De band bestaat uit Tomasso Dringoli - sologitaar, zang en percussie, Pilippo Ferrari - basgitaar, zang, rammelaars, maraca, elektronica en Matteo Salutari - drums en elektronica plus Davide Yannuccini - saxofoon, elektronica, die pas kort als vierde lid bij de band is gekomen.
Ook spelen er op de CD 2 gast muzikanten mee: Manuel Mazzetti - trompet (in Dirty Sanchez) en Emanuele "Bio" Ferrari - maraca en telefoniste (in Lucifer Rising).
De CD bevat 8 nummers , waarvan de eerste "A Melody Soft And Lazy" heet, dat een duivels gefluisterd stukje muziek in het Italiaans is, dat gevolgd wordt door het bijna 13 minuten durende "Inches", een verschrikkelijk goed stuk experimentele progrock, waarin van alles te beleven valt en ik hoor chaotische, heavy, duivelse en symfonische klanken in één nummer samengebracht, die overgaan in het volgende lange nummer, getiteld "Miles".
The Bad Mexican experimenteert hier rustig in verder, maar het wordt nergens saai en ook in dit nummer weet de band mijn aandacht volledig gespitst te houden, zodat ik maar niets van dit geweldige stuk muziek missen zal.
Vervolgens hoor ik "Steps", een kort heavy progrock nummer en "Dirty Sanchez", een fantastische mix van progrock, heavy rock en Latino overgoten met een hypnotiserend ritme, dat vlekkeloos overgaat in "(Z'Opho'Phi'A), dat met een schitterend hypnotiserend ritme begint, maar dat uitmondt in een heftige duivels klinkende chaotische song.
Daarna krijg ik weer een prachtig kort instrumentaal nummer voorgeschoteld, dat "Carosello" heet en als afsluiter van de CD trakteert de band me op "Lucifer Rising On Ciudad Juarez", waarin ik het idee heb bij een inwijdingsritueel aanwezig te zijn en dit sublieme stuk muziek brengt me in een heerlijke hypnotische trance.
"This Is The First Attemp Of A Band Called" van The Bad Mexican is een grandioze debuut CD, die je minstens beluisterd moet hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten