Zijn muzikale invloeden zijn onder andere: Pierre Henry, Kid Baltan, Tangerine Dream, Klaus Schulze, Jean-Michel Jarre, Kitaro, Vangelis, Tomita, Bo Hansson, ELP, Cream, Hendrix, Spirit, Moody Blues, Incredible String Band, Caravan, Camel, Gong, Steve Hillage, Pink Floyd, Ash Ra Tempel, Beatles, Sun Dial, Zappa, Brainticket, Hawkwind, Classical Indian music, Aphrodite´s Child, Eno, Aes Dana, Crosby, Stills & Nash, Bowie, Kraftwerk, Kula Shaker, Led Zeppelin, Mike Oldfield, Massive Attack, Witthüser & Westrupp en vele anderen.
Al jong leerde hij elektronisch orgel spelen en toen hij 16 jaar was, kreeg hij zijn eerste synthesizer, waarna hij na zijn twintigste ook eigen composities begon te maken en toen hij 26 was, leerde hij elektrische gitaar spelen.
Daarna begon hij nummers te schrijven en had reeds diverse synthesizers, orgels en effecten apparaten, die hij samen gekoppeld had in een kleine huis studio.
De komst van de computer opende nieuwe deuren voor Leonardo en van 1999 tot 2003 werkte hij erg gedreven en maakte veel nummers, waarbij hij het gevoel kreeg, dat het mogelijk was kwalitatief hoogstaande muziek te maken.
Tot 2003 bracht hij "All that is Energy" (EP), "Window" (EP), "Spiritworld 1,2 & 3" (elektronische muziek/dance) uit en in 2003 verscheen zijn eerste officiële album, getiteld "Origine" (elektronische muziek), gevolgd in dat zelfde jaar door de EP "Sadja".
Daarna volgden: "Soundweaver" (psychedelische elektronische muziek, 2003, 2004, 2005), "Dharma" (elektronische muziek, 2004), "Singing Electronic Devices" (elektronische muziek, EP, 2005), "Turn on, Tune in, Drop out" (spacerock, psychedelische muziek, 2005, remix 2007, unreleased) "Samsara" (2005), "Electronic Reality" (elektronische muziek, 2005), "Collective Memory Generator" (synthesizer, 2006), "Temple" (krautrock, 2007), "Open" (psychedelische elektronische muziek, 2007), "The Turning Point" (psychedelische elektronische muziek, 2007), "Sabda" (elektronische muziek, 2008), "Elements" (elektronische muziek, 2008), "The Fascinating Vibes of Electronic Waves" (elektronische muziek, 2009), "Voor Een Dag Van Morgen" (2009) (geproduceerd voor H.C. Feiler, 2005-2009), "Quantum Generation" (elektronische muziek, 2010), "Imagine" (ambient en dance, 2010), "Magical Extension" (psychedelische muziek, 2011, niet uitgebracht), "Inner Space Dimension" (psychedelische elektronische muziek, 2011), "Músarrindill" (2011, CD met Egbert Hovenkamp II), "InSpiratie" (2011, met Egbert Hovenkamp II, onuitgebracht), "Waar Het Stroomt" (2011 met zang, Nederlandse gedichten door Leoweyn, onuitgebracht), "Drones" (ambient, krautrock, 2012), "Chants According To..." (vedische mantra's, 2012, met G.N. Rao, niet uitgebracht), "AARDE" (2012, CD met Egbert Hovenkamp II), "Mantra Electronique" (elektronische muziek, 2013), "A Drop In The Ocean" (Boedhistische mantra's, 2013, CD met Lhamo Dukpa van Bhutan), "Gurumaya" (onder de naam Astral Son) (psychedelische muziek/krautrock, 2014, Vinyl/download) en "Silver Moon", eveneens als Astral Son (2015, Vinyl/download).
Onder de naam Son Of Ohm is zijn album "Syrinx", uit 2015, waarop 6 nummers te beluisteren zijn, in eigen beheer via Bandcamp verschenen en ook zijn album "Astronaut", dat 28 september 2017 via bandcamp verscheen, is weer in eigen beheer uitgebracht en tevens wordt het als CD-R via Neu Harmony uitgegeven.
Ook maakte hij, net als bij vorige uitgaven, het prachtige hoes ontwerp weer zelf en dat deed hij eveneens voor het CD-R album "Blackbirds" dat in juli 2018 via Neu Harmonie verscheen.
Zijn album "Electronic Muse", waarop 4 lange nummers staan, verscheen 19 september 2018, slechts enkele maanden later, in eigen beheer via bandcamp en deze werd door Neu Harmony op CD-R uitgebracht en in 2019, een half jaar later, heeft hij alweer een opvolger hiervan, getiteld "Paradigma", dat 15 juni 2019 verscheen en 7 nummers bevat, waarbij nog vermeldenswaardig is, dat hij, net als bij zijn vorige albums, het hoes ontwerp weer zelf heeft gemaakt, waarna in juni 2019 zijn album "Zeitgeist" verscheen, dat 3 lange nummers bevat.
Son Of Ohm lijkt eindeloze ideeën te hebben, want kort na "Paradigma" verscheen op 8 juli 2019 het album "The Lo-Fi Camembert Files", een verzameling liederen die hij al lang had liggen met de bedoeling ze eens vrij te geven en op 25 februari 2020 verscheen zijn album "Deeper Ground", waarop 8 nummer staan in eigen beheer als digitale download.
Opnieuw werden er binnen korte tijd enkele digitale albums uitgebracht, want op 11 maart 2020 verscheen "The End Of Time" als digitale download en binnenkort ook als CD-R, waarbij vermeldt kan worden, dat het hoes ontwerp, deze keer van de hand van schilder Frans Meijer komt.
Het album, dat 3 lange nummers bevat, begint met "The Bleep Maskerade", waarin Son Of Ohm me laat genieten van een heerlijke rustige mix van elektronische muziek en krautrock, die een terugkerend ritme bevat en lichte psychedelische en ruimtelijke invloeden bevat.
Daarna volgt "Shift Of Perspective" en hierin krijg ik een fantastisch uptempo krautrock nummer voorgeschoteld, dat een licht hypnotiserend terugkerend dansbaar ritme bevat, spacerock invloeden heeft en swingt.
In "Dark Meadows" hoor ik een Son Of Ohm een prachtig rustig elektronisch nummer spelen, dat een licht hypnotiserend ritme heeft en new age invloeden bevat, dat halverwege verandert en over gaat in een stuk ruimtelijke psychedelische muziek, waar ver op de achtergrond opzwepende drums geluiden te ontwaren zijn.
"The End Of Time" van Son Of Ohm bevat 3 geweldige elektronische nummers, waarmee hij me van begin tot einde in de ban van zijn muziek heeft gehouden en ik kan liefhebbers van elektronische muziek en krautrock deze schijf dan ook aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten