Review: Destination Lonely - No One Can Save Me (Voodoo Rhythm Records, 2015) (Garagerock)

Destination Lonely is een garagerock band uit Toulouse, Frankrijk, die in 2010 hun debuut 10" vinyl EP "Fun Is Dead" uitbracht via Sentenza Records en toen bestond uit: Marco Fatal - sologitaar en zang, N-Wrong - basgitaar en zang en Nath - drums. 
In 2012 werd deze 10" gevolgd door de mini-LP "Kiss Or Kicks", die via Les Disques Steak verscheen, waarop de band bestond uit: Marco Fatal - sologitaar en zang, Vince Posadzki - basgitaar en zang en Thibaut - drums en zang, terwijl de bandbezetting op de nieuwe CD "No One Can Save Me" uit 2015 opnieuw anders is en tegenwoordig bestaat uit: Marco Fatal - sologitaar en zang, Lo' Spider - basgitaar, zang, orgel en percussie en Wlad - drums en percussie.
Eerder speelde Marco en Wlad samen in de band The Fatals, die hij in 2001 oprichtte, terwijl Lo'Spider eerder in The Jerry Spider Gang actief was.
Op de CD "No One Can Save Me", die door het Voodoo Rhythm Records label is uitgebracht en tussen juni en december 2014 in de Swampland studio te Toulouse werd opgenomen, wordt de band bijgestaan door Ismael Ardan - harp (1 nummer) en Arthur Larregle - basgitaar (1 nummer).

Het album, dat 10 nummers bevat, begint met "Freeze Beat", waarin ik een schitterende instrumentale mix van garagerock en surf hoor, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme bevat.
Daarna krijg ik "Gonna Break" te horen en hierin speelt de band een uitstekende snelle garagerock song, die tegen de eind 70er jaren punk aan zit en gevolgd wordt door "S+E+U+L", waarin de band een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische rock song speelt, die in een niet al te hoog tempo gebracht wordt.
Dan laat Destination Lonely me genieten van een fantastische mix van garagerock, surf en blues, die in een slepend ritme gespeeld wordt en "Mud" getiteld is, waarna "Now You're Dead" volgt en in dit nummer schotelt de band me een geweldige lekkere rustige rock song voor, die een licht hypnotiserend ritme heeft en gevolgd wordt door "Black Eyed Dog", een aanstekelijke swingende mix van garagerock en blues, waarbij het moeilijk is niet in beweging te komen.
In "Protect You" krijg ik een heerlijke rustige zestiger jaren gerelateerde rock song voorgezet en in "Outta My Head" krijg ik een vrij heftige uptempo garagerock song te horen, die swingt als een trein en gevolgd wordt door "Sun's Going Down", een fantastische cover van het nummer van de Nederlandse band The Outsiders en in het laatste nummer, "No One Can Save Me", laat de band me genieten van een schitterende heftige garagerock song, die in een vrij rustig tempo gespeeld wordt, een licht hypnotiserend ritme bevat en tegen het einde steeds heftiger wordt. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Destination Lonely heeft met "No One Can Save Me" een geweldig album gemaakt, dat er om schreeuwt om gedraaid te worden en ik kan deze schijf dan ook aan iedere liefhebber van zowel garagerock als zestiger jaren muziek voor de volle 100% aanraden.