Review: Permanent Clear Light - Cosmic Comics (Sulatron Records, 2020) (Psychedelische Pop)

Permanent Clear Light, die in 2009 opgericht werd, komt uit Finland en maakte zijn debuut op het Engelse Fruits De Mer label, waarop in 2010 het nummer "In The City" via de LP "A Phase We're Going Through" verscheen, gevolgd in 2012 door de single "Higher Than The Sun" / "Afterwards".
De band oogstte hiermee veel succes en kreeg loftuitingen van onder andere Steve Kilbey (The Church), die zei: "I Love Permanent Clear Light. Finnish psychedelica is king!"
Verder kreeg de band aandacht van Record Collector magazine, die in het november nummer de single recenseerde en daarover schreef: "Two coloured vinyls, 3D cover and glasses....Ain't the music trippy enough?"
Classic Rock magazine noemde de band in hun december nummer van 2012 "Finland's top psychedelic band" en "Higher Than The Sun is destined to become a collectors' classic" en het Amerikaanse tijdschrift Guitar Player wijdde een hele pagina aan de band in maart 2013.
Permanent Clear Light bestaat uit 3 ervaren muzikanten, die hun sporen reeds verdienden in de Finse rock, pop, folk, jazz, avant-garde, experimentele en psychedelische bands.
De band bestaat uit: Arto Kakko - zang, slide, akoestische en basgitaar, keyboards, drums, elektrische viool, saz, banjo, recorder en mellotron, Markku Helin - sologitaar, basgitaar, effecten, synthesizer en percussie en Matti Laitinen - zang, sologitaar, synthesizer en percussie.
Hun debuut album "Beyond These Things" uit 2013 oogstte veel lof bij de recensenten en de EP "Maurice N'Est Pas La", die 30 april 2018 via het Regal Crabomophone Records verscheen, was de voorloper van hun volgende album, "Cosmic Comics", dat op 3 juli 2020 na lang wachten via Sulatron Records als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op mintgroen 180 gram vinyl en als CD in een beperkte oplage van 500 stuks verschijnt.
 en net als bij de meeste uitgaven van Sulatron Records is de mastering gedaan door krautrock legende Eroc.

Het album, dat 9 nummers bevat, start met "This Quiet Smiling Man" en daarin krijg ik een fantastische psychedelische pop song voorgeschoteld, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt, waarin de muziek tegen het einde melodisch wordt en lichte vocale invloeden van The Beatles bevat (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie) en dit nummer wordt gevolgd door "Corneville Skyline", een geweldige psychedelische pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en sterke invloeden van de jaren 60 uitwasemt.
Daarna volgen "Peasants And Peons", eveneens een prachtig stukje muziek, dat terug grijpt naar eind jaren 60 muziek en een vrolijk dansbaar ritme heeft en "Maurice N'Est Pas La", een zeer dansbare swingende mix van funk en spacerock, waarbij de tekst in het Frans gezongen wordt en stil zitten geen optie is.
In "Iris Murray" laat Permanent Clear Light me opnieuw genieten van een uitstekende psychedelische pop song, die in een vrij rustig tempo gespeeld wordt en in "One In Five" zet de band me een schitterende psychedelische song voor, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en invloeden van de muziek van The Beatles en The Move heeft.
Verder volgen "Salmiac", een heerlijke dansbare mix van jazz en rock, die een aanstekelijk ritme heeft, "Untill The End Of Time", een rustige song, die kerkelijke invloeden heeft en "The Rip", een geweldige licht psychedelische pop song, die in een vrij rustig tempo gespeeld wordt.

"Cosmic Comics" van Permanent Clear Light is een uitstekende plaat, die vol prima nummers staat, waarvan ik van begin tot einde genoten heb en kan liefhebbers van psychedelische muziek, deze schijf dan ook zeer aanraden.

Sulatron Records · PERMANENT CLEAR LIGHT - This Quiet Smiling Man

Review: Might - Might (Exile On Mainstream Records, 2020) (Rock)

Might uit Hannover, Duitsland, werd in 2020 opgericht en bestaat uit: Ana Muhi - basgitaar en zang en Sven Missulis - sologitaar, drums en zang.
Het duo, dat ook actief is in de band Tag Ohne Schatten en eerder in Deamon's Child speelde, brengt op 17 juli 2020 hun debuut album "Might", waarop 9 nummers staan, via Exile On Mainstream Records uit als LP+CD bundle en als digitale download.

Het eerste nummer van de plaat heet "Introduce, Yourself", waarin het duo een heerlijk mysterieus stukje muziek in een niet al te hoog tempo speelt, dat een gesproken tekst bevat en gevolgd wordt door "Pollution Of Mind", een schitterende uptempo rock song, die enkele tempowisselingen heeft, swingt en invloeden van hardrock heeft.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgen "Vampire", een uitstekende hardrock song, die tempowisselingen en melodische invloeden bevat, in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een repeterend ritme heeft, "Possession", een geweldige zwaar startende song, die in een gemiddeld tempo met een terugkerend ritme gespeeld wordt en invloeden van jaren 70 bands, zoals Black Sabbath heeft.
In "Warlight" schotelt Might me een verrukkelijke rustige rock song, die een terugkerend ritme heeft, dat een lichte hypnotiserende werking op me heeft, in "Weirdo, Waltz" krijg ik een uptempo song te horen, die in een hoog tempo gespeeld wordt en enkele tempowisselingen bevat en in "Flight Of Fancy" zet het duo me een heftig startend nummer voor, dat na iets meer dan een minuut verandert in een verrukkelijke stevige rock song, die in een traag tempo gespeeld wordt.
Verder hoor ik "Mrs.Poise" en hierin laat Might me genieten van een vrij rustige song, die met licht hypnotiserende repeterende eentonige trommelklanken en een doordringend orgelgeluid begeleid wordt en "Zero", een heftig hardrock nummer, waarbij het duo iets meer dan een minuut in een hoog tempo speelt, om dan over te schakelen naar een rustiger tempo, dat een terugkerend ritme bevat en een puik klinkende rock song ten gehore brengt.

"Might" van Might is een uitstekend debuut album, dat vol prima rock nummers staat, waar ik zeer van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook aanbevelen, aan een ieder, die van rock muziek houdt.

Review: Airbag - A Day At The Beach (Karisma Records, 2020) (Progressieve Rock / New Wave)

Airbag uit Oslo, Noorwegen, werd in 2005 opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Asle Tostrup - zang, Bjørn Riis - sologitaar en Bergan Fossum - drums.
De band bracht hun debuut album "Identity" als CD en digitale download uit op 27 april 2009 en deze werd gevolgd door: "The Greatest Show On Earth" (CD album, 4 november 2013), "All Rights Removed" (CD album en dd, 21 december 2014 en 2LP in beperkte oplage van 500 stuks op doorzichtig rood vinyl in 2018) en "Disconnected" (CD album en 2LP, 10 juni 2016 en 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks op wit vinyl in 2018).
Op 19 juni 2020 verscheen hun album "A Day At The Beach" als CD en als LP op 180 gram zwart vinyl en tevens als LP in een beperkte oplage van 1000 stuks op 180 gram doorzichtig vinyl.

Het album, dat 6 nummers bevat, begint met "Machines And Men", waarin de band een geweldig stuk progressieve rock ten gehore brengt, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een repeterend ritme bevat, dat na enkele minuten meer snelheid krijgt en elektronische jaren 80 invloeden krijgt, waarna de muziek gaat swingen.
Daarna volgen "A Day At The Beach (Part 1)", een prachtige melodische song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "Into The Unknown" en hierin speelt Airbag een fantastische uptempo mix van progressieve rock, elektronische en new wave, die een repeterend ritme heeft en halverwege over gaat in een rustig stuk melodische progressieve rock.
In "Sunsets" begint de muziek met korte slagen op de drums, om al snel over te gaan in een heerlijke swingende uptempo mix van new wave en melodische rock en in "A Day At The Beach (Part 2)", dat met een eentonige repeterende toon begint, die langzaam over gaat in een verrukkelijk melodisch nummer, waarin de toon naar de achtergrond gedrongen wordt, maar toch voor het hypnotische effect blijft zorgen.
Het laatste nummer van de plaat heet "Megalomaniac" en speelt de band een mooie rustige song, die halverwege iets meer snelheid krijgt en invloeden van melodische rock heeft, waarna de muziek tot een climax gebracht wordt en tegen het einde weer in een rustiger tempo terug komt

"A Day At The Beach" van Airbag is een heerlijke plaat, die vol melodische progressieve rock met new wave invloeden staat en ik kan liefhebbers van die genres, deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Moon And The Nightspirit - Aether (Prophecy Records, 2020) (Pagan Folk)

The Moon And The Nightspirit uit Hongarije, werd in 2003 opgericht en bestaat uit: Ágnes Toth - zang, keyboards, mondharp, percussie en Morin Khuur en Mihály Szabó - zang, keyboards, solo en basgitaar.
Het duo bracht hun debuut album "Of Dreams Forgotten And Fables Untold" in 2005 via Equilibrium Records uit en dit verscheen opnieuw op 15 augustus 2014 via Prophecy Records, die vanaf toen alle muziek uitbracht, zowel her-persingen als nieuwe CD's.
Daarna volgden: "Rego Rejtem" 2e plaat (2007, Equilibrium Records) (her-persing 15 augustus 2014), "Osforrás" 3e plaat (2009, Equilibrium Records) (her-persing 26 februari 2015), "Mohalepte (2CD Album)" 4e (2011, eigen beheer) (her-persing 15 augustus 2014, plus extra CD met 3 onuitgebrachte nummers), "Holdrejtek" (15 augustus 2014), "Metanoia" (17 maart 2017), "Metanoia (Luxus)" (17 maart 2017 met 4 extra nummers), "Aether" (19 juni 2020) en "Aether (Luxus)" (19 juni 2020 met 4 extra nummers).

Het album, dat 7 nummers bevat, begint met het titel nummer "Aether", waarin het duo een schitterende rustige song ten gehore brengt, die mysterieus en vrij zwaar klinkt en lichte invloeden van indianen muziek heeft, waarna "Kaputlan Kapukon Át" ("Through The Gateless Gates") volgt en ik een geweldige pagan folk song voorgezet krijg, die een terugkerend ritme heeft en in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.
Daarna volgen "Égi Messzeségek" ("Celestial Distances"), een fantastische song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een licht hypnotiserend terugkerend ritme bevat, dat me in de ban van de muziek brengt en "A Szárny" ("The Wing"), waarin The Moon And The Nightspirit een verrukkelijk mystiek stukje pagan folk met een repeterend ritme, dat licht hypnotiserend werkt.
In "Logos" krijg ik een heerlijke rustige dromerige song voorgeschoteld, die een mystieke atmosfeer uitwasemt, in "A Mindenség Hívása" ("Call Of The Infinite") hoor ik het duo een uitstekende song in een niet al te hoog tempo spelen, die ook nu weer een terugkerend ritme heeft en "Asha", eveneens een lekker in het gehoor klinkende mystieke song, die een repeterend ritme heeft en prachtige zang bevat.

"Aether" van The Moon And The Nightspirit is een fantastische CD, waar ik met veel genoegen naar heb zitten luisteren, waarbij het duo me met hun licht hypnotiserende pagan folk, me van begin tot einde in de ban van hun muziek heeft weten te houden en ik kan liefhebbers van dit genre, deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The 18th Day Of May - The 18th Day Of May Retrospective (Cardinal Fuzz Records / Feeding Tube Records, 2020) (Psychedelische Folk)

De internationale band The 18th Day Of May werd in 2003 opgericht door de Amerikaanse Alison Brice, die in Londen, Engeland woonde en in eerste instantie bestond uit: Alison Brice (Amerika) - zang en dwarsfluit, Richard Olson (Zweden) - akoestische gitaar, mondharmonica en sitar en Ben Phillipson (UK)- sologitaar en mandoline.
In 2004 voegden zich Mark Nicholas - basgitaar, Karl Sabino - drums en harp en Alison Cotton - altviool zich bij dit trio en werd er in 2005 een CD album opgenomen, nadat Andy Childs van Hannibal Records /RYKO de  band had zien optreden.
De band bracht in 2005 de 7" vinyl singles "Hide + Seek" / "Codine" (XFM Live Session 2005) (Hannibal Records) en "The Highest Tree" / "Sir Casey Jones" (Transistor Records, 2005) en tevens verscheen de 7" EP "Cold Early Morning" (3 nummers, Transistor Records, 2006 en als CD via Transistor Records en Hannibal Records).
15 Jaar later verscheen dit album plus extra nummers, die voor hun tweede album (dat er nooit zou komen) werden opgenomen, via Cardinal Fuzz en Feeding Tube Records als 2LP in een beperkte oplage van 598 stuks op zwart vinyl en tevens op groen en kastanjebruin vinyl, beide met download code.

Het album, dat 20 nummers bevat, start met "Eighteen Days", waarin de band een mooie folk song ten gehore brengt die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en lichte psychedelische invloeden bevat en deze wordt gevolgd door "Sir Casey Jones", een heerlijke song, die een aangenaam dansbaar ritme heeft en uitnodigt tot beweging en "The Highest Tree", een geweldige uptempo folk song, die enkele tempowisselingen bevat en eveneens in een dansbaar ritme gespeeld wordt.
Daarna volgen "Deed I Do", een prachtige rustige song, "Hide + Seek", een swingende uptempo song met licht psychedelische invloeden en een terugkerend ritme, "Twig Folly Close", een lekker in het gehoor klinkend instrumentaal nummer, dat aanzet tot dansen en "Lady Margaret", een schitterende uptempo folk song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en Ierse invloeden bevat.
In "Cold Early Morning" laat The 18th Day Of May me genieten van een uitstekende song, die enkele subtiele tempowisselingen heeft, in "Monday Morning's No Good Coming Down", zet de band me een prima afwisselende folk song voo, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en in "The Waterman's Song to His Daughter" krijg ik een vrij rustige song te horen, die een aanstekelijk ritme heeft.
Dan volgen "Seven Dials", een vrolijk klinkende dansbare song, "Up the Hill", een fantastische licht psychedelische pop song, die een terugkerend ritme heeft en een lichte trieste ondertoon bevat en "The Quiet Joys Of Brotherhood", een mooie, vrij rustige, song, die lichte psychedelische invloeden heeft.
Vervolgens hoor ik "The Man Who Would Be King", een verrukkelijke song, die invloeden van de jaren 70 muziek van C,S,N & Y heeft en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, "Stone Cold", een licht psychedelische folk song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, en "Tell Me Tomorrow", een song met een aanstekelijk dansbaar ritme, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Verder volgen "Mary Anne", een mooie rustige folkpop song, die een hoog meedein gehalte heeft, "Dawn", een heerlijke pop song met een aanstekelijk ritme, "Codine", een swingende mix van van folk en country, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en aanzet tot dansen en "Flowers Of The Forest", een rustige triest klinkende song.

"The 18th Day Of May Retrospective" van The 18th Day Of May bevat 20 heerlijke folk songs, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan liefhebbers van dit genre deze 2LP dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Elephant Chateau - Dreamings & Offshore Drillings - Pearls And Turtles (Bureau B Records, 2020) (Avant Garde / Experimenteel)

Elephant Chateau uit Bazel, Zwitserland, bestond uit: Christian Schaffner - zang en sologitaar, Franziska Strebel - percussie, Johannes Vetsch - zang, basgitaar, saxofoon en synthesizer, Max Spielmann - sologitaar en synthesizer.
De band bracht in 1988 hun EP "Dreamings" via Halb Tanz Halb Schlaf Records als 45 toerne 12" maxi single uit, waarna "Offshore Drillings" als CD en LP in 1990 verscheen via BOY (Because Of You) Records, waarop de band bijgestaan werd door: Marlene McCarty - zang, Barbara Krieg - zang, Marene Schaffner - orgel, Sebastian Baumgartner - sologitaar, Cornelia Melian - klarinet, Christoph Gallio - saxofoon en Urs Siegrist - drums.
De EP en CD/LP zijn samen op een compilatie album verschenen onder de naam "Pearls And Turtles", dat op 17 april 2020 via Bureau B Records als LP, als CD en als digitale download is verschenen en vermeldenswaardig is verder, dat de opnamen tussen 1982 en 1989 gemaakt zijn, waarbij de band in diverse formaties met verschillende muzikanten speelde.

Het album bevat 13 nummers, waarvan "Dreamings", het eerste is en hierin speelt de band een uptempo experimentele elektronische song met een terugkerend ritme, die jazz en avant garde invloeden heeft en gevolgd wordt door "Not All The Day", een schitterende mix van elektro, dance en industriële muziek, die een aanstekelijk swingend ritme heeft en "Wir Fangen Mit Arbeit An", een geweldig stukje experimentele free jazz, die een gesproken tekst en een repeterend ritme bevat.
Daarna volgen "1.03cm Above Their Heads", een fantastische swingende uptempo rock song met experimentele invloeden, die in rust eindigt, "She Had Hair", een heerlijke song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een terugkerend tempo bevat en "La Fin" een kort instrumentaal werkje, dat invloeden van filmmuziek heeft.
In "Semmelweiss" zet Elephant Chateau me een schitterende avant garde song voor, die in een traag tempo begonnen wordt en theater invloeden heeft, om geleidelijk meer snelheid te krijgen, in "Strange Days" speelt de band een uitstekende cover van het nummer van The Doors en deze uptempo elektro song, heeft qua zang en muziek lichte invloeden heeft van die van Jim Morrison en in "How To Fall In Big City" zet de band me een uptempo elektronisch werkje voor, dat invloeden van free jazz en een spelletjes computer heeft.
Dan volgen "Nebellied", een uptempo mix van een drum n bass en elektro song, die een aanstekelijk dansbaar repeterende ritme heeft en "Rendez-Vous In The Sky", een mix van elektro, dance en reggae, die vrolijk klinkt, subtiele tempowisselingen heeft en aanzet tot dansen.
Verder hoor ik "J’aime Rien", een experimentele jazz song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "Cathedral 1", een zwaar stukje orgelmuziek.

"Dreamings & Offshore Drillings - Pearls And Turtles" van Elephant Chateau bevat niet alledaagse muziek, die niet voor iedereen toegankelijk zal zijn, maar zij, die notie van deze plaat nemen, zullen zeker verrast worden door de muziek van de band; luisteren dus!(luister naar de eerste 3 nummers van het album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Intelligent Music Project IV - Sorcery Inside (Intelligent Music, 2018) (Symfonische Rock)

Intelligent Music Project is opgezet door Milen Vrabevski, uit Varna, Bulgarije, die met behulp van diverse muzikanten het Bulgaarse culturele erfgoed, hedendaagse muziek en podiumkunsten over de hele wereld te promoten, door een uniek muzikaal product te creëren met artiesten van internationale autoriteit en faam, waarbij hij de composities levert.
Zijn project begon in 2012, toen hij het album "Intelligent Music Project I – The Power Of Mind" uitbracht, met onder ander John Lawton (Lucifer's Friend, ex-Uriah Heep), die de zang voor zijn rekening nam.
Daarna volgden "Intelligent Music II – My Kind O’ Lovin’" (2014) met Simon Phillips (drums), Joseph Williams (zang) en John Lawton , "Intelligent Music Project III – Touching the Divine" (2015) met John Payne (zang), Simon Phillips , Joseph Williams, Tim Pierce (sologitaar) en Nathan East (basgitaar) en "Intelligent Music Project IV – Sorcery Inside" (2018) met Simon Phillips (Toto), John Payne (ex-Asia), Joseph Williams (Toto) and Carl Sentance (Nazareth)(zang).
Ook de volgende muzikanten spelen op dit album mee: Earnest Tibbs - basgitaar, drums en percussie, Ivo Zvezdomirov - basgitaar, Jesse Siebenberg - sologitaar en zang, Bisser Ivanov - sologitaar en mandoline, Dave Palmer - keyboards, Bobby Kosatka - achtergrondzang, Lina Nikol - achtergrondzang en Sofia Gospel Choir - koor, dat georkestreerd wordt door Vlado Djambazov, met Steven Archikor als solist.

Het album, dat 12 nummers bevat, start met "Yesterdays That Mattered", waarin de band een mooie symfonische uptempo song ten gehore brengt, die tempowisselingen bevat en aanzet tot dansen (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en deze wordt gevolgd door "Every Morning", een lekker in het gehoor klinkende uptempo rock song, die enkele tempowisselingen heeft en "As If", een prachtige swingende pop rock song, die invloeden van religieuze muziek heeft. 
Daarna volgen "No One Falls Behind", een fantastische swingende rock song, die een vrolijk dansbaar ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is, "Viva", een zeer dansbare uptempo song met Zuid-Amerikaanse ritmes, die subtiele tempowisselingen heeft en "Looking For The Feeling", een swingende rock song met een aanstekelijk ritme en tempowisselingen.
In "Night's Calling" zet Intelligent Music Project IV me een uitstekende, vrij rustige, pop song voor, die prima samenzang heeft, in "Slipping Away" krijg ik een heerlijke uptempo rock song te horen, die aan dansbaar ritme heeft en invloeden van hardrock bevat en in "Light" laat de band me nogmaals genieten van een swingende song, die invloeden van hardrock heeft, tempowisselingen bevat en me weer in beweging zet.
Verder volgen "Granted", eveneens een dansbare poprock song met een aanstekelijk ritme, waarbij het moeilijk is om niet in beweging te komen, "Life To Linger" en hierin krijg ik opnieuw een uptempo rock song voorgeschoteld, die subtiele tempowisselingen heeft en invloeden van symfonische hardrock heeft en "Love", een verrukkelijke symfonische song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk ritme heeft.

"Sorcery Inside" van Intelligent Music Project IV is een uitstekende plaat, die vol symfonische nummers staat en ik kan deze CD dan ook aanraden, aan hen,  die van deze muzieksoort houden.