Deep Sun uit Zwitserland werd in 2005 opgericht en bestaat na diverse bandbezettingswisselingen tegenwoordig uit: Tobias Brutschi - drums, Tom Hiebaum - keyboard, Angelo Salerno - basgitaar, Stephan Riner - sologitaar en Debora Lavagnolo - zang.
De band bracht in 2013 hun debuut EP "Flight Of The Phoenix", die in eigen beheer werd uitgebracht en deze werd gevolgd door "Race Against Time" (eigen beheer, 2016) en "Das Erbe Der Welt" (Massacre Records, 2019) en op 10 juni 2022 verschijnt hun album "Dreamland - Behind The Shades", dat 11 nummers bevat, via Massacre Records als CD en als digitale download.
Het album start met "Prologue", waarin Deep Sun een schitterend kort piano nummer in een niet al te hoog tempo speelt, dat met hemelse zang en klassiek aandoende klanken vergezeld gaat, voordat het geweld losbarst in "Behind The Shades", dat met hoge snelheid mijn gehoorgang in gespeeld wordt en invloeden van symfonische muziek en gothic rock heeft en na enkele minuten over gaat in een mooie rustige song, om halverwege het nummer weer meer snelheid te krijgen.
Daarna volgen "Dreammaster", een uptempo mix van folk, orkestrale elementen en symfonische rock, die tempowisselingen bevat en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), "Living The Dream", een heerlijke swingende uptempo song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en "Killer In A Dream", een uitstekende song met een gemiddeld tempo, een dansbaar ritme en invloeden van symfonische rock en "In Silence", een prachtige vrij rustige song met invloeden van folk en symfonische rock.
In "Secret Garden" zet Deep Sun me een lekker in het gehoor klinkende uptempo mix van symfonische rock en folk voor, die aanzet tot dansen, in "Mitternachtstanz" krijg ik een geweldige vrolijk klinkende swingende song met folk invloeden in een gemiddeld tempo te horen, waarbij stil zitten geen optie is en in "Hands In Anger" laat de band me genieten van een stevige uptempo rock song, die symfonische en heavy metal met elkaar verbindt en in een hoog tempo gespeeld wordt.
Verder volgen "Rogue (Dreaming Leprechaun Pt. II)", een uptempo symfonische metal song met folk invloeden, een aanstekelijk dansbaar ritme en subtiele tempowisselingen en "Euphoria", een verrukkelijke uptempo song met folk invloeden, die tempowisselingen heeft.
"Dreamland - Behind The Shades" van Deep Sun staat vol puike symfonische metal nummers, die gemengd met folk een prima stuk muziek opleveren, waar ik dan ook erg van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van deze muziekstijl dit album dan ook van harte aanbevelen.
The Milkshakes uit Kent, Engeland bestond uit: Mickey Hampshire - sologitaar en zang, Billy Childish - sologitaar en zang, Russ Wilkins - basgitaar (die Mark Gilbert verving) en Bruce Brand - drums.
De band bracht van 1981 tot 1992 13 albums, 2 split albums met The Prisoners, 4 compilatie albums en 2 EP's en 6 singles uit en op 27 mei 2022 verscheen de 4CD "Milkbox" via Damaged Goods Records.
In 2016 bracht dat label de "Milkbox" als 2CD compilatie albums "Talking 'Bout Milkshakes & After School Session" en "Thee Knights Of Trashe & The Milkshakes' Revenge" uit en deze verschenen eerder afzonderlijk in respectievelijk 1981 (onder de naam Mickey & The Milkshakes, LP, Milkshakes Records), 1983 (LP, Upright Records), 1984 (LP, Milkshakes Records) en 1987 (LP, Hangman Records).
De 4CD, die totaal 53 nummers bevat, start met de CD "Talking 'Bout Milkshakes", waarvan het eerste nummer "She'll Be Mine" heet en hierin speelt The Milkshakes een swingende uptempo beat song met een dansbaar ritme en jaren 60 invloeden en deze wordt gevolgd door "Pretty Baby", dat met de tonen van "Roadrunner" van The Pretty Things begint, om saxofoonspel toegevoegd te krijgen, waardoor er een soort eigen versie van dit nummer ontstaat.
Daarna volgen "For She", een uptempo garagerock song met een aanstekelijk dansbaar ritme, "I Want'cha For My Little Girl", een swingende beat song, die subtiele tempowisselingen heeft, "Ruhrgebeat", een heerlijk instrumentaal nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme en enkele tempowisselingen, "After Midnight", een geweldige uptempo song, die aanzet tot dansen en "Bull's Nose", een verrukkelijk snel instrumentaal rock nummer, dat in de jaren 60 gemaakt had kunnen zijn.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "Shed Country" zet The Milkshakes me opnieuw zo'n fantastisch instrumentaal uptempo nummer voor, dat swingt, in "Don't Love Another" krijg ik een schitterende song te horen, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en een aanstekelijk ritme heeft, in "Tell Me Where's That Girl" laat de band me genieten van een uitstekende uptempo song met een terugkerend ritme en in "Can'tcha See" schotelt de band me een song voor, die sterke overeenkomsten vertoont met "You Can't Do That" van The Beatles.
Verder volgen "Love You Through The Whole Night", een swingende beat song met een aanstekelijk dansbaar ritme, "Nothing You Can Say Or Do", een uptempo jaren 60 gerelateerde beat song, die tempowisselingen heeft en "I Say You Lie", een korte uptempo beat song, die in het verlengde van het vorige nummer ligt en dus swingt.
Dan volgt het album "After School Session", waarvan het eerste nummer "Shimmy Shake" heet en hierin speelt The Milkshakes een lekker in het gehoor klinkende uptempo rock & roll song, die een hoog dansbaar gehalte heeft en gevolgd wordt door "I Can Tell", een swingende beat song met een gemiddeld tempo, "Tell Me Child", een prima beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Goodbye Girl", een uptempo beat song met een dansbaar ritme.
In "More Honey" laat The Milkshakes me genieten van een swingende uptempo rock & roll song met tempowisselingen, in "Soldiers Of Love" zet de band me een uitstekende cover van dit Beatles nummer voor, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, in "El Salvador" krijg ik een geweldig instrumentaal surf nummer te horen en in "Let's Stomp" hoor ik de band een fantastische swingende uptempo rock & roll ten gehore brengen.
Dan volgen "Hide And Scatter", een instrumentaal rock nummer met een gemiddeld tempo en jaren 60 invloeden, "Jaguar", een heerlijke uptempo song met een terugkerend dansbaar ritme en invloeden van de muziek van The Beatles en "That Girl Of Mine", een puike beat song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.
Verder volgen "You Can Only Lose", een uptempo song met een dansbaar ritme en subtiele tempowisselingen, "Little Minnie", een aanstekelijke beat song met een gemiddeld tempo en dansbaar ritme en rock & roll invloeden en "Cadillac", een verrukkelijke uptempo rock & roll song met een dansbaar en een hoog meezing gehalte.
Het album "Thee Knights Of Trashe" begint met "I'll Use Evil", waarin The Milkshakes een uitstekende garagerock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en deze wordt gevolgd door "What You've Got", een lekkere aanstekelijke garagerock song met een gemiddeld tempo en "Girl, It No Good", een fantastische garagerock song met invloeden van de muziek van The Kinks, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.
Daarna volgen "I'm Out Of Control", een heerlijke rock song met een dansbaar ritme, "I Dreamt Last Night (That I Lay Dead)", een geweldige song met een dansbaar ritme en een niet al te hoog tempo en "Bill's Beat", een uptempo instrumentaal nummer, dat swingt als een trein.
In "Old Time Shimmy" schotelt The Milkshakes me een verrukkelijke uptempo rock & roll song voor, waarbij stil zitten geen optie is, in "Can't Seem To Love That Girl" laat de band me genieten van een schitterende rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en in "Club M.I.C." krijg ik opnieuw een instrumentaal nummer te horen, dat een terugkerend ritme heeft en swingt.
Dan volgen "Despite The Danger", een puike garagerock song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en "You're Asking Too Much", een uptempo garagerock song met een terugkerend ritme, dat aanzet tot beweging.
Verder hoor ik "Cassandra", een garagerock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Green Hornet", een geweldig uptempo instrumentaal nummer met een terugkerend ritme, dat een lichte trance opwekt.
De laatste van de 4CD box heet "The Milkshakes Revenge!" en hiervan heet het eerste nummer "Let Me Love You", waarin The Milkshakes een lekker beat song met een gemiddeld tempo ten gehoor brengt, die subtiele tempowisselingen en sterke invloeden van de jaren 60 muziek heeft en gevolgd wordt door "I Want You", een prima cover van het nummer van The Troggs en "If I Saw You", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend dansbaar ritme.
Dan volgen "Graveyard Words", een mooie vrij rustige song, "Boys", een fantastische swingende uptempo cover van The Shirelles, die ook door The Beatles opgenomen werd en "Little Girl Be Good", een uptempo rock song, die aanzet tot dansen.
In "Pipeline" zet The Milkshakes me een uitstekende cover van dit instrumentale nummer van The Chantay's voor, in "She Tells Me She Loves Me" krijg ik een verrukkelijke swingende uptempo beat song te horen en in "Little Girl (Mumble The Peg)" laat de band me genieten van een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.
Verder hoor ik "Every Girl I Meet", een uptempo rock & roll song, die swingt als een trein, "The One I Get", een puike song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "Baby What's Wrong", een geweldige cover van dit nummer van Jimmy Reed, dat ook door The Rolling Stones is gecoverd.
"Milkbox" van The Milkshakes bevat 4 fantastische albums, die vol geweldige 60er jaren gerelateerde garagerock, beat en rock & roll nummers staan, waarmee de band me terug in de tijd heeft weten te voeren en ik kan liefhebbers van muziek uit die periode deze meesterlijke box dan ook sterk aanraden.
Geezer werd in 2012 te Kingston, New York, Amerika, opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Pat Harrington - zang en sologitaar, Richie Touseull - basgitaar en Steve Markota - drums en percussie.
De band bracht hun debuut album "Electrically Recorded Handmade Heavy Blues" op 10 september 2013 als digitaal album in eigen beheer uit.
Daarna volgden: "Live! Full Tilt Boogie" (28 juli 2014, beperkte oplage cassette), "Gage" (13 september 2014, LP in een beperkte oplage van 25 stuks op doorzichtig met pompoenkleurig geel en olijfkleurig groen gespetterd vinyl en een met de hand genummerde hoes, plus een inlegvel en LP in een beperkte oplage van 200 stuks op bloedrood vinyl, plus een inlegvel, dat door de bandleden gesigneerd is), "Long Dull Knife" (13 mei 2015, digitaal nummer), "Geezer" (18 november 2016, digitaal album), "A Flagrant Disregard For Happiness" (9 juni 2017, LP in een beperkte oplage van 150 stuks op goudkleurig vinyl STB Records en Kozmik Artifactz Records en dd), "Psychoriffadelia" (19 mei 2017, LP in een beperkte oplage op paars gepetterd vinyl, LP in een beperkte oplage op gespetterd vinyl, inclusief patch en poster, in een beperkte oplage als CD en dd) en "Spiral Fires" (8 februari 2019, LP in een beperkte oplage op zwart vinyl, die alleen voor de USA bestemd was, CD en dd).
Hun vierde studio album "Groovy", werd 29 mei 2020 via Heavy Psych Sounds Records uitgebracht en verscheen als digipack CD, als LP op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 550 stuks op doorzichtig groen vinyl, als LP in een beperkte oplage van 250 stuks op geel/fuchsia kleurig vinyl en als LP in een zeer beperkte oplage van 20 stuks als test persing op zwart vinyl met witte labels en als dd en daarop speelt Jeff Mercel op 2 nummers mee op keyboards ("Awake" en "Groovy").
Vervolgens verschenen op 24 december 2020 de digitale single "Mississippi Queen" (een cover van het Mountain nummer) en het digitale nummer "Solstice" (7 mei 2021).
Op 20 mei 2022 brengt Heavy Pysch Sounds Records hun album "Stoned Blues Machine" uit als test persing LP in een zeer beprkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl,
als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op geel met blauw, zwart en rood gepsetterd vinyl, als LP in een beperkte oplage van 450 stuks op roze vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitaal album.
Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Atomic Moronic", waarin Geezer een stevige progressieve bluesrock song met een gemiddeld tempo speelt, die gevolgd wordt door "Logan's Run", een schitterende uptempo rock song met een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is.
Daarna volgen "A Cold Black Heart", een geweldige progressieve bluesrock song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk dansbaar ritme en ruimtelijke invloeden en het titel nummer "Stoned Blues Machine", een heerlijke zware rock song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme.
In "Broken Glass" zet Geezer me een verrukkelijke uptempo song met een licht hypnotiserend terugkerend ritme voor, die aanzet tot dansen en een hoog meezing gehalte heeft en in "Eleven" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende progressieve song te horen, die halverwege over gaat in een stevig stuk bluesrock, dat swingt en na korte tijd terug naar het begin tempo en ritme gaat.
Verder volgen "Saviours", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend dansbaar ritme en "The Diamond Rain Of Saturn", een swingende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, die na enkele minuten over gaat in een trager tempo met ruimtelijke invloeden, om na korte tijd een ander ritme te krijgen en tegen het einde meer snelheid te genereren en in een stuk spacerock te eindigen.
"Stoned Blues Machine" van Geezer staat vol fantastische progressieve bluesrock nummers, waarmee de band me van begin tot einde in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik kan iedere liefhebber van deze muzieksoort dit album dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Besvärjelsen uit Stockholm, Zweden bestaat sinds 2019 uit: Erik Bäckwall – drums, Johan Rockner – basgitaar, Andreas Baier – sologitaar en zang, Staffan Stensland Vinrot – sologitaar en zang en Lea Amling Alazam – zang.
De band bracht hun debuut EP "Villfarelser" in 2015 uit en deze werd in 2016 gevolgd door de EP "Exil", die beide in eigen beheer verschenen, waarna in 2018 het debuut album "Vallmo" werd uitgebracht.
Kort daarna kwam Johan Rockner bij de band, die 2019 het mini-album "Frost" uitbracht en op 27 mei 2022 verschijnt hun album "Atlas", waarop 19 nummers staan, via Magnetic Eye Records als LP in een beperkte oplage, als CD en als digitaal album.
Het album start met "The Cardinal Ride", waarin Besvärjelsen een stevige swingende uptempo rock song speelt, die jaren 7 invloeden heeft en gevolgd wordt door "Acheron", een nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, die tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle swingt en "Clouds", een heerlijke rock met een niet al te hoog tempo, die subtiele tempowisselingen bevat en een aanstekelijk ritme heeft.
Daarna volgen "House Of The Burning Light", een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo, ruimtelijke invloeden en een terugkerend licht hypnotiserend ritme, "Paradise", een prima rustige song, die aanzet tot schuifelen en "Digerliden", een uitstekende uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme.
In "Descent" zet Besvärjelsen me een prachtige vrij rustige song voor, die opnieuw tot schuifelen uitnodigt en in "Celestial" laat de band me genieten van een mooi instrumentaal stukje klassiek aandoende muziek, dat een langzaam tempo bevat en doorloopt in "Obscured By Darkness", een geweldig zwaar langzaam rock nummer met een aanstekelijk ritme heeft, dat tempowisselingen bevat en in "Divided Ends" krijg ik een schitterende rock song met een gemiddeld tempo te horen, die swingt en invloeden van acid en progressieve rock heeft.
"Atlas" van Besvärjelsen is een puike plaat, die afwisselende nummers bevat, waar ik zeer van genoten heb en ik raad liefhebbers van de betere rock deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Vibravoid werd in 1990 te Düsseldorf, Duitsland, opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Christian Koch - zang en sologitaar, Frank Matenaar - drums en Dario Treese - orgel.
De band heeft zich muzikaal laten inspireren door o.a. (een vroege) Pink Floyd, Electric Prunes, Strawberry Alarm Clock en Spacemen 3 en talloze andere psychedelische progressieve rock bands.
Sinds 2000 heeft Vibravoid diverse LP's en CD's uitgebracht via verschillende labels, zoals: Triggerfish, Nasoni, Anzitisi Records, Krauted Mind Records, Herzberg Verlag en Sulatron.
Nadat ze begin 2013 hun eigen label Stoned Karma Records hebben opgericht, verschijnen daarop hun platen (onder andere "Psychedelic Blueprints - An Introspection Of The Years 2000-2013" en de 6 CD box "Loudness For The Masses"), maar ook staat de band met een nummer ("Nearby Shiras", een cover van Kalacakra) op de LP Head Music van het Fruits De Mer Records label en is in 2013 de 7" gekleurd vinyl single "Colour Your Mind", waarop 3 covers staan, uitgebracht via dat zelfde label uit Engeland, gevolgd in 2015 door de 7" gekleurd vinyl single "Steppin' Stone" , die eveneens 3 covers bevat en via Fruits De Mer verscheen.
De band stond op het "14th Dream Of Dr.Sardonicus" festival te Cardigan, Wales, dat van 5 tot 7 augustus plaats vond en georganiseerd werd door Fruits De Mer Records, waarbij één van de live nummers ongetwijfeld hun nieuwe 7" gekleurde vinyl single met klaphoes, "In-A-Gadda-Da-Vida", was, die 9 augustus 2016 in beperkte oplage via Fruits De Mer Records verschenen is.
De single, werd 30 september 2016 gevolgd door hun nieuwe album "Wake Up Before You Die", dat op hun Stoned Karma Records in een beperkte oplage op LP en CD werd uitgebracht, waarbij de CD uitvoering 4 extra live nummers bevat.
Via Stoned Karma Records verschenen in 2017 de albums "A Night At The Museum" (3LP) en "Triptamine E.P. Volume 5", dat tijdens hun "Wake Up Before You Die" optreden in Haus Der Jugend in 2016 werd opgenomen en in een beperkte oplage van 1000 LP's inclusief een kleurenposter op A10 formaat uitgebracht is en op 17 november 2017 verscheen "Mushroom Mantra's", zowel op LP als CD en als download, waarbij vermeldenswaardig is, dat de pre-order editie van de LP in een beperkte oplage van 200 stuks op gekleurd vinyl geperst is en een poster plus picture postcard disc bevat, die een nummer bevat, dat niet op de LP staat, terwijl op de CD uitgave 3 extra nummers staan, die tijdens een opname sessie uit 1992 stammen en niet eerder zijn uitgebracht.
Stoned Karma Records bracht op 25 mei 2018 2 albums van de band tegelijk uit, dat zijn: "Vibrations From The Cosmic Void", die in een beperkte oplage van 500 LP's als pre-order een bonus LP bevat, terwijl het album tevens in een beperkte oplage van 1000 stuks in 3 kleuren zonnestralen vinyl en als CD en digitale download verscheen en het andere album,"Live At Rheinkraut Festival", waarop basgitarist Ufo Walter te horen is, werd als 2CD en digitale download uitgebracht.
Eind april 2019 verscheen het album "Intergalactic Acid Freak Out Orgasms" via Stoned Karma op zowel CD als LP en digitale download en ook hierop is de band weer live te beluisteren en in september 2019 verscheen de 7" single "World Of Pain"/ "Plastic Covered Tangerines" op rood vinyl via dit label.
Om hun 30 jarig jubileum te vieren vervolgde de band het uit brengen van hun Triptamine serie en verscheen het album "Out Of Tune In Rosenheim - Triptamine vol.6" in maart 2020 via hun eigen Stoned Karma Records als 2LP, als CD en als digitale download.
De muziek voor de 2LP, die 9 nummers bevat, is live opgenomen tijdens een optreden eind december 2019, dat onder de naam "The Psychedelic Christmas Experience Tour" gegeven werd.
Dan volgde in april 2020 het album "Psychedelic Blueprints Volume 2", dat via Stoned Karma Records als CD, als 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks op marmer kleurig vinyl werd uitgebracht en tevens als digitale download, waarop alternatieve versies, mixen en master versies staan uit de periode 1994-2019 en op 6 mei 2020 kwam hun derde album van het 30 jarige jubileum uit via Stoned Karma Records, getiteld "The Decomposition Of Noise" en deze verscheen in en beperkte oplage als LP, die een bonus live album bevat en als CD, die 3 extra nummers heeft en op 4 september 2021 bracht de band het digitale nummer "Dance On Mars" uit.
Net voor het einde van 2021 bracht de band het album "Zeitgeist Generator" uit als CD en op 1 maart 2022 verscheen dit als 2LP in een beperkte oplage van 700 stuks waarvan 200 stuks op geel en roze vinyl, 200 stuks op lichtblauw en paars vinyl met een Op Art hoes en een vierdelig inlegvel en songboek met CD, 200 stuks op lichtgroen en lichtblauw vinyl met een Op Art hoes en een vierdelig inlegvel en songboek met CD en een luxe puzzel, 100 stuks op lichtgroen en lichtblauw vinyl met een Op Art plastic hoes, inclusief een poster, een speciale puzzel, het Zeitgeist Generator songboek met CD, en flexi disc Op Art set, een vierdelig inlegvel en het geheel is met de hand gesigneerd en genummerd door de artiesten.
Vervolgens verscheen begin 2022 de digitale single "Do You Remember That Day", die alleen via facebook te beluisteren is en op 10 juni 2022 verschijnt het album "Phasenvoid" als 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks op gekleurd vinyl en als 2CD in een beperkte oplage, waarop 11 bonus nummers staan.
Daarbij is het vermelden waard, dat Nasoni Records in 2003 het split album "Phasenvoid" van Vibravoid en Sula Bassana uitbracht en deze nummers van 2003 zijn nu opnieuw verschenen op deze 2LP en aangevuld met 11 andere nummers, die niet eerder werden uitgebracht en stammen uit de periode 1992-1997.
Het 2LP album, dat totaal 16 nummers bevat, start met "Void Vibrato" uit 1995, waarin Vibravoid een heerlijke instrumentale mix van psychedelische rock en spacerock in een niet al te hoog tempo met een terugkerend ritme speelt en deze wordt gevolgd door "Minddecision" (1994), een schitterend psychedelisch nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat tegen het einde chaotisch wordt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Bellflight" (1994), een geweldig stuk psychedelische muziek met experimentele elementen, dat in een vrij rustig tempo gespeeld wordt.
Daarna volgen "Microvoid" (1994), een 7 seconden durend stukje, "Excerpt Journey To The Sun" (1993), een langzaam experimenteel nummer met een terugkerende geluiden, "Meditation Endstation" (1994), dat eveneens experimenteel psychedelisch klinkt en in een langzaam tempo wordt gespeeld en "Phasenvoid" (1994), een verrukkelijk nummer met een gemiddeld tempo en ruimtelijke invloeden, dat een dansbaar ritme en lichte Oosterse invloeden heeft.
In "Jukebox" (1992) schotelt Vibravoid me een uitstekende psychedelische song met een gemiddeld tempo in een terugkerend ritme voor, in "Transmobil" (1992) krijg ik een mix van psychedelische rock en krautrock in een gemiddeld tempo te horen en in "Within A Cosmos" (1992) laat de band me genieten van een fantastisch mysterieus klinkend psychedelisch nummer, dat ruimtelijke invloeden heeft en een niet al te hoog tempo bevat.
Dan volgen "Beyond The Space" (1992), een prachtig rustig nummer met Oosterse invloeden, "Mega Shining Lights" (1992), een heerlijke psychedelische song met een gemiddeld tempo en een terugkerend dansbaar ritme, dat halverwege tijdelijk verandert, om na korte tijd weer verder in het begin tempo en ritme verder te gaan en "Go Now" (1992), een trage song met experimentele psychedelische invloeden.
Vervolgens hoor ik "After The Acid Trip Part III" (1994), een verrukkelijke lange trip, die mijn geest vertroebelt, hypnotiserend werkt, me zo nu en dan in chaos onderdompelt en me zonder drugs te gebruiken in een andere staat van bewustzijn brengt, "Tomorrow Never Void" (1995), een geweldige cover van "Tomorrow Never Knows" van The Beatles, die met hoge snelheid wordt gespeeld wordt en met dit nummer het psychedelische tijdperk inluidden en "Vibra Void" (1997), een schitterend nummer met een gemiddeld tempo en een hypnotiserend terugkerend ritme met krautrock invloeden.
Verder volgen de 12 bonus nummers van de CD, die starten met "Genesis Of Dreams", een experimenteel stukje muziek, dat in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en gevolgd wordt door "Marihuana", een fantastische psychedelische song met een Oosters ritme en ruimtelijke invloeden en "Pictures From The Looking Glass", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een hoog dans gehalte, die na enkele minuten in een traag tempo over gaat en ruimtelijke experimentele elementen krijgt, om enkele minuten later opnieuw te veranderen en over te gaan in het begin tempo en ritme.
Daarna volgen "Prime Noctis", een psychedelische song met een niet al te hoog tempo en invloeden van de muziek van Pink Floyd, "The Endless Task", een song met een gemiddeld tempo en "Free Alice D.", een Oosters klinkende song met een vrij rustig tempo.
In "Adjustment" zet Vibravoid me een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo voor, die experimenteel begint en ruimtelijke invloeden heeft, in "Mystery Ship" krijg ik een geweldige psychedelische song in een vrij rustig tempo te horen en in "Solar Discharge" laat de band me genieten van een uitstekend instrumentaal nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme, dat halverwege over gaat in een psychedelisch stuk muziek.
Vervolgens is het de beurt voor "Radio Netzkraut" (1997), dat met een gesproken tekst begint en na 3 minuten over gaat in een heerlijke psychedelische uptempo pop song, die "Anxious Colours" (1996) heet en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en jaren 60 invloeden bevat, om daarna weer verder te gaan met het radio programma en na 10 minuten het nummer "Void Vibration" (1997) te laten horen en hierin speelt Vibravoid een fantastische psychedelische song met een terugkerend licht hypnotiserend ritme, waarna het radio programma nog korte tijd verder gaat en "Naniwa" (1993) volgt, een schitterend 16 minuten durend nummer met een gemiddeld tempo en een repeterend hypnotiserend ritme, waarmee de band me in een lichte trance brengt en 4 minuten voor het einde experimenteel wordt.
Als laatste volgt "Void Repeater" (1995), een lekker in het gehoor klinkend instrumentaal uptempo nummer met een terugkerend ritme.
"Phasenvoid 92-97" van Vibraviod is een fantastische 2LP, die vol geweldige psychedelische nummers staat, waar ik van begin tot einde ontzettend van genoten heb en ik kan deze dubbelaar dan ook sterk aanraden aan elke liefhebber van psychedelische muziek.
Datadyr uit Bergen, Noorwegen bestaat uit: Odd Erlend Mikkelsen - sologitaar, Øystein Høynes - basgitaar en Amund Nordstrøm - drums.
Op 10 juni 2022 brengt de band hun debuut album "Woolgathering" via Is It Jazz? Records als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op rood vinyl, als CD en als digitale download ut en wordt op dit album bijgestaan door gastmuzikanten Mathias Marstrander - sologitaar en Ketil Møster - saxofoon.
Het album, dat 7 nummers bevat, start met "Tier", waarin Datadyr een swingend uptempo nummer ten gehore brengt, dat invloeden van jazz en rock heeft en tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "Krystalldans", een schitterend jazz nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme, dat swingt.
Daarna volgen het titel nummer "Woolgathering", een geweldig rustig country nummer met een terugkerend ritme, "Daybreaking", een mix van rock, jazz en pop, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en aanzet tot dansen en "FastUp", een heerlijk nummer, dat vrij rustig begint, maar al gauw iets meer snelheid krijgt en over gaat in een swingend stuk uptempo jazz, dat subtiele tempowisselingen heeft.
In "Datadyr" laat Datadyr me genieten van een verrukkelijk swingend jazz nummer met een aanstekelijk ritme waarbij stil zitten niet mogelijk is en in "Low Hanging Moon" krijg ik een fantastisch rustig nummer voorgeschoteld, dat lichte country invloeden heeft en een aanstekelijk ritme bevat.
"Woolgathering" van Datadyr is een prima debuut album, dat lekker in het gehoor klinkende jazz nummers bevat en ik kan elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
General Winston uit Aberdeen, Schotland bestaat uit: Scott Robertson - zang en sologitaar, Aaron Leggat - sologitaar, Logan Rorie - basgitaar en Ally Moggach - drums.
De band bracht op 15 februari 2021 hun debuut single "Taste My Last Contraption" als digitaal nummer uit, op 17 mei 2021 gevolgd door "Rastafarians of the Sea", die eveneens als digitaal nummer werd uitgebracht en op 27 mei 2022 verscheen de single "Warwick Sloss" in eigen beheer, als voorloper van het album "Mothman", dat later dit jaar zal verschijnen.
In "Warwick Sloss" zet General Winston me een geweldige mix van garagerock en psychedelische rock in een gemiddeld tempo voor, die sterke invloeden van de jaren 60-70 heeft, swingt en tempowisselingen bevat en ik wacht dan ook met spanning op het debuut album van de band.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Astral Magic uit Finland is het solo project van basgitaar speler Santtu Laakso van de in 1991 opgerichte psychedelische spacerock band Dark Sun.
Op zijn eerste solo album "Visions Of Infinity", waarop 9 nummers staan, bespeelt hij alle instrumenten zelf en krijgt daarbij hulp van gastmuzikanten Martin Weaver (ex-Dark en Wicked Lady) - sologitaar (behalve op "Ancient Mysteries", "Onboard The Spaceship" en "Creatures From Beyond"), Scott Heller - synthesizer (op "Winds Of Time") en Samuli Sailo - ukelele (op "Winds Of Time").
Het album werd via Space Rock Productions en Sapphire Records uitgebracht, als LP in een beperkte oplage van 250 stuks op 180 gram marmer kleurig vinyl, die met de hand genummerd zijn, als CD in een beperkte oplage van 150 stuks, die met de hand genummerd zijn en als digitale download en vermeldenswaardig is verder, dat het album opgedragen wordt aan Sylvi Maria Laakso (23.12.1923 – 1.6.2020), de moeder van Santtu.
Op 1 maart 2022 verscheen zijn tweede solo album, getiteld "Lords Of Space", dat 10 nummers bevat, via Clostridium Records als LP in beperkte oplage, als CD in een beperkte oplage van 300 stuks, die 2 extra nummers bevat en als digitaal album en hierop spelen de volgende muzikanten: Jay Tausig - drums, viool, saxofoon, sologitaar (track1) E-bow gitaar (track 8), Vince Cory - sologitaar (track 2), Kimi Kärki - sologitaar (track 4), Mikael C. Haavisto - slogitaar (track 9 en 10), Perttu Lindberg - drums (track 1), terwijl Santtu zelf synthesizer, sequencers, solo- en basgitaar en zang voor zijn rekening neemt, waarbij verder het vermelden waard is, dat de bonus nummers oorspronkelijk op een 7" single verschenen.
Astral Magic brengt op 17 juni 2022 het album "Magical Kingdom" uit, dat 8 nummers bevat en via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op geel met wit gespetterd vinyl met download kaart en als digitale download wordt uitgebracht en in de periode 2020-2021 door krautrock legende Eroc is opgenomen, gemixt en gemasterd.
Hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Jay Tausig (Amerika) - drums, sologitaar, saxofoon en dwarsfluit, Gregory Curvey (Amerika) - sologitaar en klokkenspel, Peter Bingham (Engeland) - sologitaar, Markku Helin (Finland) - sologitaar, Anton Barbeau (Amerika) - sologitaar en Perttu Lindberg (Finland) - drums.
Het album start met het titel nummer "Magical Kingdom", waarin Astral Magic een heerlijke symfonische progressieve rock song met een gemiddeld tempo speelt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en ruimtelijke invloeden bevat en gevolgd wordt door "Dimension Link", een lekker in het gehoor klinkend uptempo nummer met een terugkerend ritme en melodische invloeden, dat aanzet tot dansen.
Daarna volgen "On Hollow Land", een uptempo song met spacerock invloeden van Hawkwind en een dansbaar ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "Rainbow Butterfly", een prachtig melodisch nummer met een gemiddeld tempo en ruimtelijke invloeden.
In "Lost Innocence" laat Astral Magic me genieten van een puike uptempo spacerock song in de stijl van Hawkwind, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en in "The Hidden City" schotelt hij me een geweldige rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme met ruimtelijke invloeden voor.
Verder volgen "The Pale-Skinned Man", een uitstekende vrij rustige song met invloeden van het nummer "Baby It's You" van The Beatles en "Seven Planes", een schitterend instrumentaal nummer, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en melodische elektronische invloeden bevat.
"Magical Kingdom" van "Magical Kingdom" bevat verrukkelijke melodische nummers, die invloeden van progressieve rock en spacerock bevatten en ik kan deze schijf dan ook aanraden aan iedere liefhebber van deze genres.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Pigeons & The Insane Porridgemakers uit St.Petersburg, Rusland, bracht op 5 juni hun debuut album "Voyage" als digitale download uit en deze werd gevolgd door de digitale uitgaves: "While Everyone Is Sleeping" (5 april 2014 digitaal album), "Guiding Worms" (12 juni 2015 digitaal album), "Underground Room" 7 april 2018 digitaal album), "Live At Galernaya 20" (1 juli 2019 digitaal album), "At The Bottom" (20 februari 2020 digitale EP), "Mouse" (21 december 2021 digitaal nummer) en "Nora" (28 januari 2022 digitaal album).
Op "Nora" bestaat Pigeons & The Insane Porridgemakers uit: Natalya Grazhdankina - zang, Daniil Grazhdankin - zang, sologitaar, orgel en e-drums (track 2), Pavel Dombrovskiy - basgitaar, synthesizer, sologitaar (track 3, 4 en 8) en zang (track 6), Georgiy Medvinskiy - tenor en sopraan saxofoon, Valeriya Meshkova - oboe, Vladimir Polevikov - synthesizer, Liliya Akivenson - synthesizer en orgel, Alexandr Meertsuk - percussie, Gleb Pinskiy - drums (track 1, 5 en 6), Egor Egorskiy - drums (track 2, 3, 4, 7 en 8), Anatoliy Buchin - dwarsfluit (track 8) en Dmitriy Ataulin - sologitaar (track 3 en 7).
Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Across The Sky", waarin Pigeons & The Insane Porridgemakers een heerlijke melodische song met mysterieuze Oost Europese volks invloeden in een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, die Siberische keel zang en een aanstekelijk ritme bevat en deze wordt gevolgd door "Black Bottom", een
fantastische progressieve rock song met een gemiddeld tempo, keel zang en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, die tegen het einde tijdelijk verandert.
Daarna volgen "Nora", een prachtige rustige song met een aanstekelijk meedein ritme en "Mouse", een geweldig swingend uptempo nummer, waarbij stil zitten geen optie is, dat keel zang bevat.
In "Kraut Moles" zet Pigeons & The Insane Porridgemakers me een schitterend swingend uptempo nummer voor, dat invloeden van Black Sabbath, ska en rock & roll heeft en subtiele tempowisselingen heeft en in "Hello, Earthlings!" krijg ik een verrukkelijke progressieve rock song in een gemiddeld tempo te horen, die tempowisselingen en psychedelisch elementen bevat en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.
Dan volgen "In Downspouts", een uitstekende vrij rustige song met progressieve invloeden, die licht hypnotiserend klinkt en "Mold", een swingend uptempo rock nummer, dat een hoog dansbaar ritme heeft en progressieve rock invloeden bevat.
"Nora" van Pigeons & The Insane Porridgemakers staat vol puike nummers, waarmee de band me ven begin tot einde in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik kan elke liefhebber van progressieve rock deze meesterlijke digitale schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Orson Hentschel is een Duitse producer en componist uit Düsseldorf, die op jonge leeftijd klassieke piano leerde spelen.
Tegenwoordig componeert hij hoofdzakelijk elektronische, experimentele en film muziek en is sterk beïnvloed door de minimale muziek van Steve Reich, wat in zijn composities terug te vinden is.
Ondanks het feit, dat Hentschel een klassieke muziek opleiding deed, is dat niet in zijn werk het geval, want zijn technieken zijn verre van traditioneel en hij gebruikt voorbeelden van muziek, die in allerlei muziek voorkomt, waarbij hij samples haalt uit: soundtracks, internet, film audio tracks, muziek albums en geluid bibliotheken, die hij tot een nieuw geheel maakt, maar ook gebruikt hij zang uit de late middeleeuwen.
Hentschel ziet zichzelf daarom niet als componist, maar als multimedia artiest en zijn optredens zijn gebaseerd op een samenwerking van muziek, licht, mist en visuele effecten, waarbij hij live bijgestaan wordt door drummer Lukas Baumgart.
Zijn debuut album "Feed The Tape", waarop 8 nummers staan, werd op 26 februari 2016 via het Denovali Records label als digipack CD en op vinyl als 2LP uitgebracht, waarna in juni 2017 het album "Electric Stutter" in een beperkte oplage van 150 stuks op 180 gram zilverkleurig vinyl en als CD en digitale download volgde en op 26 januari 2018 verscheen de EP "Facades" via dat zelfde label als CD, 10" vinyl EP en als digitale download.
Vermeldenswaardig is dat de oorspronkelijke Duitse tekst van Orson bij de nummers in het Koreaans door Danhee Joe vertaald werd en tevens op de plaat wordt gesproken.
Op 27 mei 2022 brengt het Denovali Records label zijn nieuwe album "Heavy Light" uit, dat 8 nummers bevat, als LP, als CD en als digitale download.
Het album start met "Vibe", waarin Orson Hentschel een heerlijk langzaam nummer ten gehore brengt, dat na enkele minuten meer snelheid krijgt en over gaat in een stuk krautrock, dat aanzet tot dansen en dit wordt gevolgd door "Antenna Window", een fantastisch uptempo krautrock nummer met dance invloeden en een terugkerend licht hypnotiserend ritme, waarbij stil zitten geen optie is.
Daarna volgen "Stream Flash", een uitstekend zwaar klinkend avant garde nummer met filmmuziek en dance invloeden, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en het titel nummer "Heavy Light", een schitterend nummer in een niet al te hoog tempo speelt, dat begint met een eentonig elektronisch geluid en een terugkerend drums ritme en halverwege krautrock invloeden krijgt bijgevoegd waardoor de muziek dansbaar wordt en doordat ook het tempo iets opgevoerd wordt, weet hij hiermee een hypnotiserend effect te creëren.
In "New Walk" zet Orson Hentschel me een een prachtig rustig nummer met lichte filmmuziek en avant garde invloeden voor en in "Flow" krijg ik een uptempo nummer met een terugkerend dansbaar ritme te horen, dat krautrock en dance elementen herbergt en enkele minuten voor het einde een trager tempo en avant garde invloeden krijgt.
Verder volgen "Midnight Unrest", een puik dance nummer met een terugkerend hypnotiserend ritme, een gemiddeld tempo en lichte experimentele invloeden en "Exit Drift", een verrukkelijk krautrock nummer met een gemiddeld tempo en een hypnotiserend ritme, dat een licht trance teweeg brengt, dat iets voor de helft van het nummer experimentele dance invloeden krijgt bijgevoegd, waardoor de muziek verandert en meer dance georiënteerd wordt, om in het laatste stuk te gaan in een vrij rustig tempo, waarin de muziek ruimtelijke elektronische invloeden krijgt.
"Heavy Light" van Orson Hentschel is een geweldig album, waar ik erg van genoten heb en ik kan elke liefhebber van krautrock en elektronische muziek deze schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar de eerste 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Lydsyn uit Kopenhagen, Denemarken werd tijdens de Covid 19 periode opgericht en bestaat uit: Uffe Lorenzen - zang en sologitaar, Palle Demant - basgitaar en Jens Eyde - drums.
Palle en Jens behoorden oorspronkelijk tot de begeleidingsband van Uffe tijdens zijn live optredens, maar vormen tegenwoordig ook de studio band.
Lydsyn bracht op 3 september hun exclusieve debuut single "Kat Ser Kat" via Bad Afro Records uit in een beperkte oplage van 500 stuks op 7" vinyl.
Op 20 mei 2022 verschijnt de digitale single "To Syge Skud" via alle digitale kanalen, als voorloper van het debuut album "Lydsyn", dat op 23 september 2022 wordt uitgebracht via Bad Afro Records.
In "To Syge Skud" laat Lydsyn me genieten van een geweldige swingende uptempo psychedelische pop song, die in het Deens gezongen wordt en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, waarbij stil zitten niet aan de orde is en ik kijk dan ook verlangend uit, om het complete album te horen en raad iedere liefhebber van deze muzieksoort dit digitale nummer dan ook aan.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
Dätcha Mandala uit Bordeaux, Frankrijk werd in 2009 opgericht en bestaat uit: Nicolas Sauvey - zang, basgitaar, akoestische gitaar en mondharmonica, Jérémy Saigne - sologitaar en zang en Jean-Baptiste Mallet - drums en zang.
In de loop der jaren trad de band meer dan 550 keer op in landen zoals: Amerika, Canada, Italië, Nederland, Duitsland, Spanje, Zwitserland en Slovenië en speelde samen met onder andere: Les Insus, The Bellrays, Radio Moscow, The Datsuns, Mars Red Sky, DeWolff, Angelo Moore, Samsara Blues Experiment, Endless Boogie, 7 Weeks, Shaka Ponk, The Cosmic Dead, Bob Wayne en The Dictators.
Dätcha Mandala bracht in 2016 hun debuut EP "Anâhata" uit, waarna op 10 november 2017 hun debuut album "ROKH" als digitale download in eigen beheer en als LP op zwart vinyl en als CD via Mrs Red Sound verscheen en deze zou op 24 april 2020 gevolgd worden door "Hara", eveneens via Mrs Red Sound en als CD en digitale download worden uitgebracht, maar door het corona virus werd deze datum uitgesteld tot 5 juni 2020.
Op 20 mei 2022 is hun EP "The Last Drop", waarop 5 nummers staan, via Mrs Red Sound verschenen als CD en als digitale download.
De EP begint met "Janis", waarin Dätcha Mandala een stevige rock song met een gemiddeld tempo speelt, die een aanstekelijk ritme heeft en tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "L.A. Hippie", een heerlijke uptempo rock song met een dansbaar terugkerend ritme.
Daarna volgt "I & You", een uitstekende dansbare poprock song met enkele tempowisselingen, die vrij commercieel is en lekker in het gehoor klinkt.
In "Carry On" zet Dätcha Mandala me een prachtige pop song in de stijl van Crosby, Stills, Nash & Young voor, die een gemiddeld tempo heeft en invloeden van de jaren 70 bevat.
Als laatste volgt "Hit & Roll" en hierin krijg ik een geweldige swingende uptempo rock song voorgeschoteld, die hardrock en rock & roll invloeden heeft en subtiel tempowisselingen bevat.
"The Last Drop" van Dätcha Mandala is een puike EP, die prima rock nummers bevat, waarvan ik de uitschieter "Hit & Roll" vind en ik raad iedere liefhebber van de betere rock dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar de EP via de bandcamp link onder de recensie)
Cities Of Mars uit Gothenburg, Zweden werd in 2015 opgericht en bestaat uit: Daniel Palm - zang, basgitaar en synthesizer, Christoffer Norén - zang en sologitaar en Johan Aronstedt - drums, percussie, achtergrondzang en FX.
De band bracht op 14 augustus 2015 hun debuut uit met de digitale single "Cyclopean Ritual/The Third Eye" en deze werd gevolgd door: "Celestial Mistress" (8 april 2016 CD, 7" EP en digitale EP), "Temporal Rifts" (29 september 2017 LP en digitaal album), "The Horologist" (5 april 2019 LP, CD en digitaal album) en op 20 mei 2022 verscheen "Cities Of Mars" als LP in een beperkte oplage van 250 stuks op zwart in rood met wit gespetterd vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitaal album via Ripple Music.
"Cities Of Mars", dat 8 nummers bevat, is een concept album en begint met "Before The Storm", waarin Cities Of Mars een heerlijk licht dreigend nummer in een niet al te hoog tempo speelt, waarna "Towering Graves (Osmos)" volgt, een prachtige vrij trage song met een aanstekelijk terugkerend ritme.
Daarna volgen "The Prophet (Methusalem)", een uitstekende mix van pop en doom, die in een vrij rustig tempo wordt gespeeld, "Song Of A Distant Earth (Hathra)", een mooie rustige pop song met ingetogen zang en lichte folk invloeden, die minimale begeleiding heeft en "A Dawn Of No Light (Chthon)", een puike uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en een terugkerend ritme en enkele tempowisselingen.
In "The Dreaming Sky (Anur)" zet Cities Of Mars prima song in een gemiddeld tempo voor, die een aanstekelijk ritme heeft en tempowisselingen bevat en lichte progressieve rock invloeden bevat, in "Reflected Skyline (Sarraqum)" krijg ik opnieuw een prachtige rustige pop song te horen, die schitterende samenzang bevat en in "The Black Shard (Bahb-Elon)" laat de band me genieten van een fantastische rock song met een gemiddeld tempo met lichte progressieve invloeden, die subtiele tempowisselingen heeft en iets over de helft van het nummer melodische rock invloeden krijgt.
"Cities Of Mars" van Cities Of Mars bevat 8 lekker in het gehoor klinkende nummers met een niet al te hoog tempo, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van de betere rock deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Black Lung uit Baltimore, Amerika werd in 2014 opgericht door Elias Schutzman - drums, Dave Cavalier - sologitaar en zang en Adam Bufano - sologitaar.
De band bracht in 2014 hun debuut album "Black Lung", in 2016 gevolgd door "See The Enemy" dat via Noisolution Records uitgebracht werd en door het album "Ancients" uit 2019, waarna gitarist Adam Bufano uit de band ging en vervangen werd door Dave Fullerton en ook kwam basgitarist Mac Hewitt het trio versterken.
Op 27 mei 2022 brengt Black Lung hun album "Dark Waves" uit, dat 8 nummers bevat, via Heavy Psych Records en dit verschijnt als test persing LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op zwart wit rood vinyl, als LP in een beperkte oplage van 450 stuks op paars vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitaal album.
Het album start met "Demons", waarin Black Lung een heerlijke stevige stonerrock song met een gemiddeld tempo speelt, dat een terugkerende ritme heeft en enigszins dreigend overkomt en dit nummer wordt gevolgd door het titel nummer "Dark Waves", een uitstekende hardrock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die halverwege verandert, waarbij de muziek langzaam en melodisch wordt, om vlak voor het einde in een stevig snel tempo over te gaan.
Daarna volgen "The Cog", een lekker in het gehoor klinkende mix van progressieve bluesrock en pop, die subtiele tempowisselingen heeft en "Awaken", een prachtige rock song met een niet al te hoog tempo en melodische en progressieve invloeden.
In "Hollow Dreams" zet Black Lung me een vrij zwaar stonerrock nummer in een traag tempo voor, dat subtiele tempowisselingen heeft en in "Death Grip" krijg ik een puike rock song met lichte acid rock invloeden in een gemiddeld tempo te horen, die in een aanstekelijk ritme wordt gespeeld.
Verder hoor ik "The Path", een mooi rustig melodisch nummer, dat iets na de helft van het nummer geleidelijk meer tempo en tegen het einde acid rock invloeden krijgt en "Mud King", een geweldig rock nummer met een gemiddeld tempo en acid rock invloeden, dat na enkele minuten gaat swingen, om iets over de helft van het nummer terug langzamer te worden, waarbij de muziek hardrock invloeden krijgt.
"Dark Waves" van Black Lung is een uitstekende plaat met lekkere stevige muziek, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van stoner en de betere rock dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar 3 nummer van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Circle Of Silence uit Heilbronn/Sinsheim, Baden-Württemberg, Duitsland, werd in 2005 opgericht en bestaat uit: Peter Suppinger - drums, Björn Boehm - basgitaar, Tobias Pfahl - sologitaar, Christian Sommerfeld - sologitaar en Nick Keim - zang.
De band bracht in januari 2006 de demo "Your Own Story" in eigen beheer uit en deze werd gevolgd door: "The Supremacy Of Time" (demo, eigen productie, 8 maart 2008), "Edge Of Clarity" (op Metal 2 Metal – Sampler Pt. 1, 2009), "The Blackened Halo" (album, Massacre Records, 29 april 2011), "Synthetic Sleep" (digitaal nummer van The Blackened Halo, 2011), "One Moment Of Hate" (7" single, Massacre Records, 26 april 2013), "The Rise Of Resistance" (album, Massacre Records, 24 mei 2013), "The Crimson Throne" (album, Massacre Records, 27 april 2018) en "The Final Chapter" (compilatie album, Massacre Records, 2020) en op 27 mei 2022 verschijnt het album "Walk Through Hell" via Massacre Records als LP in een beperkte oplage, die 9 nummers bevat en als digitale download, waarop 11 nummers staan.
Het album start met "Down To Hell", waarin Circle Of Silence een uitstekend kort melodisch instrumentaal rock nummer met een gemiddeld tempo speelt, die na een mislukte overgang vervolgd wordt in "Prisoner Of Time", een uptempo melodische rock song met metal invloeden, die swingt en het titel nummer "Walk Through Hell", een heerlijke uptempo rock song, die symfonische invloeden heeft en met vrij hoge snelheid gespeeld wordt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgen "United", een nummer, dat met een sneltreinvaart gespeeld wordt, "I Am Fear", een heavy metal song, die ook nu weer met hoge snelheid gespeeld wordt en afwisselende tempo's bevat en "Triumph Over Tragedy", een prima nummer met een gemiddeld tempo, dat een dansbaar ritme heeft.
In "At War With Yourself" zet Circle Of Silence me opnieuw een snelle rock song voor, in "I Want More" laat de band me genieten van een puike stevige rock song met een niet al te hoog tempo, dat dreigend overkomt en in "The Curse" krijg ik een rock song met tempowisselingen te horen, die een aanstekelijk ritme heeft.
Dan volgen "Far Beyond The Sun", een stevige heavy metal rock song met subtiele tempowisselingen en de bonus nummers "This Is War", eveneens zo'n zelfde soort nummer, dat met een vrij hoge snelheid wordt gespeeld en "Fire", waarin de band nogmaals een vrij heftige uptempo rock song ten gehore brengt.
Het laatste nummer heet "God Is A Machine" en hierin laat de band me genieten van een schitterende vrij zware rock song met een aanstekelijk ritme en een hoog meezing gehalte.
"Walk Through Hell" van Circle Of Silence staat vol uitstekende heavy metal nummers, die vragen over het leven in het algemeen oproepen en liefhebbers van dit genre dan ook zeker zullen aanspreken.
The Courettes is een duo uit Aalborg, Denemarken en Rio De Janeiro, Brazilië, dat hun muziek sinds 2015 uitbrengt en bestaat uit: Flávia Couri - sologitaar en zang en Martin Couri - drums.
Hun debuut album, "Here Are The Courettes", verscheen 15 juli 2015 als 10" vinyl LP via Sounds of Subterrania, waarna de volgende uitgaven werden uitgebracht: “Boom! Dynamite!” (7" single, Bachelor Records, 2016), “Hoodoo Hop” (7" split single met Powersolo, Sounds of Subterrania, 2017), "Alive from Tambourine Studios!" (10" LP op beige vinyl, Chaputa Records, 1 oktober 2017), "We Are The Courettes" (CD, 30 maart 2018), “Voodoo Doll” (7"single, featuring Coffin Joe, 2018), "Too Late To Say I´m Sorry" (7" EP in een beperkte oplage op gekleurd vinyl en 7"EP op zwart vinyl, 20 december 2019), "Dynamite!" (7" EP op zwart vinyl, Groovy Records, 23 december 2019) en "Christmas (I Can Hardly Wait)" (7" split single met Powersolo, 2 april 2020).
Op 22 mei 2020 verscheen de single "Want You! Like a Cigarette" / "Night Time (The Boy Of Mine)" in een beperkte oplage van 500 stuks op rood vinyl via Damaged Goods Records, waarna het de bedoeling was in oktober 2020 het derde album van de band uit te brengen.
Op 19 juli 2021 bracht Damaged Goods Records hun eerste 2 albums opnieuw uit als 2 afzonderlijke LP's, waarvan "Here Are The Courettes", dat 8 nummers bevat, in een beperkte oplage van 1000 stuks ook roomkleurig vinyl en "We Are The Courettes", waarop 12 nummers staan, in een beperkte oplage van 1000 stuks op doorzichtig rood vinyl en als 1 CD en op 15 oktober 2021 verschenen de 7" single "R.I.N.G.O." / "The Boy I Love" (single versie) en hun album "Back In Mono", dat 14 nummers bevat als LP, als CD en als digitale download via Damaged Goods Records.
Op 25 januari 2022 bracht Damaged Goods Records hun single "Misfits & Freaks" in een beperkte oplage van 1000 stuks op 7" wit vinyl uit, waarvan het titel nummer een opnieuw opgenomen versie is van het nummer, dat op hun album "Back In Mono!" staat en op 27 mei 2022 verschijnt het mini album "Back In Mono (B-sides & Outtakes)", dat 8 nummers bevat, als 10" LP en als CD via Damaged Goods Records.
Het album begint met 3 nieuwe nummers, waarvan "Daydream" de eerste is en waarin The Courettes een prima uptempo song ten gehore brengt die invloeden van het Sonny & Cher nummer "I Got You Babe" en Phil Spector bands zoals The Ronettes heeft en deze wordt gevolgd door "Tough Like That", een swingende uptempo rock song met een terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is.
Daarna volgen "Talking About My Baby", een prachtige uptempo jaren 60 gerelateerde song met wisselende tempo's speelt, die swingt en aanzet tot dansen en "Last Dance With You", een heerlijk nummer met een gemiddeld tempo en sterke invloeden van de Phil Spector sound, dat in de jaren 60 gemaakt had kunnen zijn.
In "Only Happy When You're Gone" laat The Courettes me genieten van een uitstekende song, die ook nu weer overeenkomsten vertoont met de muziek van The Ronettes en een dansbaar ritme heeft en in "Killer Eyes" krijg ik een geweldige uptempo rock song voorgezet, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.
Dan volgen "The Boy I Love", een swingende uptempo song met invloeden van het nummer "The Locomotion" van Little Eva en "So What", dat alleen op de split single met The Jackets via Chaputa Records verkrijgbaar was en hierin speelt de band live een fantastische uptempo song met rock & roll invloeden en een terugkerend ritme.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
"Back In Mono (B-sides & Outtakes)" van The Courettes bevat 8 schitterende jaren 60 gerelateerde nummers, waar ik van begin tot einde erg van genoten heb en even terug in de sfeer van die tijd ben gekomen en ik raad elke liefhebber van de muziek uit die periode deze schijf dan ook zeer aan.
The Magic Mixture was een band uit Londen, Engeland die tussen 1967 en 1969 bestond uit: Terry Thomas - zang en sologitaar, Melvyn Hacker - basgitaar, Stan Curtis - orgel en Jack Collins - drums.
De band bracht, na enkele band bezettingswisselingen, hun enige album in 1968 via Saga Records uit en dit is in 2022 als CD opnieuw uitgebracht via Secret Records / Morgan Blue Town.
Het album begint met "(I'm So) Sad", waarin The Magic Mixture een heerlijke licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme speelt, die gevolgd wordt door "Urge To Leave", een uitstekende uptempo song met een ritme, dat aanzet tot dansen en "You", een puike swingende uptempo song met invloeden van progressieve rock en de muziek van Fleetwood Mac's begin periode.
Daarna volgen "Slowly The Day", een geweldige vrij rustige song met lichte progressieve blues en rock invloeden, die een aanstekelijk ritme heeft, "New Man", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo, die enkele tempowisselingen heeft en een dansbaar ritme bevat (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Living On A Hill", een fantastische song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme.
In "It's Alright By Me" laat The Magic Mixture me genieten van een licht psychedelische pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een hoog meezing gehalte heeft, in "When I Was Young" zet de band me een geweldige afwisselende uptempo song voor, die diverse tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle swingt en in "Hey Little Girl" krijg ik een prachtige vrij rustige pop song te horen, die tempowisselingen heeft.
Verder volgen "Tomorrow's Sun", een uitstekende pop song met een rustig tempo, die aanzet tot schuifelen, "Motorbike Song", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat Hammond rock invloeden heeft en "Moonbeams", een verrukkelijke pop song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme en een hoog meezing gehalte.
"This Is The Magic Mixture" van The Magic Mixture staat vol prima jaren 60 pop songs, waarvan ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan liefhebbers van de betere pop, psychedelische pop en licht progressieve rock deze schijf dan ook zeer aanraden.
Spiritraiser uit Helsinki, Finland werd in 2007 opgericht en bestaat uit: Kristian Merilahti – drums en percussie, Anssi Ruotanen – basgitaar, Uula Korhonen – sologitaar en Jules Näveri – zang.
De band bracht op 28 september 2018 hun debuut album "Inspiral" digitaal uit en deze werd op 25 maart 2022 gevolgd door "Ciklos", dat 10 nummers bevat en via Luminol Records als CD en als digitaal album verscheen en hierop kreeg de band medewerking van Olli Äkräs (piano solo in track 3) en Olli Kari (percussie in track 1, 2, 5 en 6).
Het album start met "Artificial Light", waarin Spiritraiser een stevige song met post-rock invloeden in een niet al te hoog tempo speelt, die gevolgd wordt door "Invisible Enemy", een uitstekende post-rock song song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, dat subtiele tempowisselingen heeft en een terugkerend ritme bevat.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgen "Glory", een heerlijke swingende uptempo rock song, die aanzet tot dansen, "Stream", een puike rock song met een dansbaar ritme en "Quipu", een prima uptempo song met een aanstekelijk ritme en tempowisselingen.
In "Sirens" zet Spiritraiser me een mooi post-rock nummer met een gemiddeld tempo voor, in "Fearism" krijg ik een vrij stevige rock song te horen, die subtiele tempowisselingen heeft en in "Virgin Soul" laat de band me genieten van een prachtige pop song met een gemiddeld tempo.
Verder volgen "The Wrong Giants", eveneens zo'n rock song met tempowisselingen, die bij tijd en wijle vrij heftig klinkt en "Mountain", een schitterende rustige song met een terugkerend ritme, die subtiele tempowisselingen heeft.
"Ciklos" van Spiritraiser is een uitstekende CD, die lekker in het gehoor klinkende rock nummers bevat en ik raad liefhebbers van de betere rock dan ook aan, deze schijf eens te gaan beluisteren.
Soft Ffog uit Kongsberg, Noorwegen werd in 2016 opgericht en bestaat uit: Tom Hasslan - sologitaar, Trond Frønes - basgitaar, Vegard Lien Bjerkan - keyboards en Axel Skalstad - drums.
De band brengt hun debuut album op 27 mei 2022 als eerste band uit via Is It Jazz? Records (het nieuwe sub-label van Karisma Records) en deze verschijnt als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op oranje vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download en werd op 25 maart 2022 vooraf gegaan door de single "Chun Li", die ook op het album staat, dat in de voorverkoop te verkrijgen is via: https://softffog.bandcamp.com/album/soft-ffog.
Het album, dat 4 nummers bevat, begint met het op single verschenen "Chun Li", waarin Soft Ffog een schitterend melodisch elektronisch nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo speelt, die progressieve rock invloeden heeft van de muziek van King Crimson en Gentle Giant, tempowisselingen bevat en swingt en voor de laatste minuut over te gaan in een ander ritme.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
Daarna volgt "Zangief", een verrukkelijk rock nummer met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, dat een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en lichte jazzrock, symfonische en progressieve rock invloeden bevat en iets over de helft van het nummer meer snelheid krijgt.
In "Ken" laat Soft Ffog me genieten van een geweldig progressief symfonisch nummer met een gemiddeld tempo, dat technisch van hoogstaande kwaliteit is, een aanstekelijk ritme bevat en swingt als een trein.
Als laatste volgt "Dhalsim", een fantastisch nummer met een terugkerend ritme, progressieve invloeden, tempowisselingen, bombastische stukken, uptempo muziek, die in een swingend ritme wordt gespeeld en de laatste minuut zware klanken bevat.
"Soft Ffog" van Soft Ffog is een uitstekend debuut album met heerlijke progressieve rock nummers, die invloeden van symfonische rock en jazzrock van de jaren 70 bands bevatten en ik heb dan ook met volle teugen kunnen genieten van dit technisch hoogstaande meesterwerk, dat ik elke liefhebber van één, of meer van deze genres zeer kan aanraden.
.jpg)
