The Imperial Mustard uit Frankfurt, Duitsland bestaat uit: Suse Michel - zang, Stefan Myschor - drums, Carsten Eckermann - basgitaar, Hank Wagner - sologitaar en Gene Deja - sologitaar.
De band bracht op 12 juni 2012 hun debuut albums "Teilzeit 1" en Teilzeit 2" "als CD en als digitale download uit en deze werden gevolgd door "Für Europa" (15 november 2012, digitaal album), "Für Amerika" (7 december 2013, digitaal album), "Return Of The Imperial Bastard"(6 december 2014, digitaal album), "Smells like..." (10 januari 2015, ), "You" (9 juni 2019, digitaal album), "Kernkompetenz" (7 maart 2023, digitaal album), "Room One" (3 maart 2023, digitaal album) en deze wordt op 5 december 2025 gevolgd door het album "Turn The Stone", dat als CD en als digitale download via Tonzonen Records wordt uitgebracht en 9 nummers bevat.
Het album begint met "Black Sunday" waarin The Imperial Mustard een uitstekende swingende uptempo progressieve pop song met een aanstekelijk ritme speelt, die aanzet tot dansen en deze wordt gevolgd door "On The Line", een schitterende rock song met een licht hypnotiserend terugkerend krautrock ritme en een gemiddeld tempo.
Daarna volgen "Turn The Stone", een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme en "Hot Smoke", een geweldige swingende song met elementen van de muziek van The Doors, een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme.
In "Beautiful Day" schotelt The Imperial Mustard me een licht psychedelische progressieve pop song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme voor, in "Easy" krijg ik een heerlijke pop song met een licht hypnotiserend ritme te horen en in "Deep Down" laat de band me genieten van een uptempo song met een aanstekelijk terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is.
Verder hoor ik "Orient V8", een fantastisch instrumentaal nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo en "Goodbye", een prachtige pop song met een langzaam tempo en een aanstekelijk ritme.
"Turn The Stone" van The Imperial Mustard bevat 9 lekker in het gehoor klinkende progressieve pop nummers, waar ik van begin tot einde erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze puike schijf dan ook zeer aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Øresund Space Collective is een spacerock band uit Øresund, Denemarken, die uit ongeveer 20 muzikanten bestaat en een muzikale mix maakt van improvisaties, funk, reggae, jazz, progressieve rock en spacerock, wat betekent, dat geen enkel optreden hetzelfde klinkt en is sinds 2004 actief.
Leidende kracht achter de band is Scott Heller, alias Dr. Space, een Amerikaan, die naar Denemarken verhuisde en tegenwoordig in Portugal woont.
De band is een collectief, dat regelmatig van bezetting wisselt, waarvan de leden hoofdzakelijk uit Kopenhagen, Denemarken en Malmö, Zweden komen en de vaste kern bestaat uit Scott Heller, alias Dr. Space - synthesizer en Mogens - synthesizer, waarbij vermeldenswaardig is, dat de band al meer dan 40 officiële albums heeft uitgebracht, plus nog diverse officieuze uitgaves, die samen totaal op meer dan 85 komen.
Op 24 april 2025 bracht Space Rock Productions het album "Alotta Hella Down In Estrela" uit als 2LP in een beperkte oplage van 400 met de hand genummerde stuks, waarvan 250 op zwart en 150 op turquoise (A/B) paars (C/D) 180 gram vinyl, als 2CD en als digitale download en dit bevat 5 nummers, waarbij vermeldenswaardig is dat de CD 2 nummers meer bevat dan de 2LP.
Op 24 augustus 2025 verscheen het digitale album "Jamvofrijonia", dat in december als CD in eigen beheer wordt uitgebracht en hierop de band bestaat uit: Mattias - drums, Jonathan - bariton gitaar en viool, Christian - sologitaar, Jiri - basgitaar, Mogens - synthesizer, Dr Space - Moog Spectravox, Love conga's en percussie en KG - mellotron en mini-Moog.
In "Jamvofrijonia", dat uit een 50 minuten durend nummer bestaat en in een beperkte oplage van 150 stuks verschijnt, speelt Øresund Space Collective een geweldig melodisch progressief nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, die halverwege in een langzaam tempo over gaat, ruimtelijke elementen krijgt bijgevoegd, om 5 minuten later te veranderen in een swingend uptempo acid rock nummer, enkele minuten later terug te keren naar het begin tempo en ritme en tegen het einde weer in een licht hypnotiserend ritme over te gaan.
"Jamvofrijonia" van Øresund Space Collective is een verrukkelijke progressieve trip, die ik 50 minuten mocht meemaken en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.
Indignation Meeting uit Leeds, Engeland bestaat uit: Peter Hirst - zang, drums, basgitaar en trompet, zijn vader Michael Hirst - sologitaar en basgitaar , Heather Hirst - zang en achtergrondzang, Sally Canlin - achtergrondzang en tamboerijn en Hugo - basgitaar.
De band bracht op 9 januari hun debuut single "Trouble's Brewing" als CD single en als digitale single uit en deze werd gevolgd door op 13 januari 2023 hun debuut album "Trouble In The Shed" als CD in eigen beheer uit en op 3 november 2023 verscheen de 7" single "That Leeds Feeling", waarna Damaged Goods Records hun debuut album "A Model World", dat 14 nummers bevat op 2 augustus 2024 als LP in een beperkte oplage op groen vinyl uitbracht en deze wordt op 5 december 2025 gevolgd door de 7" kerst single "Murder On The Santa Express", die via Damaged Goods Records in een beperkte oplage op zwart vinyl verschijnt en door Peter geschreven werd, toen hij 7 jaar was.
In "Murder On The Santa Express" zet Indignation Meeting me een uitstekende swingende uptempo punk song voor, die een terugkerend ritme heeft en aanzet tot dansen en in "Christmas Train" krijg ik opnieuw een schitterende uptempo punk song te horen, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en ik kan liefhebbers van dit genre, deze schijf dan ook zeer aanraden.
HUM uit Frankfurt Am Main, Duitsland werd in 2019 opgericht en bestaat uit: Harri Gottschalk - sologitaar, zang en samples, Martin Krause - basgitaar, zang en noise en Floriam Schnath - drums en special fx.
De band bracht op 29 april 2022 hun debuut album "One" uit als CD en als digitale download en deze wordt op 12 december 2025 gevolgd door "Three", dat 11 nummers bevat en via Tonzonen Records als LP, als CD en als digitale download verschijnt.
Het album begint met "Threetoone", waarin HUM een traag stoner nummer met een terugkerend ritme ten gehore brengt en dit wordt gevolgd door "Freaks Of Nature", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Burning Air", een mooi nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme.
Dan volgen "First Contact", een fantastisch langzaam instrumentaal nummer, dat rust uitstraalt, "Humans", een puike langzame song met een aanstekelijk ritme, die lichtelijk dreigend overkomt en "March Of The Lost Souls", een schitterend instrumentaal nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een vrij langzaam tempo.
In "Underground" zet HUM me een prima song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme voor, in "Ashes To Ashes" krijg ik een heerlijke progressieve song met een gemiddeld tempo te horen, die een aanstekelijk ritme heeft, dat tot beweging aanzet en in "It’s Up To You" hoor ik de band een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme spelen.
Verder volgen "This Means War", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "The HUM", een geweldig instrumentaal nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.
"Three" van HUM is een puike rock plaat, waarvan ik ontzettend genoten heb en ik raad liefhebbers van de betere rock deze schijf, met wat mij betreft "First Contact" en "The HUM" als uitschieters, dan ook sterk aan.
De Duitse band Faust werd in 1969 te Wümme opgericht, doordat Hans Joachim Irmler - keyboards, Werner "Zappi" Diermaier - drums en Arnold Meifert - percussie, gingen samen spelen met Nukleus leden Rudolf Sosna - sologitaar, Jean Herve`Peron - basgitaar en Gunter Wuesthoff - saxofoon.
Geholpen door journalist en producer Uwe Nettelbeck zetten ze vlak bij Wümme een studio op en begonnen daar opnames te maken voor hun debuut LP "Faust", die in 1971 op doorzichtig vinyl in een doorzichtige hoes verscheen, waardoor de band een trouwe aanhang kreeg en Faust één van de belangrijkste krautrock bands van de jaren 70 werd.
Vervolgens verschenen "So Far" (1972), "The Faust Tapes" (1973), "Outside the Dream Syndicate" (1973) (samenwerking met Tony Conrad), "Faust IV" (1974) en "Faust 5" (1975) (een promocassette van Virgin Records) voor de band uit elkaar ging in 1975.
Tussen 1970 en 1973 speelde Faust mee op de eerste 2 albums van de band Slapp Happy ("Sort Of" en "Acnalbasac Noom"), waarin Perter Blegvad speelde, die met Faust in Wümme had gespeeld en met hen door Engeland had getoerd, terwijl beide LP's geproduceerd werden door Uwe Nettelbeck.
Daarna werden de albums "71 Minutes of Faust" (1979), de compilatie met niet eerder verschenen werk "Munich and Elsewhere" (1987) en "The Last LP" (1988) (ook bekend als The Faust Party No.3 met muziek uit de periode 1971-1972) uitgebracht.
Begin jaren 90 werd Faust nieuw leven ingeblazen door Irmler, Diermaier en Peron en toerde voor het eerst door Amerika, waarna in 1995 hun nieuwe album "Rien" werd uitgebracht, gevolgd door: "You Know FaUSt" (1996), "Faust Wakes Nosferatu" (1998) (de CD en vinyleditie bevatten totaal andere muziek!), "Ravvivando" (1999), "Patchwork" (2002), "Derbe Respect, Adler" (2004) (samenwerking met Dälek), "Outside the Dream Syndicate - Alive" (2005) (samenwerking met Tony Conrad), "Collectif Met(z)" (2005) (3CD box + video CD), "Nobody Knows if it Ever Happened" (2007) (DVD), "... In Autumn" (2007) (3CD box + 1 DVD), "Trial and Error" (2007) (DVD), "Disconnected" (2007) (studioalbum met Nurse with Wound) en "C'est Com...Com...Compliqué" (2009).
Verder verschenen diverse live albums en compilaties, waaronder: "Faust Concerts, Volume 1: Live in Hamburg, 1990" (1994), "Faust Concerts, Volume 2: Live in London, 1992" (1994), "BBC Sessions/Kisses for Pythagoras" (Limited Edition LP, 1996), "Untitled" (1996) (compilatie met live en studiowerk), "Edinburgh 1997" (live, 1997), "Faust/Faust So Far" (2000), "The Wumme Years: 1970-1973" (2000), "Land of Ukko & Rauni" (live, 2000), "Freispiel" (2002) (remixen van
Ravviviando), "BBC Sessions +" (2001), "Patchwork 1971-2002" (2004), "Impressions" (DVD, 2006) en "Od Serca Do Duszy" (2CD, 2007) plus de split single "Überschall 1996" (1996) met Stereolab en Foetus.
Op hun "Just Us" uit 2014, waarop 12 nummers staan, dat uitgebracht is door Bureau B, bestaat Faust alleen nog maar uit Diermaier en Peron, maar op "Fresh Air" (Alive! In The USA), dat op diverse plaatsen gedurende hun 28 daagse tournee in maart en april 2016 door Amerika live is opgenomen, bestaat de band uit: Peron, Diermaier en Maxime Manasc'h, die bijgestaan worden door: Ysanne Spevack (2 nummers), Barbara Manning (3 nummers), Beata Budkiewicz (1 nummer), Ulrike Stoeve (1 nummer), Robert Pepper (2 nummers), Ulrich Krieger (3 nummers), Michael Yr. Jeannouxa Day (3 nummers), Braden Diotte (3nummers) en Juergen Engler (1 nummer).
Vervolgens verschenen: "The Faust Tapes" (her persing, 8 oktober 2021), "Punkt!" (13 mei 2022), "Momentaufnahme I" en "Momentaufnahme II" (10 maart 2023), "Momentaufnahme III" en "Momentaufnahme IV" (5 aprril 2024) en op 13 september 2024 bracht de band "Blickwinkel (Curated By Zappi Diermaier)" via Bureau B uit.
Op 5 december 2025 verschijnen de heruitgaven van "Faust IV" en "So Far" via Bureau B Records als CD en in een beperkte oplage als LP.
"Faust IV", dat 7 nummers bevat, begint met "Krautrock", waarin Faust een schitterend uptempo krautrock nummer met een hypnotiserend terugkerend ritme speelt, dat enigszins chaotisch klinkt en dit wordt gevolgd door "The Sad Skinhead", een heerlijke rock song met een gemiddeld tempo, een dansbaar terugkerend ritme en lichte reggae elementen.
Daarna volgen "Jennifer", een mooie vrij langzame song met een terugkerend ritme, die iets over de helft van het nummer tijdelijk chaotisch wordt en voor de laatste anderhalve minuut over gaat in een stukje piano muziek en "Just A Second" / "Picnic On A Frozen River, Deuxieme Tableaur", een geweldig swingend uptempo rock nummer met een aanstekelijk ritme, dat na een kleine 2 minuten over gaat in een experimenteel chaotisch stuk muziek.
In "Giggy Smile" zet Faust me een fantastische swingende uptempo song met een terugkerend ritme en progressieve jazz elementen voor, waarbij stil zitten geen optie is, in "Läuft... Heisst Das Es Läuft Oder Es Kommt Bald... Läuft" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een vrolijk terugkerend ritme te horen, die beweging oproept en halverwege verandert in een prachtig langzaam melodisch nummer en in "It's A Bit Of A Pain" laat de band me genieten van een prima langzame country song, die na enkele minuten acid rock elementen bijgevoegd krijgt.
"Faust IV" van Faust bevat puike rock muziek, die zo nu en dan weliswaar chaotisch klinkt, maar toch lekker in het gehoor klinkt en ik raad elke liefhebber dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren, om hierover zelf hun oordeel te vellen.(luister naar dit album via de youtube link onder de recensie)
The Courettes is een duo uit Aalborg, Denemarken en Rio De Janeiro, Brazilië, dat hun muziek sinds 2015 uitbrengt en bestaat uit: Flávia Couri - sologitaar en zang en Martin Couri - drums.
Hun debuut album, "Here Are The Courettes", verscheen 15 juli 2015 als 10" vinyl LP via Sounds of Subterrania, waarna de volgende uitgaven werden uitgebracht: “Boom! Dynamite!” (7" single, Bachelor Records, 2016), “Hoodoo Hop” (7" split single met Powersolo, Sounds of Subterrania, 2017), "Alive from Tambourine Studios!" (10" LP op beige vinyl, Chaputa Records, 1 oktober 2017), "We Are The Courettes" (CD, 30 maart 2018), “Voodoo Doll” (7"single, featuring Coffin Joe, 2018), "Too Late To Say I´m Sorry" (7" EP in een beperkte oplage op gekleurd vinyl en 7"EP op zwart vinyl, 20 december 2019), "Dynamite!" (7" EP op zwart vinyl, Groovy Records, 23 december 2019) en "Christmas (I Can Hardly Wait)" (7" split single met Powersolo, 2 april 2020).
Op 22 mei 2020 verscheen de single "Want You! Like a Cigarette" / "Night Time (The Boy Of Mine)" in een beperkte oplage van 500 stuks op rood vinyl via Damaged Goods Records, waarna het de bedoeling was in oktober 2020 het derde album van de band uit te brengen.
Op 19 juli 2021 bracht Damaged Goods Records hun eerste 2 albums opnieuw uit als 2 afzonderlijke LP's, waarvan "Here Are The Courettes", dat 8 nummers bevat, in een beperkte oplage van 1000 stuks ook roomkleurig vinyl en "We Are The Courettes", waarop 12 nummers staan, in een beperkte oplage van 1000 stuks op doorzichtig rood vinyl en als 1 CD en op 15 oktober 2021 verschenen de 7" single "R.I.N.G.O." / "The Boy I Love" (single versie) en hun album "Back In Mono", dat 14 nummers bevat als LP, als CD en als digitale download via Damaged Goods Records.
Op 25 januari 2022 bracht Damaged Goods Records hun single "Misfits & Freaks" in een beperkte oplage van 1000 stuks op 7" wit vinyl uit, waarvan het titel nummer een opnieuw opgenomen versie is van het nummer, dat op hun album "Back In Mono!" staat, op 27 mei 2022 verscheen het mini album "Back In Mono (B-sides & Outtakes)", dat 8 nummers bevat, als 10" LP en als CD en op 21 oktober 2022 gevolgd werd door de single "Bye Bye Mon Amour", die in een beperkte oplage op 7" roze vinyl via Damaged Goods Records uit kwam.
Hun 7" single "Daydream", die in een Japanse en Engelse versie op 27 januari 2023 in een beperkte oplage op wit vinyl via Damaged Goods Records werd uitgebracht. werd op 16 februari 2024 gevolgd door de 7" goudkleurige single "Shake", die ook nu weer via Damaged Goods Records werd uitgebracht, op 4 juli 2024 bracht dit label de single "California" / "Run Run Runaway" , waarop La La Brooks van The Crystals meespeelt in een beperkte oplage op 7" rood vinyl uit en op 27 september verscheen het album "The Soul Of The Courettes" via Damaged Goods Records als LP op wit vinyl, als CD, als cassette en als digitale download.
Thee Headcoatees was een vrouwelijke punkrock band, die in 1991 te Chatham, Kent, Engeland door Billy Childish werd opgericht als achtergrond koor voor zijn band Thee
Headcoats, die bestond uit: Holly Golightly Smith - zang en sologitaar, Kyra LaRubia (die oorspronkelijk uit België komt en officieel Kyra De Coninck heet) - zang, Ludella Black - zang en "Bongo" Debbie Green - zang en drums.
Thee Headcoats speelden tevens als begeleiding band van Thee Headcoatees, zodat het mes aan twee kanten sneed.
De band bracht haar debuut album, "Girlsville", in 1991 uit, waarna de albums "Have Love Will Travel" (1992), "Ballad Of The Insolent Pup" (1994), "Bozstik Haze" (1997), "Punk Girls" (1997), "Here Comes Cessation" (1999) en "The Sisters Of Suave" (singles compilatie album, 1999) volgden, plus een split live LP samen met TheeHeadcoats.
Het laatst opgenomen album "Here Comes Cessation" is echter zonder Debbie, die de band in 1998 verliet, terwijl Thee Headcoatees in 1999 mee ophield te bestaan, waarna de leden ieder hun eigen weg in de muziek gingen.
Nadat de band in de oorspronkelijke bezetting heropgericht werd, verschenen de EP's "The Man-Trap Sessions EP Vol. One" en "The Man-Trap Sessions EP Vol. Two", die beide exclusieve nummers bevatten, die niet op het album zullen voorkomen en deze werden door Damaged Goods Records op 7" en als digitale download uitgebracht als voorloper van hun nieuwe album "Man-Trap", dat eveneens op 14 november 2025 verscheen, waarbij verder het vermelden waard is dat de band wordt ondersteund door achtergrondzang van Thee Headcoats en een gesproken intro van Billy Childish.
Op 5 december 2025 verschijnt de split Xmas single "A Christmas Gift For You From Damaged Goods Records" van The Courettes en Thee Headcoatees als 7" single in een beperkte oplage op rood en op groen vinyl.
In "Christmas (I Can Hardly Wait)" van The Courettes krijg ik een mooie pop song in de stijl van The Ronettes, The Crystals en andere meidengroepen uit de jaren 60 voorgezet, die een aanstekelijk dansbaar ritme bevat, waarbij stil zitten geen optie is en in "Santa Claus" (uit 1999) van Thee Headcoatees laat de band me genieten van een lekker in het gehoor klinkende song met invloeden van de muziek uit de jaren 60, die onder de naam "Farmer John" in 1959 door Don Harris and Dewey Terry werd geschreven en ook door sixties bands als The Premieres, The Argyles werd opgenomen.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
"A Christmas Gift For You From Damaged Goods Records" van The Courettes en Thee Headcoatees bevat 2 schitterende sixties songs, waar ik enorm van genoten heb en ik raad liefhebbers van deze muziekperiode deze 7" split single dan ook van harte aan.
Messiness uit Milaan, Italië is het alias van de uit Sicilië afkomstige multi-instrumentalist en zanger Massimiliano Raffa, die op het podium bijgestaan wordt door: Rosario Lo Monaco - sologitaar, Luca Anello - drums en percussie, Giovanni Calella - basgitaar en Filippo La Marca - keyboards, tamboerijn en achtergrondzang, terwijl Massimiliano de volgende instrumenten speelt: sologitaar, mellotron, synthesizer, oud, viool, schalmei, geluids effecten, celesta, shawn, klokkenspel en programmering en zingt.
Op 14 maart 2025 verscheen het digitale nummer "Previous Life", dat gevolgd werd door de digitale nummers: "Feature With A Rapper" (9 mei 2025), "Fatally" (19 juni 2025) en "Eternity Unbound" (10 oktober 2025), die allemaal op hun debuut album "Messiness" staan, dat op 21 november 2025 uitgebracht is via StoneFree Records in een beperkte oplage van 100 met de hand genummerde stuks als LP op blauw vinyl met een inlegvel en een download kaart en via Tarla Records als digitale download en dit bevat 9 nummers, waarbij verder het vermelden waard is, dat de opnames voor dit album op analoge apparatuur zijn gedaan en tevens spelen verder op dit album de volgende muzikanten mee: Andrea Quattrini - drums en percussie, Beppe Scardino - bariton saxofoon en dwarsfluit en Lorenzo Di Blasi - theremin.
Het album begint met "Feature With A Rapper", waarin Messiness een geweldige mix van hip hop, psychedelische progressieve rock en grunge met een gemiddeld tempo speelt, die zestiger jaren, jazz en Balkan elementen herbergt en swingt en deze wordt gevolgd door "Previous Life", een uitstekende psychedelische pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Fatally", een heerlijke pop song met een vrolijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo.
Daarna volgen "Cómo Baja, Cómo Sube", een psychedelische pop song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme, "Eternity Unbound", een lekker in het gehoor klinkende pop song, die een dansbaar ritme heeft en "Optimised", een prachtige song met tempowisselingen en ritmes, die naar mate het nummer vordert meer snelheid krijgt.
In "Doctoral Get-Together" schotelt Messiness me een schitterende commerciële pop song met een aanstekelijk dansbaar ritme voor, die swingt, in "Anaesthetised" krijg ik opnieuw zo'n puike pop song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo te horen, die swingt en in "By The Sea" laat de band me genieten van een verrukkelijke licht psychedelische pop song met een niet al te hoog tempo.
"Messiness" van Messiness is een fantastisch debuut album, dat 9 prima licht psychedelische pop songs bevat, waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van deze muzieksoort dit album, met wat mij betreft "Feature With A Rapper" als uitschieter, dan ook ten zeerste aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
