Ske brengt op 11 juli 2021 zijn solo tweede album "Insolubilia", waarop 11 nummers staan, in eigen beheer als CD uit, gestoken in een mini LP hoes, inclusief een 12 pagina's tellend boekje en daarop spelen de volgende muzikanten mee: Fabio Pignatelli (Goblin) - basgitaar (9), Luca Calabrese (Isildurs Bane) - zaktrompet (1,5,9,10), Lars Fredrik Frøislie (Wobbler) - klavecimbel (6,8), Keith Macksoud (Present) - basgitaar (11), Tommaso Leddi (Stormy Six) - mandoline (1,11), Nicolas Nikolopoulos (Ciccada) - dwarsfluit (1,4,6,9), Evangelia Kozoni (Ciccada) - zang (4), Vitaly Appow (Rational Diet, Five Storey Ensamble) - fagot (2,7,10), Simen Ådnøy Ellingsen (Shamblemaths) - saxofoon (7), Alessandro Cassani (Not a Good Sign) - basgitaar (1,5,7), Martino Malacrida (Not a Good Sign) - drums (1,2,4,6,7,9,11), Francesco Zago (Yugen) - sologitaar (1,2,4,6,7,9,11), Maurizio Fasoli (Yugen) - vleugel (2,4,5,11), Valerio Cipollone (Yugen) - klarinet (2,4,6,8,9,11), Elia Leon Mariani (Yugen) - viool (2,4,9,10,11), Jacopo Costa (Loomings, Yugen) - vibrafoon, marimba, xylofoon, klokkenspel en cymbalum (1,2,4,5,6,7,9,10,11), Maria Denami (Loomings) - zang (1,6,11), Massimo Giuntoli (Hobo) - harmonium (1,9), Pierre Wawrzyniak (Camembert, Oiapok) - basgitaar (2,4,6),Mélanie Gerber (Camembert, Oiapok) - zang (10), Guillaume Gravelin (Camembert, Oiapok) - harp (2,4,6,11), Pietro Bertoni (FEM) - trombone en euphonium (1,9,11), Thea Ellingsen Grant (Juno) - zang (5,6,11) en Tiziana Azzone (Il Giardino delle Muse) - theorbo (4) en tevens verschijnt het album als bundel ("Insolubilia + "1000 Autunni" + "Live").
Het album begint met "Sudo", waarin Ske een schitterend klassiek startend RIO nummer speelt, dat na een halve minuut verandert in een uptempo symfonisch rock nummer, dat tempowisselingen bevat en bij tijd en wijle swingt als een trein, waarna "Insolubilia I" volgt en ik een fantastisch rustig nummer voorgeschoteld krijg, dat hemelse zang bevat en halverwege verandert in een uptempo symfonisch rock nummer met progressieve rock invloeden, om na enkele minuten terug te keren naar het rustige tempo, om enkele minuten later weer te versnellen.
Daarna volgen "Tor Cia", een kort symfonisch nummer, "Insolubilia II", een geweldig melodisch nummer met een niet al te hoog tempo en prachtige zang, dat halverwege iets meer snelheid krijgt, waardoor de muziek gaat swingen, "Lo Stagno Del Proverbio", een uitstekend rustig nummer met smooth jazz invloeden en "Akumu", een verrukkelijk symfonisch nummer met wisselende tempo's en een aanstekelijk ritme.
In "La Nona Onda" zet Ske me een heerlijk progressief jazz nummer, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, RIO invloeden bevat en tempowisselingen heeft, in "Scogli 4" krijg ik een fantastisch rustig RIO nummer te horen, dat tempowisselingen bevat en in "Insolubilia V" laat hij me nogmaals genieten van zo'n schitterend stuk RIO, dat tempowisselingen bevat en invloeden van progressieve rock heeft.
Verder hoor ik "Insolubilia IV", een melodisch nummer met mooie zang en tempowisselingen en "Insolubilia III", een uitstekend rustig melodisch nummer met invloeden van RIO, dat opnieuw hemelse zang en klassiek aandoende klanken bevat en iets over de helft van het nummer meer snelheid krijgt, waardoor de muziek gaat swingen, om de laatste minuut in een rustig tempo uitgespeeld te worden.
"Insolubilia" van Ske is een fantastische CD, die vol meesterlijke symfonische progressieve rock en RIO (rock in opposition) staat, waar ik zeer van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoorten deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten