Roberto speelt onder andere: solo- en basgitaar, Moog Taurus synthesizer, klassieke gitaar, 12 snarige gitaar, keyboards en samples.
De band bracht op 15 september 2015 hun debuut uit met het digitale album "Les Châteaux De La Loire", dat gevolgd werd door "Ellesmere II - From Sea and Beyond" (digitaal album, 30 november 2018), "Wyrd" (digitaal album, 4 december 2020) en "Livesmere" (2CD en digitaal album, 24 juni 2022).
Op de 2CD "Livesmere" spelende behalve Roberto en John de volgende muzikanten: Daniele Pomo - drums en percussie, Fabio Libertori - zang, Giacomo Anselmi - akoestische en elektrische gitaar, Fabio Bonuglia - keyboards, minimoog, Paolo Carnelli - piano en orgel, Giorgio Pizzala - zang, Valerio Cesarini - 12 snarige akoestische en klassiek gitaar, Alex Mevi - dwarsfluit en achtergrondzang, Fabio Agresta - drums, Fabizio Sclano - achtergrondzang.
CD1, die 10 nummers bevat, start met "La Loire", waarin Ellesmere een prachtig vrij rustig symfonisch nummer speelt, dat subtiele tempowisselingen heeft en dit wordt gevolgd door "Sully-Sur-Loire", een mooi nummer met een net al te hoog tempo en invloeden van folk, klassiek en de muziek van Yes en "Passage", een kort stukje gitaar muziek.
Dan volgen "Meung-Sur-Loire" een schitterende mix van klassieke en symfonische muziek, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en lichte folk invloeden heeft, "Blois", een heerlijk symfonisch nummer met een gemiddeld tempo en subtiele tempowisselingen en "Chambord", eveneens een symfonisch nummer met een niet al te hoog tempo en tempowisselingen.
In "Chaumont-Sur-Loire" zet Ellesmere me een fantastisch progressief melodisch nummer met een gemiddeld tempo, dat invloeden van folk en symfonische muziek bevat en diverse tempowisselingen heeft en net over de helft van het nummer iets meer snelheid krijgt, waarbij de muziek in een aanstekelijk ritme wordt gespeeld en in "Au Revoir..." krijg ik een prima rustig nummer te horen, dat een terugkerend ritme heeft, dat eindigt met een gesproken tekst en applaus.
Als laatste staan er 2 onuitgebrachte nummers op CD1 en hiervan heet de eerste "Rain To Come" waarin de band een uitstekende uptempo symfonische song ten gehore brengt, die een aanstekelijk ritme heeft en aanzet tot beweging en "Nightfall", een puik stukje symfonische muziek met orkestrale invloeden van rock in opposition, dat in een gemiddeld tempo wortd gespeeld.
Op CD2, waarop 5 nummers staan, begint Ellesmere met "Marine Extravaganza" en hierin start de band met zware synthesizer tonen, waarna de drums invalt en de muziek, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, dreigend wordt en nadat er symfonische invloeden aan toegevoegd worden, ontstaat er een geweldig progressief stuk muziek.
Daarna volgt "The Schooner", een fantastisch uptempo symfonisch nummer, dat swingt en subtiele tempowisselingen heeft en een aanstekelijk ritme bevat.
In "Runaway" laat Ellesmere me genieten van een verrukkelijke symfonische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat eindigt met een gesproken woord en in "The Ancient Samovar" schotelt de band me opnieuw zo'n fantastische song met een gemiddeld tempo voor, die een aanstekelijk ritme bevat en dit nummer eindigt met een gesproken woord, waarin de bandleden worden voorgesteld.
Het laatste nummer heet "Time, Life Again" en hierin krijg ik nogmaals een schitterend symfonisch progressief nummer te horen, waarin Roberto zijn stempel drukt met zijn uitstekende gitaarspel.
"Livesmere" van Ellesmere bevat 2 puike CD's, waar ik van begin tot einde ontzettend van genoten heb en die totaal van elkaar verschillen.
De muziek op CD1 is vrij rustig en op CD2 juist uitbundig en meer symfonisch progressief, waarbij ook de zang een belangrijke rol speelt en ik kan elke liefhebber van symfonische en progressieve rock deze schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten