Baba Zula was opgezet als een extra project naast hun psychedelische rock band Zen en in eerste instantie richtte de band zich op het maken van muziek bij de film "Tabutta Rövasata" ("Somersault in the Coffin") van de Turkse regisseur Dervis Zaim in 1996, die via het Ada Music label verscheen.
De bandleden dachten na het maken van deze soundtrack weer verder te gaan met Zen, maar omdat er meer aanvragen kwamen voor het maken van soundtracks, werd besloten als Baba Zula door te gaan en werd Zen ontbonden.
In 1999 kwam hun tweede CD uit, getiteld "Üç Oyundan Onyedi Müzik" ("Seventeen Pieces For Three Plays") en deze verscheen via het Doublemoon label, waarna de band in contact kwam met de Britse dub producer Mad Professor, die hun volgende twee albums, "Ruhani Oyun Havalari"("Psychebelly Dance Music") (Doublemoon, 2003) en "Duble Oryantal" ("Belly Double") (Doublemoon, 2005) mixte.
Vervolgens maakte de band opnieuw een CD voor een soundtrack, getiteld "Dondurmam Gaymak" ("Ice Cream, I Scream"), die door Yüksel Aksu geregisseerd was en in 2006 via het Rh Pozitif label uitgebracht werd.
Daarna verschenen in 2007 de CD "Kökler" ("Roots") en in 2010 "Gecekondu" beide via het Doublemoon label, die in 2014 gevolgd wordt door "34 Oto Sanayi", die op het Lila Records label is uitgebracht en in eerste instantie alleen in Japan verschijnt en daar tijdens hun uitgebreide toer in oktober 2014 na hun optredens wordt verkocht.
Ook zal deze in Turkije verschijnen en het is de bedoeling, dat "34 Oto Sanayi" eveneens op LP zal worden uitgebracht en waarschijnlijk eind november 2014 in Nederland te koop zal zijn, als de band de 23ste van die maand op het Le Guesswho Festival te Utrecht optreedt.
In 2003 ging Emre Onel uit de band en werd vervangen door Cosar Kamci - goblet drum en darbuka en van 2004 tot 2010 maakte Ceren Oykut deel uit van de band als live video artieste.
Na hun samenwerking met Mad Professor en hun optreden in de documentaire "Crossing the Bridge" van Fatih Akin over de huidige muziek scene in Istanbul, kreeg de band meer internationale bekendheid en trad in de jaren er na op op onder andere: het Roskilde Festival (Denemarken), Sofia Film Festival (Bulgarije), Klinkende Munt Festival (België), Arezzo Wave Festival (Italië), Images of Middle East (toer langs meerdere steden in Denemarken), Cologne Triennale (Duitsland), Printemps de Bourges (Frankrijk), Simdi/Now Festival (Duitsland), Era Nowe Horyzonty (Wroclaw, Polen), het Boost Festival (Nederland) en de Venice Biennial (Italië).
In 2010 speelde Baba Zula in Paradiso, Amsterdam, live de muziek bij de film "Die Blumen Des Ostens" van regisseur Enis Altjelis en waren de bandleden te gast bij het Antalya Film Festival 2010 tijdens de première van deze film.
Verder trad de band onder andere op in: Spanje, Griekenland, Engeland, Roemenië, Amerika en Japan en speelden internationale gastmuzikanten Sly Dunbar en Robbie Shakespeare (Sly & Robbie), Alexander Hacke (Einstürzende Neubauten), Jaki Liebezeit (Can), Fred Frith en Brenna MacCrimmon (Canadese folk zangeres) en de Turkse gastmuzikanten Hüsnü Senlendirici (clarinetist van Laco Tayfa), Özkan Ugur (rock/pop muzikant van MFÖ) en Mehmet Güreli (schrijver, schilder en muzikant) met de band mee, terwijl ook regelmatig buikdanseressen op het podium te bewonderen zijn.
Inmiddels hebben er enkele veranderingen in de band plaats gevonden, want zo is Cosar Kamsi vervangen door Özgür Cakirlar - darbuka, davul, bendir en percussie en zijn Can Aydemir - basgitaar en Melike Sahin - zang bij de band gekomen en spelen Elena Hristova - ses en zang (2 songs), Faruk Giley - davul (3 songs) en Periklis Tsoukalas - ses, zang, elektrische ud en oud (1 song) met de band mee als gastmuzikanten.
De CD "34 Oto Sanayi" bevat 8 nummers en begint met "Itaat Etme" ("Do Not Obey"), waarin ik een heerlijke swingende in het Turks gezongen nummer te horen krijg, waarin psychedelische en traditionele invloeden te horen zijn.
Daarna hoor ik "Baska Bir Alem" ("Another World") een uitstekende licht psychedelische rock song met enkele prima tempowisselingen en dit nummer wordt gevolgd door "Gariplere Yer Yok" ("No Place For Strangers"), waarin de band me een geweldige mix van hip hop, traditionele Turkse muziek en psychedelische rock voorschotelt.
Dan krijg ik het kortste nummer van de CD te horen, dat iets meer dan een minuut duurt en "Ilk Askim" ("My First Love") heet en een rustig gezongen stukje bevat, gevolgd door "Sinek Koca" ("Fly Husband") en hierin laat de band me een mix van traditionele Turkse en moderne muziek horen, die in een zeer dansbaar ritme gespeeld wordt.
In "Ufaklik" ("Little One") krijg ik een fantastische swingende psychedelische song te horen, die Murat speciaal voor zijn zoontje Eren Devran (2 jaar) geschreven lijkt te hebben, die trouwens ook aan dit nummer mee mag doen.
Vervolgens hoor ik "Kücük Kurbaga" ("Froggie"), een schitterende swingende psychedelische rock song met dub invloeden en bij dit nummer is het dan ook onmogelijk stil te blijven zitten.
Het laatste nummer heet "Direnis Destani" ("The Legend Of Resistance") en ook hierin laat Baba Zula me genieten van een swingende uptempo psychedelische song, die uiterst dansbaar is.
De CD "34 Oto Sanayi" staat vol schitterende muziek, waarbij psychedelische en Turkse traditionele invloeden bepalend zijn voor het geheel en in een swingend ritme gespeeld worden, waardoor deze CD een lust voor het oor is en ik kan iedere muziekliefhebber dan ook aanraden, de muziek van de band eens te gaan beluisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten