Review: Various Artists - Crab Nebula (Friends Of The Fisch Records, 2023) (Diverse Stijlen)

Het Fruits De Mer Records label brengt regelmatig gratis geweldige compilatie albums uit, die aan leden van de Fruits De Mer Records Club worden uitgedeeld, als ze een bepaalde aankoop doen.

Deze keer is dat op 20 maart 2023 het CD compilatie album "Crab Nebula", dat 9 nummers van 9 bands/artiesten bevat, waarvan sommigen exclusief op Fruits De Mer Records verschijnen en dit album krijg je gratis als je één van de uitgaven van Nick Nicely ("Afterworld"), Schizo Fun Addict ("Love Your Enemies") of Us And Them ("An Introduction To") aanschaft en dus lid van de Fruits De Mer club bent, of wordt.

Het album begint met "The Rain" van The Lemon Clocks uit Spanje, die een schitterende mix van garagerock en psychedelische rock in een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme ten gehore brengen en deze wordt gevolgd door "Seven Planes" van Astral Magic (Finland), een uitstekend licht progressief melodisch synthesizer nummer met een gemiddeld tempo, jaren 70 invloeden en tempowisselingen en "Outside" van Thought Bubble (UK), een prima elektronisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

Daarna volgen Das Freie Orchester (Duitsland) met "Aerosol", een fantastisch psychedelisch nummer, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, dub ivloeden bevat en een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft, Mr Peel (Spanje) met "Acid Vizjel", een mix van jazz, elektronische en experimentele muziek met een terugkerend ritme en Brave New World (UK) met "674", een bijna 16 minuten durend nummer, dat dreigend start en kort na het begin over gaat in een psychedelisch stuk muziek met een terugkerend ritme, dat ruimtelijke progressieve rock invloeden krijgt toegevoegd.

In "Moon Floating" van Computerchemist (Hongarije) krijg ik een puik krautrock nummer in een gemiddeld tempo voorgeschoteld, dat een licht hypnotiserend terugkerend dansbaar ritme heeft, in "Mellotraum" van Sula Bassana (Duitsland) hoor ik een een verrukkelijk elektronisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.(luister naar dit nummer viaa de bandcamp link onder de recensie)

Het bonus nummer heet "El Cumbanchero" en is een onuitgebrachte versie uit 1964 van The Raiders (UK), die een fantastisch surf nummer spelen, dat een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is.

"Crab Nebula" van Various Artists staat vol geweldige nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van muziek dan ook aan eens te overdenken lid te worden van de Fruits De Mer Records Club, om ook in aanmerking te komen van deze exclusieve uitgaves.

Review: He Who Cannot Be Named - Imposter (Beluga Records, 2023) (Punk)

Over de identiteit van He Who Cannot Be Named (zang, sologitaar en Farfisa orgel) uit San Francisco, Amerika, is nauwelijks iets bekend, maar het staat vast, dat het één van de leden van de punk band The Dwarves is.

Hij bracht op 7 april 2012 het digitale debuut album "Humaniterrorist" uit en deze werd gevolgd door: "My Degeneration" (7 april 2016, digitaal album), "Best of He Who Cannot Be Named (2006​-​2016)" (3 februari 2019, digitaal album), "He Who Cannot Be Named Live" (7 april 2019, digitaal album), "Cruel Toys A​-​Z" (15 oktober 2020, digitaal album), "Dirty Air" (13 januari 2021, digitaal album), "Sunday School Massacre" (6 maart 2021, digitaal album), "Fibulous Fabber and Friends" (13 december 2021, digitaal album) en op 13 maart 2023 brengt Beluga Records zijn album "Imposter", waarop 14 nummers staan, als LP en als digitaal album uit.

Het album begint met "Funny Farm", waarin He Who Cannot Be Named een schitterende uptempo pop punk song ten gehore brengt, die een vrolijk aanstekelijk dansbaar ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is en dit nummer wordt gevolgd door "Panic Attack", een geweldige swingende uptempo punk song, die subtiele tempowisselingen heeft en "Gotta Get", een heerlijke uptempo punk song met eind jaren 70 invloeden, die aanzet tot dansen.

Daarna volgen "Happy Unhappy", een vrolijk klinkende uptempo song meteen aanstekelijk ritme, dat beweging oproept, "Get Out", een punk song met invloeden van western country muziek en een dansbaar ritme en "The Thing", een uptempo punk song met een aanstekelijk swingend ritme en rock & roll invloeden.

In "Trash" zet He Who Cannot Be Named me een verrukkelijke swingende song met een terugkerend ritme voor, waarbij stil zitten geen optie is, in "Not Dead" krijg ik een fantastische progressieve rock song te horen, die na een minuut verandert in een uptempo heavy metal rock song en in "Proud Girl" laat hij me genieten van een puike snelle punk song.

Dan volgen "Quid Pro Quo", een uitstekende uptempo song met invloeden van eind jaren punk bands, die swingt als een trein, "Blood Products", een uptempo punk song, die swingt en "Please Kill Yourself", eveneens zo'n swingende uptempo punk song, waarbij het moeilijk is om stil te blijven zitten.

Verder hoor ik "Bad Words", een lekker in het gehoor klinkende rock song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en "Me Me", een swingende uptempo punk song, die opnieuw beweging oproept.

"Imposter" van He Who Cannot Be Named statt vol energieke uptempo punk songs, waar ik van begin tot einde enorm van genoten hem en ik raad iedere liefhebber  van deze muzieksoort deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: M-Opus - At The Mercy Of Manannán 1972 (Rude Chord Recordings, 2023) (Progressieve Symfonische Rock)

M-Opus is een Ierse band uit Dublin, die bestaat uit: Mark Grist - drums, PJ O'Connelll - sologitaar, Colin Sullivan - sologitaar en Jonathan Casey - zang, keyboards en basgitaar en recentelijk kwam James Dunne als basgitarist bij de band.

De band bracht hun debuut album "1975 Triptych" op 2 februari 2025 uit en deze werd op 1 mei 2020 gevolgd door de 2CD "Origins" en op 3 april 2023 door "At The Mercy Of Manannán 1972", dat 8 nummers bevat en via Rude Chord Recordings als CD en als digitaal album verschijnt.

Het album begint met "Setting Off", waarin M-Opus een prachtige symfonische pop song met een gemiddeld tempo speelt, die gevolgd wordt door "Riverflow", een heerlijke symfonische song met een gemiddeld tempo, progressieve invloeden, een aanstekelijk dansbaar ritme en subtiele tempowisselingen en "Whirlpool", een fantastisch swingend uptempo instrumentaal progressief rock nummer, dat jazzrock invloeden heeft.

Daarna volgen "To The Other Side", een geweldige progressieve rock song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritm en symfonische invloeden, "Na Bruídaí", een in het Iers gezongen progressieve rock song met tempowisselingen, die symfonische invloeden heeft (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en "Valley Of Elah", een prima commercieel klinkende pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en tempowisselingen.

In "Scaling Novas" zet M-Opus me een mooie symfonische song met een gemiddeld tempo, progressieve invloeden en tempowisselingen, die verder gaat in "Carnivale", een verrukkelijk instrumentaal nummer met invloeden van symfonische en progressieve rock, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft.

"At The Mercy Of Manannán 1972" van M-Opus is een puike CD, waarin de band progressieve en symfonische rock met elkaar verbindt en ik heb dan ook met volle teugen van deze schijf, die ik elke liefhebber van deze genres aanraad, genoten.

Review: Lumsk - Fremmede Toner (Dark Essence Records, 2023) (Hardrock / Folk)

Lumsk uit Trondheim, Noorwegen, werd in 1999 opgericht en bestaat na diverse bandbezettingswisselingen tegenwoordig uit: Mari Klingen - zang, Vidar Berg - drums, Espen Hammer - basgitaar, Espen Warankov Godø - keyboard, Roar Grindheim - sologitaar, Eystein Garberg - sologitaar en Siv Lena Laugtug Sæther - viool.

De band bracht in 2001 hun debuut uit met de demo "Demo 2001", waarna de volgende uitgaven verschenen: Åsmund Frægdegjevar (album, 2003), "Nidvisa" (single, 2005) en  "Troll" (album, 2005) en "Det Vilde Kor" (album, 2007).

Na 16 jaar verschijnt op 5 mei 2023 hun vierde album, getiteld "Fremmede Toner", waarop 12 nummers staan, via Dark Essence Records als 2LP, als CD en als digitaal album.

Het album begint met "Det Døde Barn", waarin Lumsk een mooie rustige folk song met heavy rock en piano invloeden, die iets over de helft van het nummer meer snelheid krijgt en heftiger gespeeld wordt en dit nummer wordt gevolgd door "En Harmoni", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, die hardrock invloeden bevat en bij tijd en wijle swingt en "Avskjed", opnieuw zo'n uitstekende mix van folk en hardrock, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en iets over de helft van het nummer heftiger wordt.

Daarna volgen "Under Linden", een schitterende folk song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is, "Fiolen", een prachtige song met een aanstekelijk terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte en "Dagen Er End", een song met wisselende tempo's, die aanzet tot dansen en over gaat in een melodische rock song.

Dan speelt de band de eerste 6 nummers in dezelfde volgorde opnieuw, maar deze keer in een andere taal en een andere versie. 

In "Das Tode Kind" zet Lumsk me een verrukkelijke mix van hardrrock en folk met een gemiddeld tempo, dat halverwege een terugkerend ritme krijgt, waarbij de piano een hoofdrol speelt en de muziek enkele minuten later dreigend wordt, in "A Match" krijg ik een song met een niet al te hoog tempo te horen, die halverwege iets meer snelheid krijgt, hardrock invloeden heeft en gaat swingen en in "Abschied" speelt de band een aanstekelijke mix van hardrock en folk met wisselende tempo's.

Verder volgen "Under Der Linden", eveneens zo'n zelfde soort song, dat wil zeggen: een rustig begin, dat een aanstekelijk ritme heeft en invloeden van hardrock krijgt, waarbij de tempo's wisselen, "Das Veilschen", een prima song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, een aanstekelijk ritme heeft en melodische invloeden bevat en "The Day Is Done", een puike rock song met symfonische hardrock invloeden, die halverwege over gaat in een progressief stuk muziek met een terugkerend ritme.

"Fremmede Toner" van Lumsk bevat 12 lekker in het gehoor klinkende songs, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van hardrock en folk deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Sun Or The Moon - Surfin' Around Saturn (Tonzonen Records, 2023) (Psychedelisch)

The Sun Or The Moon uit de regio van de Rijn en Main, Duitsland werd in 2019 opgericht en bestaat uit: Niklas Ciriacy - drums en percussie, Susanne Baum - zang, piano en keyboards, Frank Incense - zang, basgitaar, bariton gitaar, elektrische sitar en synthesizer en George Nowak - sologitaar, theremin en fluit.

De band bracht 2 digitale singles uit en op 17 september 2021 verscheen hun album "Cosmic", waarop 7 nummers staan, als 2LP, als CD en als digitale download via Tonzonen Records, waarop de gastmuzikanten Leon Binder - saxofoon (op "Quicksand") en Markus Weber - sologitaar (op "Eldorado") meespelen.

Dit album wordt in het begin van de zomer gevolgd door hun tweede album "Andromeda", dat op 3 maart 2023 vooraf gegaan werd door de single "Surfin' Around Saturn", dat digitaal via Tonzonen Records verscheen.

"Surfin' Around Saturn" van The Sun Or The Moon een fantastisch psychedelisch nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme ten gehore brengt, dat ruimtelijke invloeden bevat, een lichte trance oproept en sterk is beïnvloed door de hippie muziek van eind jaren 60.

"Surfin' Around Saturn" van The Sun Or The Moon is een geweldig psychedelische nummer, waarmee de band me in de ban van hun muziek heeft weten te houden en ik kan dan ook bijna niet wachten om het volledige album te horen en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze meesterlijke digitale single daarom zeer aan.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Review: The Lords Of Altamont - To Hell With Tomorrow The Lords Are Now (Heavy Psych Records, 2013) (Garagerock)

The Lords Of Altamont uit Los Angeles, Amerika werd in 1999 opgericht en bestaat na diverse bezettingswisselingen uit: Jake Cavaliere — orgel en zang, Rob Zimmermann — basgitaar en zang, Dani Sindaco — sologitaar en zang en Barry Van Esbroek — drums en zang.

De band bracht hun debuut album "To Hell With The Lords" in 2003 via Sympathy For The Record Industry als CD en als LP uit en deze werd gevolgd door de albums: "Lords Have Mercy" (LP en CD, 2005, Gearhead/Fargo Records), "The Altamont Sin" (LP en CD, 2008, Phantom Sound & Vision), "Midnight To 666" (LP en CD, 2011, Fargo Records), "The Lords Take Altamont" (LP en CD, 2014, Gearhead/Fargo Records), "The Wild Sounds Of The Lords of Altamont" (LP en CD, 2017, Heavy Psych Sounds Records).

Tevens verschenen: "The Split" / "She Cried" (7" single, 2005, Fargo Records), "Getting High (On My Mystery Plane)" / "(Please) Get Back in the Car" & "Faded Black" (7" EP in een beperkte oplage van 666 stuks op doorzichtig geel vinyl, 2009, El Beasto Recordings), "Burn Me Out" / "Black Eyed Girl" (beperkte oplage van 300 genummerde stuks als 7" single, 2011, Hard Ride Records ) en "Going Downtown" / "Evil ( Is Goin' On )" (7" single in een beperkte oplage van 300 met de hand genummerde stuks, 2017, Hard Ride Records).

Op 9 juli 2021 bracht Heavy Psych Sounds Records het album "Midnight To 666" als LP en als CD opnieuw uit en verscheen hun nieuwe album "Tune In, Turn On, Electrify!" via Heavy Psych Sounds Records als LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks als test persing op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op cornetto doorzichtig paars vinyl, als LP in een beperkte oplage van 400 stuks op neon magenta vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD met een nummer extra en als digitale download en deze wordt op 17 maart 2023 gevolgd door "To Hell With Tomorrow The Lords Are Now" dat eveneens via dit label verschijnt als testpersing LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op wit/rood vinyl, als LP in een beperkte oplage van 450 stuks op mosterd geel vinyl, als LP op zwart vinyl en als digipack CD.

Het album, dat 13 nummers bevat, start met het titelnummer "To Hell With Tomorrow ....", een kort soort radio boodschap wordt afgespeeld, die gevolgd wordt door "I Said Hey", waarin The Lords Of Altamont een heerlijke uptempo garagerock song ten gehore brengt, die swingt, "Going Downtown", een swingende uptempo rock song, die aanzet tot dansen en "Going Nowhere Fast", eveneens een uptempo garagerock song, die een aanstekelijk ritme heeft.

Daarna volgen "Ivory", een fantastisch instrumentaal nummer, dat met hoge snelheid gespeeld wordt en swingt als een trein, "Like A Bird", een geweldige uptempo rock song en "The Lords Are Now!", waarin weer een kort gesproken radio boodschap te horen is.

In "7Th Day" zet The Lords Of Altamont me opnieuw een uitstekende uptempo rock song voor, in "Velvet" krijg ik weer zo'n prima swingende uptempo song te horen en in "Action" laat de band me genieten van een schitterende rock song met invloeden van acid rock, die een aanstekelijk  terugkerend ritme heeft, waarbij stil zitten niet aan de orde is.

Dan volgen "4.95", een uptempo rock song met een terugkerend ritme, acid rock invloeden en een hoog meezing gehalte, "F.F.T.S.", een puike song, die swingt en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en "Slow Death", waarin de band me nogmaals zo'n aanstekelijke swingende uptempo garagerock song voorzet.

"To Hell With Tomorrow The Lords Are Now" van The Lords Of Altamont staat vol swingende uptempo garagerock song, waarmee de band me van begin tot einde in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.

Sorry! Nog geen video beschikbaar.

Review: Us And Them - An Introduction To (Fruits De Mer Records, 2023) (Psychedelische Folk)

Us And Them is een Zweeds folk duo, dat bestaat uit: Britt Rönnholm - zang en Anders Hakanson - gitaar en synthesizer.

Het duo maakte in 2008 hun debuut met de CD “Based on a True Story”, die via het eigen Withdrawn Recordings label verscheen en vooraf gegaan werd door de EP's "Canning Oak" (2006), "Seagulls" (2006) en "Man O' Sand To Girl O'Sea" (2006), die eveneens via dit label werden uitgebracht.

Vervolgens bracht het Fruits De Mer label in 2009 de vinyl EP "Julia Dream Of All The Pretty Horses" uit, waarmee het duo lovende kritieken oogstte van Mojo en Record Collector, gevolgd in 2011 door de EP "Summerisle" (Fruits De Mer) en in 2012 bracht het Ritual Echo Records de EP "Walk Light" uit, waarna in 2014 de EP "By The Time It Gets Dark" (Fruits De Mer) verscheen.

Het Mega Dodo Records label bracht 23 oktober 2015 het album "Summer Green And Autumn Brown" op zowel 180 gram zwart vinyl uit in een beperkte oplage van 250 stuks, plus als CD digipack, maar ook verscheen er een gelimiteerde oplage van 100 stuks als 4CD, inclusief de 3 CD EP's, die via Fruits De Mer werden uitgebracht en was alleen maar via de Mega Dodo's Bandcamp pagina te koop, dus niet in de winkels.

Op 12 december 2016 is de 10" EP "Fading With The Dwindling Sun" op gekleurd vinyl via het Fruits De Mer Records label verschenen en deze bevat 5 songs, die Sandy Denny (Fairport Convention) zong, waarvan er 3 door haar geschreven zijn, plus 1 van Richard Thompson en een traditionele.

Vervolgens verscheen 20 januari 2017 hun volgende single, getiteld "When I Was Walking" via het Mega Dodo Records, in een beperkte oplage van 150 stuks op groen vinyl, die alleen bestemd was voor Mega Dodo Singles Club leden en 150 stuks op zwart vinyl voor alle andere liefhebbers.

Op 20 april 2018 verscheen hun 7" vinyl single "From The Corner Of My Eye" / "The Iron Maiden" via Mega Dodo Records en bevat 2 digitale bonus downloads nummers "When Life Begins" en "All The Madman", waarop Astor Wolfe - zang, Dag Strömberg - dwarsfluit en Erik Håkansson - drums meespelen en deze wordt in een, met de hand genummerde, beperkte oplage van 250 stuks uitgebracht en op 15 juni 2018 bracht het duo hun tweede album uit als LP in een beperkte oplage op 180 gram licht blauw-groen zeekleurig vinyl en tevens als CD en digitale download via Mega Dodo Records, getiteld "On Shipless Ocean", die op 2 maart 2020 gevolgd werd door het digitale album "A Short Introduction", waarna de digitale singles "Looks Like It's Clearing Up" (8 april 2022) en "Evening song" (9 juni 2022) verschenen.

Na enkele jaren stilte verscheen op 23 september 2022 het derde album "And I Observed The Blue Sky", via Withdraw Records als CD, dat 11 nummers bevat en op 20 maart 2023 brengt Fruits De Mer Records een CD overzicht album van het duo uit, getiteld "An Introduction To", dat 16 nummers bevat en hoofdzakelijk bestaat uit covers van nummers, die als  singles en EP's uitgebracht zijn door dit label en aangevuld zijn met enkele nummers van LP's, die niet via Fruits De Mer zijn verschenen.

Het album begint met "Julia Dream Of All The Pretty Little Horses", waarin Us And Them een prachtige rustige uitvoering van dit door Syd Barrett (Pink Floyd) geschreven licht psychedelische nummer ten gehore brengt (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en deze wordt gevolgd door "Home To Stay" (van Tudor Lodge), een mooie rustige folk song met een aanstekelijk ritme en "Corn Rigs" (Giovanni) eveneens een song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Willow's Song" (Giovanni), een schitterende licht psychedelische folk song met een langzaam tempo, "Butterfly" (Hollies), een uitstekende psychedelische song, die net als vorige nummers in een langzaam tempo gespeeld wordt en "By The Time It Gets Dark, (Denny), een schitterende rustige song met licht psychedelische invloeden.

In "Do I Know You?" (Us and Them) gaat Us And Them verder met het maken van geweldige rustige licht paychedelische folkpop songs, in "We Are Sacred" (Us and Them) laat het duo me genieten van een song met een gemiddeld tempo en een aansteklijk ritme en in "Winterwinds" (Denny) krijg ik een opnieuw zo'n prima rustige song te horen.

Dan volgen "The Banks Of The Nile"(Denny), een verrukkelijke song met een vrij langzaam tempo, waarin ook door Anders gezongen wordt, "What Did you Do To My Life?" (Young) en hierin speelt Us And Them een song met een gemiddeld tempo, die een aanstekelijk ritme heeft en "Annabel Lee" (Poe), een fantastisch elektronisch nummer met een dreigende zware ondertoon en een niet al te hoog tempo.

Verder hoor ik de extra nummers, die beginnen met "When I Was Walking" en hierin krijg ik weer zo'n schitterende rustige song, waar het duo patent op lijkt te hebben en deze wordt gevolgd door "From The Corner Of My Eye", een heerlijke song met een aanstekelijk ritme, dat beweging oproept, "Among Antiques And Things Left Behind", een puike song met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en "Evening Song", een prachtig nummer met een niet al te hoog tempo, dat aanzet tot schuifelen.

"An Introduction To" van Us And Them staat vol lekker in het gehoor klinkende rustige licht psychedelische folk songs, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.

Review: Svntax Error - The Vanishing Existence (Bird's Robe Records, 2023) (Post-Rock)

Svntax Error uit Sydney, Australië bestaat uit: Ben Eadie - drums, Peter Yates - basgitaar, Matthew Syres - sologitaar en theremin en Ben Aylward - zang en sologitaar.

De band bracht op 17 mei 2019 hun debuut album "Message" uit als LP, als CD en als digitale download en deze wordt op 21 april 2023 gevolgd door het album "The Vanishing Existence, dat via Bird's Robe Records verschijnt als 2LP met 2 extra nummers, als CD en als digitale download. 

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Radio Silence", waarin Svntax Error een mooi rustig instrumentaal post-rock nummer speelt, dat een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en ruimtelijke elementen bevat en dit nummer wordt gevolgd door "Broken Nightmares", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en "215 Days", een schitterend instrumentaal nummer met een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo.

Daarna volgen "Circular Argument", een heerlijke licht psychedelische post-rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme, het titelnummer "The Vanishing Existence",

een verrukkelijk instrumentaal nummer met een langzaam tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme en "Relentless", een swingende song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme 

In "Kelvin Waves Goodbye" zet Svntax Error me een geweldig uptempo post-rock nummer voor, die psychedelische invloeden en een terugkerend ritme heeft en in "Backwards Through The Storm" krijg ik een prachtige trage song met ingetogen zang te horen, die rust uitstraalt en enkele minuten voor het einde meer snelheid krijgt en heftiger gespeeld wordt.

"The Vanishing Existence" van Svntax Error staat vol prima post-rock nummers, waar ik erg van genoten heb en ik kan iedere liefhebber deze schijf dan ook van harte aanraden.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Shadowplay SWE - Down (Eigen Beheer, 2023) (Pop)

Shadowplay SWE uit Stockholm, Zweden begon als een cover band en speelde in eerste instantie muziek van jaren 80 bands zoals Sisters Of Mercy, The Cure, Joy Division en Siouxie And The Banshees en aanverwante artiesten en bands, maar ontdekten, dat het maken van eigen nummers meer plezier opleverde.

De band, die in 2020 werd opgericht, bestaat uit: Axel Wall - sologitaar, Bengt Alm - basgitaar en Micke Wall - sologitaar, zang en programmering brengt hun debuut single "Down" in eigen beheer als digitale download uit.

"Down" van Shadowplay SWE begint met mooie rustige elektronische muziek, om na korte tijd over te gaan in een heerlijke dansbare pop song met een gemiddeld tempo, die een aanstekelijk ritme en invloeden van jaren 80 bands heeft, waarbij stil zitten geen optie is.

"Down" van Shadowplay SWE is een lekker in het gehoor klinkende pop song, waar ik met genoegen naar geluisterd heb en ik raad elke liefhebber van de betere pop dan ook aan ook eens naar deze digitale schijf te gaan luisteren.

Sorry! Geen video beschikbaar.

Review: Kodiak Empire - The Great Acceleration (Bird's Robe Records, 2023) (Post-rock)

Kodiak Empire uit Brisbane, Australië bestaat uit: Bryce Carleton - zang, Josh Engel - keyboards, Joseph Rabjohns - sologitaar, Benjamin Shannon - drums en Jacob Warren - basgitaar.

De band bracht op 29 maart 2015 hun debuut uit met de EP "Urashima", die zowel als CD als gigitaal werd uitgebracht en deze werd gevolgd door "Silent Bodies" (5 augustus 2016, CD, cassette en digitaal album) en "The Great Acceleration" (21 oktober 2022, LP via Dunk Records, CD en digitaal album), waarna dit album, dat 5 nummers bevat, op 3 juni 2023 via Bird's Robe Records als LP, als CD en als digitaal album met een andere volgorde verschijnt. 

Het album begint met het op single verschenen "Animist", waarin Kodiak Empire een prima song met een gemiddeld tempo en invloeden van de jaren 80 muziek speelt, die subtiele tempowisselingen heeft en deze wordt gevolgd door de single "Difference", een swingende song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme en post-rock invloeden.

Daarna volgen "Marcel", een uitstekende post-rock song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme, heavy metal invloeden en tempowisselingen, "Maralinga", een schitterende rustige pop song en "Within The Comfort", een heerlijke uptempo post-rock song, die een dansbaar aanstekelijk ritme heeft.

"The Great Acceleration" van Kodiak Empire bevat 5 puike post-rock nummers, die lekker in het gehoor klinken en ik reed elke liefhebber van dit genre dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Ecstatic Vision - Live At Duna Jam (Heavy Psych Records, 2023) (Progressieve Jazz)

Ecstatic Vision werd in Philadelphia, Amerika opgericht en bestaat uit: Doug Zabolchech - sologitaar, Kevin Nickles - sologitaar, dwarsfluit en saxofoon, Michael Field Connor - basgitaar en Ricky Culp - drums.

De band bracht hun debuut album "Sonic Praise" 29 juni 2015 als LP, als CD en als digitaal album uit via Relapse Records (her-persing in 2019 via Heavy Psych Sounds Records).

Daarna verschenen: "Raw Rock Fury" (17 april 2017 als LP, als CD en als digitaal album via Relapse Records), "Under The Influence" (4 mei 2018 als 12" EP, als CD EP en als digitale EP via Heavy Psych Sounds Records) en "For The Masses" (20 september 2019 als LP, als CD en als digitaal album via Heavy Psych Sounds Records en Desert Highways in Australië).

Op 13 mei 2022 bracht Heavy Psych Sounds Records hun album "Elusive Mojo" als test persing LP in een beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op geel, rood, blauw vinyl, als LP in een beperkte oplage van 450 stuks op goud kleurig vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitaal album en op 17 maart 2023 verschijnt hun album "Live At Duna Jam" via Heavy Psych Sounds als testpersing LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks op Zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 199 stuks op geel/bruin/oranje vinyl, als LP in een beperkte oplage van 350 stuks op elektrisch blauw transparant vinyl, als LP op zwart vinyl, als digipack CD en als DVD,

Het album, dat 6 nummers bevat, begint met "You Got It (Or You Don't)", waarin Ecstatic Vision een fantastische progressieve rock song in een hoog tempo ten gehore brengt, die swingt als een trein (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en deze wordt gevolgd door "Times Up", een geweldige song met een gemiddeld tempo, progressieve jazz, ruimtelijke en acid rock invloeden, die een terugkerend ritme bevat, waarbij stil zitten geen optie is.

Daarna volgen "The Electric Step", een uptempo song met krautrock invloeden en een terugkerend ritme, die swingt als een trein en "Deathwish 1970", een puike uptempo progressieve jazz song met een terugkerend ritme.

In "TV Eye" zet Ecstatic Vision een uitstekende snelle cover van dit nummer van The Stooges voor, die tijdelijk onderbroken wordt en in "Come Together" krijg ik opnieuw een rock song te horen, die met hoge snelheid gespeeld wordt en swingt.

"Live At Duna Jam" van Ecstatic Vision bevat 6 verrukkelijke uptempo progressieve rock songs, waar de energie vanaf spat en ik heb hiervan met volle teugen genoten, dus ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.

Review: Downpilot - The Forecast (Tapete Records, 2023) (Pop)

Downpilot is het alias van multi-instrumentalist Paul Hiraga uit Seattle, Amerika, die op 31 januari 2005 zijn debuut op het Tapete Records label maakte met het album "Leaving Not Arriving".

Daarna verschenen: "Like You Believe It" (LP/CD album 31 maart 2006), "They Kind Of Shine" (LP/CD album 18 september 2009), "New Great Lakes" (LP/CD album 16 september 2011), "Radio Ghost" (LP/CD album 18 september 2015), "This Is The Sound" (LP/CD album 14 september 2018) en op 17 maart 2023 brengt Tapete Records zijn album "The Forecast", dat 10 nummers bevat, uit als LP, als CD en als digitale download.

Het album start met "Black Eye", waarin Downpilot een mooie licht psychedelische pop song in een niet al te hoog tempo speelt, die gevolgd wordt door "Totems", een  prachtige pop song met een gemiddeld tempo, "My Favorite Neighborhood", een vrij rustige song met subtiele tempowisselingen en "Red Desert", een geweldige licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme.

Daarna volgen "Strangers Hotel", eveneens een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo en  een aanstekelijk ritme, "Balancer", een rustige song met een terugkerend ritme en "Antfinger", een schitterend rustig instrumentaal nummer met een terugkerend ritme en lichte melodische invloeden.

In "Night Shade" zet Downpilot me een prima trage song voor, die lichte country invloeden heeft, in "On The Way" krijg ik opnieuw een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme te horen en in het titelnummer "The Forecast" laat hij me nogmaals genieten van een puike rustige song.

"The Forecast" van Downpilot is een goede plaat, die hoofdzakelijk vrij rustige pop songs bevat en ik raad elke liefhebber van de betere pop dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren en zelf hun oordeel hierover te vellen.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Schizo Fun Addict - Love Your Enemies (Fruits De Mer Records, 2023) (Psychedelisch)

Schizo Fun Addict uit New York / New Jersey bestaat tegenwoordig uit Jayne Gabriel - zang en sologitaar, Jet Wintzer - zang, synthesizer en basgitaar, Daniel Figuerdo - keyboards, orgel, vleugel en synthesizers, Daniel Boivin - drums en percussie, Rex John Shelverton - sologitaar en Ilona Virostek - zang.

De band bracht hun debuut album "Just a Dimension Away" in 2000 via het Sudden Bliss label op CD uit.

Daarna verschenen de albums: "Diamond" (CD, Sudden Bliss Records, 2001), "The Atom Spark Hotel" (LP, Canarsie, 2004), "Imperial Quazar" (Ltd.Edition CD, Pin Prick Records, 2008), "The Sun Yard" (CD, Fruits De Mer Records, 2013) en het split album "Schizo Fun Addict / The Bordellos - KASSETTE" die in een gelimiteerde oplage van 100 stuks op cassette verscheen via Small Bear Records.

"Dream Of The Portugal Keeper" was hun eerste single, die in 2007 via Bracken Records op 7" vinyl uitbracht werd en tevens op CDr verscheen, waarna de allereerste Fruits De Mer Records single "Fruits De Mer Vol.1" in 2008 op 7" vinyl (beperkte oplage) en als (CDr promo) werd uitgebracht met daarop de nummers "Theme One" en "Ogden's Nut Gone Flake", terwijl via het zelfde label in 2014 "Theme From Suspiria" verscheen met daarop: "Theme From Suspiria", "In The Long Run" en "Back Of Her Car" en deze verscheen als: 7" oranje vinyl + DVD Ltd.edition, 7" zwart vinyl + DVD Ltd.edition, 7" vinyl test persing (20 stuks voor de verkoop op het Crabstock Festival, Cardigan) en als CD promo en in 2016 werd de flexi disc en éénzijdig bespeelbare single "Take A Heart" (Sorrows cover) voor het "Postcards From The Deep" project van Fruits De Mer Records uitgebracht.

Oorspronkelijk verscheen "The Sun Yard" in een beperkte oplage als gratis digitale soundcloud download op kerstdag 2013 voor een beperkte tijd en 100 stuks verschenen er in een gratis goodie bag via Fruits De Mer Records tijdens het "Summer 2014 festival of psychedelica", waarna Schizo Fun Addict het album niet meer beschikbaar stelde.

Het album verscheen op op kerstdag 2017 nogmaals als gratis download via soundcloud en ook kwam het 2 januari 2018 uit op LP, die in een beperkte oplage van 620 stuks geperst wordt op rood met roze gloed en turquoise vinyl met een groene gloed.

Daarvan werden de turquoise/groen tijdens kerst gratis weggegeven aan leden van de FRUITS DE MER Members Club, de transparant rode worden weggegeven aan de eerste 150 mensen, die op de 10e verjaardag van Fruits de Mer op 12 mei 2018 te Glastonbury komen, maar ook waren de resterende albums te koop.

Tevens werden er nog 2 beperkte oplages in volledige kleuren uitgebracht, die in het donker licht geven, waarvan er 10 te winnen waren via een publieke  wedstrijd.

Op 1 juni 2018 verscheen hun zevende album "El Shoegaze Bossa Nova", waarop 10 nummers staan, in een beperkte oplage van 300 stuks op LP via Sugarbush Records, terwijl de digitale uitgave op 21 september 2018 via hetzelfde label werd uitgebracht en Brett Millering als gast muzikant op het album mee doet, waarbij de band zich voor dit album vooral heeft laten beïnvloeden door de muziek van Antonio Carlos Jobim en Sergio Mendes And Brasil 66.

Hun album "The Last Wave" dat 10 nummers bevat verscheen op 7 augustus 2020 tijdens het The 18th Dream of Dr. Sardonicus Festival te Cardigan, Wales, via Friends Of The Fish (Fruits De Mer Records) in een beperkte oplage van 99 stuks op Colafles doorschijnend groen vinyl als LP en tevens verscheen het via Flicknife Records in een zeer beperkte oplage van 50 stuks op CD en als digitaal album en op 20 maart 2023 brengt Fruits De Mer Records hun album "Love Your Enemies" uit als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op transparant blauw vinyl met een 3D hoes, een 3D bril en een inlegvel, waarbij nog het vermelden waard is, dat het nummer "Reprise", (track 9),  gespeeld wordt door The Lounge Bar Orchestra.

Het album, dat 10 nummers bevat, begint met "Forever Before", waarin Schizo Fun Addict een schitterende psychedelische pop song ten gehore brengt, die lichte invloeden van new wave bevat en een aanstekelijk ritme heeft en gevolgd wordt door "High School High", een heerlijke aanstekelijke uptempo pop song, die aanzet tot dansen en meezingen en "Fate Chaser", een pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.

Daarna volgen "Activate", een prachtige song met een gemiddeld tempo en lichte jaren 60 invloeden, de Led Zeppelin cover "Over The Hills And Far Away", een eigen interpretatie van dit nummer, die licht psychedelisch klinkt en "Outrun", een uitstekende licht psychedelische pop song met een niet al te hoog tempo.

In "Hidden Melody" schotelt Schizo Fun Addict me een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo voor en in "Subway Lillies" laat de band me genieten van een mooie pop song, die een aanstekelijk ritme heeft.

Dan volgen het korte "Reprise", dat door Greg Healey gespeeld wordt en geschreven is, een prima instrumentaal stukje muziek en "Meet You In The Wind", een verrukkelijke psychedelische pop song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme.

"Love Your Enemies" van Schizo Fun Addict bevat 10 puike licht psychedelische nummers waar ik van begin tot eind van genoten heb en ik raad liefhebbers van deze muzieksoort deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: Sound Of Smoke - Phases (Tonzonen Records, 2023) (Progressieve Bluesrock / Psychedelisch)

Sound Of Smoke uit Freiburg, Duitsland werd in 2016 opgericht en bestaat uit: Johannes Braunstein - drums, Florian Kiefer - basgitaar, Jens Stöver - sologitaar en Isabelle Bapté - zang en keyboards.

De band bracht op 1 november 2017 hun debuut EP "Eleutheromania" uit als digitale download en deze werd op 18 februari 2022 gevolgd door het album "Tales", dat 7 nummers bevat en via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op doorzichtig zee blauw vinyl, als CD en als digitale download verscheen en deze is gevolgd door "Phases", dat 11 nummers bevat en via Tonzonen Records als LP, als CD en als digitaal album op 24 februari 2023 wordt uitgebracht.

Het album start met "Shadows", waarin Sound Of Smoke een geweldige mix in een gemiddeld tempo van krautrock en pop ten gehore brengt, die een licht hypnotiserend terugkerend ritme bevat, dat aanzet tot dansen en dit nummer wordt gevolgd door "Ocean Drive", een heerlijke swingende licht psychedelische pop rong met een aanstekelijk dansbaar ritme en het titel nummer "Phases", een schitterende psychedelische song, die in een niet al  te hoog tempo gespeeld wordt en sterke invloeden van eind jaren 60 muziek heeft, om na enkele minuten iets meer snelheid te krijgen en over te gaan in een stuk psychedelische progressieve rock.

Daarna volgen "Chasing The Light", een fantastische licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die iets na de helft van het nummer meer snelheid krijgt, om net voor het einde terug in het vorige tempo te keren, "Empty Streets" een mooie song met een gemiddeld tempo en "Candy", een uitstekende swingende uptempo pop song met een aanstekelijk dansbaar ritme.

In "Sheriff" zet Sound Of Smoke me een puike progressieve rock song met rhythm & blues invloeden voor, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en iets over de helft van het nummer meer snelheid en blues invloeden bevat, in "Wheit Raebbit" krijg ik een aanstekelijke dansbare rock song met een gemiddeld tempo te horen, die lichte blues invloeden heeft en in "Desert Road" laat de band me genieten van een verrukkelijke swingende uptempo progressieve bluesrock song met jaren 70 invloeden.

Verder volgen "Darkness", een uitstekende uptempo rock song, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en swingt als een trein en "Preacher", een prima uptempo rock song, die enkele tempowisselingen heeft.

"Phases" van Sound Of Smoke bevat 11 lekker in het gehoor klinkende nummers, met wat mij betreft "Shadows" en het titelnummer "Phases" als uitschieters, waar ik met plezier naar geluisterd heb en ik raad liefhebbers van progressieve bluesrock en psychedelische pop deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Unquiet Music Ltd. - MEMEmusic (Unquiet Music, 2023) (Experimenteel)

Unquiet Music Ltd. uit Parijs, Frankrijk is het project van componist Jean-Philippe Rossi - zang, basgitaar, keyboards, orgel, synthesizer en producer Markus Reuter - U8 touch gitaar, die op 25 december 2020 hun eerste album "In The Name Of​.​.​. (A Prayer For Our Times)" als CD in een beperkte oplage en als digitaal album met behulp van diverse muzikanten uitbrachten.

Daarna verschenen de volgende uitgaven: "In The Name Of The Son" (digitale single, 9 februari 2021), "Landscape With Falling Leaves (Demos Vol. 1)" (digitaal album, 5 maart 2021), "Swimming In A Fish Bowl (Demos Vol. 2)" (digitaal album, 2 april 2021), "Nightbirds’ Prayers (Demos Vol. 3)" (digitaal album,7 mei 2021), "Prog Noir (Unquiet Remix With TLEV Collage)" (gratis digitaal download album, 6 juni 2021), "Gregarious Love" (gratis digitaal download album, 14 juli 2021), "Unconditional (PDCST RMX)" (gratis digitaal download album, 3 september 2021), "I Succumb" (gratis digitaal download single, 2 december 2022), "I Do Remember The Feeling" (digitale  download single, 25 december 2022) en "MEMEmusic", dat 3 februari 2023 verscheen via het eigen Unquiet Music label en als CD in een beperkte oplage en als digitaal album werd uitgebracht.

Op dit album, dat 9 nummers bevat (de CD 10) wordt het duo bijgestaan door de volgende muzikanten: Raphaël Terreau - zang (track 1, 3, 4, 7, 8, 9), Adrian benavides - zang, elektronica, bas- en sologitaar (track 1, 2, 10), Pat Mastelotto - elektronische drums (track 2), Khliff Miziallaoua - sologitar (track 3) zang (track 7, 9), John Poole - basgitaar (track 3, 5, 7, 9), Troy Jones - drums (track 3, 5, 7, 8), Samira Brahmia - zang (track 5, 7, 8), Frédérik L'Épée - sologitaar (track 5), Amelia Febles Diaz - viool (track 6, 7), Lisbeth Sevilla Brizuela - viool (track 6, 7) alt viool (track 6, 7), Camilla Martel Pérez - viool (Track 6), Annette Antunez Guevara - cello (track 6, 7), Lino Piquero Bueno - dubbele bas (track 6), Thommy Lowry - trompet (track 7) en Tony Levin - staande elektrische bas (track 8).

Het album start met "Meme", waarin Unquiet Music Ltd. de muziek, die langzaam aanzwelt, vanuit de verte begint en ik een experimenteel stuk voorgezet krijg, waarna "I Succumb" volgt en de band opnieuw een stuk experimentele muziek speelt, dat deze keer vrij heftig overkomt en na enkele minuten een terugkerend ritme krijgt, waar zang bijgevoegd wordt en de muziek licht hypnotiserend en dansbaar wordt, om enkele minuten later over te gaan in een heerlijk dansbaar stuk, dat swingt en tempowisselingen heeft.

Daarna volgen "Towards The Edge", een uitstekend nummer met een gemiddeld tempo, dat prima samenzang bevat, waartussen experimentele invloeden te horen zijn, die iets over de helft van het nummer over gaan in een lekker in het gehoor klinkende song met een aanstekelijk ritme en tegen het einde weer experimenteel wordt en doorloopt in "Lament", een schitterend vrij rustig nummer met geweldige samenzang en kerkelijke invloeden en "Commuting Communion" een uitstekende song met een gemiddeld tempo, die gedomineerd wordt door het drumspel en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.

In "Sometimes Love" schotelt Unquiet Music Ltd. me een verrukkelijke pop song met een niet al te hoog tempo voor, die jaren 50 film invloeden heeft, in "I Do Remember The Feeling" krijg ik een heerlijke song te horen, die Spaanse invloeden bevat en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en in "Nemo Point" laat de band me genieten van een swingende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.

Verder volgen "Music (Is The Way Out)", een prachtige rustige song met uitstekende samenzang en het CD bonus nummer "Tom's Wrong", een puike song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme, die enkele subtiele tempowisselingen bevat.

"MEMEmusic" van Unquiet Music Ltd. is een niet alledaagse CD met spannende nummers, waarop experimentele muziek en pop te horen is en nadat ik eerst even moest wennen aan de muziek van de band, ben ik tot de conclusie gekomen, dat dit een meesterwerkje is en ik raad elke liefhebber van deze genres dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren en zelf hun oordeel hierover te vellen.(luister naar enkele nummers van het album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Dez Dare - Perseus War (CH!MP Records, 2023) (Punk)

Dez Dare (het alias van Darren Smallman van de bands Battle Worldwide, Low Transit Industries, Thee Vinyl Creatures, The Sound Platform en Warped) groeide op in Geelong, Victoria, Australië, waar hij beïnvloed raakte door de lokale punk en rock scene in 1990 en verhuisde naar Engeland in 2010, waar hij sindsdien deel uit maakt van de huidige muziekscene.

Hij bracht op 30 oktober 2020 zijn debuut EP "So Cold, Josephine" als digitale EP uit, gevolgd op 12 februari 2021 door de digitale split EP "Splitz", die hij deelde met Melt Citizen (El Paso, USA), waarna op 15 maart 2021 het digitale nummer "Dumb Dumb Dumb" verscheen, als voorloper van het album "Hairline Ego Trip", dat 9 nummers bevat en op 4 juni 2021 via CH!MP Records als LP in een beperkte oplage op gespetterd vinyl, als CD in een beperkte oplage van 40 stuks en als digitale download werd  uitgebracht.

Daarna verscheen op 1 april 2022 zijn single "1.9.8.5." via CH!MP Records, als voorloper van zijn album "Ulysses Trash", dat op 19 augustus 2022 via dit zelfde label werd uitgebracht en op 17 maart 2023 brengt dit label het album "Perseus War" uit als LP, als CD en als digitaal album.

Het album, dat 10 nummers bevat, waarin Dez Dare een swingende uptempo rock song, die een terugkerend ritme en invloeden van punk en noise bevat en deze wordt gevolgd door "Perseus #1985", een geweldig nummer met een gemiddeld tempo en punk invloeden, die een terugkerend ritme heeft en swingt en "Myopic Tropic", een heerlijke song met een aanstekelijk dansbaar ritme, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld.

Daarna volgen "Bloodbath-On-HI", een fantastisch uptempo nummer met een terugkerend ritme en punk invloeden (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie), "A Chimp, A Tricycle, New World Order", een schitterende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die aanzet tot dansen en lichte punk en acid rock invloeden heeft en "I Know Why You Cry At Adam Sandler Films", een swingende song met een terugkerend ritme, die een hoog meezing gehalte heeft.

In "Ouch!" zet Dez Dare me een licht psychedelische song voor, die in een niet al te hoog tempo wordt  gespeeld en in "My Heels + My Toes, My Lies + My Nose" krijg ik een uitstekende rock song met een repeterend ritme, dat een lichte trance teweeg brengt.

Dan volgen "BeachH!", een lekker in het gehoor klinkende rock song met een gemiddeld tempo en acid rock invloeden, die tempowisselingen bevat en "Stop. Stop. Stop. Talking.", een verrukkelijke uptempo song met een aanstekelijk terugkerend ritme, die swingt en tot beweging aanzet.

"Perseus War" van Dez Dare is een puike plaat, die vol heerlijke nummers staat, die invloeden van punk bevatten, een terugkerend ritme hebben en swingen en ik raad elke liefhebber van deze muzieksoort deze schijf dan ook van harte aan.  

Review: Duel - Live At Hellfest (Heavy Psych Records, 2923) (Hardrock)

Duel uit Austin, Texas, Amerika, werd in 2016 opgericht en bestaat uit: Justin Collins — drums, Shaun Avants — basgitaar en zang, Tom Frank — sologitaar en zang en Jeff Henson — sologitaar en zang.

De band bracht op 26 april 2016 hun debuut album "Fears Of The Dead" uit, als LP, CD en digitale download via Heavy Psych Sounds en deze werd gevolgd door de albums: "Witchbanger " (30 april 2017 LP, CD en dd, HPS), "Live At The Electric Church" (23 april 2018 dd) en "Valley Of Shadows" 17 mei 2019 LP, CD en dd, HPS) en op 1 oktober 2021 verscheen hun album "In Carne Persona" via HPS als LP test persing in een beperkte oplage van 20 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 80 stuks op cornetto geel oranje doorzichtig vinyl, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op groen met rood gespetterd vinyl, als LP in een beperkte oplage van 450 stuks op neon violet kleurig vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download.

Hun nieuwe album "Live At Hellfest", dat 6 nummers bevat, verschijnt op 10 maart 2023 via Heavy Psych Records als testpersing LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op kleur in kleur transparant/oranje/gespetterd zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 350 stuks op transparant rood vinyl, als LP op zwart vinyl, als digipack CD en als DVD.

Het album start met "Wave Of Your Hand", waarin Duel een schitterende progressieve stonerrock in song een niet al te hoog tempo speelt, die na enkele minuten meer snelheid krijgt en gevolgd wordt door "Devil", een prima swingende uptempo hardrock song met een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Electicity", een uptempo rock song met subtiele tempowisselingen, die swingt en "Strike And Disappear", dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt  en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, om halverwege het nummer in een hoger tempo wordt gespeeld.

In "Children Of The Fire" shotelt Duel me een swingende uptempo hardrock song voor, die aanzet tot dansen en in "Fears Of The Dead" krijg ik een uitstekende swingende uptempo song te horen, die halverwege van ritme verandert, om tegen het einde terug te keren naar het begin tempo en ritme.

"Live At Hellfest" van Duel bevat 6 puike uptempo hardrock nummers, die swingen en ik raad iedere liefhebber van dit genre dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.

Sorry! Nog geen video beschikbaar.

Review: Leagus - Flora Eallin (Is It Jazz? Records, 2023) (Jazz / Experimenteel)

Leagus uit Sámpi, Noorwegen, werd in 2013 opgericht en bestaat uit: Herborg Rundberg - piano en Kristian Svalestad Olstad - sologitaar.

Het duo bracht in 2026 hun debuut album "Lea Aigi" uit, die in 2019 gevolgd werd door "Naimaka" en op 28 april 2023 brengt Is It Jazz? Records hun derde album "Flora Eallin", dat 12 nummers bevat, uit en dit verschijnt als 2LP, als CD en als digitale download en hierbij is verder het vermelden waard, dat de muziek voor dit album geschreven werd voor een tien koppig orkest en het duo op dit album medewerking krijgt van het Nordnorsk Jazzensemble, dat bestaat uit: Fred Glesnes, Christer Jørgensen, Marianne Halmrast, Sondre A. Kleven, Arnfinn Bergrabb, Elina Waage Mikalsen, Ola Asdahl Rokkones, Frode Larsen, Herborg Rundberg en Kristian S Olstad.

Het album start met "Kime", waarin Leagus een prachtig rustig piano nummer speelt, waartussen experimentele elementen worden gevoegd en dit nummer gaat verder in "Flor", waarin de muziek iets meer snelheid krijgt en meer experimenteel wordt en progressieve jazz invloeden krijgt, om dan over te gaan in "Vann", een rustig experimenteel piano nummer.

Daarna volgen "Tendril" (dat 23 maart als digitale single verschijnt), een heerlijke jazz song met een gemiddeld tempo, zwoele zang en dansbare Zuid-Amerikaanse invloeden, "Nihkui", een uitstekende Zuid-Amerikaanse  song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, die iets over de helft van het nummer meer experimentele jazz invloeden krijgt, om tegen het einde terug te keren in het begin tempo en ritme en "Vind", weer zo'n mooi rustig stukje jazz.

In "Pripyat" zet Leagus me een schitterend uptempo jazz nummer voor, dat swingt als een trein en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme heeft en enkele minuten voor het einde in een iets langzamer tempo over gaat, in "Geo" krijg ik een experimenteel stukje muziek te horen, in "Mykorrhyza" hoor ik het duo een schitterende trage song spelen en in "Eallin" schotelt Leagus me een prima rustig stuk muziek voor, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.

Verder volgen "Sol", een piano nummer met een langzaam tempo en zwoele zang en het als digitale single verschenen "Hyperion", een fantastisch swingend uptempo nummer, dat een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en tot beweging aanzet.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

"Flora Eallin" van Leagus staat vol spannende jazz met experimentele elementen, waarmee het duo me van begin tot einde heeft weten te boeien, waarvan ik "Hyperion" de uitschieter vind en ik raad iedere liefhebber van jazz deze schijf dan ook sterk aan.

Review: Nick Nicely - Afterworld (Fruits De Mer Records, 2023) (Psychedelische Pop)

Nick Nicely werd als Nickolas Laurien in 1959 in Groenland geboren, gedurende een overstap van een trans-Atlantische vlucht van zijn ouders, maar hij groeide op in Hitchin in Hertfordshire, Engeland.

Later verhuisde het gezin naar Brockley, een conservatieve wijk in zuid Londen, die een stempel op zijn muzikale loopbaan zou drukken.

Hij groeide op met het luisteren naar de klassieke muziek van zijn ouders en de pop van de jaren 60, die hij op de radio hoorde, maar nadat hij, in 1969, het nummer "Tracy" van The Cuff Links hoorde, begon hij zich steeds verder van de pop muziek te verwijderen, om meer en meer naar experimentele en psychedelische muziek te gaan luisteren.

Nick was in 1969 begonnen met het spelen van mondharmonica, waarna hij later ook gitaar leerde spelen en creëerde in 1973 zijn muzikale alias Nick Nicely.

Halverwege de jaren 70 vormde hij samen met enkele vrienden The Nick Nicely Band, maar nadat zijn vrienden er de brui aan hadden gegeven, ging hij alleen verder, nam zijn zelf geschreven songs op en ging met de demo's daarvan diverse platenmaatschappijen af, waarbij hij een contract kreeg bij de Heath Levy publishing group, die enkele van zijn songs voor andere artiesten wilde gebruiken.

Als deel van het contract, was Nick gratis studio tijd gegeven en deze gebruikte hij om, samen met zijn vriend Jeff Leach, een klassiek geschoolde toetsenist, zijn eerste single "D.C.T. Dreams" / "Treeline" op te nemen, die via zijn eigen Voxette label verscheen en door het Hansa label eind 1980

heruitgebracht werd, nadat het regelmatig gedraaid werd en goede recensies kreeg.

In december 1980 begon hij met het maken van zijn volgende demo single "Hilly Fields (1892)", waarover hij 6 maanden deed en ten einde zijn studiotijd te betalen, verkocht hij zijn persoonlijke bezittingen.

Hansa wilde de single niet uitbrengen, maar een A&R man van EMI, was meer dan enthousiast en gaf Nick een contract.

Het nummer, dat in 1982 verscheen en "49 Cigars" als B-kant kreeg, was in Heath Levy's kleine studio en in de Alvic Studios in west Londen opgenomen, waarbij Jeff Leach - toetsen, Ian Pearce - drums, Rickman Godlee - cello en "Kate" - zang meewerkten(vele jaren gingen er geruchten, dat "Kate" Kate Bush was, die net om de hoek van de Alvic studio woonde en ook bij EMI onder contract stond).

New Musical Express maakte "Hilly Fields (1892)" single van de week en beschreef het als de beste psychedelische plaat gemaakt sinds de jaren 60, maar ondanks de vele geweldige recensies in de muziekbladen, werd de single niet op de juiste manier gepromoot door EMI, met als resultaat dat de song bijna geen airplay kreeg en flopte.

EMI besloot echter ook de volgende single van Nicely uit te brengen, die "On The Coast" getiteld was, maar door muzikale meningsverschillen trok Nick de single terug en werd deze niet uitgebracht.

Daarna verloor EMI de interesse in Nick, die zonder apparatuur en geld om zijn verdere opnames te financieren zat en gedesillusioneerd besloot zich uit de muziek industrie terug te trekken en de volgende 20 jaar uit de spotlights bleef.

Eind jaren 80 was hij betrokken bij de opkomende acid house en rave scene in Engeland en samen met zijn vriend Gavin Mills, ook wel bekend als DJ Face, produceerde hij begin jaren 90 een aantal house nummers onder de namen Psychotropic, Freefall and Airtight.

Het duo ging een samenwerking met Jack Smooth aan onder de groepsnaam Citizen Kaned en behaalde daarmee grote commerciële successen in de top van de dance hitlijsten.

Nicely's werk inspireerde een aantal hedendaagse kunstenaars, met name XTC 's psychedelische uitloper, de band The Dukes of Stratosphear, evenals The Bevis Frond, Robyn Hitchcock en Robert Wyatt .

Na jaren van onderhandelen, werd er in 2004 een compilatie album uitgebracht van 2 van zijn singles en onuitgebrachte nummers, die tussen 1978 en 2004 werden opgenomen en deze verschenen, via het Tenth Planet label, op de vinyl LP "Psychotropia".

In 2005 werd "Psychotropia" nogmaals uitgebracht, maar nu in een CD versie met 6 extra nummers via Sanctuary en in 2010 verscheen de CD opnieuw met nog een extra nummer, getiteld "Marlon" via het Grapefruit label.

Ook verschenen er diverse songs via allerlei verzamel platen en op 11 oktober 2008 speelde Nick zijn eerste live optreden ooit, bijgestaan door vrienden en The Bevis Frond in The Luminaire te Londen.

Sinds die tijd heeft Nick een handjevol concerten gegeven, meestal onder de bandnaam Nick Nicely's Unlived Lives, inclusief het Green Man Festival in 2009, speelde hij 2 shows samen met Kasper en Herlinde Raeman (Meneer Malash te Amsterdam, Nederland en Wasteland Festival te Gent, België) en in november 2012 speelde hij samen met Ariel Pink te Hamburg, Duitsland.

In 2010 hielp Nick de geruchten de wereld uit door te vertellen dat Kate Jackson de vocalen op "D.C.T. Dreams" had gedaan en hij dezelfde tape had gebruikt voor "Hilly Fields" en er simpelweg Kate op had gezet, omdat hij haar achternaam niet wist en kondigde, eveneens in 2010, aan, dat hij aan nieuwe songs voor een nieuw album werkte en dit verscheen in juni 2011 op cassette via Burger Records, onder de naam "Lysergia", na eerst onder de werktitel "Space Of Second" bekend te hebben gestaan.

In 2011 werd door het Amerikaanse label Captured Tracks een compilatie vinyl LP uitgebracht met tussen 1979 en 1986 opgenomen songs, getiteld "Elegant Daze" en in 2012 bracht het Fruits De Mer Records label een gelimiteerde 7" vinyl single uit met een nieuwe uitvoering van "Hilly Fields" subtitel "The Mourning" met de originele versie van het nummer op de B-kant om de dertigste verjaardag van de song te vieren, terwijl Emotional Response Records de "Wrottersley Road EP" in 2013 uitbracht met daarop 3 remixen en "Space of a Second" in 2014 via Lo Records verscheen.

Het Fruits De Mer Records label bracht 7 september 2015 een nieuwe 7" EP van Nick uit in een beperkte oplage, geperst op gekleurd vinyl, waarvan geen CD of downloads is verschenen, op enkele promo's na.

Zijn album "Sleep Safari", dat 10 nummers bevat, verscheen 29 september 2017 via het Tapete Records label en werd eind mei 2017 vooraf gegaan door de single "Ghostdream", die ook op het album staat.

Daarna bracht Fruits De Mer Records op 30 april 2018 het nummer "Hilly Fields - The Mourning" uit op het album "Various Artists - Goldfish: 10 Years Of Fruits De Mer Records" en verschenen de nummers "All Along The Watchtower" en "The Doors Of Perception" op 31 december 2018 als single op dit label.

Vervolgens verschenen "Secret Life Of Chance" (album, 17 juni 2022 via The State51 Conspiracy) en de demo "Rrainbow" (digitaal 4 februari 2023) en deze wordt op 20 maart 2023 gevolgd door de LP "Afterworld", die via Fruits De Mer Records verschijnt en 9 nummers bevat, die niet eerder uitgebracht werden.

Het album begint met de outtake "Rosemary's Eyes", waarin Nick Nicely een heerlijke pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme speelt, die psychedelische invloeden heeft en gevolgd wordt door "Eels" (van het abadoned project), een puike song met een traag tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme en de alternatieve versie van "DCT Dreams", een uitstekende dansbare psychedelische pop song met een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Blood On The Beach" (demo), een prima dansbare song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Gallery" (abandoned project), een lekker in het gehoor klinkende mix van pop en new wave, die een aanstekelijk ritme bevat en "Whirlpool" (fireborn outtake), een song met afwisselende tempo's, die zo nu en dan chaotisch en experimenteel overkomt.

In "Rrainbow" (Berlin outtake) zet Nick Nicely me een psychedelische song met een niet al te hoog tempo voor (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie), in "Further Down The Beach" (een vroege versie van Headwind Aheadwind) krijg ik een dansbare song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo te horen, die psychedelische invloeden heeft en in "Shadows In The Sun" (abandoned project) hoor ik hem een psychedelische song met een terugkerend ritme in een gemiddeld tempo spelen.

"Afterworld" van Nick Nicely staat vol verrukkelijke licht psychedelische pop songs, waar ik  erg van genoten heb en ik kan liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook zeer aanbevelen.

Review: Die Wilde Jagd - Ophio (Bureau B Records, 2023) (Progressieve Rock / Psychedelisch / Krautrock)

Die Wilde Jagd werd in Berlijn, Duitsland opgericht door Ralph Beck - synthesizer uit Düsseldorf en Sebastian Lee Philip - elektronica uit Berlijn, nadat ze elkaar in 2006 te Düsseldorf in Salon des Amateurs, een ontmoetingsplaats voor artiesten en bands, die nieuwe en experimentele muziek maken, hadden ontmoet.

Na hun ontmoeting kwamen ze regelmatig samen om muziek te maken, die in Beck's studio werd opgenomen en dat resulteerde in 2015 in hun eerste album.

Hun debuut album met gelijknamige titel werd in 2015 uitgebracht via Bureau B Records en hun tweede album "Uhrwald Oange" is in samenwerking met de Australische producer Kris Baha gemaakt, die tevens in diverse nummers meespeelt en werd op 6 april 2018 ook via Bureau B Records op LP, CD en als digitale download uitgebracht.

Op 14 april 2020 verscheen het album "Haut", waarop 4 vrij lange nummers staan, via Bureau B Records als CD en als digitale download, waarna het 45 minuten durende nummer "Atem" op 14 januari 2022 als LP en als digitaal album volgde en op 24 februari 2023 bracht Bureau B Records hun album "Ophio" uit als LP, als CD en als digitaal album.

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Ein Anfang", waarin Die Wilde Jagd een geweldig stuk experimentele muziek met een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, dat gevolgd wordt door het titelnummer "Ophio" een fantastische song met een langzaam tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat na enkele minuten over gaat in een licht hypnotiserend terugkerend ritme en psychedelische invloeden en een niet al te hoog tempo bevat en "Perseveranz", een schitterend progressief nummer, dat in een langzaam tempo gespeeld wordt, psychedelische invloeden en een hypnotiserend terugkerend ritme heeft.

Daarna volgen "Gnafna Nie", een experimenteel stukje, dat na korte tijd over gaat in een krautrock nummer met een gemiddeld tempo, "The Hearth", een heerlijke dansbare song met een gemiddeld tempo, waarin Die Wilde Jagd bijgestaan wordt door Lihla, die de zang voor haar rekening neemt en "In Wonnenhieben", een uitstekende krautrock song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme.

In "Kelch" laat Die Wilde Jagd me genieten van een verrukkelijke mix van experimentele muziek en krautrock in een gemiddeld tempo, die een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft en halverwege tijdelijk over gaat in een psychedelisch stuk muziek, dat na korte tijd opnieuw een terugkerend ritme te krijgt, waar deze keer progressieve elementen in zitten en in "Ouroboros" zet het duo me puike pop song voor, die een aanstekelijk terugkerend ritme bevat.

"Ophio" van Die Wilde Jagd bevat 8 lekker in het gehoor klinkende nummers met invloeden van progressieve rock, psychedelische muziek en krautrock, waar ik vanaf de begintonen van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van 1 of meerdere genres deze meesterlijke schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)