Review: Seid - Among The Monster Flowers Again (Sulatron, 2012)(Progrock/Spacerock/Psychedelisch)

"Among The Monster Flowers Again" werd oorspronkelijk in 2002 op CD via het Luftwaffel Records label uitgebracht en is in 2012 via het Sulatron Label opnieuw verschenen, maar nu enkel in beperkte oplage op LP.
Seid komt uit Trondheim, Noorwegen, waar ook de band Motorpsycho woont en bestaat uit 6 bandleden: Jörgen Kosmos - gitaar en zang, Burt Rocket - basgitaar en zang, Janis - gitaar, Jan Spaice - drums, Organ Morgan - orgel en analoge synthesizer en P7s2g - analoge synthesizer en keyboards.
De LP bevat 10 nummers, waarvan "The Monster Flowers", dat nog geen anderhalve minuut duurt, het kortste en geheel instrumentaal is en na dit intro barst de band los met het stevige in up tempo gespeelde "Fire Song", een song, die in de richting van heavy rock zit.
Vervolgens hoor ik een schitterende progrocksong, getiteld "Jellyfish", waarin ook spacerock verweven zit en deze bevat enkele prima tempowisselingen.
Daarna krijg ik "King Leon" voorgeschoteld en dit nummer begint vrij rustig en psychedelisch, maar dan schakelt de band over en door een tempowisseling en verandering van ritme, ontaard dit in een fantastische progrocksong.
"5/4" is een geweldige mix van space- en progrock, met een slepend ritme waarbij het tempo niet al te hoog ligt.
Door een plotselinge tempowisseling verandert het nummer volkomen en de laatste twee en een halve minuut hoor ik een eentonig, maar niet onaangenaam, synthesizer geluid.
Dan volgt "Lois Loona", een sublieme progrocksong met wisselende ritmes, die van rustig naar stevig dan naar heftig gaan.
Het volgende nummer "The Tale Of The King On The Hill" heeft een hypnotiserende werking op me en met deze spacerocksong weet Seid me volkomen in de ban van hun muziek te laten raken.
Met "Red Planet", dat een lekkere mix is van prog- en spacerock, laat de band me verder uit mijn bol gaan, waarna het langste nummer van de LP volgt, genaamd "Sleep", dat een een rustig begin heeft, waarna, door een uitstekende tempowisseling, het nummer meer vaart krijgt en uitmondt in een fantastische progrocksong en ik vind dit zonder twijfel één van de beste van de LP.
Het laatste nummer, dat waanzinnig goed is, is de titelsong "Among The Monster Flowers Again", dat instrumentaal gespeeld wordt en me enigszins in de waan brengt, dat ik op een psychedelische kermis beland ben en dat ik wil blijven draaien.
Seid heeft met "Among The Monster Flowers Again" een meesterlijk stuk muziek gemaakt, dat je niet mag missen!