Wild Rocket uit Dublin, Noord-Ierland bestaat, na een bezettingswisseling, tegenwoordig uit: Cian “Moose” Megannety - basgitaar, John Breslin - drums en Niall Ó Claonadh - sologitaar
De band bracht op 1 april 2013 het digitale nummer "Self Medication" uit, die op 21 mei 2013 gevolgd werd door het digitale nummer "Transalluvial Planes", waarna hun
debuut album "Geomagnetic Hallucinations" op 1 juli 2014 werd uitgebracht, om op 7 juli 2017 gevolgd te worden door het album "Dissociation Mechanics" en op 4 maart 2022 brengt de band het derde album "Formless Abbys" uit via Riot Season Records als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op zeewier groen vinyl en als digitale download.
De band wordt op dit album bijgestaan door: George Brennan - modulaire synthesizer en gong, Tommy O'Sullivan - sologitaar en Colin Mifsud - drums.
Het album, dat 3 nummers bevat, begint met het titel nummer "Formless Abyss", waarin Wild Rocket een geweldig stuk muziek met een gemiddeld tempo en een terugkerend licht hypnotiserend ritme en spacerock invloeden speelt, dat swingt.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
In "Interplanetary Vibrations" zet de band me een fantastisch uptempo psychedelisch spacerock nummer voor, dat een hypnotiserend repeterend ritme heeft, waarmee de band me de muziek in lijkt te zuigen, om net over de helft van het nummer de muziek nog iets meer te versnellen en er ruimtelijke geluiden aan toe te voegen.
Dan volgt op kant 2 het bijna 20 minuten durende "The Future Echoes", een schitterende mix van progressieve rock, stoner en doom, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en iets voor de helft van het nummer verandert in een swingend uptempo spacerock nummer met een terugkerend ritme.
"Formless Abbys" van Wild Rocket is een verrukkelijke spacerock plaat, die swingt en terugkerende hypnotiserende ritmes bevat, waarmee de band me vanaf de begin tonen in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik kan deze schijf dan ook zeer aanraden aan elke liefhebber van dit genre.
Het Addicted Label uit Moskou, Rusland, viert dit jaar hun 10 jarige bestaan en dat doen ze door een compilatie cassette in een beperkte oplage van 100 stuks uit te geven, waarop 17 nummers staan, die door 16 bands worden gespeeld, waarvan er 12 exclusief voor het label gemaakt zijn en tevens is het album als digitale download verkrijgbaar.
De CD, waarop hoofdzakelijk Russische bands staan, begint met "Tell No One" van Shon uit Korolyov, die een swingend ruimtelijk uptempo nummer met elektro en dance invloeden spelen, waarbij stil zitten geen optie is, waarna "The Adventure Of Kozmik Ken" van Maat Lander (Moskou) volgt, waarin de band een geweldige mix van surf en progressieve rock in een vrij hoog tempo ten gehore brengt, die een terugkerend ritme heeft en swingt.
Daarna volgen IWKC (Moskou) met "Hugger-Mugger", een schitterende uptempo progressieve rock song met invloeden van hip-hop met scratch muziek en tempowisselingen, Pressor (Saint Petersburg) met "Twist The Bliss", een uitstekende swingende uptempo song met dance invloeden, tempowisselingen en een aanstekelijk dansbaar ritme, Brom (Moskou) met "Policeman's Dream", een uptempo free jazz nummer, waarin de band helemaal los gaat, waardoor de muziek vrij heftig klinkt en Dogs Bite Back (Moskou) met "Don't Shit On The Grass", waarin de band er hevig op los experimenteert en de muziek heftig is en chaos oproept.
In "Duul" van Juice Oh Yeah (Saint Petersburg) krijg ik een fantastisch stuk psychedelische muziek in een niet al te hoog tempo voorgezet, dat een terugkerend ritme heeft en na enkele minuten in een sneller tempo over gaat, om enkele minuten later te veranderen in een traditioneel klinkende song met progressieve Balkan invloeden, in "Rust" van Dekonstruktor (Moskou) hoor ik de band een heerlijke stonerrock song in een gemiddeld tempo spelen, in "Their Snakes Are Thy Snakes" van Zatvor (Kursk) krijg ik een zwaar stuk stoner doom te horen, dat in een traag tempo mijn gehoorgang binnen komt, om na enkele minuten meer snelheid te krijgen, waarbij de muziek een terugkerend ritme heeft, dat op zijn beurt weer verandert en over gaat in een chaotisch experimenteel stuk en in "Transcomplect" van Matushka (Saint Petersburg) schotelt de band me een swingend uptempo elektro nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme voor.
Dan volgen Mother Witch (Odessa, Oekraine) met "Ode To A Cold Heart", een verrukkelijk rustig nummer, dat een aanstekelijk ritme heeft, dat aanzet tot schuifelen, Selferadication Dpt. (Saint Petersburg) met "Gazelle Of Death", een lekker in het gehoor klinkende poprock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend dansbaar ritme, dat iets voor de helft van het nummer over gaat in een traag tempo om enkele minuten later in een heerlijk stuk rock met een terugkerend ritme te veranderen
en The Flash Fever (Saint Petersburg) met "Get Down" (Live), een uitstekende uptempo punk song met tempowisselingen, die swingt.
Vervolgens hoor ik "Sucre Dans Rebelle" / "Ghostbusters" (Live) van Detieti (Moskou) en hierin speelt de band een prima cover van "Ghostbusters" met invloeden van rock en jazz, dat swingt, waarbij de muziek afwisselend is, " Смех" van Byl Zamechen (Kharkiv, Oekraine), die een mix van progressieve rock en dance speelt, die halverwege in een experimenteel stukje over gaat.
Als laatste nummer zet REBBBB (Moskou) me "Our label feat Addicted Yell" voor, waarin de band een puike rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, die noise en heavy invloeden heeft.
"Addicted Tunes" van Various Artists is een heerlijke cassette, die vol geweldige afwisselende nummers staat, waar ik zeer van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van muziek dan ook aan eens te gaan luisteren naar deze bijzondere uitgave.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Greyborn uit Limoges, Frankrijk bestaat uit: Théo Jude - drums en zang, Guillaume Barrou - basgitaar en achtergrondzang en Maxime Conan - sologitaar en achtergrondzang.
De band bracht op 29 oktober 2021 hun debuut uit met het digitale nummer "After Dark", waarna het digitale nummer "Bits & Pieces" op 21 januari 2022 verscheen en op 18 maart 2022 brengt F2M Planet hun debuut EP "Leeches", dat 5 nummers bevat, als CD en als digitale download uit.
De EP begint met het titel nummer "Leeches", waarin Greyborn een geweldige uptempo stoner song ten gehore brengt, die subtiele tempowisselingen heeft, een aanstekelijk ritme bevat en swingt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgt "Bits & Pieces", een schitterende rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen en tempowisselingen heeft.
In "Jharia" laat Greyborn me genieten van een fantastische swingende uptempo song met een licht hypnotiserend repeterend drums ritme, dat in hoge snelheid wordt gespeeld.
Verder volgen "After Dark", een heerlijke uptempo song met een terugkerend dansbaar ritme, die swingt als een trein en "Corrosive Faith", een puike mix van stoner en pop, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, een terugkerend ritme heeft en enkele subtiele tempowisselingen en een aanstekelijk tempo bevat.
"Leeches" van Greyborn is een prima debuut EP, waarop 5 verrukkelijke rock nummers staan, die invloeden van stoner hebben en ik kan ieder liefhebber van zowel stoner als rock deze schijf dan ook van harte aanbevelen.
Kevin uit Osaka, Japan werd in 2017 opgericht en bestaat uit: Yuichi Umemoto - drums, Yutaro Umemoto - sologitaar en Hayato Izawa - zang.
Op 4 maart 2022 brengt de band hun debuut album "Aftermath" uit, waarop 7 nummers staan, via Riot Season records als LP.
Het album begint met "Malawi", waarin Kevin een uptempo mix van surf en krautrock speelt, die een terugkerend ritme heeft, licht hypnotiserend klinkt en invloeden van noise en experimentele muziek bevat, waarna "Unavoidable" volgt en de band een vrij trage krautrock song ten gehore brengt, die een terugkerend ritme heeft en invloeden van Can heeft.
Daarna volgen "Aglae", een heerlijke song met gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen en "Different Sense", een geweldig instrumentaal krautrock nummer, dat een licht hypnotiserend repeterend dansbaar ritme heeft en in een gemiddeld tempo wordt gespeeld.
In "Ruins" schotelt Kevin me een vrij rustige song voor, die een terugkerend ritme heeft en over de helft van het nummer iets heftiger en sneller wordt en in "Yellow Desert" begint de muziek experimenteel, om na korte tijd over te gaan in een uptempo rock song met krautrock invloeden.
Het laatste nummer, dat bijna 15 minuten duurt, heet "Monk" en hierin laat de band me genieten van een uitstekend stukje krautrock, dat na enkele minuten tijdelijk heftig wordt om dan verder te gaan in een iets hoger tempo, sterke invloeden van de muziek van Can krijgt en een hypnotiserend ritme bevat, om na 6 minuten weer iets sneller wordt en progressieve rock elementen bijgevoegd te krijgen, waarna het tempo steeds sneller wordt, totdat er een climax is bereikt en de muziek uitmondt in chaos, die enkele minuten voor het einde in een rustig tempo verandert en ook zo eindigt.
"Aftermath" van Kevin is een fantastische krautrock plaat met heerlijke hypnotiserende ritmes, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan deze meesterlijke schijf dan ook zeer aanraden aan elke liefhebber van dit genre.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Cosmic Cassiopeia is het project van Daniel Lars - solo- en basgitaar, drums programmering en synthesizer en Dr Space (Scott Heller) - synthesizers, mellotron en Hammond orgel, die 6 jaar geleden samenwerkten in Dr Space’s Alien Planet Trip.
Hun debuut album heet "Music For Late Night Listeners", dat 8 nummers bevat en hierop krijgen ze op track 7 medewerking van Luis Antero, die veld opnames maakte.
Het album begint met "Deep In The Depths Of Your Mind", waarin Cosmic Cassiopeia een vrij traag ruimtelijk nummer speelt, dat gedomineerd wordt door het gitaarspel en halverwege iets meer snelheid en een terugkerend ritme krijgt en dit nummer wordt gevolgd door "Soft Cloth Ears" een lekker in het gehoor klinkend nummer met een gemiddeld tempo, dat een swingend terugkerend ritme bevat.
Daarna volgen "Get It On", een nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, dat lichte krautrock elementen herbergt en tegen het einde in een langzaam tempo over gaat en "5 Bear Romper Stomper", een nummer met een gemiddeld tempo, jazz en ruimtelijke progressieve invloeden en een terugkerend ritme, waarbij het gitaarspel nadrukkelijk aanwezig is.
In "Maggie's Flower" zet Cosmic Cassiopeia me een druk stuk muziek voor, dat invloeden van filmmuziek heeft en een terugkerend ritme bevat, waarbij de muziek in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en in "Sweeping Klaus ́s Patio" krijg ik een mix van kraut- en spacerock te horen, waarbij de nadruk op het synthesizerspel ligt.
Verder volgen "Lucid Dreaming", een nummer met een terugkerend gitaar ritme, ruimtelijke synthesizer geluiden en een niet al te hoog tempo en "Cosmic Vermin Lights", waarin het gitaarspel weer centraal staat en de synthesizer een ondersteunende rol heeft en de muziek in een gemiddeld tempo wordt gespeeld.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
"Music For Late Night Listeners" van Cosmic Cassiopeia staat vol nummers met een gemiddeld tempo, die ruimtelijke invloeden hebben en zo nu en dan vrij druk overkomen, waardoor het niet echt mogelijk is rustig te luisteren, maar desondanks wil ik liefhebbers van elektronische muziek en gitaarspel aanraden, deze schijf eens te beluisteren en zelf een oordeel over dit album te vellen.
Op 27 november 2017 verscheen het eerste solo album "Effigies" van de uit Cardiff, Wales, afkomstige Nathan Hall (Soft Hearted Scientists) - zang, akoestische gitaar, sologitaar, keyboards, piano, geluid effecten en bellen, waarop 12 nummers staan, via Pegasus Promotions en The Hip Replacement.
Op 6 april 2018 verscheen dit album nogmaals, maar dan met de instrumentale uitvoeringen van de nummers, onder de naam "Mute Effigies Soundtracks" via Pegasus Promotions en The Hip Replacement en vermeldenswaardig is, dat dit album een extra nummer bevat en in eerste instantie alleen voor vrienden, de bandleden en hun familie bestemd was.
The Sinister Locals, die Nathan Hall - zang, sologitaar, keyboards, effecten en elektronica op deze albums bijstaan, zijn: Michael Bailey - basgitaar, Frank Naughton - drums, piano, elektronica, arrangementen voor orkest en effecten en Spencer Segelow - drums (4 nummers).
Op 7 September 2018 verscheen hun album "Tungusak Tydfil" via The Hip Replacement in een beperkte oplage van 150 stuks op vinyl, terwijl het album vanaf 18 juni 2018 reeds op CD te koop was via datzelfde label en daarop speelde Nathan alle instrumenten op de basgitaar na, die door Michael Bailey gehanteerd werd.
Het was de bedoeling om hun volgende album "Pointing Paw” uit te brengen, maar doordat het nog niet helemaal af was en er een lock-down kwam, zodat de Michael Bailey niet meer in de studio kon komen, besloot Nathan dit uit te stellen en in plaats daarvan verscheen op 11 december 2020 het album "On The Blink", waarop 22 nummers staan, in eigen beheer als digitale download en via The Hip Replacement als 2CD, waarop hij alle instrumenten zelf speelt, maar op 7 juli 2021 werd dit album, waarop 16 nummers staan, na uitstel toch uitgebracht als CD in een beperkte oplage van 12 stuks met extra items, zoals een kopie van een mastering-werkblad met geluidsaanpassingen voor het album, dat werd gebruikt om de muziek geluidsfabriek klaar te maken voor zijn mastering-wizard Gaz Williams in Bristol en tevens 4 gesigneerde songtekstbladen en een plectrum, als CD in een beperkte oplage van 166 stuks en als digitale download.
Om een overzicht te geven van de muziek van de band brengt The Hip Replacement op 11 maart 2022 het album "The Kraken Of Roath Park Lake" als CD uit in een beperkte gesigneerde oplage van 150 stuks, als CD in een zeer beperkte oplage van 10 stuks in een houten box met een simpele gesigneerde A4 print en 2 inlegvellen, plus een kopie van een promo vel, dat naar de media gestuurd is, als CD in een extreem beperkte oplage van 7 stuks, die 5 albums bevat
Het album "The Kraken Of Roath Park Lake" bevat 20 uitgebrachte nummers, die op de 5 eerder uitgebrachte albums staan en deze zijn aangevuld met het 19 minuten durende titel nummer "The Kraken Of Roath Park Lake".
Als eerste hoor ik 5 nummers van het album "Effigies" uit 2017 en deze starten met "Everybody's Burning Effigies", waarin Nathan Hall And The Sinister Locals een schitterende psychedelische pop song speelt, die een aanstekelijk ritme heeft en in de jaren 60 gemaakt had kunnen zijn en deze wordt gevolgd door "Plant Your Flag" en ik een heerlijke pop song te horen krijg, die een hoog meedein gehalte heeft.
In "The Sighing Song" zet de band me een verrukkelijk rustig licht psychedelische nummer voor en in "Spider Skin", een fantastische psychedelische pop song met een opgewekt ritme, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en swingt en deze wordt gevolgd door "Catacombs Of Camden Town", een uitstekende, vrij rustige, pop song met enkele subtiele tempowisselingen.
Dan volgen 4 nummers van het album "Tunguska Tydfil", (2018) waarvan "Windmills On Fire" het eerste is en dit is een heerlijk uptempo nummer, waarin het keyboards de belangrijkste rol speelt, waarna de band het titel nummer "Tunguska Tydfil" speelt en een prachtige rustige melodische licht psychedelische song ten gehore breng, die gevolgd wordt door "Glacial Glaire", een korte, maar geweldige aanstekelijke psychedelische pop song, die wisselende tempo's heeft en "The Phoenix Of Albany Road", een uitstekende mix van pop, klassieke barok en psychedelische muziek.
Van het derde album "Scatterparks" (2019) zet Nathan Hall And The Sinister Locals me opnieuw 4 nummers voor, die beginnen met "Rooms", een mooie rustige licht psychelische pop song met een aanstekelijk ritme, dat me doet meedeinen met de muziek en deze wordt gevolgd door "Leprechaun Lattes", een lekker in het gehoor vrolijk klinkende song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, "Roman Soldiers (Dead And Bored)", eveneens een schitterende psychedelische pop song met een niet al te hoog tempo, aanstekelijk ritme en hoog meezing gehalte en "Jaws Of An Orchid", waarin de band me een fantastische song met een aanstekelijk ritme in een vrij rustig tempo voorschotelt, die naast de zang, een gesproken woord bevat en sterke invloeden van de jaren 60 muziek bevat.
De 4 nummers van het album "From The Blink" (2020) beginnen met "Serpent On The Path", waarin Nathan Hall And The Sinister Locals een heerlijke aanstekelijke uptempo pop song ten gehore brengt, die een vrolijk dansbaar ritme heeft en gevolgd wordt door het titel nummer "On The Blink", een fantastische licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo, die eind jaren 60 gemaakt had kunnen zijn, "Stand And Deliver", een prachtige, vrij rustige, licht psychedelische pop song, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en "The Sign" een prima rustige pop song te horen, die een aanstekelijk ritme heeft, dat beweging oproept.
Op het album "Pointing Paw" (2021) start de muziek met "Tarantula!" en laat de band me genieten van een geweldige licht hypnotiserende song in een gemiddeld tempo, die gevolgd wordt door "Sasquatch!", een fantastische pop song, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld, invloeden Balduin en van de jaren 60 muziek heeft, tempowisselingen bevat en psychedelisch klinkt en het titel nummer "Pointing Paw", een heerlijke psychedelische song met een gemiddeld tempo en een terugkerend licht hypnotiserend dansbaar ritme.
Als laatste nummer van het album zet de band me het titel nummer "The Kraken Of Roath Park Lake" voor, dat door de producer van Soft Hearted Scientists van het instrumentale album "Mute Effigies Soundtracks" is gemaakt, die gedeeltes van nummers vakkundig aan elkaar smeedde, totdat er een geweldig stuk psychedelische muziek ontstond, waarbij de titel van het nummer door Nathan Hall werd bedacht, toen hij met zijn nicht langs het meer liep en zich tevens liet inspireren door de Griekse mythologie.
"The Kraken Of Roath Park Lake" van Nathan Hall And The Sinister Locals geeft een goed overzicht van de muziek van deze band weer en bevat schitterende psychedelische nummers, die ik elke liefhebber van dit muziekgenre zeer kan aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Het Fruits De Mer Records label brengt regelmatig gratis geweldige compilatie albums uit, die aan leden van de Fruits De Mer Records Club worden uitgedeeld, als ze een bepaalde aankoop doen.
Deze keer is dat het compilatie album "Colour Me Pop", dat 7 nummers van evenzoveel bands/artiesten bevat, waarvan sommige exclusief op Fruits De Mer Records verschijnen en dit album krijg je gratis als je de dubbele 7" vinyl single "The Hobbit House Collective" van The Hobbit House Collective aanschaft en dus lid van de Fruits De Mer club bent, of wordt.
Het album, dat meer dan 65 minuten aan muziek bevat, start met "Forest Flowing" van Dark Leaves (UK), waarin de band een mooie rustige mix van folk en pop ten gehore brengt en deze wordt gevolgd door "Oiré" van Tribu (Peru), eveneens een prachtig nummer met een niet al te hoog tempo en lichte psychedelische folk invloeden.
Dan volgen "Etsinta Harvest In The Thar Sands" van Guranfoe (UK), die een heerlijk uptempo folk nummer met jazz invloeden speelt, dat een terugkerend dansbaar ritme heeft en door het vioolspel dan weer triest dan weer vrolijk klinkt en in rust eindigt en "Witch 69" van Astralasia (Wales), een schitterend uptempo bluesrock gerelateerd nummer met een terugkerend ritme, dat swingt als een trein en progressieve rock elementen bevat.
In "Sylph’s Breath" zet Maat Lander (Rusland) me een fantastisch rustig stukje klassiek aandoende muziek voor, dat na enkele minuten ruimtelijke invloeden krijgt, waarbij ook het tempo en ritme veranderen (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in de Sendelica cover "Screaming And Streaming Into The Starlit Nite" van The Legendary Flower Punk (Rusland) krijg ik een uitstekende mix van progressieve jazz en rock in een gemiddeld tempo te horen, die een aanstekelijk ritme heeft en hierbij wordt de muziek heftiger om een disco ritme bijgevoegd te krijgen, dat tempowisselingen bevat en na verloop van tijd in een rustig tempo over gaat.
Als laatste nummer hoor ik de Neu cover "Seeland" van Jake Dryzal (USA), die een puik rustig stuk muziek met een terugkerend eentonig ritme speelt.
"Colour Me Pop" van Various Artists, die door Fruits De Mer Records gratis wordt verstrekt aan leden van de Fruits De Mer Records Club bevat 7 uitstekende nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere muziekliefhebber dan ook aan eens te overdenken om ook lid van deze exclusieve club te worden, om ook zo'n uniek gratis exemplaar te verwerven.
Ford's Fuzz Inferno uit Kekerdom en Wernhout, Nederland bestaat uit: Hans (Kekerdom) - zang en sologitaar en Patrick (Wernhout) - drums en achtergrondzang.
Het duo nam op 29 en 30 januari 2021 in Studio 195 te Wernhout, hun EP "Deniers Of Fuzz Will Be Executed" op, waarop 5 korte nummers staan en deze verscheen op 26 mei 2021 via het Subunderground Control Autority label op 7" vinyl met een extra nummer en als digitale download, waarbij vermeldenswaard is, dat de EP in de voorverkoop via de link: www.shinybeast.nl/item/504883/fords_fuzz_inferno_deniers_of_fuzz_will_be_executed_ep.html te bestellen was.
Het duo bracht op 17 januari 2022 hun tweede 7" vinyl EP "Flog Yourself With Fuzz", waarop 4 nummers staan, via Subunderground Counter Attacks uit en ook deze is in de voorverkoop te bestellen via: www.clear-spot.nl/item/513135/fords_fuzz_inferno_flog_yourself_with_fuzz_ep.html, of via bandcamp en deze werd op 31 januari 2022 gevolgd door de CD "The Book Of Fuzz - Selected Verses", met daarop 11 nummers, waarvan 1 onuitgebracht nummer.
Tevens verschijnt deel 3 van hun trilogy, getiteld "Fuzz The Universe!", waarop 4 nummers staan, op 13 april 2022 via Subunderground Cosmic Adjustments op 7" vinyl en is in de voorverkoop te bestellen op dezelfde manier als de vorige 2 7" EP's.
Het CD album "The Book Of Fuzz - Selected Verses" bevat nummers van de eerder uitgebrachte 2 EP's, die aangevuld zijn met 2 nummers van de EP "Fuzz The Universe!", plus een onuitgebracht nummer, dat later dit jaar zal verschijnen en is uitgebracht via Subunderground Cool Apocalypse, waarbij vermeldenswaardig is, dat het album niet als digitale download verkrijgbaar is.
De CD begunt met "Busy Day" (van "Fuzz The Universe"), waarin Ford's Fuzz Inferno een heerlijke uptempo mix van pop en punk speelt, die sterke eind jaren 70 invloeden heeft, veel fuzz bevat en swingt als een trein en deze wordt gevolgd door ""Neon Sky" (van "Deniers Of Fuzz Will Be Executed"), een fantastische uptempo punk song met invloeden van eind jaren 70 punk, die een aanstekelijk ritme heeft, dat aanzet tot dansen.
Daarna volgen "Throwing Stones At Drones" (van "Flog Yourself With Fuzz"), een fantastische snelle song, die swingt als een trein en eind jaren 70 gerelateerd is, "Leisure Class Saturday" ("Deniers Of Fuzz Will Be Executed"), een schitterende swingende punk song met een vrij hoog tempo en "Guidance" ("Deniers Of Fuzz Will Be Executed"), een geweldige song, die met de snelheid van een hoge snelheidstrein gespeeld wordt en swingt en in een rustig tempo eindigt.
In "Who Is How" ("Fuzz The Universe!") laat Ford's Fuzz Inferno me opnieuw genieten van zo'n fantastische uptempo song, die veel fuzz bevat en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, in "Deniers Of Fuzz Will Be Executed" ("Deniers Of Fuzz Will Be Executed") zet het duo me een verrukkelijk uptempo instrumentaal nummer voor, dat een swingende mix is van punk en rock en daarbij is het onmogelijk om niet in beweging te komen en in "What Do You Feel?" ("Deniers Of Fuzz Will Be Executed") krijg ik nogmaals zo'n heerlijke uptempo song te horen, die swingt als een trein en subtiele tempowisselingen bevat.
Verder volgen ""Roomful Of Doubt" ("Flog Yourself With Fuzz"), een snelle rock song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en me terug doet verlangen naar de punk van eind jaren 70, "In A Void" ("Flog Yourself With Fuzz") een verrukkelijke uptempo song, waarbij stil zitten geen optie is en "My Reality", dat niet op EP staat, een swingende uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en powerrock en fuzz invloeden.
"The Book Of Fuzz - Selected Verses (Part 1)" van Ford's Fuzz Inferno staat barstensvol geweldige punk songs, waar ik vanaf de begin tonen van genoten heb en mag dan ook naar mijn mening in geen enkele collectie van liefhebbers van dit genre ontbreken, oftewel: Verplichte kost!(luister naar de 5 nummers van hun EP "Deniers Of Fuzz Will Be Executed", die op deze CD staan, via de bandcamp link onder de recensie)
JIRM uit Stockholm, Zweden, werd in 2004 onder de naam Jeremy Irons & the Ratgang Malibus opgericht en bestaat sinds 2007 uit: Micke Backendal - sologitaar, Karl Apelmo - zang en sologitaar, Henke Persson - drums en Viktor Källgren - basgitaar en na het uitbrengen van hun vierde album besloot de band in 2018 de bandnaam in JIRM te veranderen.
Eerder verschenen: "Elefanta" (CD Eigen beheer, 2009), "Bloom" (LP en CD, Transubstans Records, 2011), "Spirit Knife" (LP en CD, Small Stone Records, Cargo Records, 2014) en "Surge Ex Monumentis" (2LP in een beperkte oplage op oranje vinyl en CD, Small Stone Records, 2018), plus de volgende uitgaves: "Jeremy Irons & The Ratgang Malibus" (cassette EP in een beperkte oplage via Ljudkassett!, 2012), "Jeremy Irons & The Ratgang Malibus" (7" vinyl single, Transubstans Records, 2012), "Bloom" (12" LP test persing met wit label, Transubstans Records, 2012) en de split JIRM / Långfinger "Stone Cold Creatures" / "Meet The Hoopla" (7" single in een beperkte oplage op doorzichtig vinyl, Soundport Records, 2019).
Op 4 maart 2022 brengt de band het album "The Tunnel, The Well, Holy Bedlam" als eerste album onder deze nieuwe naam via Ripple Music als LP in een beperkte oplage van 250 stuks op zeeblauw wit met zwart gespetterd vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD in een beperkte oplage en als digitale download, waarbij het vermelden waard is, dat de nummers in 5 verschillende studio's in Zweden zijn opgenomen.
Het album, dat 6 nummers bevat, begint met "Liquid Covenant", waarin JIRM een fantastische psychedelische rock song in een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, die een terugkerend licht hypnotiserend ritme bevat en gevolgd wordt door "Deeper Dwell", een geweldige rustige licht psychedelische song met een terugkerend ritme, die na enkele minuten zwaarder wordt, invloeden van de jaren 70 progressieve rock en jazz bands heeft en subtiele tempowisselingen bevat.
Daarna volgen "You Fly", een verrukkelijke stevige progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die tegen het einde in een rustig tempo over gaat en "Repent In Blood", een prachtige song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend licht hypnotiserend ritme.
In "Carried Away" zet JIRM me een uitstekende song met een traag tempo voor, die aanzet tot schuifelen en in "Pestilence" laat de band me genieten van een schitterende rock song, die in een rustig tempo begint, om na enkele minuten meer snelheid en een hypnotiserend terugkerend ritme te krijgen, waardoor ik de muziek ingezogen lijk te worden, om enkele minuten later opnieuw te veranderen en tijdelijk langzamer gespeeld wordt en dan weer terugkeert naar het repeterende ritme.
"The Tunnel, The Well, Holy Bedlam" van JIRM is een heerlijke progressieve psychedelische plaat, waar ik met plezier naar geluisterd heb en ik raad liefhebbers van deze genres deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar 3 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Singer-songwriter Arnald Paul uit Amerika schreef in een periode van bijna 30 jaar muziek, die hij opnam op een analoge 4 sporen cassette deck en deze verscheen op cassette en CDr en werden verkocht tijdens live optredens en via lokale grammofoonplaten winkels.
Ook werden er gedurende die periode video opnamen gemaakt, waarvan er 20 op de DVD "Yellow Facet Lime" terecht zijn gekomen, die in een beperkte oplage van 60 stuks als gezamenlijk album met de 10" LP "Transparent Ideation", waarop 7 nummers staan, op 28 februari 2022 via Friends Of The Fish in een beperkte oplage op doorzichtig vinyl verschijnt en hierbij is vermeldenswaardig dat de nummers van de 10" gedurende de lockdown periode van 2020 opnieuw opgenomen zijn en de hoes ontworpen is door Ian Barrett, die de neef is van Syd Barrett.
Het album "Transparent Ideation" begint met "Spiders", waarin Arnald Paul een heerlijke psychedelische pop song ten gehore brengt, die sterke invloeden van eind jaren 60 muziek heeft en in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld.
Daarna volgen "The Travelling Troupe Of Simon Smart", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk vrolijk klinkend ritme, dat een hoog meedein gehalte heeft (luister naar dit nummer via de youtube linkonder de recensie) en "40 Souls", een prachtige song met een vrij rustig tempo en psychedelische invloeden.
In "The Soiled King" zet Arnald Paul me een geweldige rustige pop song voor, die de jaren 60 muziek terug in beeld brengt en in "Dr Please" krijg ik een fantastische psychedelische song te horen, die invloeden van The Beatles en Pink Floyd bevat.
Verder volgen "Stiff", een puike psychedelische song, die doorspekt is met fuzz en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en "Annabel Lee", een verrukkelijke song met een langzaam tempo en een licht hypnotiserend ritme, die heerlijk psychedelisch klinkt.
"Transparent Ideation" van Arnald Paul bevat 7 prima psychedelische pop songs, waarmee hij me even terug naar eind jaren 60 heeft gevoerd en ik kan liefhebbers van dit genre deze fantastische plaat dan ook zeer aanraden.
We Lost The Sea uit Sydney, Australië bestaat uit: Matt Harvey - sologitaar, Mark Owen - sologitaar, Carl Whitbread - sologitaar, Kieran Elliott - basgitaar, Mathew Kelly - piano en synthesizer en Nathaniel D'Ugo - drums.
Hun debuut album "Crimea)" verscheen op 24 juli 2010 als digitale download, gevolgd door de albums "The Quietest Place On Earth" (CD, LP en dd, 1 december 2012), "Crimea (Remastered)" (beperkte oplage op 250 stuks wit/zwart vinyl en als dd, 26 april 2014), "Departure Songs" (CD en dd, 23 juli 2015) en "Departure Songs - Live at Dunk Fest 2017" (beperkte oplage van 333 stuks op turquoise met goud/zwart gespetterd, beperkte oplage van 333 stuks op goud/wit met zwart gespetterd en 333 stuks gekleurd met zwart/wit op 180 gram vinyl en als dd, 21 maart 2019).
De band bracht op 4 oktober 2019 hun album "Triumph & Disaster" via Bird's Robe Records / Dunk Records in een beperkte oplage van 500 stuks op wit / hemel blauw, in een beperkte oplage van 300 stuks op zee blauw met Halloween oranje (LP 1) en water blauw / gespetterd bruin (LP 2) en in een beperkte oplage van 150 stuks op donker paars / zee blauw met Halloween oranje / wit gespetterd 2LP vinyl uit en tevens als CD en als digitale download en in januari 2022 verscheen het album "Departure Songs" opnieuw via dit label als CD.
Het album start met "A Gallant Gentleman", waarin We Lost The Sea een prachtig langzaam melodisch nummer ten gehore brengt, dat rust uitstraalt en halverwege heftiger wordt, waarbij het tempo ook iets omhoog gaat, om iets voor het einde weer terug te gaan naar het langzame begin.
Daarna volgt "Bogatyri", een geweldig rustig nummer met een terugkerend ritme, die halverwege iets meer snelheid krijgt en heftiger gespeeld wordt.
In "The Last Dive Of David Shaw" zet We Lost The Sea me een nummer voor, waarbij de muziek uit de verte komt en langzaam aanzwelt en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, om na enkele minuten over te gaan in en traag tempo, dat een terugkerend ritme heeft en enkele minuten later in een iets hoger tempo te worden gespeeld, om enkele minuten voor het einde weer in een langzaam tempo terug te komen.
Dan volgt "Challenger Part 1 - Flight", een schitterend rustig melodisch nummer met een gesproken tekst en ruimtelijke invloeden, dat na 9 minuten iets meer snelheid krijgt en een aanstekelijk ritme krijgt en 7 minuten later over gaat in een stuk melodische rock met spacerock invloeden, dat swingt als een trein en tegen het einde weer in een rustig tempo verandert.
Als laatste nummer speelt de band "Challenger Part 2 - A Swan Song", dat net als de rest van de nummers in een traag tempo begint en iets over de helft van het nummer meer snelheid krijgt, waarbij de muziek doordringender wordt en tegen het einde een gesproken tekst bijgevoegd krijgt en in een langzaam tempo over gaat.
"Departure Songs" van We Lost The Sea is een heerlijke plaat om te beluisteren, die vol mooie vrij rustige melodische muziek staat en ik raad elke liefhebber van dit muziekgenre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
De van origine afkomstige Amerikaan Scott Heller, alias Dr Space is oprichter van het Öresund Space Collective, waarvan de overige bandleden uit Denemarken en Zweden komen.
Van de band verschenen al meer dan 20 albums en in de loop der jaren maakte Scott ook solo diverse opnamen, die niet werden uitgebracht en hierbij speelde hij: analoge synthesizers, Korg Monotron, Yamaha CS-10, Octave Cat SRM II, Custom Modular synthesizer en OSCar.
Omdat hij wel het idee had iets met deze opnamen te doen, vroeg hij Nicklas Sörensen (sologitaar en effecten) van de Deense band Papir en Richard Orlando (sologitaar en geluid manipulaties) van Alien Planetscapes uit Amerika, om op enkele nummers mee te spelen.
Dat resulteerde in het album "Vol 1", dat onder de naam Dr Space's Alien Planet Trip in maart 2017 in een beperkte oplage van 300 stuks met een klaphoes verscheen, waarvan er 100 in verschillende kleuren werden geperst en tevens verscheen het album als digitale download met 1 extra nummer (digitale bonus track, zonder Niklas), terwijl de eerste 50 exemplaren een gesigneerde poster bevatten.
Op 4 mei 2018 verscheen het tweede solo album van Dr. Space's Alien Planet Trip, getiteld "Vol.2- Gloomy Horizon" en hierop speelt Stefan Krey op bas- en sologitaar mee in 3 nummers, terwijl Daniel Lars eveneens sologitaar in deze nummers speelt.
Het album, dat 6 nummers bevat, werd door het Space Rock Productions label in een beperkte oplage van 410 stuks op 180 gram vinyl uitgebracht, waarvan er 100 op zwart, 155 op licht groen en 155 op rood vinyl werden geperst.
Precies een jaar later, op 4 mei 2019 dus, verscheen "Vol. 3 - Featuring Martin Weaver" via dit label in een zeer beperkte oplage van 318 stuks op 2LP, waarvan er 102 op zwart en 216 op lucht blauw 180 gram vinyl zijn geperst, die met de hand genummerd zijn en vermeldenswaardig is, dat er 2 extra nummers beschikbaar zijn, die alleen als digitale downloads zijn uitgebracht.
Op 5 mei 2020 verscheen de CD uitvoering van "Vol.4 - Space With Bass" in een beperkte oplage van 200 stuks via Space Rock Productions en op 30 juni 2020 brengt dit label het album in een beperkte oplage van 300 stuks als 2LP uit, waarvan er 200 op zwart en 100 op turquase 180 gram vinyl zijn geperst en met de hand genummerd zijn en een A3 poster plus een download code bevatten.
Vermeldenswaardig is verder, dat de CD 6 nummers bevat, terwijl de 2LP een extra nummer heeft en deze werden eind 2019, begin 2020 opgenomen en hierop wordt Dr.Space bijgestaan door Hasse Horrigmoe (Tangle Edge) op basgitaar, waarbij hij zelf op een analoge synthesizer en sequencer speelt.
Dr Space's Alien Planet Trip - "Vol 5 Search In Of" verscheen op 11 juni 2021 en daarbij bestond de band uit: Dr Space- analoge and digitale synthesizers, Pat Harrington - sologitaar en effecten, Suzuki Junzo- sologitaar en effecten en Hasse Horrigmoe- basgitaar (tracks 1 en 2).
Het nieuwe album "Space with Bass II", waarop 8 nummers staan, is een soort vervolg op "Vol.4 - Space With Bass" en verscheen 20 januari 2022 als CD in een beperkte oplage van 100 stuks, als CD bundel ("Vol.4 Space With Bass", "Vol.5 Search In Of" en "Vol.6 Space with Bass II") en als digitale download en hierop spelen William Kopecky - sologitaar (3 nummers) en Hasse Horrigmoe - basgitaar (5 nummers)
Het album start met "Crying Fireflies", waarin Dr Space's Alien Planet Trip een geweldig ruimtelijk psychedelisch elektronisch nummer in een niet al te hoog tempo speelt, dat een lichte hypnotiserende werking heeft.
Daarna volgt "3rd Ear To The 4th Dimension", een heerlijk stukje krautrock met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, waartussen ruimte is voor experimentele elektronische geluiden, die lichte invloeden van de muziek van Pierre Henry hebben en enkele minuten voor het einde over gaan in een ander tempo en ritme.
In "Raindrops On My Cortex" laat Dr Space's Alien Planet Trip me genieten van een ruimtelijk psychedelisch nummer, dat in een vrij rustig tempo wordt gespeeld en enigszins 'spooky' overkomt.
Dan volgt "Homer Sets Sail", eveneens zo'n uitstekend elektronisch nummer, dat in een traag tempo wordt gespeeld, een terugkerend ritme heeft en spacerock invloeden bevat.
Vervolgens hoor ik "Roasted Dust Muffin", een prima elektronisch nummer met een langzaam tempo en invloeden van terugkerende spookachtige geluiden en "Cats In The Pudding", een rustig startend nummer, dat na korte tijd meer snelheid krijgt en over gaat in een dansbaar terugkerend ritme met lichte krautrock en elektro invloeden.
Verder volgen "Bleak Future, Bright Day", een traag elektronisch nummer met een terugkerend ritme, die eindigt met geluiden, die invloeden van de muziek van Pierre Henry hebben en "Exploding Floors To Open Doors", een lekker in het gehoor klinkend nummer met een vrolijk aanstekelijk terugkerend ritme.
"Vol 6 - Space with Bass II" van Dr Space's Alien Planet Trip is een uitstekende CD, die vol staat met heerlijke elektronische muziek, die invloeden van spacerock en psychedelische rock bevat en ik raad elke liefhebber van elektronische muziek dan ook aan eens te gaan luisteren naar deze schijf.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Cobra The Impaler uit Gent, België bestaat uit: Thijs De Cloedt (Tace DC) - sologitaar, Dirk Verbeuren - drums, Michélé De Feudis (Mike Def) - basgitaar en zang, Manuel Remmerie - zang, James Falck - ritme gitaar.
Op 25 februari 2022 verschijnt hun debuut album "Colossal Gods", dat 8 nummers bevat, als LP en als CD via Listenable Records en dit album is vooraf gegaan door de singles "Blood Eye" (3 december 2021) en "Scorched Earth" (26 januari 2022), die beide ook op het album staan.
De plaat begint met het titel nummer "Colossal Gods", waarin Cobra The Impaler een heerlijke stevige hardrock song in een gemiddeld tempo speelt, die tempowisselingen heeft en een terugkerend ritme bevat, waarna de single "Blood Eye" volgt en de band een swingende rock song met metal invloeden in een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die een aanstekelijk ritme heeft en iets over de helft van het nummer sneller en heftiger wordt.
Daarna volgen "Tempest Rising", eveneens een puike rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat aan zet tot dansen en "Spirit Of Lyssa", een uitstekende swingende hardrock song met afwisselende tempo's en lichte melodische invloeden.
In de single "Scorched Earth" zet Cobra The Impaler me nogmaals zo'n rock song in een gemiddeld tempo voor, die tempowisselingen bevat (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in "Spawn Of The Forgotten" krijg ik een stevige heftige song te horen, die bij tijd en wijle metal invloeden heeft en met hoge snelheid wordt gespeeld.
Verder volgen "Demigods", een swingende rock song met een terugkerend ritme en metal invloeden en "Mountains", een uptempo song met een terugkerend en aanstekelijk ritme en metal invloeden.
"Colossal Gods" van Cobra The Impaler bevat 8 prima stevige hardrock songs, die naar mening helaas iets te weinig variatie bevatten, maar desondanks toch de moeite van het beluisteren meer dan waard zijn en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.
St.Kraut uit Tver, Rusland bestaat uit: Alexandr Demidov - sologitaar en synthesizer, Evgenii Mikhalchenko – basgitaar, ritme gitaar en synthesizer en Mikhail Demidov - toetsen, sologitaar en drums.
De band nam 3 jam albums op in 2017, waarvan de eerste, "Boris & Gleb", op 2 juni 2020 in eigen beheer via Bandcamp verscheen en verder is het verkrijgbaar via kanalen, zoals Spotify en Amazon.
Op 30 september 2020 verscheen hun tweede jam, getiteld "Ann Without Hand", waarop 6 nummers staan als digitale download eveneens in eigen beheer en als laatste van de trilogie bracht de band op 19 oktober 2021 het digitale album "Fire Madness From Outer Space" in eigen beheer uit en tevens verscheen het samen met de eerste 2 uitgaven onder de naam "Roerich Trilogy" in een zeer beperkte oplage als cassette, die voor elke cassette een ander kleur bevat en een holotropische hoes heeft en op dit album speelt Kirill Roev - synthesizer op het titel nummer mee en verder is vermeldenswaardig, dat de band op dit album van de vintage Sovjet synthesizer Elektronica EM-04 gebruik maakt.
De "Roerich Trilogy", die totaal nummers bevat, verschijnt op 28 februari 2022 via Strange Fish Records als een 3CD set en als 3 cassettes in een zeer beperkte oplage.
Het album "Boris & Gleb" dat 5 nummers bevat, start met het 15 minuten durende "Inner Altar", waarin de band de muziek, die een terugkerend hypnotiserend ritme heeft, in een rustig tempo speelt en me daarmee in een lichte trance brengt.
Daarna volgt "The Himalayas", een geweldig swingend nummer met een terugkerend hypnotiserend ritme en invloeden van progressieve rock, die psychedelische elementen bevat en een zeer aanstekelijk dansbaar ritme heeft.
In "Mishiva, The King Of Adventurers" laat St. Kraut me genieten van een fantastisch uptempo krautrock nummer, dat een swingend eentonig repeterend ritme heeft, waarmee de band me opnieuw in een lichte trance brengt.
Dan volgt "We Met a Wise Man In The Forest. He Was In Yellow", een prachtig licht psychedelisch melodisch nummer, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk ritme heeft.
Het laatste nummer het "Tropic Slumber" een bijna 24 minuten durend stuk muziek, dat een terugkerend drums ritme heeft, waartussen psychedelische klanken gespeeld worden en ook hiermee brengt de band me in een lichte trance.
Het album "Ann Without Hand", waarop 6 nummers staan, begint met het titel nummer "Ann Without Hand", waarin St.Kraut een geweldig swingend krautrock nummer ten gehore brengt, dat een terugkerend licht hypnotiserend ritme heeft en wordt gevolgd door "3 Excess Shots. 2 a.m. 1 Hazy Way Home", een schitterend nummer, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en invloeden uit dub heeft en een terugkerend ritme bevat.
Daarna volgen "Aerial Whales", een fantastisch progressief psychedelisch nummer, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme heeft en rustgevende new wave invloeden heeft en "Lucid Dreams Exchange", een uitstekend uptempo krautrock nummer met psychedelische invloeden en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, dat bijna 14 minuten duurt, waarmee de band me in een lichte trance brengt.
In "Midnight Whispers" schotelt St.Kraut me een mysterieus klinkend stukje psychedelische muziek met een terugkerend ritme voor, dat in een vrij rustig tempo gespeeld wordt en Oosterse en dub invloeden bevat en in het laatste nummer "Ann Without Head" laat de band me opnieuw genieten van een verrukkelijk swingend krautrock nummer met een terugkerend hypnotiserend ritme.
Het album "Fire Madness From Outer Space" dat 6 nummers bevat, start met "Arrakis", waarin St.Kraut een geweldig dreigend stuk muziek speelt, dat door drums en synthesizer gedomineerd wordt en gevolgd wordt door "Worship At The Gate Of Night", een schitterend zwaar nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme.
Daarna volgen het titel nummer "Fire Madness From Outer Space", een fantastisch krautrock nummer met een zwaar klinkend hypnotiserend terugkerend ritme bevat en "Subconscious Ride", een traag zwaar stuk progressieve muziek, dat een trieste sfeer oproept.
Verder volgen "Fire Maidens From Outer Space", een verrukkelijk elektronisch progressief nummer met ruimtelijke invloeden, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, een terugkerend dansbaar ritme bevat en invloeden van krautrock bevat, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "Everything Will Be Fine While This Music Is Playing", een heerlijk vrij zwaar klinkend hypnotiserend nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat tot beweging aanzet.
"Roerich Trilogy" van St.Kraut is een fantastische uitgave en bevat 3 verrukkelijke albums, waar ik zeer van genoten heb en ik raad liefhebbers van hypnotiserende muziek, krautrock, psychedelische en progressieve rock deze 3CD dan ook sterk aan.(luister naar het album "Boris & Gleb" via de bandcamp link onder de recensie)
Chuck Norris Experiment werd in 2004 te Gothenburg, Zweden opgericht en bestaat uit: Chuck Ransom - zang, Chuck The Ripper - sologitaar, Chuck Dakota - basgitaar, Chuck Rooster - sologitaar en Chuck Buzz - drums.
De naam Chuck Norris Experiment is gekozen als een eerbetoon aan de legendarische blues gitarist Charles "Chuck" Norris, die het klassieke live album "Los Angeles Flash" te Gothenburg op 25 juni 1980 maakte.
In de 14 jaar van bestaan, maakte de band al diverse LP's CD's, Split CD's / LP's en singles en verschenen verscheidene nummers via verzamel albums, die, sinds 2004, via verschillende labels, zoals I Hate Records, Off The Hip Records, Tornado Ride Records, Masterrock Records, Psycho T Records, No Balls Records, Bad Attitude Records, Nicotine Records, Scarey Records, Ghost Highway Records, Dope Productions, Savage Magic en Transubstans Records werden uitgebracht.
De CD "The Chuck Norris Experiment / So Fucking What" verscheen gratis bij OX-Fanzine in maart 2008 als een gezamenlijke uitgave van Psycho T Records, Masterrock Records & Tornado Ride Records.
Ook verscheen er in 2011 via Dope Productions een CD genaamd "The Pitcher Collection Vol.1", die, in een oplage van 150 stuks, gratis werd verstrekt bij het optreden van de band op 26 november 2011 in The Pitcher te Düsseldorf, Duitsland en waren er speciale uitgaven van albums, die alleen in Italië, Amerika, Duitsland en Australië verschenen.
De band trad met veel bekende Europese acts op, zoals Peter Pan Speedrock, Dozer, Exploited, Electric Eel Shock, Hard-Ons, Meteors en Bombshell Rocks.
Na hun album "Right Between The Eyes" uit 2014, dat via het Zweedse Transubstans label zowel op LP (rood en zwart vinyl) als op CD en als digitale download uitgebracht werd, verschenen er diverse 7"singles, een DVD en CD's via andere labels, onder andere: "Respect The Chuck America" (CD, Strange Magic Records, 2015), "Live In London (Bootleg Series - Part 2)" (CD, Dope Productions, 2016) en "Chuck Norris Experiment / Trigger McPoopshute - Split CD" (CD, Dope Productions, 2016), voordat hun zevende officiële studio album "Chück Me!" op 5 mei 2017 door het Transubstans label zowel op LP, CD als op digitale download werd uitgebracht, waarna aansluitend, in 2017 en 2018, een uitgebreide wereldwijde tournee volgde.
Op 1 februari 2018 verscheen het album "Hot Stuff", via Ghost Highway Recordings (Spanje) / Savage Magic Records (USA), waarop 13 nummers staan, die niet op andere albums van de band voor komen, waaronder diverse tribuut nummers, een onuitgebrachte song, single versies en een akoestische song.
"Hot Stuff", die vanaf 1 januari 2018 bij de labels en tevens via de Chuck Norris Experiment webshop te bestellen was, werd in een beperkte oplage van 150 stuks op zwart vinyl en in een zeer beperkte oplage van 50 stuks op CD uitgebracht en beide uitgaven zijn met de hand genummerd en van handtekeningen voorzien.
Op 10 mei 2019 verscheen het compilatie album "Tribute To Dead Moon" via Ghost Highway Recordings & Chaputa Records in een beperkte oplage van 1000 stuks, waarvan 500 op zwart en 500 stuks op wit vinyl als 2LP (10") en daarop staan 19 bands, waarvan The Chuck Norris Experiment, die het nummer "Walking On My Grave" ten gehore brengen, er 1 van is en dit nummer is als digitale download uitgebracht.
Vervolgens verscheen de single "Back It Up!" en deze werd in eigen beheer als digitale download uitgebracht en staat tevens op het album "Shortcuts", dat 13 september 2019 via No Balls Records werd uitgebracht, ter ere van de 100ste uitgave van het label.
Het album werd geperst in een zeer beperkte oplage van 150 stuks op 7" vinyl, waarvan 75 blauw en 75 roze en verscheen tevens in een beperkte oplage van 110 stuks op CD en 110 stuks op cassette, terwijl er 75 via No Balls Records werden verkocht en de rest via The Chuck Norris Experiment en op 5 juni 2020 verscheen de 7" split single "Turning Me Inside Out" in een beperkte oplage van 150 stuks op zwar en in een beperkte oplage van 150 stuks op groen vinyl, die met de hand genummerd zijn.
Samen met Sonny Vincent bracht de band op 9 oktober 2020 een 5" vinyl split single uit, die in een zeer beperkte oplage van 60 stuks via No Balls Records is geperst en 2 exclusieve nummers bevat, die nergens anders te verkrijgen zijn en hiervan heet het nummer van The Chuck Norris Experiment "When The Dust Settles".
Als voorloper van hun album "This Will Leave A Mark", dat in 2021 via Transubstans Records / Ghost Highway Recordings verschijnt, bracht de band op 23 oktober 2020 de digitale single "Kill The Night" uit en op 22 januari 2021 bracht de band het nummer Dirtshot" in eigen beheer via Spotify en Bandcamp uit en begin 2021 verschenen ook de 7" split single "Hand Grenade" (met The Drippers) in een beperkte oplage van 150 stuks op groen en 150 stuks op zwart vinyl en op 19 januari 2021 via Savage Magic Records de split single The Chuck Norris Experiment & Scumbag Millionaire, "Split", in een beperkte oplage van 300 stuks, waarvan 100 op rood, 100 op vuil wit en 100 op zwart vinyl.
Op 17 september 2021 bracht de band hun album "This Will Leave A Mark" uit, dat 12 nummers bevat en deze werd op 5 augustus 2021 voorafgegaan door de gelijknamige single, die eveneens via deze labels en via digitale media, zoals Spotify, Youtube en Bandcamp verscheen en op 4 februari 2022 bracht de band 3 nummers van dit album via Dope Productions uit als digitale EP, die via digitale media onder de titel "Benefit Of The Doubt EP".
De EP begint met het titel nummer "Benefit Of The Doubt", waarin Chuck Norris Experiment een fantastische swingende uptempo hardrock speelt, die een aanstekelijk ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgt het op single uitgebrachte "This Will Leave A Mark", een geweldige uptempo rock song met een terugkerend ritme, powerrock invloeden, subtiele tempowisselingen en een hoog meezing gehalte en dit nummer swingt als een trein.
In het eveneens op single verschenen "Kill The Night" laat de band me nogmaals genieten van zo'n schitterende swingende uptempo song, die met hoge snelheid gespeeld wordt en me opnieuw in beweging zet.
"Benefit Of The Doubt EP" van Chuck Norris Experiment is een verrukkelijke EP, die 3 swingende hardrock songs bevat, waarbij het tempo van de muziek hoog ligt en aanzet tot dansen en ik raad iedere (hard)rock liefhebber deze digitale schijf dan ook zeer aan.
Soonago uit Bielefeld, Duitsland werd in 2014 opgericht en bestaat uit: Christian Blaue - drums, Simon Kohler - basgitaar, Lukas Külker - sologitaar en Niklas Teich - sologitaar.
De band bracht op 1 april 2017 hun debuut album in eigen beheer uit, getiteld "Nephele", die als CD en als digitale download werd verscheen en op 25 maart 2022 gevolgd wordt door "Phantom!", dat 4 nummers bevat en via Kapitän Platte als LP, als CD en als digitale download wordt uitgebracht.
Het album, dat 4 nummers bevat, start met "Evac", waarin de band een schitterend swingend post-rock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, dat hardrock en melodische invloeden heeft en tempowisselingen bevat en na enkele minuten in een rustiger tempo over gaat, om enkele minuten later weer meer snelheid te krijgen.
Daarna volgt "Besa", een heerlijk uptempo nummer met een aanstekelijk ritme, dat swingt en na 4 minuten over gaat in een triest en rustig gespeeld stuk muziek, dat na enkele minuten opnieuw verandert en iets sneller te worden, waarbij de muziek meer melodisch wordt.
In "Apophenia" laat Soonago me genieten van een mooi rustig stuk melodische post-rock muziek, dat zo nu en dan vrij heftig klinkt en een terugkerend ritme heeft en invloeden van de muziek van de band IWKC bevat.
Als laatste hoor ik het titel nummer "Phantom" en hierin speelt de band een prachtig melodisch nummer in een gemiddeld tempo met een terugkerend ritme en een gesproken politieke tekst, waarbij de muziek afwisselend is.
"Phantom" van Soonago is een puike plaat, die 4 uitstekende post-rock nummers bevat, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van dit genre dan ook aanraden eens te gaan luisteren naar deze schijf.(luister naar de teaser van het album via de youtube link onder de recensie)
Confidential uit Örland, Noorwegen bestaat uit: Astrid K Mjøen - zang, Charlotte Stav - synthesizer, Frode Hovde - ritme gitaar en David Hovde - sologitaar.
De band brengt op 25 maart 2022 hun debuut album "Devil Inside" uit via Massacre Records en dit verschijnt in een beperkte oplage op rood vinyl, waarop 11 nummers staan en als CD (12 nummers) met een 16 pagina's tellend boekje.
Op het album wordt de band bijgestaan door de gastmuzikanten: Jake E - zang, Jonah Weingarten - zang, Madeleine Liljestam - zang, Rikard Ekberg - sologitaar en Morten Gade Sörensen - drums.
Het album, dat via crowdfunding gefinancierd werd, start met "Prelude To Resurrection", waarin Confidential begint met onweer en vogelgeluiden, om na korte tijd een mooi melodisch intro met klassieke invloeden te spelen, dat wordt gevolgd door het titel nummer "Devil Inside", een schitterende uptempo mix van hardrock en melodische rock, die een swingt en een aanstekelijk ritme heeft.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgen "Salvation", een puike rock song met een gemiddeld tempo met mede zang van Jake E. en een dansbaar ritme, "Forever Angel", een fantastische rustige song met ingetogen zang en "Release My Symphony", een heerlijke uptempo song met een vrolijk aanstekelijk dansbaar ritme, dat een hoog meezing gehalte heeft.
In "Historia" zet Confidential me een geweldige melodische rock song in een gemiddeld tempo voor, die zo nu en dan bombastisch klinkt, in "Queen Of The Dark" krijg ik nogmaals een prachtige vrij rustige song te horen, die iets over de helft van het nummer meer snelheid krijgt en in "Brother Of My Soul" laat de band me genieten van een verrukkelijke song met een niet al te hoog tempo, dat hardrock invloeden heeft en een aanstekelijk ritme heeft, dat aan zet tot dansen.
Dan volgen "Prophecies", een melodische rock song met afwisselende tempo's en een aanstekelijk ritme en het extra nummer van de CD "My Evermore", een schitterende vrij rustige melodische song, waarop het goed weg zwijmelen is.
Verder volgen "My Kiss Of Death", een uitstekende bombastische song met een gemiddeld tempo met Jonah Weingarten, die na enkele minuten meer snelheid krijgt en gaat swingen en "Black Angel" met Madeleine Liljestam, een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, dat geleidelijk iets meer snelheid krijgt.
"Devil Inside" van Confidential is een prima debuut plaat, die 12 lekker in het gehoor klinkende melodische rock nummers bevat, waar ik vanaf de begin tonen van genoten heb en ik kan elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aanbevelen.
Cyanide Pills uit de streek rondom Leeds, Engeland werd halverwege 2008 opgericht en bestaat na enkele bezettingswisselingen tegenwoordig uit: Phil 'Privilege' Pettler - zang, Chris 'Wrist' Cooper - drums, Sy 'Pinkeye' Shield - ritme gitaar, Alarick 'The Trick' Lewis - basgitaar en Alex Arson - sologitaar.
De band bracht hun debuut album "Cyanide Pills" in 2010 als LP en CD uit via Damaged Goods Records, die ook de rest van hun uitgaves deed, waarna de volgende albums verschenen: "Still Bored" (LP en CD, 2013), "Live 'N' Nasty In Frankfurt" (10" LP en CD, 2014) en "Sliced And Diced" (CD, 2017).
Hun debuut single "Break It Up" stamt uit 2009 en deze werd gevolgd door: "Suicide Bomber" (7" op blauw vinyl, 2009), "Conquer The World" (7" vinyl, 2010), "ohnny Thunders Lived In Leeds" (7" geel vinyl via Wanda Records, 2011), "Up Against The Wall" (7" doorzichtig vinyl, 2011), "Where Did It Go?" (7" half wit half blauw vinyl, 2012), "Waiting (For You To Call Me)" / "Hooked On You" (7" wit vinyl, 7" zwart vinyl, 2013), "Apathy" (7" groen vinyl, 2013), "Government" (7" zwart vinyl, 2015), "Big Mistake" (7" oranje vinyl, CDr, 2017) en "Just For You" (7" roze vinyl, 7" zwart vinyl en genummerd, 2018).
Op 25 februari 2022 brengt Damaged Goods Records hun single "The Kids Can't Be Trusted With Rock 'n' Roll" als 7" vinyl single in een beperkte oplage van 500 stuks uit, waarbij kan worden vermeld, dat dit nummer de voorloper is van hun later dit jaar te verschijnen nieuwe album en de B-kant een exclusief nummer is.
In "The Kids Can't Be Trusted With Rock 'n' Roll" zet Cyanide Pills me een schitterende swingende uptempo punk song voor met sterke invloeden van The Ramones, die in de stijl van eind jaren 70 muziek gespeeld wordt en aanzet tot dansen.
De B-kant "Do You Wanna Know" is een cover van het nummer van de Belgische band The Kids, die een uptempo heeft en swingt als een trein.
"The Kids Can't Be Trusted With Rock 'n' Roll" van Cyanide Pills is een lekker in het gehoor klinkende punk single, waarmee de band me even terug heeft gebracht naar eind jaren 70 en ik raad liefhebbers van deze muzieksoort deze schijf dan ook zeer aan.
Kyoty uit New Hampshire, Amerika werd in 2009 opgericht door Nick Filth - sologitaar en Nathaniel Parker Raymond - basgitaar en na enkele drummers wisselingen kwam Rob Brown - drums dit duo versterken en zou tot 2020 als actief lid meespelen, waarna het duo voor live optredens diverse drummers gebruiken.
De band bracht de volgende singles, EP's en albums uit: "Nine" (gratis download nummer, 15 februari 2011), "Undiscovered Country Of Old Death And Strange Years In The Frightful Past" (CD album via Tokyo Jupiter Records en als digitaal album, 21 maart 2012), "Host / Kyoti" (split single in een beperkte oplage van 300 stuks via Hydrogen Man Records, 28 augustus 2012), "Geomancy I" (als 12" EP in een beperkte oplage van 325 stuks op zwart vinyl, die aan 1 kant bespeelbaar is, 5 september 2015) , "R" (digitaal nummer, 28 juli 2017), "Compressed Plane Of Obsolete Eradication" (digitaal nummer, 7 november 2017), "Remanufactured Realm Of Ancient Annihilation" (digitaal album, 15 december 2017, oorspronkelijk in 2012 uitgebracht), "Live at 3S" (digitaal album, 14 december 2018) en "Eliora Bat Avraham V' Sarah" (digitaal nummer, 4 september 2020).
Op 25 februari 2022 verschijnt "Isolation", dat 10 nummers bevat, als 2LP in een beperkte oplage van 100 stuks op oranje swirl vinyl, als LP in een beperkte oplage van 400 stuks op zwart vinyl en als digitale download via het eigen label Deafening Assembly Records.
Het album begint met "Quarantine", waarin Kyoti een schitterend zwaar post-rock nummer speelt, dat een bedompte sfeer oproept en invloeden van doom bevat en een terugkerend ritme heeft en iets na de helft van een gesproken tekst wordt voorzien, waarbij de muziek naar de achtergrond gedrongen wordt, om na korte tijd weer verder te gaan en dit nummer wordt gevolgd door "Ventilate", een heerlijk zwaar nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.
Daarna volgen "Onus", een prima traag nummer met een terugkerend industrieel ritme, dat na korte tijd experimentele invloeden krijgt toegevoegd, "Holter", een puik nummer met industriële invloeden, een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo en "Languish", een heerlijk avant garde nummer met post-rock en experimentele invloeden, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en post-apocalyptische beelden oproept.
In "Rift" zet Kyoty me opnieuw zo'n zwaar traag nummer voor, dat na korte tijd iets meer snelheid krijgt, een terugkerend ritme heeft en industriële invloeden bevat, in "Faith" krijg ik nogmaals zo'n zelfde soort nummer te horen, dat een terugkerend industrieel ritme heeft, een vrij traag tempo en post-rock invloeden bevat en in "Respite" hoor ik opnieuw zo'n zwaar stuk muziek, dat invloeden van post-rock en industriële muziek met elkaar verbindt en een terugkerend ritme heeft, waar de depressieve sfeer vanaf druipt.
Verder volgen "Memory", eveneens een zwaar doom nummer in een langzaam tempo en "A Fog, A Future Like A Past Imagined", dat weer een post-apocalyptische sfeer oproept en experimentele elementen bevat, waarbij het tempo laag ligt en tegen het einde een stuk sneller wordt.
"Isolation" van Kyoty is zoals de titel al doet vermoeden een plaat, die depressieve gevoelens naar boven laat komen, maar desondanks prima te beluisteren valt en ik raad elke liefhebber van doom en post-rock dan ook aan om eens naar deze zware muziek te gaan luisteren.(luister naar de eerste 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
The Legendary Flower Punk uit St.Petersburg, Rusland werd in 2012 opgericht als zij project van The Grand Astoria door Kamille Sharapodinov — sologitaar en percussie.
Op 12 december 2003 verscheen het digitale album "Kalipso (Archival Release)", dat hij samen met Roman Urazov - elektronica, solo-bas- en ritmegitaar, programmering en opnames maakte.
Na het oprichten van The Legendary Flower Punk verschenen de volgende uitgaven: "The Legendary Flower Punk" (26 maart 2012, digitaal album), "The Great Acid Folk Swindle" (17 april 2014, digitaal album), "Memento Mori (Music For Sophia Miroedova Exhibition)" (28 mei 2014, digitaal nummer), "The Time, The Place" (21 oktober 2014, digitaal nummer samen met leden van de band Dvory), "As Seen and Heard in Technicolor, True Stereo And Four Dimensions" (20 mei 2016, digitale single), "Zen Variations" (8 november 2016, CD en digitaal album), "Wabi Wu" (14 november 2019, digitaal album), "Astra Vidya" (20 maart 2020, split LP met Magic Beans via Tonzonen Records en digitaal album) en "New Beatroot 2020" (18 december 2020, CD via Addicted Label en digitaal album).
Daarbij wisselde de bezetting van de band regelmatig, maar sinds 2016 lijkt er een vaste kern te zijn ontstaan, die, behalve uit Kamille, bestaat uit Mike Lopakov - basgitaar en Nick Kunavin - drums en percussie.
Het album "New Beatroot 2020", dat 10 nummers bevat, verschijnt op 25 maart 2022 via Tonzonen Records als 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks op geel roze en geel blauw vinyl, die verder een sticker + een poster bevat en als digitaal album en hierop spelen de volgende muzikanten: Kamille Sharapodinov — sologitaar en percussie, Mike Lopakov - basgitaar, Denis Antonov — electronica, keyboards en percussie, Nick Kunavin - drums (track 1,2,3,4,5 en 8), Leon Sukhodolsky — saxofoon (track 1,,2,3,4,5,7, en 10), Dmitry Vnukov — saxofoon (track 6), Denis Kirillov — keyboards (track 1,2,3,4,7 en 8) en dwarsfluit (track 10), Nick Antonenko — drums (track 6 en 9) en percussie (track 7 en 10) en Roman Kvachev — trompet (track 9).
Het album, dat het resultaat is van jam sessies, die de band tijdens de corona pandemie in 2020 opnam, start met "Wabi Wu", waarin The Legendary Flower Punk een heerlijke uptempo mix van dance, funk en progressieve rock speelt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en swingt en gevolgd wordt door het 26 minuten durende "White Magick Zen", een dansbaar nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat na iets meer dan 4 minuten over gaat in een experimenteel stuk muziek, om 4 minuten later te veranderen in een swingend uptempo stuk muziek, waarin de drums domineert en een terugkerend licht hypnotiserend ritme heeft en krautrock invloeden krijgt, waardoor het nummer gaat swingen.
Daarna volgen "Christmas Zen", een mooi melodisch nummer met een niet al te hoog tempo, dat progressieve rock en jazz invloeden heeft, "Urban Zen", een rustig stuk melodische muziek met subtiele tempowisselingen, dat tegen het einde meer snelheid krijgt en "Party Zen", dat bijna 40 minuten duurt en hierin begint de band met een fantastisch stuk krautrock, dat gemixt met progressieve rock en dance voor een dansbaar ritme zorgt, waarbij jazz invloeden komen en de muziek een dansbaar karakter krijgt, om iets over de helft van het nummer experimenteel te worden en na enkele minuten te veranderen in een swingend progressief experimenteel nummer met jazz en funk invloeden, om weer enkele tijd later in een langzamer tempo te veranderen, waarin de muziek in jazz verandert en daarna weer versneld wordt en in een stuk progressieve elektronische rock over gaat, waarna het laatste stuk van het nummer weer experimenteel wordt.
In "Every Now And Zen" zet The Legendary Flower Punk me een schitterend langzaam licht melodisch nummer voor, dat rust uitstraalt en iets over de helft van het nummer meer snelheid krijgt, waardoor de muziek dansbaar wordt en in "Trance Fusion På Psyka" krijg gedurende 4 minuten ik een stuk disco te horen, dat tijdelijk experimentele invloeden krijgt, om na korte tijd weer terug te komen in het dansbare disco ritme en halverwege korte tijd experimenteel wordt en dan weer verder met de disco te gaan, waaraan een terugkerend is toegevoegd.
Dan volgen de digitale nummers "Earthquake Zen", een geweldig swingend psychedelisch progressief nummer, dat naarmate het nummer volgt meer snelheid krijgt en een terugkerend licht hypnotiserend ritme bevat, "Subway Zen", een swingend uptempo nummer met een terugkerend ritme en dance, jazz en krautrock invloeden en het titel nummer "Beatroot 2020", een verrukkelijk swingend uptempo nummer met een terugkerend ritme en dance invloeden, waarbij stil zitten geen optie is.
"Beatroot 2020" van The Legendary Flower Punk is een schitterende 2LP, die vol lekker in het gehoor klinkende nummers staat, die invloeden van dance, jazz, melodische en progressieve rock bevat, bij tijd en wijle experimenteel klinkt en terugkerende ritmes heeft en ik heb dan ook met volle teugen van de muziek van deze dubbelaar genoten, die in totaal twee-en-een-half uur duurt en ik raad iedere liefhebber van deze genres deze 2LP dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
