De band werd in 2000 opgericht en bestaat uit: Christian Koch - zang en sologitaar, Robert Braune - drums en M. Lammert - basgitaar en de band heeft zich muzikaal laten inspireren door o.a. (een vroege) Pink Floyd, Electric Prunes, Strawberry Alarm Clock en Spacemen 3 en talloze psychedelische progressieve rock bands.
Sinds 2000 hebben ze diverse LP's en CD's uitgebracht via verschillende labels, zoals: Triggerfish, Nasoni, Anzitisi Records, Krauted Mind Records, Herzberg Verlag en Sulatron, waar ook deze nieuwe CD dus op uit is.
De LP "Gravity Zero", die in november 2011 opgenomen is, bevat 9 songs, maar op de CD staan 2 nummers extra.
Het openingsnummer "Gravitation Zero" duurt meer dan dertien minuten, waarbij de eerste tonen me meteen laten weten, dat mijn hoofd gevuld gaat worden met psychedelische klanken, waarbij de band de controle overneemt, want dat roept dit nummer meteen bij me op en ik laat me dan ook gewillig meevoeren met dit fantastische stuk muziek, dat diverse tempowisselingen kent.
Vervolgens krijgt de band me in beweging met "No Silver Bird", waaraan een extra element is toevoegt; dance.
"Photosynthesis In Darkness" is een geweldige spacerocksong, waarbij stil zitten onmogelijk is, maar met het korte "Travelling Without Moving", weet Vibravoid me weer op het puntje van mijn stoel te krijgen en zijn mijn oren weer gespitst om maar zo min mogelijk van deze psychedelische tonen te missen.
Dan volgen "Eruptions Of The Green Sun", een stevige psychedelische progrocksong en de Eddie Cochran cover "Shotgun Wedding", een heerlijke psychedelische bewerking van dit nummer, die swingt als een trein.
Terug naar de psychedelische spacerock wordt gegaan met "Get Out Of Here" en hierin ligt het tempo redelijk hoog, waarbij ook dance invloeden hoorbaar zijn en het dan ook niet verwonderlijk, dat ik op mijn stoel zit mee te bewegen.
De tweede cover is een song van H.P.Lovecraft en heet "The White Ship", maar ook nu weer geeft de band daar een geheel eigen draai aan en dit psychedelische nummer wordt in een vrij laag tempo gespeeld.
"Brainplane" is behalve psychedelisch ook erg experimenteel en dat laatste voert de boventoon en eerlijkheidshalve moet ik opmerken, dat ik daardoor dit het minste nummer van de CD vind.
Dan volgen de bonustracks, die dus niet op de LP versie staan en de eerste daarvan heet "La Vie En Dusseldorf", een song, die aan de muziek van Kraftwerk doet denken, waarna de CD afgesloten wordt door het bijna 11 minuten durende "Radiation Zero", een erg experimenteel nummer, waarin de band helemaal los lijkt te gaan en zonder remmen hun psychedelische klanken de ruimte in schiet.
Vibravoid heeft zich met deze nieuwe LP/CD weer eens overtroffen en laat horen tot de top van dit genre te behoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten