Bad Mojos uit Zwitserland bracht 1 oktober 2016 hun album "Punx Faggots Freaks / 7" via No Front Teeth Rec. als digitale download uit en tegelijk verscheen het album "Pass Out City / EP" via No Front Teeth Rec. in een beperkte oplage als LP en als digitale download, waarna op 28 januari 2017 de split 7" single "Locked Up 12 Years" volgde met "Sexual Tension" van de band Kick It volgde en hun album "I Hope You OD" wordt op 21 december 2018 door Voodoo Rhythm Records op de markt gebracht.
Het album, dat 10 nummers bevat, start met "Diggin' My Own Grave", waarin de band me een schitterende snelle korte punkrock song voorschotelt, waarbij stil zitten geen optie is en deze wordt gevolgd door "Baby I'm Doomed", eveneens een korte stevige song, die in sneltrein vaart gespeeld wordt.
Daarna volgt "I Wanna Be Dead" en ook daarin laat de band me genieten van een geweldige korte rock song, die me in beweging houdt en "I Hate" is van hetzelfde kaliber, wat dus inhoudt: kort, snel en dansbaar.
In "Commit A Crime" laat Bad Mojos me genieten van een fantastische swingende uptempo punkrock song en in "Police Car" zet de band me nogmaals zo'n korte rock song voor, waarbij ik op mijn stoel zit mee te swingen.
Dan volgt de titel song "I Hope You OD" en ook deze wordt met hoge snelheid mijn gehoorgang in gespeeld (luister naar een gedeelte van dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Too Drunk" is van hetzelfde laken een pak: kort en snel.
Vervolgens speelt de band "Out Of Control" en daarin dendert de trein met hoge snelheid verder en in "Everybody Hates Me" krijg ik nogmaals zo'n korte snelle punkrock song voorgezet.
"I Hope You OD" van Bad Mojos is een geweldige plaat, die wat mij betreft wel iets langer had mogen duren, maar helaas nog geen 15 minuten duurt en ik kan deze fantastische plaat dan ook zeer aanraden aan iedere liefhebber van punkrock.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Maat Lander is een Russische band, die ontstaan is tijdens een live jam tussen enkele leden van Vespereo en The Re-Stoned en bestaat uit: Arkadiy Fedotov (Vespero) - basgitaar, synthesizer en effecten, Ilya Lipkin (The Re-Stoned) - sologitaar, akoestische gitaar en effecten en Ivan Fedotov (Vespero) - drums en percussie.
De 10 nummers voor het debuut album "The Birth Of Maat's Galaxy", uit 2015, werden in de VMS Studio van Vespero te Astrakhan en in de Rushus Studio van The Re-Stoned te Moskou opgenomen en door het R.A.I.G. label uitgebracht.
Hun tweede album, "Dissolved In The Universe" is een live weergave van 5 van de nummers van het debuut album plus een nieuw nummer en is via het Clostridium Records op vinyl uitgebracht.
De band heeft samen met Öresund Space Collective uit Denemarken / Zweden een split album opgenomen, die in maart 2017 via het Clostridium Records label in een beperkte oplage van 222 stuks op zwart en 111 stuks op 180 gram gekleurd vinyl verscheen.
De muziek van Maat Lander werd tussen september en december 2016 in de VMS Studio te Astrakhan en de Rushus Studio te Moskou opgenomen en gemixt en gemasterd door Ilya Lipkin.
Het nieuwe album van de band "Season Of Space. Book #1" is de opvolger van "The Birth Of Maat's Galaxy" en is het tweede deel uit de serie "Season Of Space".
De plaat verscheen in november 2017 eveneens via Clostridium Records en werd in een beperkte oplage van 300 stuks op vinyl geperst, dat vergezeld ging van een boekje en tevens verscheen het album op CD.
Op het album spelen de gastmuzikanten Dr.Space - synthesizer (1 nummer) en Andrei Solovyov - trompet (1 nummer) mee en vermeldenswaardig is ook, dat de CD 3 bonus nummers bevat.
Op 5 november 2018 bracht de band hun album "Season Of Space. Book #2" als LP, CD en digitale download uit op het Clostridium Records label.
Het album, dat 9 nummers bevat, start met "Realm Of The Fireflies", waarin de band rustig begint, om na korte tijd in een hoger tempo te gaan spelen, dat ruimtelijke invloeden heeft en swingt als een trein, zodat stil zitten geen optie is en dit nummer wordt gevolgd door "There, Where The Crystal Image Of The Whole Space Dwells", een schitterend rustig progressief nummer, met symfonische invloeden, dat iets over de helft verandert in een snel rock nummer, om enkele minuten voor het einde terug te komen in het rustige tempo.
Daarna schotelt de band me "Galaxy Passage #4" voor en krijg ik een 30 seconden durend ruimtelijk stukje te horen, dat gevolgd wordt door "Meteors Serenade", waarin de band me een eentonig klinkend synthesizer ritme voorzet, dat een licht hypnotiserende invloed op me heeft en vrij duister klinkt en enkele minuten voor het einde iets meer snelheid krijgt en een melodisch karakter krijgt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "Klaus, I'm Lost Among The Moleculs" laat Maat Lander me genieten van een fantastische mix van melodische rock en spacerock, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, dat halverwege iets sneller gespeeld wordt en in "Quantum Ballad" zet de band me verrukkelijk melodisch progressief spacerock nummer voor, waarbij het tempo gemiddeld is en het ritme Spaanse invloeden bevat.
Dan volgt "Space Scum" en daarin zet de band me een geweldige mix van spacerock en hardrock voor, die in sneltrein vaart gespeeld wordt en een hypnotiserend ritme heeft, die halverwege van tempo verandert en tijdelijk rustiger wordt, maar na enkele minuten weer met hoge snelheid gespeeld wordt en "Galaxy Passage #5", een korte rustige ruimtelijke mix van synthesizer en gitaar, dat net als "The Asteroid Of Living Machinery" alleen op de CD staat.
In dit laatste nummer krijg ik een uptempo nummer voorgeschoteld, waarin de band een hypnotiserend ritme ten gehore brengt, waar prachtige klanken van de sologitaar tussendoor gespeeld worden.
"Season Of Space. Book #2" van Maat Lander is een schitterende plaat, waarmee de band me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik kan dieze schijf dan ook zeer aanraden, aan elke liefhebber van spacerock, progressieve rock en hypnotiserende ritmes.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Het Fruits De Mer Records label viert zijn tiende verjaardag met de uitgave van 4 7" vinyl singles op 31 december 2018, die tegelijkertijd uit komen.
Touch uit Hollywood, Amerika, bestond uit: Jeff Hawks - zang, Vern Kjellberg (=Joey Newman) - sologitaar en zang, Bruce Hauser - basgitaar en zang, Don Gallucci - keyboards en zang en John Bordonaro - drums, percussie en zang en bracht in 1969 hun enige album "Touch" uit, dat in 2004 met 4 bonus nummers op CD werd her uitgebracht.
Van deze opnamen zijn 3 nummers via Crustacean Records, een sub label van Fruits De Mer Records, op een 33 toeren 7" single verschenen, waarvan er 1 voor het eerst op vinyl.
De single start met het titelnummer "We Feel Fine" en daarin hoor ik de band een schitterende progressieve rock song spelen, die diverse tempowisselingen heeft en waar invloeden van jazz en experimentele rock in zitten.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "Down At Circe's Place" laat de band me genieten van een geweldige swingende afwisselende song, waarin het tempo halverwege versneld wordt en in "We Finally Met Today", dat voor het eerst op vinyl verschijnt, zet de band me een uitstekende mix voor van progressieve, experimentele rock, theater muziek en swingende wisselende tempo's.
"We Feel Fine" van Touch is een heerlijke plaat om te beluisteren en ik kan elke liefhebber van progressieve rock dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
In juli 2015 begonnen Zimmy Lips (Jimmy Polioudis) - zang en sologitaar en Lostinthe (Konstantinos Iosifidis) - zang en drums te Thessaloniki, Griekenland, met het project Vagina Lips en brachten datzelfde jaar hun cassette, "Vagina Lips", via Random Tapes uit.
Deze werd in maart 2016 gevolgd door "Youth In Chaos", die via MO.MI records als digitale download verscheen en tegelijkertijd deed Zimmy Lips een solo optreden voor een populaire Griekse TV show, waarna Vagina Lips meer bekendheid kreeg.
Toen Konstantinos in mei 2016 uit het duo stapte, besloot Zimmy alleen verder te gaan en nam in augustus het album "Athanasia" op met Konstantinos als producer en deze werd de vaste producer voor zijn volgende digitale uitgaves; "Decadent Life" (EP, 2016), "Elixir" (album, 2017), "Vernorexia" (mini album, 2017), "Lust For Trash" (album, 2017) en "Of Our Lives" (2017).
Het Inner Ear Records label bracht het album "Athanasia" in februari 2017 voor de eerste keer in een beperkte oplage op vinyl uit en op 12 november 2018 verscheen het album "Generation Y" via dit label op zowel zwart als roze vinyl en als digitale download.
Het album, dat 8 nummers bevat, start met "This Is A Good Life", waarin ik een swingende uptempo mix van elektro en new wave te horen krijg, waarin de muziek sterke overeenkomsten heeft met die van bands uit begin jaren 80 en deze wordt gevolgd door "Boy June", een heerlijke swingende new wave song, waarbij het begin me doet denken aan "A Forest" van The Cure.
Daarna schotelt Zimmy me "Destroy Me" voor en hoor ik hem een uitstekende pop song in een gemiddeld tempo spelen, waarna "Lo-Fi, Hatred And Dinosaurs" volgt en ik opnieuw een lekkere swingende uptempo new wave gerelateerde song voorgezet krijg, waarbij het onmogelijk is stil te blijven zitten.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "Like Fire" brent Vagina Lips weer zo'n uptempo song ten gehore, die swingt en in "80's Teen Movie" hoor ik hem nogmaals een prima jaren 80 song in een gemiddeld tempo spelen.
Vervolgens hoor ik "Fall In Love Again", een mooie aanstekelijke dansbare pop song, waar invloeden van jaren 80 in zitten en "Skies Falling Down On Me", een prachtige new wave song, die rustig start en langzaam iets meer snelheid krijgt, waardoor er een schitterend swingend dansbaar nummer ontstaat, dat in de jaren 80 gemaakt had kunnen zijn.
"Generation Y" van Vagina Lips is een uitstekend album, dat vol staat met jaren 80 gerelateerde new wave en ik kan hen, die van deze muzieksoort houden, dit album dan ook van harte aanbevelen.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Het Fruits De Mer Records label viert zijn tiende verjaardag met de uitgave van 4 7" vinyl singles op 31 december 2018, die tegelijkertijd uit komen.
Elizabeth Anne Jones - Kearney, uit Liverpool, Engeland, die onder de naam Elfin Bow muziek maakt, brengt samen met Gary Loyd uit Chester, Engeland de 7" single "Who Knows Where The Times Goes" uit via Winkle Records, het sub label van Fruits De Mer Records en deze verschijnt op gekleurd vinyl.
Ze bracht op 4 april haar debuut single "Daffadilly Down" in eigen beheer als digitale download uit en deze werd 11 juni 2016 gevolgd door "The Wisdom", dat eveneens als digitale download verscheen, waarna haar debuut album "Elfin Bow" door crowdfunding van Indiegogo op CD werd uitgebracht.
De A-kant bevat het titelnummer "Who Knows Where The Times Goes", dat door Sandy Denny (Fairport Convention) geschreven werd en daarin hoor ik Elfin een prachtige rustige folk song spelen, die orkestrale begeleiding heeft,
Ook in het door haar zelf geschreven "The Wisdom" wordt ze begeleid door The Scottish Session Orchestra en hierin zet Elfin me een heerlijke folk song voor, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.(luister naar een uitvoering van dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
"Who Knows Where The Times Goes" van Elfin Bow With Gary Loyd is een uitstekende folk single, die als een soort eerbetoon aan Sandy Denny werd opgenomen en ik kan liefhebbers van folk en Sandy deze schijf dan ook ten zeerste aanraden.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Cannibale werd in 2016 te Parijs, Frankrijk, opgericht en bestaat uit: Manuel Laisné - sologitaar, basgitaar, keyboards, drums en achtergrond zang, Nicolas Camus - zang en percussie, Antoine Simoni - basgitaar en achtergrondzang, Gaspard Macé - keyboards en Olivier Ferrarin - drums.
De band bracht op 3 maart 2017 hun debuut album "No Mercy For Love” uit en deze werd op 6 november 2017 gevolgd door de gratis digitale download "Mixtapes".
Op 16 november 2018 verschijnt hun album "Not Easy To Cook", dat 9 nummers bevat, via Born Bad Records op LP, CD en als digitale download.
Het album start met "Frogs", waarin ik de band een swingende uptempo dance song hoor spelen, die Afrikaanse ritmes heeft en gevolgd wordt door "Do Not Love Me Too Much", een uitstekende mix van rock, dance en Afrikaanse ritmes, die reggae invloeden heeft en tegen het einde in een traag tempo gespeeld wordt.(luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)
Daarna hoor ik "Machine Gets Old", een mooie rustige pop song, die een dromerige licht psychedelische zang heeft, waarna ik "The Ugliest Rabbit In The 70's" voorgezet krijg en daarin speelt de band een mix van reggae, dance en Zuid Amerikaanse ritmes, die enkele tempowisselingen heeft en klassieke zang invloeden bevat.
In "Ghost" brengt Cannibale een aanstekelijke swingende pop song ten gehore, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en in het titel nummer "Not Easy To Cook" hoor ik de band opnieuw een prima dance song met wisselende temppo's spelen, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.
Dan hoor ik "Siren's Call", een geweldige swingende licht hypnotiserende song, waarbij het ritme van de muziek me aan die van Bombino doet denken en hierbij is stil zitten dan ook geen optie, waarna het nummer tegen het einde verandert in een prachtige rustige licht psychedelische pop song.
Vervolgens schotelt de band me "Pendejo" voor en hoor ik een lekker in het gehoor klinkende dansbare mix van dance en ska, die gevolgd wordt door "Au Revoir", een heerlijke aanstekelijke dansbare song, die film muziek invloeden heeft en een licht hypnotiserend ritme bevat.
"Not Easy To Cook" van Cannibale is een uitstekende plaat, die vol swingende dansbare muziek staat en ik kan liefhebbers van dance dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
B-Rain is het alias van Davide Guidoni - drums, percussie, keyboards, noise en samplers uit Bergamo, Italië, die samen met Alfio Costa (mellotron, piano, noise en samplers) onder de naam Daal albums uit brengt en tevens in diverse andere bands actief is.
Het duo bracht hun debuut album op 1 januari 2009 uit, getiteld "Disorganicorigami" en deze werd gevolgd door: "Destruktive Actions Affect Livings"(CD, 1 januari 2011), "Dodecahedron" (CD, 1 mei 2012), "Echoes" (Digitale Download, 15 oktober 2014), "The Call Of The Witches" (Digitale Download, 16 oktober 2014), "Echoes Of The Falling Stars" (Digitale Download, 16 oktober 2014), "Echoes Of The Drastic Navels" (CD, 1 december 2014), "Decalogue Of Darkness" (CD, 8 oktober 2018) en "Navels Falling Into A Living Origami" (CD, 8 oktober 2018) en tegelijk met deze 2 laatste uitgaven verscheen ook "Echoes From the Undertow", het solo album van Davide Guidoni, dat onder de naam B-Rain opgenomen werd en door Zeit Interference Records op CD uitgebracht werd.
Hierop wordt hij bijgestaan door gast muzikanten: Roberto Vitelli - sologitaar en akoestische gitaar (2 nummers), Salvatore Lazzara - sologitaar en akoestische gitaar (2 nummers), Vincenzo Zitello - viool en cello (3 nummers), Steve Unruh - elektrische viool en dwarsfluit (1 nummer), Luca Pietropaoli - trompet (1 nummer) en Alfio Costa - keyboards (2 nummers).
"Echoes From the Undertow", dat 7 nummers bevat, start met "Far From The Madding Crowd", waarin ik een prachtig rustig stukje piano muziek voorgeschoteld krijg, dat gevolgd wordt door "Lakeshore", een schitterende mix van elektronische muziek, ambient en een hypnotiserend ritme met lichte krautrock en progressieve invloeden, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en halverwege dreigend wordt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna hoor ik "Overwhelming" en laat het duo me genieten van een traag dreigend experimenteel progressief rock nummer, waarna het titel nummer "Echoes From the Undertow" te horen is en er een mix van smooth jazz, ambient en progressieve muziek volgt en ook daarin ligt het tempo niet al te hoog.
In "The Cold Time Of Solitude" zet B-Rain me heerlijk melodisch elektronisch nummer voor met een licht hypnotiserend drums ritme, waar een trieste ondertoon in zit en in het iets meer dan 20 minuten durende "Descending Mist" hoor ik het duo een fantastisch avant garde nummer in een rustig tempo spelen, dat lichtelijk dreigend klinkt, een hypnotiserend drums ritme heeft, film muziek en ambient invloeden bevat.
Het laatste nummer heet "Homeward Bound" en daarin schotelt het duo me een geweldig mooi rustig melodisch ambient nummer voor, waar klassieke invloeden in zitten.
"Echoes From the Undertow" van B-Rain is een uitstekende rustige plaat, waarmee het duo me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik kan deze schijf dan ook aanbevelen aan elke liefhebber van ambient en elektronische muziek, maar ook aan hen, die van heerlijke rustige muziek houden.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
