zondag 11 mei 2025

Review: Mule Jenny - Outsiders (Vicious Circle Records, 2025) (Poprock)

Mule Jenny uit Parijs, Frankrijk werd in 2020 als solo project door Etienne Gaillochet - zang en drums opgericht en bestaat sinds 2022 verder uit Max Roy - basgitaar en Théo Guéneau - sologitaar en achtergrondzang.
Etienne bracht op 10 december 2021 het album "All These Songs Of Love And Death" als LP en als CD via Grabuge Records, Figures Libres Records, Araki uit en deze wordt op 19 september 2025 gevolgd door het album "Take Enough Leeway" ", dat via Vicious Circle Records verschijnt en op 6 mei 2025 vooraf is gegaan door één van de nummers van het album, getiteld "Outsiders". 

In "Outsiders" zet Mule Jenny me een lekker in het gehoor klinkende poprock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme voor, dat jaren 80 invloeden en tempowisselingen heeft, die ik liefhebbers van dit genre van harte kan aanraden.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)




Review: Raccomandata Con Ricevuta Di Ritorno - In Fuga (AMS Records / BTF Vinyl Magic, 2025) (Progressief)

Raccomandata Con Ricevuta Di Ritorno uit Italië is het alias van multi-instrumentalist Luciano Regoli, die in 1972 zijn enige album "Per... Un Mondo Di Cristallo" uitbracht, totdat op 10 februari 2010 zijn digitale album "Il Pittore Volante" verscheen, waarna "Live In Elba" (1 januari 2015, digitaal album) en "In Rock" (13 april 2019, digitaal album) volgden en op 9 mei 2025 verscheen zijn album "In Fuga", dat 6 nummers bevat via AMS Records / BTF Vinyl Magic als LP op zwart vinyl en als CD met een papieren hoes en hierop wordt hij bijgestaan door Walter Martino - drums en Nanni Civitenga - basgitaar en diverse andere muzikanten.

Het album start met "Incubo", waarin Raccomandata Con Ricevuta Di Ritorno een geweldige uptempo symfonische progressieve song met een aanstekelijk ritme en heftige zang speelt, die swingt en gevolgd wordt door "Mary Reilly", een prachtige pop song met een niet al te hoog tempo, ingetogen zang en een aanstekelijk ritme, dat tot schuifelen aanzet en halverwege iets meer snelheid krijgt.
Daarna volgen "Sognando", een melodische progressieve song met een gemiddeld tempo, een dansbaar terugkerend ritme, Latijnse invloeden en tempowisselingen en "Nubiano", een fantastische uptempo rock song met heftige zang, opzwepende drums en een aanstekelijk ritme, die halverwege verandert in een mooi rustig stuk melodische muziek.
In "Ancora L’Ombra" zet Raccomandata Con Ricevuta Di Ritorno me een uitstekende progressieve song met een vrij langzaam tempo voor, die een gesproken tekst bevat, jazz elementen herbergt, melodische invloeden heeft en tempowisselingen bevat in en "Sandrina" krijg ik een korte song met een rustig tempo en minimale begeleiding en een terugkerend ritme te horen.

"In Fuga" van Raccomandata Con Ricevuta Di Ritorno is een puike plaat met prima progressieve muziek, die ik elke liefhebber van dit genre kan aanraden eens te gaan beluisteren, om misschien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Marco Mattei - Age Of Fragility (7D Media / Third Star Records, 2025) (Melodisch)

Marco Mattei - zang, solo-, ritme- en basgitaar, akoestische gitaar, bouzouki, percussie, achtergrondzang, samples en programmering uit Italië bracht op 19 november 2021 zijn debuut solo album "Out Of Control" uit via 7D Media / Third Star Records en daarop werd hij muzikaal bijgestaan door een scala van artiesten, waarvan de bekendste ongetwijfeld Tony Levin (King Crimson, Peter Gabriel)- basgitaar, Jerry Marotta (Peter Gabriel, Hall & Oates) - drums en percussie, Pat Mastelotto (King Crimson, XTC) - drums en Chad Wackerman (Frank Zappa, Allan Holdsworth) - drums zijn.
Op 16 mei 2025 verschijnt zijn tweede album, getiteld "Age Of Fragility" via 7D Media (het label van Trey Gunn) en hierop krijgt hij medewerking van: Duilio Galioto - piano, Wurlitzer, Rhodes, mellotron, memory Moog en B3 orgel, Tony Levin - elektrische en contrabas, Jerry Marotta - drums en percussie en speciale gasten Trey Gunn - oorlogsgitaar en Jennifer Maidman - stem (track 5) en verder doen diverse talentvolle muzikanten uit de hele wereld mee, zoals: Peter Voronov - viool (track 6), María Betania Hernández - cello, altviool en viool (track 7 en 8), Michele Boni - Cavaquinho (track 9) en Katrin Romanova - harp, terwijl de zang wordt gedaan door: Dave Bond (track 1), Fabio Trentini (track 2 en 9), Malena Ramonet (track 3), Jeff Kightly (track 6 en 8), Tino Boley (track 4) en Joe Edelmann (track 7).

Het album, dat 10 nummers bevat, begint met "Just Tired", waarin Marco Mattei een mooie melodische song met een niet al te hoog tempo met een licht hypnotiserend terugkerend ritme speelt, die gevolgd wordt door "You Don’t Deserve It", een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo, progressieve invloeden en een aanstekelijk ritme en "Human Again", een schitterende song met een vrij rustig tempo en een terugkerend ritme.
Dan volgen "Wrong", een prachtige langzame song met een terugkerend ritme, dat tot schuifelen aanzet, "Insomnia", een heerlijke melodische rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, die beweging oproept en "A Trick Of The Mind", een puike song met een vrij traag tempo en een aanstekelijk ritme.
In "Watermark In My Heart" schotelt Marco Mattei me opnieuw een verrukkelijke melodische langzame song voor en in "So Fragile" krijg ik nogmaals een trage song te horen.
Verder volgen "End Of The Line", weer zo'n prima melodische song met een niet al te hoog tempo, die een aanstekelijk ritme heeft en "Just Tired" (Extended Version),  een fantastische langere versie dan waar mee begonnen was.

"Age Of Fragility" van Marco Mattei staat vol schitterende langzame melodische nummers, waarvan ik vind dat er wel iets meer variatie in had gekund, maar desondanks heb ik hier toch enorm van genoten en ik raad elke liefhebber van dit genre dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren en zelf hun oordeel hierover te vellen.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Magic Pie - Maestro (Karisma Records, 2025) (Progressief)

Magic Pie uit Moss, Noorwegen bestaat tegenwoordig uit: Kim Stenberg - sologitaar en achtergrondzang, Eirikur Hauksson- zang en sologitaar, Eirik Hanssen - zang en akoestische gitaar, Lars Petter Holstad - basgitaar en achtergrondzang, Erling Henanger - keyboards en achtergrondzang en Jan T. Johannessen (JT) - drums en percussie.
De band werd in 2001 opgericht door Kim Stenberg, die Eirik Hanssen, John Kamphaug (basgitaar en achtergrondzang), Jan Torkild Johannessen (JT) en Gilbert Marshall (zang en keyboards) vroeg een progressieve rock band te beginnen.
In 2003 werd John Kamphaug vervangen door Lars Petter Holstad, van 2004 tot december 2007 speelde zanger/sologitarist Allan Olsen in de band en Gilbert Marshall ging in 2012 uit de band, waarna Erling Henanger zijn plaats innam.
Hun debuut album “Motions of Desire” verscheen in 2005, waarna “Circus Of Life” (2007) en “The Suffering” (2011) volgden.
In 2015 werd hun vierde album "King For A Day" via Karisma Records op CD en als digitale download uitgebracht en het label bracht op 15 juli 2016 de eerste 2 albums en op 12 junari 2017 het derde als LP, CD en digitale download opnieuw uit, waarna op 30 augustus 2019 het album "Fragments Of The 5th Element" als LP, CD en digitale download via Karisma Records verscheen, waarvan "Maestro" de opvolger is, die op 16 mei 2025 via Karisma Records als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download wordt uitgebracht en 7 nummers bevat en hiervan zijn de digitale nummers "Everyday Hero" (28 maart 2025), "Someone Else’s Wannabe" (3 april 20250 en "Name It To Tame It" (2 mei 2025) als single verschenen.
Vermeldenswaardig is verder dat de band in de loop der jaren het podium deelde met een scala aan bands en artiesten, zoals: Steve Hackett, Neal Morse band, Mike Portnoy, Haken,  Saga, Pendragon, Ken Hensley, Spock's Beard, Beard Fish, Star Castle, Scorpions, Focus, Pain of Salvation, Opeth, Hasse Froberg & MC (Flower Kings) en Circus Maximus.

Het album start met "Opus Imperfectus Pt.1 - The Missing Chord", waarin Magic Pie een meer dan 18 minuten durend nummer speelt, dat gedurende 1 minuut met orkestrale muziek begint, waarna de band het over neemt en een fantastisch uptempo symfonisch nummer met rock in opposition elementen ten gehore brengt, om enkele minuten later te veranderen in een rock song met een afwisselend gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en halverwege een dreigende sfeer krijgt, waar progressieve invloeden bijgevoegd worden en gaat swingen.
Dan speelt de band "By The Smokers Pole", een mooie langzame melodische song met een aanstekelijk ritme, die na 3 minuten iets meer snelheid krijgt en deze wordt gevolgd door "Name It To Tame It", een uitstekende progressieve rock song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme en zang invloeden van Deep Purple en Sienna Root, die na enkele minuten verandert en een terugkerend ritme bevat.
In "Kiddo..." zet Magic Pie me een trage song voor, die over gaat in "Someone Else’s Wannabe", een schitterende swingene uptempo symfonische progressieve rock song met hardrock elementen en een aanstekelijk ritme.
Verder volgen "Everyday Hero", een swingende rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme en "Opus Imperfectus Pt.2 - Maestro", een prachtige melodische song met een gemiddeld tempo, theater elementen en hardrock elementen.

"Maestro" van Magic Pie is een geweldige progressieve symfonische rock plaat, waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar 3 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Madmess - The Third Coming (Kozmik Artifactz Records / Glory or Death / gig.ROCKS! Records, 2025) (Acid Rock / Stoner)

Madmess uit Porto, Portugal bestaat uit: Pedro Cruz - drums en percussie, Vasco Vasconcelos - basgitaar, Ricardo Sampaio - sologitaar en zang en Marco Lima- keyboards en synthesizer.
De band bracht op 30 mei 2019hun debuut album "Madmess" uit als LP, als CD en als digitale download via Drone Rock Records en deze werd op 10 december 2021 gevolgd door "Rebirth" (LP, CD en digitale download) en op 9 mei 2025 verscheen het album "The Third Coming", dat 7 nummers bevat, via Glory or Death Records / Kozmik Artifactz Records / gig.ROCKS! Records als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op doorzichtig/zwart stoffig vinyl en als digitale download.

Het album begint met "Death By Atonishment", waarin Madmess een geweldige stuk instrumentale acid rock met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die na een minuut meer snelheid krijgt en tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "Windowmaker", een uitstekende stoner rock song met acid elementen, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waar tempowisselingen in zitten.
Dan volgen "Velvet Nebula", een heerlijk swingend instrumentaal uptempo acid rock nummer met een aanstekelijk ritme en "Endless Cycles", een schitterend nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.
In "Burnt!" schotelt Madmess me een puik acid rock nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo voor, "Hazy Morning" krijg ik nogmaals een swingende uptempo song met een terugkerend ritme horen en in "Sauerkraut" laat de band me genieten van een lekker in het gehoor klinkend uptempo krautrock nummer met een licht hypnotiserend ritme.

"The Third Coming" van Madmess bevat 7 prima acid rock nummers, waarin elementen van krautrock en stoner terug te vinden zijn en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoorten deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Kal-El - Astral Voyager Vol.1 (Blues Funeral Records, 2025) (Rock / Stoner)

Kal-El uit Stavanger, Noorwegen werd in 2012 opgericht en bestaat na enkele bezettingswisselingen tegenwoordig uit: Bjudas (Bjørn Harald Stornes) - drums, Knutsen - basgitaar, Doffy (Kristoffer Ranaweera) - ritme gitaar, Josh (Joshua Bisama) - sologitaar en Captain (Ståle Rodvelt) - zang.
Op 9 februari 2013 bracht de band hun debuut EP "Dark Moon Voyage" uit en deze werd op 17 december 2013 gevolgd door hun eerste album "Pakal", waarna de volgende uitgaven verschenen:"Ecosphere" (24 augustus 2015, digitaal album), "Hole in the Sky" (26 augustus 2015, digitaal nummer), "Cosmic Void" (1 december 2015, digitale EP), "Astrodoomeda" (24 mei 2017, digitaal album), "Dark Moon Voyage" (her uitgave 3 juli 2018, digitale EP), "Comêta" (8 mei 2020, digitaal nummer), "Witches of Mars" (13 juli 2020, digitaal album), "Paranoid" (4 december 2020, digitaal nummer), "Spiral" (29 januari 2021, digitaal nummer), "Dark Majesty" (18 juni 2021, digitaal nummer), "Mica" (6 augustus 2021, digitaal nummer), "Dark Majesty" (27 augustus 2021, digitaal album), "Moon People" (22 september 2023, digitale single) en op 16 mei 2025 brengt Blues Funeral Records hun album "Astral Voyager Vol.1" uit als LP in een beperkte oplage van 250 stuks op blauw met rood en zwart gespetterd 180 gram vinyl, als LP op 140 gram blauw vinyl, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op half blauw, half rood met gouden glitters 190 gram vinyl, inclusie een patch en een geëmailleerde pin, als digipack CD in een beperkte oplage en als digitale download.  

Het album, dat 6 nummers bevat, start met "Astral Voyager", waarin Kal-El een geweldige stoner rock song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk terugkerend ritme in een ruimtelijke sfeer spelen, die gevolgd wordt door "B.T.D.S.C.", een lekker in het gehoor klinkende hardrock song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en tempowisselingen.
Dan volgen "Void Cleaner", een rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Cloud Walker", een heerlijke rock song met een vrij traag tempo en een aanstekelijk ritme
In "Dilithium" laat Kal-El me genieten van een verrukkelijke hardrock song met jaren 70 invloeden, wisselende tempo's en een ritme dat tot beweging aanzet en in "Cosmic Sailor" krijg ik een uitstekende swingende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme te horen, die lichte fuzz elementen bevat.

"Astral Voyager Vol.1" van Kal-El bevat 6 prima stoner / hardrock nummers, die hoofdzakelijk in een gemiddeld tempo gespeeld worden en ik kan iedere liefhebber van deze muzieksoorten deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Greenleaf - Revolution Rock Deluxe (Blues Funeral Records, 2025) (Heavy Rock / Progressieve Bluesrock)

Greenleaf uit Borlänge, Zweden werd in 1999 opgericht en bestond uit: Daniel Lidén - drums en percussie, Jocke Åslund - Hammond orgel, Bengt Bäcke - basgitaar en keyboards, Peder Bergstrand - zang, sologitaar en basgitaar, Tommi Holappa - sologitaar en basgitaar en Fredrik Nordin - zang.
De band bracht in 2000 hun debuut EP "Greenleaf" uit, die in 2001 gevolgd werd door hun in eigen beheer uitgebrachte album "Revolution Rock" en deze 2 uitgaven zijn op 28 maart 2025 samen onder de naam "Revolution Rock Deluxe" verschenen als 2LP, als CD en als digitale download, via Blues Funeral Records. 

Het album start met de 9 nummers van de LP en hiervan is "Vat 69" de eerste, waarin Greenleaf een schitterende progressieve bluesrock song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Devil Woman", een geweldige swingende bluesrock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, die hardrock en jaren 70  invloeden heeft en "Status: Hallucinogenic, Phase II", een fantastisch dreigend progressief en psychedelisch rock nummer met afwisselende tempo's.
Daarna volgen "You Got Me High", een swingende uptempo hardrock song met een terugkerend ritme, "Red Tab", eveneens zo'n heerlijke uptempo rock song, die swingt als een trein en "The Shipbuilder", een uitstekend instrumentaal uptempo nummer met een terugkerend ritme en ruimtelijke elementen.
In "Electric Ryder" zet Greenleaf me opnieuw een instrumentaal uptempo rock nummer met een terugkerend ritme voor, in "Hexagram" krijg ik een puike stevige progressieve bluesrock song met een aanstekelijk ritme te horen en in "Monostereowhatever" laat de band me nogmaals genieten van zo'n prima swingend progressief instrumentaal nummer.
Dan volgen de nummers van de EP, die begint met "Get Your Love Outta Here", een uptempo rock song met een terugkerend ritme en deze wordt gevolgd door "Sold My Lady (Out The Back Of An Oldsmobile)", een uptempo song met een terugkerend ritme en acid en heavy rock invloeden en "Kvinna Du Ger Mig Ingen Kärlek", een swingende rock song met een gemiddeld tempo en progressieve bluesrock elementen.
Verder hoor ik "Smell The Green", een lekker in het gehoor klinkende progressieve bluesrock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Land Of Lincoln", een rock song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en heftige zang, die iets over de helft van het nummer meer snelheid krijgt en gaat swingen en "Status: Hallucinogenic", een geweldig instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en lichte psychedelische elementen.

"Revolution Rock Deluxe van Greenleaf bevat 15 uitstekende progressieve bluesrock en heavy rock nummers, waar ik erg van genoten heb en ik raad liefhebbers van deze genres deze schijf, met wat mij betreft "Status: Hallucinogenic, Phase II" als uitschieter, dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)