Review: Astral Magic - Into The Cosmos (Astral Magic Music, 2026) (Spacerock)

Astral Magic uit Finland is het solo project van basgitaar speler Santtu Laakso van de in 1991 opgerichte psychedelische spacerock band Dark Sun.

Op 30 september 2020 bracht hij zijn eerste solo album "Pathway To The Stars" uit, waarna er nog digitale uitgaven 65 volgden, waarvan er diverse ook op LP en CD werden uitgebracht en verschenen via Space Rock Productions, Sapphire Records, Clostridiumen, Tonzonen Records en Aumega Project en op 6 maart 2025 verscheen "Dance Of Destiny" via zijn eigen label Astral Magic Music als CD en als digitale download en deze werd op 2 mei 2025 gevolgd door "In Space We Trust", dat via Astral Magic Music in een beperkte oplage van 50 stuks als CDr werd uitgebracht, waarna op 11 juli 2025 zijn single "Wonders Of The Mind" / "Quantum Configuration" via dit label verscheen onder de titel "Strange Vibrations Remixes II" en hierop wordt hij bijgestaan door Shane Beck, die het gesproken woord doet en op 5 december 2025 brengt hij zijn album "Weird Encounters And Alternative Realities" uit als LP in een beperkte oplage van 100 stuks plus een boekje, als CD in een beperkte oplage van 100 stuks en op 11 november 2025 verscheen het album "The Ultra Chosen Ones" als CD via zijn label Astral Magic Music, waarop nieuwe versies staan van zijn uitverkochte CD "The Chosen Ones" van 7 mei 2021 en deze wordt op 6 februari 2026 gevolgd door het album "Into The Cosmos", dat in de periode 2020-2021 werd opgenomen en als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op zwart vinyl en als CD met 2 extra nummers in een beperkte oplage van 100 stuks via Astral Magic Music wordt uitgebracht en hierop krijgt hij medewerking van Fred Laird - sologitaar, Jonathan Segel - viool, Ilya Lipkin - sologitaar, Vince Cory - sologitaar, Neil Whitehead - e-bow gitaar en Perttu Lindberg - drums.

Het CD album bevat 10 nummers en begint met "Astral PLane Glider" waarin Astral Magic een schitterende uptempo spacerock song met een terugkerend ritme speelt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), die gevolgd wordt door "Flying High", een fantastische uptempo symfonische rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en ruimtelijke elementen, die swingt als een trein en "Replicants", een uitstekende uptempo song in de stijl van de muziek uit de beginperiode van Hawkwind, die tot dansen aanzet en een licht hypnotiserend ritme heeft.

Dan volgen "Transmission Rho", een geweldig instrumentaal experimenteel spacerock nummer met psychedelische elementen en een niet al te hoog tempo, het titel nummer "Into The Cosmos", een heerlijke spacerock song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme en "The Nameless Ones" een puike song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme.

In "Sons Of Light" schotelt Astral Magic me een lekker in het gehoor klinkende uptempo spacerock song met krautrock elementen en een terugkerend ritme voor, die tempowisselingen bevat en in "Return To Solaris" laat hij me genieten van een verrukkelijk instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en new age invloeden.

Daarna volgen de bonus nummers, waarvan "Dark Waves" de eerste is en hierin krijg ik een schitterend, vrij zwaar, instrumentaal progressief nummer met een gemiddeld tempo en een hypnonotiserend terugkerend ritme te horen, waarna "Riders Of Darkness" volgt en ik opnieuw een prima progressief rock nummer met een gemiddeld tempo voorgezet krijg, dat een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.

"Into The Cosmos" van Astral Magic is een heerlijke spacerock plaat, waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.

Review: Eric Krull - The Clock Is Ticking (Eigen Beheer / Suno, 2025) (Singer-Songwriter / Symfonisch)

Multi-instrumentalist / zanger Eric Krull uit Oostburg, Nederland woont tegenwoordig in Terneuzen.

Na jaren geluidsman van de Zeeuwse band Rotnaam geweest te zijn en enkele nummers voor hen geschreven te hebben, besloot hij dat het tijd was om zijn eigen muziek op te nemen, wat resulteerde in een aantal muziekcassettes.

Vervolgens maakte hij tussen 1993 en 1997 samen met toetsenist Andries Steketee enkele CD's onder de naam Two In One  en kreeg op zijn laatste CD medewerking van gitarist Rick De Visser, waarna er jaren geen nieuwe muziek meer van hem verscheen, totdat er op 2 december 2025 plotseling 2 nieuwe nummers van hem in eigen beheer via Suno te beluisteren vielen, die hij met behulp van AI maakte.

Eric legt hieronder uit hoe hij zijn muziek maakt.

Het is AI, kunstmatige intelligentie, de stemmen zijn gegenereerd door een computer. 

De instrumenten ook. 

De melodie ook. 

Ik stuur de AI aan door de computer opdrachten te geven, te vertellen hoe ik het nummer wil hebben, de stijl en welke instrumenten ik wil horen. 

De teksten heb ik wel zelf geschreven.

Het is hoe veel mensen, naast echte bands, muziek kunnen maken zonder zelf een instrument te bespelen, of zonder zelf te zingen. 

Het is pure science fiction….maar dan vandaag…

In "The Clock Is Ticking" zet Eric Krull me een schitterende langzame song voor, die door het vioolspel een enigszins trieste ondertoon bevat en me aan de muziek van Deleyaman doet denken (luister naar dit nummer via de Suno link onder de recensie) en in "The Untouchable Kings" laat hij me genieten van een fantastische symfonische song, die tempowisselingen bevat en ik raad elke liefhebber deze verrukkelijke nummers dan ook sterk aan.

Review: Thistle Sifter - One Fleeting Glance (Freia Music, 2025) (Post-Rock)

Thistle Sifter is het project van Pete Barnes (sologitaar en synthesizer) uit Engeland, die tegenwoordig in Utrecht, Nederland woont.

Hij laat zich live assisteren door Nils Breunese - sologitaar, Koen Klarenbeek - drums en Alex Rushmer - basgitaar en synthesizer.

Nadat Thistle Sifter in november 2020 een serieus fiets ongeluk heeft gehad ging hij zich toeleggen op het maken van muziek en bracht op 18 februari 2021 zijn debuut uit met het digitale nummer "Rabbit", waarna de volgende uitgaven verschenen: "The Great Conjunction" (18 maart 2022, digitaal nummer), "A Spectral Moon" (25 maart 2022, LP en digitale download), "The Forgotten Man" (27 oktober 2023, digitaal nummer), "To Kingdom Come" (8 december 2023), "In Abundance" (19 jaunuari 2024, digitaal nummer), "Circles" (26 januari 2024, LP, CD en digitale download), "To Kingdom Come" (Dotlights Remix) (12 september 2024, digital nummer), "Circles - Remixes" (19 september 2024, digitaal album), "The Forgotten Man" (nthirteen remix) (3 september 2025, digitaal nummer) en "One Fleeting Glance", dat op 14 november 2025 via Freia Music als digitaal nummer verscheen als voorloper van het album "Forever The Optimist", dat op 6 februari 2026 via dit label als LP, als CD en als digitale download wordt uitgebracht.

In "One Fleeting Glance" zet Thistle Sifter me een prachtig post-rock nummer met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en melodische elementen voor, waar ik erg van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre dan ook aan eens naar deze digitale schijf te gaan luisteren, om misschien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Mikabomb - The Fake Fake Sound Of Mikabomb (Damaged Goods Records, 2025) (Punk)

Mikabomb werd in 1997 te Londen, Engeland opgericht door MIka - basgitaar, die samen met Agi- , Ergi - en Tomoko - de band vormde

De band bracht hun debuut 7" single "SuperSexyRazorHappyGirls" in 1999 uit via Grand Royal, ZubiZaretta Records en deze verscheen tevens als CD single, waarna de volgende uitgaven werden uitgebracht: "Heart Attack" (7" single en CD via Grand Royal, ZubiZaretta Records, 2000), "Hey Man" (7" single via Damaged Goods Records, 2001), "Contact Tokyo" (CD single via Damaged Goods Records, 2001), "The Fake Fake Sound Of Mikabomb" (LP en CD via  Damaged Goods Records, 2001), "Osaka" (CD single via Damaged Goods Records, 2005) en "Hellcats" (LP en CD via Damaged Goods Records, 2005).

"The Fake Fake Sound Of Mikabomb" van Mikabomb is op 28 november 2025 opnieuw uitgebracht als LP in een beperkte oplage op roze vinyl en als CD en bevat 16 nummers.

Het album start met "Garage Super Stars" waarin Mikabomb een heerlijke swingende uptempo punk song ten gehore brengt, die tot dansen aanzet en gevolgd wordt door "Hey Man", een prima powerpop song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo en "Contact Tokyo", een swingende uptempo song met een vrolijk aanstekelijk dansbaar ritme en invloeden van de muziek van The Ramones.

Dan volgen "Super Sexy Razor Happy Girls", een geweldige uptempo punk song in de stijl van The Ramones, die swingt als een trein, "Stick Around Jo", een uitstekende uptempo song met een aanstekelijk terugkerend ritme en tempowisselingen, "Heart Attack", een lekker in het gehoor klinkende uptempo song, die beweging oproept en een hoog meezing gehalte heeft en "Super Honda", een swingende uptempo song met subtiele tempowisselingen en een aanstekelijk terugkerend ritme.

In "Armageddon" zet Mikabomb me een opnieuw zo'n schitterende uptempo song voor, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, in "Never Gonna Push Me Around" krijg ik een prachtige uptempo mix van 60er en 70er jaren muziek te horen en in "Underwear" laat de band me nogmaals genieten van een swingende uptempo song, die swingt en tot dansen aanzet.

Daarna volgen "Love Factor Five", een uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, "Snake And Crane", een mooie song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme en de Livish versie van "Magic Boots", een fantastische uptempo garagerock song met een terugkerend ritme en tempowisselingen.

Verder hoor ik "Sweet Peach", een puike uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, "Don’t Say", een jaren 60 gerelateerde pop song met een gemiddeld tempo en de Livish versie van "Yellow Danger Babies", een swingende poprock song met een vrolijk dansbaar ritme.

"The Fake Fake Sound Of Mikabomb" van Mikabomb staat vol heerlijke uptempo punk songs, waar ik enorme van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de youtube link onder de recensie) 

Review: Frant1c - A Brand New World (Bad Dog Promotions, 2024) (Progressief)

Frant1c uit Frankrijk is het solo project van toetseniste Anne-Claire Rallo, die aktief is in de bands Nine Skies en Solace Supplice.

Ze bracht haar album "A Brand New World" in eigen beheer via Bad Dog Promotons uit als CD en als digitale download.

Hierop spelen de volgende muzikanten mee: Eric Bouillette - viool, Alexis Bietti (Nine Skies) - basgitaar, Johnny Marter (Nine Skies) - drums, Martin Wilson (The Room en Grey Lady Down) - zang, Helen Tiron - zang en Alexandre Lamia (Nine Skies) - sologitaar, plus Steve Anderson - sologitaar die op 1 nummer meespeelt als gastmuzikant Alexandre Lamia was de medemaker van de arrangementen en John Mitchell was de producent van dit album, dat 10 nummers bevat.

Het album start met "Prologue (The Awakening)" waarin Frant1c een prachtig langzaam melodisch nummer met een gesproken tekst ten gehore brengt, dat rust uitstraalt en gevolgd wordt door "Come Back To Earth", een schitterende melodische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat zo nu en dan bombastisch klinkt en "People In Their Cages", een prima progressieve rock song met een gemiddeld tempo en hardrock elementen, die iets over de helft van het nummer over gaat in een gesproken stuk, waarna de muziek na 40 seconden weer vervolgd wordt.

Daarna volgen "Where Have You Been?", een mooie langzame melodische song met een aanstekelijk terugkerend ritme, "The Ballad Of Peggy Pratt", een fantastische progressieve song met wisselende tempo's, metal en symfonische elementen en een aanstekelijk ritme en "Sweet Confusion", een heerlijke melodische song met een niet al te hoog tempo, die symfonische elementen bevat.

In "On The Run" (met Steve Anderson) zet Frant1c me een geweldige swingende uptempo progressieve rock song met tempowisselingen voor, in "Take A Little Time (The Encounter)" krijg ik een uitstekende langzame melodische song met mooie samenzang te horen, in "A New Path" laat de band me genieten van een verrukkelijke zware hardrock song met een gemiddeld tempo en een dreigend terugkerend ritme, die enkele minuten voor het einde verandert in een luchtig stuk muziek en in "Epilogue (A Brand New World)" schotelt de band me nogmaals zo'n puike song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme voor en deze eindigt met een gesproken tekst.

"A Brand New World" van Frant1c staat vol schitterende melodische progressieve muziek, waar je als muziekliefhebber niet omheen kan en ik heb dan ook enorm genoten van deze schijf, die ik elke liefhebber van dit genre zeer aanraad.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Spriggan Mist - The Glare (Bad Dog Promotions, 2025) (Progressieve Folk)

Spriggan Mist uit Bracknell, Engeland bestaat na een bezettingswisseling tegenwoordig uit: Fay Brotherhood - zang, Maxine Cilia - sologitaar, saxofoon, klarinet, recorders, Crumhorn fluit en achtergrondzang, Baz Cilia - zang, basgitaar en achtergrondzang, Neil Wighton - sologitaar en Ali Soueidan - drums.  

De band bracht in 2010 hun debuut album "Caught in a Spell" uit en deze werd gevolgd door: "Soul Retriever" (album, 2012), "Ghostly Tales" (album, 2013), "Myths & Legends" (album, 2015), "The Portal" (album, 2017), "Shaking A Deadman's Hand" (digitaal nummer, 11 oktober 2018), "Day Of The Dead" (digitaal nummer, 1 december 2018), "Ghostly Tales Live" (album, 2021)

"Isambard The Mechanical Dragon" (digitaal nummer, 14 april 2022), "Green Santa" (digitaal nummer, 26 november 2022), "Resurrection" (digitaal nummer, 4 maart 2023), "Kintbury Witch 2023" (digitaal nummer, 31 oktober 2023), "Isambard The Mechanical Dragon" (digitaal album, 2 mei 2024), "Kintbury Witch Live" (digitaal nummer, 2 mei 2025), "The Glare" (24 bit) (CD en digitaal album, 2 november 2025) en "The Glare" (16 bit) (CD en digitaal album, 2 november 2025).

Het album, dat 7 nummers bevat, begint met "The Gaze Of The Dragon" waarin Spriggan Mist een kort nummer met folk en hardrock elementen in een niet al te hoog tempo speelt en deze wordt gevolgd door "Ianatores Teresteres", een schitterende mix van folk en progressieve rock met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme".

Dan volgen "Pieces Of Glass", een heerlijke folk song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die tot dansen aanzet en "Faery Wood", een fantastische folk song met een aanstekelijk dansbaar ritme, jaren 70 invloeden en een gemiddeld tempo.

In "Crystal Caves" zet Spriggan Mist me een prachtige song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme voor, die tempowisselingen bevat, in "The Cult" krijg ik een puike progressieve folk song met een aanstekelijk dansbaar ritme te horen en in "When Stars Collide" laat de band me genieten van een verrukkelijke uptempo song, waarbij stil zitten niet aan de orde is.

"The Glare" van Spriggan Mist is een geweldig progressieve folk album, waar ik van begin tot einde ontzettend van genoten heb en ik liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook ten zeerste aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie) 

Review: Discipline - Breadcrumbs (Bad Dog Promotions / Strung Out Records / ProgRock.com's Essentials, 2025) (Melodisch)

Discipline uit Detroit, Amerika bestaat tegenwoordig uit: Matthew Parmenter - zang, keyboards, akoestische gitaar en viool, Chris Herin - sologitaar, Matthew Kennedy - basgitaar en Henry Parmenter - drums.

De band brengt al 25 jaar hun muziek uit via het eigen label Strung Out Records, waarvan "Chaos Out Of Order" (1 augustus 1988,digitaal album) het eerste was en deze werd gevolgd door: "Push & Profit" (1 januari 1993, CD en digitale download), "Unfolded Like Staircase" (original mix) (1 januari 1997, digitaal album), "To Shatter All Accord" (31 oktober 2011, CD en digitaal album), "This One's For England" (12 januari 2017, digitaal album), "Unfolded Like Staircase" (Terry Brown Mix) 16 bit (24 september 2021, digitaal album), "Unfolded Like Staircase" (Terry Brown Mix) 24 bit (11 oktober 2021, digitaal album) en "Breadcrumbs" (24-bit hi-resolution) (1 augustus 2025, LP op 180 gram vinyl, CD en digitaal album) plus "Breadcrumbs" (16-bit hi-resolution) (1 augustus 2025, LP op 180 gram vinyl, CD en digitaal album) die via Strung Out Records en ProgRock.com's Essentials werden uitgebracht en 5 nummers bevatten.

Het album start met het titel nummer "Breadcrumbs" waarin Discipline een bijna 17 minuten durend nummer speelt, een stuk progressieve theater muziek, dat een gemiddeld tempo heeft en een aanstekelijk ritme bevat en na 10 minuten over gaat in een prachtig melodische song met een niet al te hoog tempo.

Daarna volgt "Keep The Change", een mooi langzaam nummer, dat iets over de helft meer snelheid krijgt, waarbij de muziek gaat swingen.

In "When The Night Calls To Day" zet Discipline me een uitstekende melodische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme voor, die beweging oproept.

Dan volgt "Aloft", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en lichte jazz invloeden.

Verder hoor ik "Aria" en hierin krijg ik een schitterende vrij langzame melodische song met een aanstekelijk terugkerend ritme voorgezet, dat tot schuifelen aanzet.

"Broadcrumbs" van Discipline bevat 5 puike melodische nummers, waar ik van begin tot einde erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)