Review: Crystal Spiders - Metanoia (Ripple Music, 2025) (Jaren 70 Hardrock)

Crystal Spiders uit North Carolina, Amerika bestond in eerste instantie uit: Brenna Leath - basgitaar en Tradd Yancey - drums.

Het duo bracht hun debuut EP "Demo" in eigen beheer als CD en als cassette in een zeer beperkte oplage van 50 stuks uit, waarna het album "Molt" op 25 september 2020 verscheen via Ripple Music in een beperkte gesigneerde oplage op gerookt doorzichtig vinyl, in een beperkte oplage van 150 stuks op zwart vinyl en als digitale download.

Daarna volgde op 22 augustus 2021 de digitale Led Zeppelin cover "Communication Breakdown", een gezamenlijk project van Crystal Spiders, Ghost:Hello, Flock Of Moons en The Tenants en op 1 oktober 2021 bracht de band het album "Morieris" uit via Ripple Music als LP in een beperkte oplage van 250 stuks op roze met paars en wit gemengd vinyl, dat blauw en goud gespetterd is, als LP op zwart vinyl, als CD in een beperkte oplage en als digitale download.

Op hun album "Metanoia", dat 7 nummers bevat en via Ripple Music als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op jade marmer kleurig vinyl, als digipack CD in een beperkte oplage van 300 stuks en als digitale download verschijnt, bestaat de band uit: Brenna Leath - basgitaar en zang, Reid Rogers - sologitaar en Aaron Willis - drums en percussie

Het album start met "Torche", waarin Crystal Spiders een heerlijk stevig hardrock nummer met een gemiddeld tempo, jaren 70 invloeden, tempowisselingen en een terugkerend ritme speelt, die tot beweging aanzet en gevolgd wordt door "Blue Death", een uitstekende rock song met een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo, die na een minuut iets meer snelheid krijgt en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme bevat.

Dan volgen "Ignite", een puike swingende uptempo hardrock song, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "Time Travel", een fantastische stevige hardrock song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme, die iets na de helft van het nummer een tempowisseling krijgt, gaat de snelheid tijdelijk omhoog, om korte tijd later terug te keren in het begin tempo.  

In "Maslow" zet Crystal Spiders me een song met een gemiddeld tempo voor, die halverwege meer snelheid krijgt en gaat swingen, in "21" krijg ik een geweldige swingende uptempo hardrock song te horen en in "05" hoor ik de band een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme ten gehore brengen.

"Metanoia" van Crystal Spiders bevat 7 schitterende jaren 70 gerelateerde hardrock songs waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Zio Crocifisso - Campana Di Legno + Trappola Per Top (AMS Records / BTF Vinyl Magic, 2025) (Avant Garde / Progressief / Experimenteel)

Zio Crocifisso uit Italië werd in 2021 opgericht en bestaat uit: Dario Magri (Yokoano, Sho) - drums, Paolo “SKE” Botta (Yūgen, SKE, Not a Good Sign) - keyboards en Matteo Serenelli (The Appetizers) - sologitaar en bij live optredens de band is uitgebreid met basgitarist Fabio Malizia (Orbe)

De band bracht op 6 april 2024 hun debuut EP "Campana Di Legno" als digitale download uit en deze werd aangevuld met nieuwe nummers gevolgd door "Campana Di Legno + Trappola Per Top", dat op 18 mei 2025 via AMS Records / BTF Vinyl Magic als CD en als digitale download werd uitgebracht en 14 nummers bevat.

Het album begint met "L’Acconto", waarin Zio Crocifisso een kort experimenteel nummer met een gesproken tekst ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Arenicola", een heftig stuk uptempo muziek met tempowisselingen, heavy rock en experimentele elementen en "Speziale" (EP), een kort experimenteel nummer met een gesproken tekst en een terugkerend ritme.

Daarna volgen "Metaxu" (EP), een nummer met een gemiddeld tempo, avant garde, jazz en experimentele elementen, die halverwege over gaat in een traag tempo dat een lichte dreiging bevat en een minuut voor het einde weer meer snelheid krijgt, "Il Tramonto Dell’Occidente Si Avvicina", een prachtig melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Lievito Madre (PT. I-V) (EP), een schitterend nummer met avant garde, heavy rock en progressieve rock elementen en wisselende tempo's.

In "Buone Parole" zet Zio Crocifisso me een experimenteel nummer met een gemiddeld tempo voor, dat door de drums gedomineerd wordt, in "E Mele Fradicie" krijg ik een verrukkelijk licht hypnotiserend nummer te horen, dat een terugkerend ritme heeft en uitstekende achtergrondzang bevat en in "Margherita Legge Umberto G." (EP), een geweldige progressieve song met tempowisselingen en gesproken tekst.

Dan volgen "La Rivolta Dei Servi", een mooi avant garde nummer met een terugkerend ritme en en niet al te hoog tempo, "La Malabestia Di Calafato" (EP), een heerlijk heftig uptempo progressief rock nummer met heavy rock elementen en "Vince" (EP), een kort nummer met een terugkerend experimenteel ritme.

Verder volgen "Il Cuore Si Stanca Anche Lui", een puike progressieve song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "La Malora" (EP), een verrukkelijk progressief nummer met een gemiddeld tempo, prachtige achtergrond zang en een terugkerend ritme.

"Campana Di Legno + Trappola Per Top" van Zio Crocifisso staat vol prima nummers, die avant garde, progressieve en experimentele muziek bevatten en ik raad elke  liefhebber van deze genres dan ook aan, eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Turtle Skull - Being Here (Art As Carthasis / Copper Feast Records, 2025) (Neo-Psychedelische Rock)

Turtle Skull uit Sydney, Australië werd in 2017 opgericht en bestaat uit: Charlie Gradon - zang en drums, Dean McLeod - zang en sologitaar, Julian Frese - basgitaar en Ally Gradon - zang en synthesizer.

De band bracht hun debuut album "Turtle Skull" op 17 mei 2018 uit als LP en als digitale download via Art As Catharsis en deze werd gevolgd door: "Rabbit" (digitaal nummer, 17 april 2020), "Monoliths" (2LP, CD en digitale download via Art As Carthasis, 28 augustus 2020), "Heavy As Hell" (digitaal nummer, 9 februari 2024), "Apathy" (digitaal nummer, 1 november 2024) en "Into The Sun" (digitaal nummer, 27 februari 2025) als voorlopers van het op 23 mei te verschijnen album "Being Here", dat als LP in een beperkte oplage van 250 stuks op baby blauw roze gevlekt vinyl, als CD en als digitale download wordt uitgebracht.

Het album begint met het titel nummer "Being Here", waarin Turtle Skull een stevige stoner song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt en deze wordt gevolgd door "Apathy", een schitterende licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Into The Sun", een heerlijke licht psychedelische song met een terugkerend ritme, een gemiddeld tempo en progressieve elementen en "Bourgeoisie", een geweldige progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat enigszins dreigend klinkt.

In "It Starts With Me" krijg ik een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme te horen en in "Heavy As Hell" zet Turtle Skull me een lekker in het gehoor klinkende progressieve poprock song voor, die acid rock elementen heeft.

Verder volgen "Modern Mess", een prima stoner song met mooie samenzang, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en tot schuifelen aanzet en "Moon & Tide", een fantastische rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die iets voor het einde lichtelijk experimenteel wordt.

"Being Here" van Turtle Skull is een puike rock plaat, die hoofdzakelijk met gemiddelde tempo's wordt gespeeld en aanstekelijke ritmes bevat en ik raad elke liefhebber van de betere pop en rock deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Yuka & Chronoship - Ribbon Butterfly (Cherry Red Records, 2025) (Progressief)

Yuka & Chronoship is een Japanse progressieve rock band, die in 2009 door tekstschrijfster, zangeres en keyboards speelster Yuka Funakoshi werd opgericht en verder bestaat uit: Takashi Miyazawa - sologitaar, Shun Taguchi - basgitaar en Ikko Tanaka - drums en elektrische drums.

De band liet zich muzikaal inspireren door de muziek van de progressieve rock bands uit eind jaren 70.

Hun debuut album "Water Reincarnation" verscheen in juni 2011 via het Franse Musea records label en werd in april 2013 gevolgd door "Dino Rocket Oxygen" (Musea), waarvan de hoes door Roger Dean ontworpen werd, terwijl de albums in 31 landen werden uitgebracht.

Door hun live optredens zag de band hun populariteit steeds meer groeien en werd er onder andere opgetreden in Marseille, Frankrijk tijdens het Prog Sud festival in 2013, het Festival Crescendo in 2014 te Saint Palais Sur Mer in Frankrijk en het tweedaagse Prog+1 festival te Verona, Italië in 2015.

Hun derde album, "The 3Rd Planetary Chronicles" werd 25 september 2015 door het Cherry Red Records label uitgebracht en "Ship", dat op 25 april 2018 eveneens via Cherry Red Records werd uitgebracht, is hier dus de opvolger van, waarna het 7 jaar duurde voordat hun vijfde album, dat "Ribbon Butterfly" heet, op 2 mei 2025 via Cherry Red Records werd uitgebracht. 

Het album, dat 10 nummers bevat, begint met het titel nummer "Ribbon Butterfly", waarin Yuka & Chronoship een fantastisch rustig nummer met een terugkerend ritme ten gehore brengt, dat na enkele minuten over gaat in een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en progressieve funk elementen (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en dit wordt  gevolgd door "Aunt Clairvoyance", een schitterend folk nummer met een gemiddeld tempo en een ritme dat tot dansen aanzet en "Children Of Yewtree", een vrolijk klinkend folk nummer met een gemiddeld tempo en elementen van progressieve rock.

Dan volgen "Hourglass Cove", een geweldig nummer met een terugkerend ritme, zware tonen, progressieve elementen en een gemiddeld tempo, "Chronofish", dat met water en wind begint, om na 1 minuut over gaat in een verrukkelijk uptempo progressief nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme en subtiele tempowisselingen en "Polar Dark", een prachtig nummer met een terugkerend ritme en melodische easy listening elementen, dat iets over de helft van het nummer symfonisch wordt.

In "Sleeping Girl In The Stained Glass" zet Yuka & Chronoship me een mooi melodisch nummer met een gemiddeld tempo voor, dat een aanstekelijk ritme bevat en in "Planetary Cleansing" krijg ik een puik progressief nummer te horen dat in een langzaam tempo gespeeld wordt, orkestrale elementen bevat, tempowisselingen heeft en halverwege tijdelijk meer snelheid krijgt, om na korte tijd terug naar het langzame tempo te keren, dat melodisch klinkt.

Verder volgen "Mummy And Daddy", een uitstekende song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme en "Do All Human Beings Dream The Same Dream?", een kort stukje keyboardsspel.

"Ribbon Butterfly" van Yuka & Chronoship staat vol heerlijke melodische progressieve nummers waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Neuzeitliche Bodenbeläge - Neue Kreise (Bureau B Records, 2025) (Disco / Elektronisch)

Neuzeitliche Bodenbeläge uit Berlijn, Duitsland bestaat uit: Niklas Wandt - elektronica en Joshua Gottmanns - elektronica.

Op 2 januari 2018 bracht het duo hun 7" debuut single "Ich Verliebe Mich Nie" / "Pfleg' Mich" uit via Themes For Great Cities en deze werd gevolgd door: "Leben" (20 maart 2019, 12" EP via Themes For Great Cities), "Der große Preis" (13 november 2020, LP, CD en digitale download via Tapete Records), "Neuzeitliche Bodenbeläge - Neulust" (21 juni 2022, beperkte oplage LP en digitale download via Bandcamp), "Im Dunkeln" (20 februari 2025, digitaal nummer via BureauB Records) en op 30 mei 2025 verscheen het album "Neue Kreise" als LP, als CD en als digitale download via Bureau B Records en hierop staan 11 nummers.

Het album start met "Durchzug', waarin Neuzeitliche Bodenbeläge een geweldig elektronisch funky nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme ten gehore brengt, dat iets over de helft van het nummer in een langzaam tempo over gaat en gevolgd wordt door "Im Dunkeln", een heerlijke dansbare disco gerelateerde song met jaren 70/80 invloeden en "Jahr Um Jahr", een song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en disco en smooth jazz elementen, die swingt als een trein.

Dan volgen "Bittere Gifte", een swingende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is, "Korsett Der Form", een prima dansbare elektro song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Nachlass Zu Lebzeiten", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.

In "Blei" zet Neuzeitliche Bodenbeläge me een schitterende song met een terugkerend ritme voor, die tot dansen aanzet, in "Kalte Asche Und Orchideen" krijg ik een verrukkelijke uptempo song met jazz en dance elementen te horen, die een terugkerend ritme bevat en beweging oproept en in het titel nummer "Neue Kreise" speelt het duo weer zo'n puike dansbare song met een gemiddeld tempo.

Verder volgen "Puma", een song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk dansbaar ritme en een hoog meezing gehalte en "Landung", dat tot halverwege elektronische new age muziek bevat, waarna deze over gaan in een fantastisch stuk muziek met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme.

"Neue Kreise" van Neuzeitliche Bodenbeläge staat vol lekker in het gehoor klinkende elektronische muziek en disco, waarmee het duo me even terug naar de jaren 70/80 terug nam en ik raad elke liefhebber van deze muzieksoorten dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren, om misschien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Himmelaya - Lost Horizon (Regal Crabomophone, 2025) (Krautrock / Progressieve Rock)

Himmelaya is het nieuwe project van Swordfish (Astralasia uit Engeland), Britt Rönnholm (Us and Them uit Zweden) en Jochen Oberlack (de man achter Bellerphon Records uit Dusseldorf, Duitsland).

Met hulp van vrienden en labelgenoten, zoals Nick Nicely, The Lost Stoned Pandas en Schizo Fun Addict werden 2 LP's opgenomen, die aangevuld zijn met een bonus dubbel CD waar extra nummers en remixen op staan en deze wordt op 30 juni 2025 uitgebracht via Regal Crabomophone, een sub label van Fruits De Mer Records. 

LP 1 bevat 6 nummers en start met "Bell Du Jour" waarin Himmelaya een heerlijke uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme speelt, die een gesproken tekst bevat en deze wordt gevolgd door "Black Forest", een schitterende dansbare uptempo song met een aanstekelijk terugkerend ritme en "Ashra Shirley", een fantastisch stuk progressieve muziek met krautrock elementen, een hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo waarbij stil zitten geen optie is.

Dan volgen "Deutscher Herbst", een geweldige swingende uptempo song met een terugkerend ritme en krautrock elementen, "Celestial Orb", een psychedelisch nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend ritme en "Shangrilaya", dat met gesproken tekst begint, om na korte tijd een traag zwaar klinkend terugkerend ritme bijgevoegd te krijgen.

Op LP 2 begint Himmelaya de muziek met "Floh De Ho!", een verrukkelijk swingend progressief uptempo nummer met een dansbaar terugkerend ritme, waarna "Autobahn To Dusseldorf" volgt en ik een heerlijke pop song voorgeschoteld krijg, die in een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme gespeeld wordt.

In "Komets Berättelse" zet de band me een elektronisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor, dat beweging oproept, in "Nimbus Thitherward" krijg ik een nummer met een gesproken tekst, een langzaam tempo en een terugkerend ritme te horen dat lichte new age invloeden heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in "Metronopolis" laat de band me genieten van een fantastisch stuk krautrock, dat halverwege enkele seconden verandert om dan weer verder te gaan.

"Lost Horizon" van Himmelaya is een verrukkelijke 2LP, die vol staat met progressieve muziek en krautrock en ik heb hier dan ook met volle teugen van kunnen genieten, waardoor ik elke liefhebber van deze genres, dit meesterwerk ten zeerste kan aanraden.

Review: Colour Haze - To The Highest Gods We Know (Elektrohash Records, 2025) (Stoner)

Colour Haze uit Munchen, Duitsland, werd in 1994 opgericht en bestond toen uit: Stefan Koglek - sologitaar en zang, Christian Wiesner - basgitaar en Tim Höfer - drums.

In deze formatie bleef de band tot 1997 actief en werd het gelimiteerde debuut album "Chopping Machine" in 1995 in een oplage van 1000 stuks gemaakt en op CD door David Records uitgebracht.

In 1997 kwam Felix Neuenhoff als zanger bij de band en aan het einde van dat jaar stopte Tim Höfer en Christian Wiesner werd in augustus 1998 vervangen door drummer Manfred Merwald, die samen met basgitarist Philipp Rasthofer, Stefan Koglek en Felix Neuenhoff de nieuwe Colour Haze vormde.

Dat zelfde jaar bracht de nieuwe band het album "Seven" in een zeer beperkte oplage van 50 stuks in 1998 via Self Burn Records uit.

In mei 1999 verliet Felix de band plotseling en gingen de anderen als trio verder, waarbij Stefan de zang weer voor zijn rekening nam en de band bestaat heden ten dage nog steeds in dezelfde samenstelling.

Van 1999 tot 2015 bracht de band de volgende CD's / LP's uit: "Periscope" (limited edition CD-R (100 stuks), Toaster Records, 1999), "CO2" (CD-R (100 stuks) Monsterzero-Records, LP (450 stuks), Homegrown Records, 2000), "Ewige Blumenkraft" (CD/2LP, MonsterZeroRecords, 2002), "Los Sounds De Krauts" (2LP, Nasoni Records, 2002/2CD, Elektrohasch Records, 2003), "Flowers" (Colour Haze)/"Forrest Of Illusion" (Hypnos 69) (limited edition 10" vinyl split EP, Eletrohasch Records, 2004), "Periscope" (re-release CD/LP, Elektrohasch Records, 2004), "Colour Haze" (CD/LP, Elektrohasch Records, 2005), "Tempel" (CD/LP, Elektrohasch Records, 2006), "All" (CD/2LP, Elektrohasch Records, 2008), "Burg Herzberg Festival - Live 18.07.2008" (2CD/2LP, Herzberg Verlag, 2009), "She Said" (2CD/2LP, Elektrohasch Records, 2012), "To The Highest Gods We Know" (LP/CD, Elektrohash Records, 2015). 

Ook bracht de band enkele gelimiteerde 7" vinyl split singles uit, zoals "Reefer" uit 2001 met op kant A: Colour Haze - Reefer en op kant B: Color Cacas,  via het SwampRoomRecords uitgebracht en "Colour Haze Feat. Gas Gaint" uit 2004 (kant A: Colour Haze - Mountain, kant B: Gas Gaint - Mama Cool), via Elektrohasch Records, maar ook verschenen er nummers van de band op de verzamel CD's "A Tribute To Mr. Betonohr" ("Pulse") (Chillerlounge Records, 2002) en  "Sucking The Seventees" ("One Way Or Another") (Small Stone Records, 2007) plus het nummer "In Which The Mighty Silver Wing Leaves The Solar System, Starts Sts Old Tremendous Metagrav Drive And Jumps Into Hyperspace", op de 2CD van Psychedelic Avengers (Fünfundvierzig, 2004).

De band trad in de loop der jaren op veel grote festivals op zoals onder andere: Burg Herzberg Open Air, Wutzrock Hamburg, Stoned From The Underground, Agimont-Stoner-Festival,Emissions From The Monolith, Orange Goblin, Boris, General Tso en Roadburn en trad op in Duitsland, België, Nederland en Oostenrijk, maar ook organiseert Stefan elk jaar de Duna Jam Concert week op Sardinië, Italië en is hij oprichter en eigenaar van het Elektrohasch Records label.

Op 1 november 2021 bracht Elektrohash Records de volgende her uitgaven uit als LP, als CD en als digitale download: "Los Sounds De Krauts", "CO2", "In Her Garden", "Tempel", "She Said", "Live, VOL. 1 - Europa Tournee 2015", "Live, Vol. 2 - Duna Jam 2007", "Ewige Blumenkraft", "Periscope", "We Are" (geremasterde versie), "Colour Haze" en "All".

Daarna verschenen "Live, Vol. 3" (13 september 2022), "2004 Extended play" (13 september 2022), "Sacred"(14 september 2022), "ALL" (3 juli 2023, geremasterde versie), "In Her Garden" (20augustus 2024, geremasterde versie) en "To The Highest Gods We Know" (29 maart 2025, opnieuw bewerkte versie met een nieuwe hoes).

De nieuw bewerkte versie van "To The Highest Gods We Know" begint met "Uberall", waarin Colour Haze de muziek in een langzaam tempo begint, dat rustig wordt opgebouwd, waarna de band na enkele minuten het tempo versneld en de muziek begint te swingen.

Daarna volgt "Paradise", een swingende stonerrock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, waarin het onmiskenbare gitaarspel van Stefan de boventoon voert.

In "Call" zet Colour Haze me een song met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo voor, waarin de muziek steeds doordringender, sneller  en steviger wordt en in rust eindigt.

Dan volgt het titel nummer "To The Highest Gods We Know", een langzaam stukje met Spaanse gitaar invloeden, dat na enkele minuten meer snelheid krijgt en dan over gaat in een psychedelisch Oosters licht hypnotiserend terugkerend ritme met een gemiddeld tempo, dat tegen het einde iets sneller wordt.

Als laatste volgt "Circles, een uitstekende stonerrock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is.

"To The Highest Gods We Know" van Colour Haze is een fantastische stonerrock plaat, met elementen van psychedelica en ik raad iedere liefhebber van stoner en van de betere rock deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)