Review: Blue Dream - Volume Won (Kozmik Artifactz Records, 2019) (Rock)

Blue Dream uit Chicago, Illinois, Amerika werd in september 2011 opgericht en bestaat uit: Cook - sologitaar, Justin Sanetra - zang en sologitaar, Jimmy Russell - zang en basgitaar en Danny Awisha - zang en drums.
Op 13 juli 2014 verscheen het digitale album "Demo" en deze werd op 7 december 2017 gevolgd door de single "Freedom Eyes" / "Who Stole The Flowers", dat op 7" vinyl door Treehouse Records werd uitgebracht.
Daarna verschenen "Volume Won" (1 januari 2018, digitale download) en "Volume Blue" (21 september 2018, digitale download) en op 25 januari 2019 wordt "Volume Won" in een beperkte oplage op gekleurd vinyl via Kozmik Artifactz Records voor het eerst op LP uitgebracht.

Het album, dat 11 nummers bevat, begint met "!", een duister stukje sologitaar, dat slechts anderhalve minuut duurt, waarna de band vervolgt met "UFO", een swingende uptempo mix van bluesrock en progressieve rock, die diverse tempowisselingen heeft en deze wordt gevolgd door "Freedom Eyes", een heerlijke rock song, die in een hoog tempo gespeeld wordt, hardrock invloeden bevat en enkele prima tempowisselingen heeft.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna krijg ik "Iz What It Iz" voorgezet en daarin hoor ik een mooie stonerrock song, die in een vrij rustig tempo gespeeld wordt en tempowisselingen bevat, waarna het uitstekende "Locked In A Daze" volgt en hierin is de muziek rustig en melodisch.
In "Turn On & Tune In" speelt Blue Dream een lekker in het gehoor klinkende swingende uptempo rock song, die soul en acid rock invloeden heeft en in "Dropouts" laat de band me genieten van een prachtig kort nummer, dat rustig begint en over gaat in een melodische rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Dan volgt "Swiss Alps", een mooie, vrij rustige, melodische pop song met ingetogen zang en een aanstekelijk ritme en dit nummer wordt gevolgd door "Sippin' The Sauce", een prima mix van funk, pop en lichte psychedelische invloeden, die wisselende tempo's bevat.
Verder hoor ik "The Battle Of Cicero", een bijna 13 minuten durend nummer, waarin de band met trakteert op een schitterende drumsolo, waarbij op de achtergrond psychedelische geluiden te horen zijn, waarna tegen het einde de rest van de band het nummer naar een climax speelt en in "Vibrations" zet de band me een schitterende progressieve stonerrock song in een gemiddeld tempo voor, waar diverse tempowisselingen in zitten.

"Volume Won" van Blue Dream is een uitstekende plaat, die vol staat met heerlijke rock songs en die ik dan ook kan aanraden aan elke liefhebber van stoner-, hardrock en rock in het algemeen.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Kungens Män - Chef (Riot Season Records, 2019) (Krautrock / Psychedelische Rock)

Kungens Män werd in 2012 te Stockholm, Zweden opgericht en bestaat uit: Mikael Tuominen – sologitaar, Hans Hjelm – sologitaar, Gustav Nygren – sologitaar, Magnus Öhrn – basgitaar, Peter Erikson – synthesizer en Mattias Indy Pettersson – drums.
De band bracht hun debuut album als digitale download uit op 6 mei 2013, waarna er een sclala van uitgaves volgde, waarvan de meeste als digitale download, maar ook verschenen er via Adansonia Records.
Hun album "Fuzz På Svenska" verscheen op 20 augustus 2018 in een beperkte oplage van 150 stuks als 2LP op rood/wit gespetterd 180 gram vinyl, die met de hand genummerd zijn en in een beperkte oplage van 350 stuks op wit (kant A en B) en rood (kant C en D) 180 gram met de hand genummerd vinyl als 2lp via Adansonia Records en tevens werd het album in een beperkte oplage als 2CD uitgebracht.
Op 15 februari 2019 verschijnt de 24ste uitgave van de band, getiteld "Chef", dat op LP door Riot Season Records wordt uitgebracht en 4 nummers bevat.

De A-kant van het album start met "Fyrkantig Böjelse", een fantastisch swingend krautrock nummer, dat in een gemiddeld tempo en licht hypnotiserend ritme gespeeld wordt en melodische progressieve rock invloeden heeft en dit wordt gevolgd door "Öppen För Stängda Dörrar", een schitterend licht psychedelisch acid rock nummer, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Kant B start met "Män Med Medel", waarin Kungens Män een heerlijk swingend licht hypnotiserend uptempo krautrock nummer speelt, dat invloeden van Can bevat en bij tijd en wijle met veel fuzz gespeeld wordt en in "Eftertankens Blanka Krankhet" laat de band me genieten van een verrukkelijk psychedelisch nummer, dat in een gemiddeld tempo en terugkerend hypnotiserend ritme gespeeld wordt, waardoor ik in een lichte trance raak.

Kungens Män heeft me met "Chef" van begin tot eind weten te boeien met hun geweldige muziek en ik kan dit album dan ook van harte aanraden, aan een ieder, die van krautrock en psychedelische rock houdt.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Paul Collins - Out Of My Head (Alive Natural Sound Records, 2018) (Pop / Powerrock)

Paul Collins uit Los Angeles, Amerika richtte in 1979 zijn band The Beat (later Paul Collins' Beat) op en bracht dat zelfde jaar zijn gelijknamige LP uit via Columbia Records en onder deze naam (The Beat) verscheen ook de EP "To Beat or Not to Beat" (Passport Records, 1983).
Onder de naam Paul Collins' Beat verschenen: "The Kids Are the Same" (Columbia Records, 1981), "Long Time Gone" (Closer Records, 1985), "Live at the Universal" (Twins, 1986), "One Night" (Closer, 1989), "Flying High" (Rock Indiana, 2004 / Lucinda Records, 2006), "Ribbon Of Gold" (Rock Indiana, 2008) en "1979" ?(beperkte oplage 1 kant bespeelbare LP, Lady Kinky Karrot Records, 2012, plus 12 singles.
En solo maakte hij: "Paul Collins" (LP, CD, DRO, 1992), "Live in Spain" (CD, Wagon Wheel Records, Phono Music, 1997), "From Town to Town" (LP, CD Caroline Records/Wagon Wheel Records, 1999) "Let's Go" (Paul Collins with the Yum Yums) (Pop the Balloon, 1999), "Live in Europe: The Concert Free Web Download CD" (CD, Wagon Wheel Records, 2008), "Live at Berkely Theatre with Eddie Money" (CD, Bill Graham Catalog on Wolfgang's Vault, 2009), "King of Power Pop!" (LP, CD, Alive Natural Sound Records, 2010) en "Feel the Noise" (LP, CD, Alive Natural Sound Records, 2014), plus 7 singles.
Op 1 september 2018 verscheen zijn album "Out Of My Head" via Alive Natural Sound Records als CD, LP (zwart vinyl) en in een beperkte oplage op starburst vinyl.
De muziek op dit album wordt gespeeld door: Paul Collins - zang, sologitaar en drums, Jason Perrillo - sologitaar (1 nummer) en keyboards (3 nummers), Paul Stingo - basgitaar, tamboerijn en achtergrondzang en Tony Leventhal - achtergrondzang (1 nummer).

Het album, dat 11 nummers bevat, start met "In And Out Of My Head" en daarin hoor ik de band een mooie ingetogen pop song in een gemiddeld tempo spelen, waar western invloeden in zitten, waarna "Go" volgt en ik een geweldige swingende uptempo powerrock song voorgeschoteld krijg, die de sfeer van eind jaren 70 begin jaren 80 uit wasemt.
Daarna laat de band me opnieuw genieten van nog zo'n aanstekelijke song, die in Paul's begin periode gemaakt had kunnen zijn, getiteld "Kind Of Girl" en deze wordt gevolgd door "Just Too Bad You're Leaving", een uptempo swingende jaren 80 gerelateerde song met jaren 60 invloeden, waarbij stil zitten geen optie is.
In "Emily" speelt Paul een prachtige rustige song, waar invloeden van de jaren 60 in zitten en in "Midnight Special" zet de band me weer een heerlijke uptempo powerrock song voor, die enkele tempowisselingen heeft en swingt.
Dan hoor ik "You Belong To Me", een uitstekende rock song, die start met de tonen van "It's All Over Now" (The Rolling Stones) en daarin schotelt de band me een dansbare song voor, die diverse subtiele tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "Killer Inside", een aanstekelijke rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, lichte western invloeden heeft en een hypnotiserend ritme bevat.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Vervolgens hoor ik "Lost Again", een schitterende rustige pop song, die een aangenaam ritme heeft, "Tick Tock", waarin Paul eveneens een lekker in het gehoor klinkende rustige song speelt en "Beautiful Eyes" en hierin krijg ik nogmaals zo'n prachtige rustige pop song voorgeschoteld.

"Out Of My Head" van Paul Collins is een prima plaat, die vol staat met heerlijke afwisselende nummers en ik kan deze plaat dan ook van harte aanbevelen, aan
elke liefhebber van de betere pop muziek, maar ook aan hen, die van powerrock houden.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Arc Of Ascent Zone Six Split LP - Black Seed / Hyperspace Overdrive (Headspin Records, 2018) (Stonerrock / Psychedelische Rock)

Op 7 december 2018 verscheen het split album Arc Of Ascent / Zone Six via Headspin Records in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl en in een beperkte oplage van 200 stuks op paars/wit vinyl.
Arc Of Ascent werd in 2008 te Hamilton, Nieuw Zeeland opgericht en bestaat uit: Craig Williamson - zang en basgitaar, Matt Cole-Baker - sologitaar en Mark McGeady - drums, die de oorspronkelijke drummer John Strange heeft vervangen.
De band bracht op 14 april 2010 hun debuut album "Circle Of The Sun" als digitale download en in een beperkte oplage als CD uit, waarna "The Higher Key" op 28 maart 2012 (digi?tale download, CD en beperkte oplage zwart vinyl LP) en 19 april 2017 "Realms Of The Metaphysica" (digitale download, CD, beperkte oplage van 200 stuks op 180 gram zwart vinyl, inclusief poster en download kaart, beperkte oplage van 200 stuks op 180 gram marmer kleurig vinyl, inclusief poster en download kaart en beperkte oplage van 100 stuks op 180 gram zwart/wit gespetterd vinyl, inclusief, poster, download kaart, wierook en houten wierook houder) volgden.
Zone Six uit Duitsland werd in 1997 opgericht en bestaat uit: Sula Bassana - sologitaar, keyboards en drums, Komet Lulu - basgitaar en Pablo Carneval - drums.
De band bracht hun debuut album met gelijknamige titel op 7 oktober 1997 op CD en digitale download uit en deze werd op 14 november 2011 gevolgd door "Untertassen", dat digitaal verscheen.
Daarna verschenen: "Love Monster" [digitale download, CD (Sulatron, 2015) en Ltd edition LP (Deep Distance Recordings, 14 september 2016)], "Forever Hugo" (1 maart 2017, digitale download) en "Live Spring 2017" [21 juni 2017, digitale download, LP (Pancromatic Records) beperkte oplage van 500 stuks zwart 180 gram vinyl].

Het split album, waar 3 nummers op staan, start op de A-kant met Arc Of Ascent, die 2 nummers ten gehore brengen, waarvan "Black Seed" het eerste is en daarin krijg ik een stevige stonerrock song voorgeschoteld, die diverse subtiele tempowisselingen heeft en hoofdzakelijk in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en dit nummer wordt gevolgd door "Serpent 25", dat van een heel ander kaliber is, want hierin laat de band me genieten van een schitterende psychedelische song met folk en 70er jaren invloeden, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.
Op kant B staat het iets meer dan 21 minuten durende "Hyperspace Overdrive" van Zone Six, waarin de band me een verrukkelijke swingende mix van spacerock en  psychedelische muziek voorzet, die in een hoog tempo gespeeld wordt en een hypnotiserend ritme bevat, dat op een derde van het nummer langzamer en melodischer wordt, om enkele minuten later weer versneld te worden, waarbij de muziek heftig klinkt en het nummer naar een climax gespeeld wordt, waarna het  nummer de laatste minuten rustig en psychedelisch afgesloten wordt.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Met de split LP "Black Seed" / "Hyperspace Overdrive" hebben Arc Of Ascent en Zone Six me van begin tot einde in de ban van hun muziek gehouden en ik kan deze geweldige plaat dan ook ten zeerste aanraden aan elke liefhebber van stoner-, spacerock en psychedelische rock.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: The Post Lovers - The Post Lovers (Inner Ear Records, 2018) (Pop)

Post Lovers is het solo project van Eleni Karageorgou uit Athene, Griekenland, die sinds 1997 in de muziek scene actief is.
Ze speelde in de periode 2014-2015 in de band Household (Athene) en bracht in die periode ook haar eerste EP uit.
Haar officiële debuut single, die ze onder de naam The Post Lovers maakte, was "Melbourne"/"Going Anyway”, die 1 augustus 2017 in een beprkte oplage op 7" vinyl uitkwam, via het speciale project van Inner Ear Records, getiteld “A Distant Victory Singles Club” en tevens is de single als digitale download uitgebracht.
Op 10 december 2018 verscheen haar debuut album met gelijknamige titel via Inner Ear Records op zowel zwart als groen vinyl en als digitale download.
De muzikanten, die op dit album mee spelen zijn: Nikos Tselios – sologitaar en zang, Stavros Georgiopoulos – basgitaar en zang, Danae Eco – keyboards, percussie en zang en Danae Palaka – drums, terwijl Eleni zelf akoestische gitaar, sologitaar en keyboards speelt en zingt.

Het album, dat 13 nummers bevat, start met "Act Sister Act", een mooie rustige melodische pop song met een aanstekelijk ritme, die gevolgd wordt door "Being"
en daarin hoor ik de band een heerlijke song in een gemiddeld tempo spelen, die zeer dansbaar is.
Daarna zet de band me "Look Around" voor en krijg ik opnieuw een vrij rustige song te horen, die enkele prima tempowisselingen heeft en tegen het einde een hypnotiserend ritme krijgt, waarna de band "Tiger" ten gehore brengt en ik een prachtige melodische pop song in een gemiddeld tempo hoor.
In "On Sundays" schotelt de band me een swingende jaren 80 gerelateerde uptempo song voor, waar een aanstekelijk dansbaar ritme in zit en in "Fed Up" krijg ik een schitterende vrolijke song te horen, die diverse subtiele tempowisselingen heeft en een hoog meedein gehalte heeft.
Dan speelt The Post Lovers "Healing", een uitstekende rustige melodische song, die gevolgd wordt door "Missing Dots", een dansbare pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en lichte country invloeden heeft.
Vervolgens krijg ik "Not Here" te horen en hierin zet de band me een korte song voor met prima samenzang, die gevolgd wordt door "Kick Off", een geweldige swingende jaren 80 gerelateerde rock song, die invloed van Fisher Z heeft.
Verder hoor ik "To Do List", een vrij rustige melodische pop song, "Dream Session", een aanstekelijke dansbare song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "Love Left", een lekker in het gehoor klinkende song met enkele subtiele tempowisselingen en een aanstekelijk dansbaar ritme.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

"The Post Lovers" van The Post Lovers is een uitstekende plaat, die vol aangename, vrij rustige, dansbare pop songs staat en ik kan liefhebbers van de betere pop deze schijf dan ook van harte aanbevelen.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Robert J Zimmer? - Robert J Zimmer? (R.A.I.G. Records, 2018) (Experimenteel / Jazz / Progressieve Rock)

Robert J Zimmer? uit Chicago, Illinois, Amerika, werd in 2013 op de universiteit van Chicago opgericht en bestaat uit: Psalm Brown - sologitaar, Louis Clark - piano, keyboard en  synthesizers, Benno Giammarinaro - klarinet, Isaac Krone - trompet, Mike Harrison - tuba, Jivan Gandhi - percussie en Will Davis - drums.
Op 4 mei 2018 bracht de band hun debuut album "Robert J Zimmer?" als digitale download uit en op 19 november 2018 verscheen het album, dat in juni 2017 live in Logan Center for the Arts werd opgenomen, op CD via R.A.I.G. Records.

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "A Capella Is The Paleo Diet Of Music" en daarin schotelt de band me een heerlijk stukje muziek voor, dat invloeden van, jazz, improvisatie en Zuid Amerikaanse muziek bevat en in een afwisselend tempo gespeeld wordt, waarna "Loopy Fiasco" volgt en de band een geweldig avant garde nummer ten gehore brengt, dat improvisatie en film invloeden plus diverse tempowisselingen heeft.
Dan krijg ik "6//7" te horen en ook hierin laat de band me genieten van een experimenteel improvisatie nummer met jazz invloeden en wisselende tempo's, dat bij tijd en wijle swingt en tevens hardrock en kamer muziek invloeden heeft en gevolgd wordt door "Heard Bobby Doesn't Even Do Math Anymore", een fantastisch avant garde nummer, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt, Zuid Amerikaanse invloeden heeft en halverwege verandert in een uitstekend progressief stuk muziek.
In "Progestant Work Ethic" laat Robert J Zimmer? me genieten van een swingend progressief nummer, dat een licht hypnotiserend eentonig ritme bevat (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en in "Haute Garbage" zet de band me een schitterend uptempo progressief rock nummer voor, dat met een opzwepend ritme begint en na korte tijd over gaat in een zeer experimenteel klinkend stuk muziek, dat op zijn beurt verandert in een lekker rustig nummer, dat verder gaat in "Simulacroix", een swingend avant garde nummer, dat diverse tempowisselingen heeft en een aanstekelijk ritme bevat.
Het laatste nummer heet "Light Dawns Slowly Over The Whole (Foods)" en daarin schotelt de band me opnieuw een prachtig nummer voor, dat invloeden uit jazz , Zuid Amerikaanse muziek en improvisatie bevat en enkele tempowisselingen heeft.

"Robert J Zimmer?" van Robert J Zimmer? bevat 8 verrukkelijke nummers, waarmee de band me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik kan deze schijf dan ook aanbevelen, aan een ieder, die van avant garde, improvisatie, experimentele muziek en progressieve rock houdt.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Handsome Jack - Everything's Gonna Be Alright (Alive Natural Sound Records, 2018) (Bluesrock)

Handsome Jack is een band uit Lockport, Buffalo, New York en startte, in 2009, op highschool, als een blues garagerock band, maar nadat de bandleden van high school af waren, veranderde de stijl van de muziek en begon de band een mix van boogie en soul te spelen, zonder de blues uit het oog te verliezen.
De band, die bestaat uit: Jamison Passuite - sologitaar en zang, Joey Verdonselli - basgitaar en zang, Phil Allport - orgel en sologitaar en Chad Salmeri - drums, deelde het podium met onder andere: The Sheepdogs, Blue Cheer, J.Geils The Hold Steady, Robert Randolph en Gov't Mule.
Hun debuut CD "Super Moon" verscheen in 2011 via het Radiator Records label en de band wordt, op hun tweede album "Do What Comes Naturally", bijgestaan door de gastmuzikanten: Forrest Horn - mondharmonica, Bob Nave - Hammond orgel en Kristen Kreft en Beth Harris - achtergrond zang, terwijl het album geproduceerd is door Zachary Gabbard van de Buffalo Killer, terwijl het album door Alive Natural Sound in 2014 op CD en in een beperkte oplage van 150 stuks op starburst vinyl werd uitgebracht.
De opvolger van dit album heet "Everything's Gonna Be Alright", dat 19 oktober 2018 via Alive Natural Sound Records op LP verscheent in een beperkte oplage van 200 stuks op starburst vinyl en op CD.

Het album bevat 11 nummers en begint met "Keep On", een swingende bluesrock song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en gevolgd wordt door "City Girls", een heerlijke dansbare song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en waar invloeden van The Rolling Stones in zitten.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna zet de band me een swingende rock song voor getiteld "Getting Stronger" en daarin is de zang behoorlijk heftig en de muziek stevig en afwisselend en dit nummer wordt gevolgd door "Baby Be Cool", een uitstekende song met subtiele tempowisselingen en soul invloeden, die in een dansbaar gemiddeld tempo gespeeld wordt en blazers bevat.
In "Holding Out" laat de band me genieten van een geweldig swingend stukje bluesrock, waarbij het tempo niet al te hoog ligt en in "Bad Blood" krijg ik een fantastische song voorgeschoteld, die ook nu weer subtiele tempowisselingen bevat en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Dan hoor ik het titel nummer "Everything's Gonna Be Alright", waarin Handsome Jack me trakteert op een verrukkelijke mix van gospel en bluesrock en deze wordt bij tijd en wijle in een vrij eentonig swingend ritme gespeeld en gevolgd door "Why Do I Love You The Way I Do", een lekker in het gehoor klinkende soul song, die zeer dansbaar is.
Vervolgens speelt de band "Hey Mama (Put Your Red Dress On)", een swingende bluesrock song, waar een gemiddeld tempo in zit, "Do You Dig It?", een schitterende rock song met een slepend ritme en subtiele tempowisselingen en "Got It Bad", een prachtige aanstekelijke soul song, waar rock invloeden in zitten.

"Everything's Gonna Be Alright" van Handsome Jack staat vol fantastische nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan liefhebbers van zowel bluesrock als soul deze schijf ten zeerste aanraden.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl