken niet mogelijk was, de film bij hun muziek te verpakken werd besloten om alleen de CD uit te brengen.
Het was echter de bedoeling om de CD als 1 lang nummer uit te brengen, maar omdat dit 90 minuten durende nummer te lang voor 1 CD was, werd besloten het op 2 te doen en het daarbij 2 verschillende kleuren te geven; Violet voor CD 1 en Zwart voor CD 2.
Part 1 (Violet) start met "Useless, Fake & Aweful", dat bestaat uit een schitterend hypnotiserend synthesizer geluid met gedeclareerde teksten en over gaat in "Engage", een fantastisch experimenteel stukje elektronische muziek, dat tegen het eind dansbaar wordt.
Vervolgens "Rays, Rays, Rays", experimenteel en jazzy gemixt met een dance ritme en progrock en ook dit klinkt schitterend, waarna er 3 korte nummers volgen en "Engage (reprise)", experimentele dance, is daar de eerste van.
Dan volgen het zeer experimentele "Noh", waarin vervormde stemmen plus bellen het nummer maken en "99% Of People Will skip", een zwaar stukje elektronische muziek, dat over gaat in "Nausia" een stuk heerlijk experimenteel op piano met als achtergrond hijgende en allerlei vreemde andere geluiden.
Daarna "Phantom", een geweldig gezongen stuk progrock, waarin de gitaar een belangrijke rol speelt en dat op het laatste stuk in totale elektronische chaos uitmondt en verder gaat in het langste nummer van part 1, getiteld "Lilies", dat zo'n 15 minuten duurt en net als de kortere nummers erg experimenteel klinkt en ook hierin vindt weer van alles plaats en er zelfs ruimte voor een prima stukje symfonische pop.
"My joy" vervolgt het prachtige symfonische einde en het laatste nummer "Insane" van "Violet" is een heerlijke zware progrocksong met experimentele randjes.
Op Part 2 (Black) staan evenveel nummers als op Violet, 11 dus en de eerste daarvan heet "The Word Has Been", een elektronische progrocksong met een vrij monotoon, maar erg spannend klinkend ritme, waar doorheen andere ritmes gespeeld worden en dit nummer wordt gevolgd door "Anxious", een heel heerlijke rustige soundscape gespeeld op gitaar en basgitaar.
Vervolgens "Enter The Brain", dat een lekkere symfonisch nummer is en het daarop volgende "Lanterns" is een schitterend progrocknummer met symfonische en elektronische invloeden.
"Loving You Sick (Part 1)" is het langste nummer van Black, dat 6 minuten duurt, waarin de band heavy rock, dance, symfonisch en elektronisch met elkaar verbindt en vakkundig tot één geheel smeedt.
Daarna hoor ik "Khen", een lekker elektronisch stuk experimentele muziek, dat over gaat in een korte heavy rocksong, getiteld "Virus", waarna ik "Loving Heat" te horen krijg, een prima klinkende rocksong, die iets naamr heavy rock neigt.
Dan volgen "Khen Khen", dat vrij experimenteel is en "Enter The Heart", dat experimenteel symfonisch is en als afsluiter hoor ik "Loving You Sick Part 2", dat net als part 1, een mix is van dance, elektronische, symfonische en heavy rock en dus geweldig klinkt.
De CD "Fake" van Outopsya zit meesterlijk in elkaar en verveelt geen moment, integendeel, dit is één van de spannendste CD's, die ik in jaren heb beluisterd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten