In 1963 speelde hij samen met zijn broer Glenn (sologitaar) in de cover band The Torincoes, die later Tanglewood ging heten en nadat drummer Steve Upton zich bij het duo had gevoegd, ging de band verder onder de naam The Empty Vessel.
Nadat Glenn stopte, plaatsten Martin en Steve een advertentie, waarop Ted Turner en Andy Powell (beiden sologitarist) op reageerden en beiden werden goed genoeg bevonden, waarna Wishbone Ash in 1969 een feit was.
Na 4 studio albums en 1 live album besloot Ted in 1974 uit de band te stappen en verhuisde Wishbone Ash naar Amerika.
In 1980 stapte Martin uit de band, om een nieuwe band te vormen, die The Wolf Gang ging heten, maar ook onder de namen Bamboo en Martin Turner's Stolen Face op trad.
Nadat in 1987 Wishbone Ash weer in de originele samenstelling bij elkaar was gekomen, verschenen er 3 studio albums en deed de band diverse optredens, maar in 1991 stapte Turner na meningsverschillen opnieuw uit de band, om alleen nog terug te keren om op jubileum optredens mee te spelen, zoals bij het 25 jarige bestaan van de band in 1995/1996.
Ook werd er strijd gevoerd tussen Turner en Powell om de rechten van de naam Wishbone Ash, die door Powell gewonnen werd.
Martin ging vervolgens in The Blue Bishops spelen, waarmee hij als producer een album opnam en in 1996 verscheen zijn eerste solo album, getiteld "Walking The Reeperbahn", waarop materiaal staat, dat in de periode 1981-1996 werd opgenomen.
In 2005 richtte hij zijn nieuwe band Martin Turner's Wishbone Ash op, om te gaan optreden en nummers van de begintijd te gaan spelen, waarbij de nieuwe band bestond uit: Martin Turner - zang en basgitaar, Ray Hatfield - sologitaar, Keith Buck - sologitaar en Rob Hewins - drums.
Vervolgens wisselde de band van samenstelling en bestaat vanaf die tijd uit: Martin Turner - zang en basgitaar, Misha Nikolic - sologitaar, Danny Willson - sologitaar en Tim Brown - drums en in deze formatie werden de albums "New Live Dates Vol.1" (2006) en "New Live Dates Vol.2"(2007) uitgebracht, waarop Ted Turner op beide albums als gastmuzikant mee speelde.
In 2008 verscheen "Argus: Through The Looking Glass", een bewerking van het originele album uit 1969 en in 2010 verscheen de 2CD/DVD "Life Begins Tour", een opname van het optreden in het Leicester Y Theatre van maart 2010, terwijl in juli 2012 zijn persoonlijke memoires verschenen in het autobiografische boek "No Easy Road – My Life and Times with Wishbone Ash and Beyond".
In 2014 veranderde Martin, na een rechtzaak, die door Powell was gewonnen, noodgedwongen de aankondiging van optredens met zijn band in Martin Turner Plays The Music Of Wishbone Ash en in 2015 produceerde hij een nieuw album , getiteld "Written In The Stars", dat via het Dirty Dogs Discs label werd uitgebracht en daarop staan 11 nummers, die in de periode juli 2014 tot juli 2015 in de Liscombe Park Studio's te Buckinghamshire zijn opgenomen.
Het album begint met "The Big Bang (Overture)", een instrumentale inleiding tot het album en hierin hoor ik de band een rustig ruimtelijk stukje muziek spelen, dat gevolgd wordt door "The Beauty Of Chaos", eveneens een instrumentaal nummer, dat invloeden van surf bevat en in een rustig tempo gespeeld wordt.
Daarna krijg ik het titel nummer "Written In The Stars" voorgeschoteld en daarin laat de band me genieten van een lekker in het gehoor klinkende progressieve rock song, waarin enkele prima tempowisselingen zitten (luister nar een gedeelte van dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna "Lovers" volgt, een aanstekelijke dansbare rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Dan hoor ik "Vapour Trail", een uitstekende swingende uptempo progressieve rock song met heerlijk gitaarspel, die verder gaat in "The Lonely Star", een schitterend rustig melodisch instrumentaal nummer.
In "For My Lady" zet de band me prachtige progressieve poprock song voor, waar diverse tempowisselingen in zitten en de zang enigszins op die van John Watts van Fisher Z lijkt en in "Pretty Little Girls" krijg ik een geweldige swingende poprock song te horen, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Vervolgens hoor ik "Falling Sands", waarin Martin me een mooie rustige melodische rock song voorzet, gevolgd door "Mystify Me" en hierin laat hij me genieten van een aanstekelijke swingende rock song, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten en in het laatste nummer "Instellar Rockstar" krijg ik een schitterende rustige song te horen, waarin de zang zeer breekbaar klinkt en in een musical gespeeld had kunnen worden.
Martin Turner heeft met "Written In The Stars" een uitstekend album gemaakt, dat vol prachtige afwisselende muziek staat en bij de liefhebbers van dit genre zeker in de smaak zal vallen, kortom: een aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten