Review: Aton Five - Aton Five (Eigen Beheer, 2023) (Progressieve Symfonische Rock)

In 2014 werd de band Aton Five te Moskou, Rusland, opgericht en bestond in eerste instantie uit: Alexander Seleznev - sologitaar en percussie, Mikhail Zenkov - basgitaar en percussie, Daniil Bosak - keyboards, Rhodes piano, accordeon en synthesizer en Dmitry Smirnov - drums.

De band bracht in 2015 hun digitale debuut EP "Long Forgotten Tales" uit en deze werd in 2017 gevolgd door het digitale mini-album "Live At Mars" en in 2018 door het digitale album "Solarstalgia", waarna de band begin 2019 een contract kreeg bij R.A.I.G. Records, die hun album "Solarstalgia", met 2 bonus nummers, op 14 februari 2019 uitbracht en op deze CD wordt de band in 1 nummer bijgestaan door organist Anton Ablov, terwijl ook de stemmen van Goergiy Stefanov, Ivan Stefanov en Yana Shumskaya te horen zijn op het album.

Aton Five bracht hun tweede album via R.A.I.G. Records op 16 februari 2020 als CD en als digitale download uit en hierop staan 4 studio en 3 live nummers.

Op de studio opnamen bestaat de band uit: Alexander "Ritchie" Seleznev - sologitaar en synthesizer, Mikhail Zenkov - basgitaar, Maxim Neronov – keyboards en Dmitry Smirnov – drums en speelt Anna Chopik op viool in track 4 mee.

Bij de live uitvoeringen spelen Anton Ablov – keyboards (track 6), Daniil Bosak – keyboards (track 5 en 7) en Grigory Perelman – drums (track 6) mee, terwijl Dmitry Smirnov ook op track 5 en 7 drums speelt.

Vermeldenswaardig is verder, dat de muziek van de CD opgenomen werd in de periode 2015-2018 en bestaat uit vroege studio en live opnamen.

Hun nieuwe album heet "Aton Five", dat 5 nummers bevat en op 28 april 2023 in eigen beheer is uitgebracht en bestaat tegenwoordig uit de volgende muzikanten: Anton Ablov - orgel, synthesizer en piano, Alexander Seleznev - sologitaar, keyboards, en zang (track 5), Mikhail Zenkov - basgitaar en Roman Makushev - drums, waarbij de band op dit album wordt bijgestaan door Michael Kalra - tamboerijn en Matthew Borun - orgel en piano solo's (track 4).

Het album start met "Alienation", een fantastische uptempo symfonisch progressief rock nummer, dat swingt vanaf de begin tonen en subtiele tempowisselingen bevat, om na iets meer dan 3 minuten over te gaan in een gemiddeld tempo met een terugkerend ritme, waarbij ook de muziek zwaarder wordt en lichte klassieke invloeden krijgt.

Daarna volgt "Naked Void" en hierin speelt de band een geweldig swingend nummer met een aanstekelijk ritme, waarin progressieve en symfonische klanken met elkaar verbonden worden.

In "Clepsydra" zet Aton Five me een heerlijk nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend ritme voor en in "Danse Macabre" laat de band me genieten van een schitterend uptempo nummer, dat terugkerende klanken heeft, tempowisselingen bevat en swingt.

Het laatste nummer, "Lethe", is meteen het langste en duurt 22 minuten en hierin brengt Anton Five een verrukkelijk progressief nummer ten gehore, dat een terugkerend ritme en symfonische invloeden heeft en na iets meer dan 8 minuten in een langzaam tempo over gaat, waarbij de muziek licht experimenteel wordt, om enkele minuten later licht psychedelisch met ruimtelijke invloeden te worden, waarbij gesproken tekst bijgevoegd is en voorzichtige Pink Floyd elementen te horen zijn, waarna de muziek opnieuw een wending neemt en een gemiddeld tempo krijgt, dat een terugkerend ritme en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.    

"Aton Five" van Aton Five is een waanzinnig goede symfonische progressieve rock CD, die vol staat met kwalitatief hoogstaande muziek en ik vind deze meesterlijke schijf dan ook verplichte kost voor elke liefhebber van deze muzieksoorten.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: The Rellies - Monkey (7") (Damaged Goods Records, 2023) (Rock)

The Rellies uit Sydney, Australië, die in 2017 werd opgericht, is een zeer jonge band, die bestaat uit: Ryan (16) - zang en sologitaar, Riley (14) zang en basgitaar, Aiden (15) - sologitaar en Jarlath Kierman (14) drums.

Op 24 juli 2020 bracht de band hun debuut single "Isabella Is Annoying" / "Brainwaves" in een beperkte oplage van 300 stuks op 7" vinyl uit via Damaged Goods Records en deze wordt op 23 juni 2023 gevolgd door de 7" single "Monkey", die in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl verschijnt via Damaged Goods Records, waarbij verder het vermelden waard is, dat de band op deze single nog maar uit 3 man bestaat, want Aiden speelt hierop niet meer mee.

In "Monkey" zet The Rellies me een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo voor met jaren 60 invloeden, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en aanzet tot dansen en in "Helicopter" krijg ik een geweldige uptempo rock song voorgezet, die een hoog meezing gehalte heeft en swingt als een trein.

"Monkey" van The Rellies is een uitstekende single, die 2 puike rock songs bevat en ik raad liefhebbers van dit genre dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.

Helaas! Geen video beschikbaar.

 

Review: The Sun Or The Moon - Andromeda (Tonzonen Records, 2023) (Psychedelisch / Krautrock)

The Sun Or The Moon uit de regio van de Rijn en Main, Duitsland werd in 2019 opgericht en bestaat uit: Niklas Ciriacy - drums en percussie, Susanne Baum - zang, piano en keyboards, Frank Incense - zang, basgitaar, bariton gitaar, elektrische sitar en synthesizer en George Nowak - sologitaar, theremin en fluit.

De band bracht 2 digitale singles uit en op 17 september 2021 verscheen hun album "Cosmic", waarop 7 nummers staan, als 2LP, als CD en als digitale download via Tonzonen Records, waarop de gastmuzikanten Leon Binder - saxofoon (op "Quicksand") en Markus Weber - sologitaar (op "Eldorado") meespelen.

Dit album wordt op 16 juni gevolgd door hun tweede album "Andromeda", dat op 3 maart 2023 vooraf gegaan werd door de single "Surfin' Around Saturn", dat digitaal via Tonzonen Records verscheen.

Het CD album, dat 8 nummers bevat, start met "Operation Mindfuck", waarin The Sun Or The Moon met Oosters klinkende muziek begint, die psychedelisch, ruimtelijk en jazzy klinkt, een aanstekelijk swingend ritme heeft en lichte krautrock invloeden bevat en met rustige piano muziek eindigt en dit nummer wordt gevolgd door "Psychedelik Kosmonaut", dat met een gesproken woord begint, om al snel over te gaan in een schitterende dansbare mix van psychedelische muziek en krautrock, die een Duitse tekst heeft en swingt.

Daarna volgen "Planet 9", een heerlijke licht psychedelische song met een gemiddeld tempo, ruimtelijke en progressieve invloeden en een terugkerend ritme, dat een hypnotiserende werking heeft en "Andromedan Speed Freaks", een song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en invloeden van funk en psychedelische muziek.

In "The Art Of Microdosing" laat The Sun Or The Moon me genieten van een swingende progressieve song met een hypnotiserend terugkerend ritme, die krautrock elementen heeft en in "Into Smithereens" krijg ik een mooie song met een niet al te hoog tempo voorgezet, die progressieve symfonische invloeden en subtiele tempowisselingen heeft.

Dan volgen het op single verschenen "Surfin' Around Saturn", een fantastisch psychedelisch nummer met een vrij rustig tempo en een terugkerend ritme, dat ruimtelijke invloeden bevat, een lichte trance oproept en sterk is beïnvloed door de hippie muziek van eind jaren 60 (luister naar dit nummer via de youtube link onde de recensie) en "40 Days", een prachtig instrumentaal melodisch nummer met een langzaam tempo, waar je lekker op weg kunt zwijmelen.

"Andromeda" van The Sun Or The Moon is een verrukkelijke psychedelische plaat, waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb met "Surfin' Around Saturn" als uitschieter en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.

Review: Klidas - No Harmony (Bird's Robe Records, 2023) (Progressieve Jazz / Rock)

Klidas uit Macerata, Italië werd in 2014 opgericht en bestaat uit: George Staffolani - drums, Alberto Marchegiani - keyboard en synthesizer, Francesco Coacci - basgitaar en zang, Emmanuel Bury - sologitaar en zang Francesco Fratalocchi - saxofoon, Lisa Luminaries - sologitaar en zang.

De band bracht op 24 februari 2023 hun debuut single "Shores" uit, voorafgaand voor hun debuut album "No Harmony", dat op 2 juni 2023 via Bird's Robe Records als LP, als CD en als digitaal album verscheen en hierop verzorgt gastmuzikant Manami Kunitomo de zang op track 4. 

Het eerste nummer van het album is de single "Shores", waarin Klidas een uitstekend vrij rustig instrumentaal nummer, met een hoofdrol voor de saxofoon, ten gehore brengt, dat voorzichtig iets meer snelheid krijgt en uitmondt in een schitterend stuk rock.

Daarna volgen "Shine", een mooi vrij rustig nummer met een terugkerend ritme en lichte jazz en progressieve rock invloeden, dat halverwege het nummer verandert en de band over gaat in het maken van een een jazz gerelateerd nummer met een gemiddeld tempo, dat tegen het einde steeds meer snelheid krijgt en "Not To Dissect", een heerlijk swingend uptempo nummer met experimentele jazz, progressieve invloeden en wisselende tempo's.

In "Arrival" schotelt Klidas me een rustig nummer voor, dat na enkele minuten gesproken woord toegevoegd krijgt en over gaat in een dansbaar stuk muziek met een terugkerend ritme en in "Circulas"laat de band me genieten van een verrukkelijk uptempo nummer met progressieve jazz invloeden, dat swingt en een terugkerend ritme heeft, halverwege in een langzamer tempo over gaat en iets voor het einde met hoge snelheid gespeeld wordt.

Verder laat de band me genieten van een puik stuk muziek, dat een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, dat tot beweging aanzet, progressieve jazz invloeden bevat en swingt als een trein.

"No Harmony" van Klidas bevat 6 fantastische progressieve nummers met jazz invloeden, waar ik van begin tot eind van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van deze genres dit album dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Back And Forth - Back And Forth (Eigen Beheer, 2020) (Folk)

Back And Forth uit Argenton Sur Creuse, Frankrijk werd in 2019 opgericht en bestaat uit: Clément Durand - gitaar, mondharmonica en drums, Margot Durand - zang, drums, conga's en elektrische akoestische gitaar en Valentine Martin - zang en elektrische akoestische gitaar.

De band bracht op 15 oktober 2020 hun debuut album "Back And Forth" in eigen beheer uit als CD en als digitale download, waarbij het vermelden waard is, dat de CD 2 bonus nummers bevat, die niet op de download staan en op 5 oktober 2022 verscheen het digitale nummer "Broken Chairs".

Het CD album start met "Boring Life", waarin Back And Forth een mooie rustige folk song ten gehore brengt, die meerstemmige zang bevat en een aanstekelijk ritme heeft en dit nummer wordt gevolgd door "If (My World)", een uitstekende song met een niet al te hoog tempo en een ritme, dat tot beweging aanzet.

Daarna volgen "Snow", een schitterende folk song met een aanstekelijk terugkerend ritme en een langzaam tempo, "The Love You Want", een rustige song met prima samenzang en "Summer Air", eveneens zo'n prachtige folk song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme.

In het eerste van de 2 bonus nummers zet Back And Forth me een fantastische song voor, die licht psychedelische invloeden heeft en een aanstekelijk ritme bevat en in "The Drops Of Freedom" krijg ik een verrukkelijke folk song met een niet al te hoog tempo en prima samenzang te horen, die me als muziek in de oren klinkt.

"Back And Forth" van Back And Forthstaat vol lekker in het gehoor klinkende rustige folk songs, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Icarus Peel - Stratoblaster (Mega Dodo, 2023) (Psychedelisch)

Icarus Peel uit Devon, Engeland, maakte in 2009 zijn eerste solo CD album, getiteld "Tea At My Gaffe", die in 2010 gevolgd werd door "The Sunflower Army" en in 2013 door "Sing!".

Ook maakte hij in 2013 met de band The Honey Pot, die hij in 2010 oprichtte, het album "To The Edge Of The World" voor het Mega Dodo label en onder de naam Crystal Jacqueline And The Honey Pot, verscheen er een dubbele 7" vinyl single bij het Fruits De Mer label in 2014 en verder kwam er een song van de band op het album "Home For Christmas", waarvan de opbrengst voor een goed doel was.

Met Mordecai Smyth maakte Icarus Peel in 2014 de gelimiteerde 10" vinyl split LP "Barnburner" (Mega Dodo Records), waarbij elk 3 nummers speelt en de LP op blauw vinyl in een oplage van 250 stuks geperst is, waarvan de eerste 100 vergezeld zijn gegaan van een A3 kleuren poster + sticker.

Ook zijn album "Forget-Me-Not Under Pussy Willow", dat 7 oktober 2016 via het Mega Dodo Records label verscheen, werd in een gelimiteerde editie van 250 stuks 180 gram zwart vinyl op LP uitgebracht en er verscheen een zeer beperkte oplage van 100 stuks als 4CD in een handgemaakte, individueel genummerde houten doos, die de geremasterde versies van "Tea At My Gaffe", "The Sunflower Army" en "Sing!" plus zijn album "Forget-Me-Not Under Pussy Willow" bevat.

Op 12 mei 2018 vierde het Fruits De Mer Records label zijn tiende verjaardag in de King Arthur Pub te Glastonbury, waar The Honey Pot, Tir Na NÓg, Icarus Peel's Acid Reign, Anton Barbeau, Mark McDowell en Magic Bus optraden en speciaal daarvoor schreef Icarus Peel de song "Shining Diamonds" voor The Honey Pot.

Deze is samen met het nummer "Half Space" van Icarus Peel's Acid Reign in een zeer beperkte oplage van 80 stuks in een metalen kan op 5" single uitgebracht en werd tijdens het optreden verkocht.

Icarus Peel's Acid Reign bestaat uit: Icarus Peel - zang en sologitaar, Andy Budge - basgitaar en Brian Rushbrooke (The Crystal Jacqueline Band) - drums.

Op 27 juli 2018 verscheen het album "The Window On The Side Of Your Head" van Icarus Peel's Acid Reign via het Mega Dodo Records label en deze werd in een beperkte oplage op 180 gram geel vinyl uitgebracht, tevens in een beperkte oplage op CD in een metalen kan en als digitale download.

Opmerkelijk is, dat de nummers van de LP en CD in een andere volgorde staan en dat de CD een nummer extra bevat, plus een langere versie van "Eyes Of Insomnia", dat een intro heeft.

Op 20 november 2020 verscheen het tweede album van de band getiteld "Shallow Oceans" als LP in een beperkte oplage van 199 stuks op 180 gram zwart vinyl en als CD als eerste uitgave van Billywitch Records, een sub label van Mega Dodo Records, waarna de cover van het Fleetwood Mac nummer "The Chain" op de dubbele 7" single "The Hobbit House Collective" verscheen, die via Fruits De Mer Records op 30 januari 2022 werd uitgebracht en op 11 april 2022 verscheen het album "No Choir, No Cowbell", waarop 10 nummers staan, via Billywitch Records als CD in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitaal album. 

Samen met Phil Royal uit Liverpool maakte hij het album "Waiting For The Light", dat op 11 november 2022 via Mega Dodo Records verscheen en op 23 juni 2023 brengt dit label zijn nieuwe solo album "Stratoblaster" als CD in een beperkte oplage en als digitale download uit. 

Hieraan werkten de volgende muzikanten mee: Crystal Jacqueline - achtergrondzang (track 10), Michael B Greetch - drums (track 1), Rob Gould - keyboards (track 6, 8 en 9), Andy Budge - drum programma, basgitaar en synthesizer (track 5) en basgitaar (track 11), Mordecai Smyth - drum programmering (track 6 en 9) eb mellotron (track 10) en Mitch Griffin - drums en percussie (track 2, 4, 7, 8, 9, 10 en 11).

Het album, dat inclusief de 2 bonus tracks, 11 nummers bevat, start met "Mordrunner", waarin Icarus Peel een fantastisch instrumentaal rock nummer ten gehore brengt, dat invloeden van progressieve rock en acid rock met elkaar koppelt, tempowisselingen bevat en bij tijd en wijle swingt en dit nummer wordt gevolgd door "Dropping", een schitterend melodisch nummer met een gemiddeld tempo, "Juniper", een prachtig stuk gitaar muziek met een niet al te hoog tempo.

Daarna volgen "Domehead", een verrukkelijk uptempo bluesrock nummer met een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is, "Loki Laughs Last", een mix van psychedelische en experimentele muziek en progressieve bluesrock, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en acid rock invloeden heeft en "Wicca", een traag nummer met een terugkerend ritme.

In "Temple Bell Chorus" schotelt Icarus Peel me een langzaam progressief nummer voor, dat melodische invloeden bevat, in "Shake" krijg ik een geweldig uptempo bluesrock nummer te horen, dat swingt en in "Ignition!" laat hij me genieten van een uitstekend progressief rock nummer, dat halverwege experimenteel wordt.

Verder volgen de bonus nummers "Witches Song", een mooie vrij rustige licht psychedelische song en de Jimi Hendrix cover "If 6 Was 9", een mix van psychedelische rock  en progressieve rock, die tempowisselingen heeft en zo nu en dan swingt en tegen het einde scheurend gitaarspel bevat.

"Stratoblaster" van Icarus Peel is een puik album met hoofdzakelijk instrumentale progressieve nummers, waar ik zeer van genoten heb en ik kan liefhebbers van progressieve muziek deze schijf dan ook sterk aanraden.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: The Green Pajamas - Forever For A Little While (Green Monkey Records, 2023) (Psychedelische Pop)

In 1984 namen Jeff Kelly - sologitaar, zang, drums, basgitaar, orgel, percussie, mandoline en Joe Ross - basgitaar, zang, sologitaar, percussie, zither, banjo, snare drum en doedelzak hun eerste nummers op in het huis van Joe's ouders te West Seattle.

De naam van de band, die eerst Felix The Cat Explodes was, werd veranderd in The Green Pajamas, genoemd naar een song, die door Jeff geschreven was en bestaat behalve uit Jeff Kelly en Joe Ross uit: Eric Lichter - keyboards, zang en percussie, Laura Weller - zang en sologitaar en Karl Wilhelm - drums.

Vanaf dat moment ging het snel met de band en na hun debuut album "Happy Halloween" uit 1984, die via het Endgame Records label werd uitgebracht, volgden de albums: "Summer Of Lust" (1984), "Book Of Hours"(1986), "November"(1988) en "Ghosts Of Love"(1990) elkaar met de regelmaat van de klok op en werden via Green Monkey Records uitgebracht.

Na een stilte van 7 jaar verschenen hun volgende 2 albums "Strung Behind The Sun" en "All Clues Lead To Meagan's Bed" bij het Camera Obscura label, waarna het Woronzow label het stokje over nam en "Seven Fathoms Down And Falling" (1999) en "This Is Where We Disappear" (2001) uitbracht en vervolgens verschenen "Lust Never Sleeps" (2002, Endgame Records) en "Northern Gothic" (2002, Camera Obscura).

Daarna werden hun albums "Ten White Stones" (2004), "21st Century Séance" (2005), "The Night Races Into Anna" (2006), "Box Of Secrets: Northern Gothic Season 2" (2007) en "Poison In The Russian Room" (2009) door het Hidden Agenda Records label uitgebracht, terwijl het St. Brigid Records label in 2007 het album "If You Knew What I Dreamed..." op de markt bracht.

De laatste jaren verschijnen de albums weer via het Green Monkey Records label, waarvan "Green Pajama Country!" uit 2011 de eerste was, waarna "Summer Of Lust" (2012, her uitgave) "Death By Misadventure" (2012) volgden.

Ook hun album "To The End Of The Sea" uit 2016 is door Green Monkey Records uitgebracht en daarop bestaat de band uit: Jeff Kelly - zang, piano, sologitaar, mellotron, synthesizer en percussie, Laura Weller - zang, piano, mellotron en dwarsfluit, Scott Vanderpool - drums, Natalie Gray - viool, Vito Inman - trompet Elise Hirschi - zang (2 nummers) en Phil Hirschi - cello en zang (1 nummer).

Op hun album "Phantom Lake: Northern Gothic 3", dat 12 nummers bevat en 7 februari 2018 werd uitgebracht, bestaat de band uit: Jeff Kelly, Laura Weller, Phil Hirschi, Scott Vanderpool, Eric Lichiter - zang, piano en keyboards, Joe Ross - sologitaar en Natalie Grey - viool (1 nummer).

De band bracht op 17 september 2021 het album "Sunlight Might Weigh Even More", waarop 16 nummers staan, via het eigen Green Monkey Records label als CD en als digitale download uit en op 16 september 2022 verscheen "Forever For A Little While", waarop 19 nummers staan, als CD en als digitaal albumm via Green Monkey Records.

Hierop wordt Jeff Kelly bijgestaan door: Eric Lighter - zang (track 6, 11 en 14), Laura Weller - zang en akoestische gitaar (track 9), Scott Vanderpool - drums (track 9)Joe Ross - zang, akoestische gitaar en sologitaar (track 19) en Bryan Learned - basgitaar (track 9).

Het album begint met "Theme For A World Neurotic", waarin The Green Pajamas een 12 seconden durend orkestraal intro laat horen, dat gevolgd wordt door "Six Minutes In Heaven", een fantastische pop song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die Oosterse psychedelische invloeden bevat, "Gnossiennes No. 3", een prachtig kort klassiek aandoend piano nummer en "Princess Misa I", een licht psychedelische song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Touched Her That Way", een schitterende uptempo pop song met een aanstekelijk dansbaar ritme en zang in de stijl van Bob Dylan en The Byrds, "Constance Gray", een geweldige dansbare song met een aanstekelijk terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte, "I’ve Got Love", een mooi rustig piano nummer, dat na korte tijd over gaat in een vrolijk klinkende dansbare song met een gemiddeld tempo en een ritme, dat aanzet tot meedeinen met de muziek en "Kimono Dream", een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme. 

In "Give Me A Penny" laat The Green Pajamas me genieten van een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische pop song met een aanstekelijk ritme en subtiele tempowisselingen, in "I Love The Way You Smile" krijg ik een heerlijke uptempo pop song met een dansbaar ritme te horen, in "Psychedelic Sun" schotelt de band me een verrukkelijke pop song met een aanstekelijk ritme voor, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en in "Menthol Woman" hoor ik een puike licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo.

Dan volgen "If You Leave Me Today", een uptempo pop song met een dansbaar ritme, "Wildly Polite", een mooie rustige song met subtiele tempowisselingen, "The Hidden Fortress", een verrukkelijke licht psychedelische pop song met Oosterse invloeden en een vrij rustig tempo en "Princess Misa II", een rustige licht psychedelische pop song met een aanstekelijk ritme en melodische invloeden.

Verder hoor ik "Under The Martian Sun/The Red Desert", een uitstekende song met een vrij langzaam tempo en melodische invloeden, die door gaat in "The Devastating Night", een psychedelisch startend nummer, dat na korte tijd in een prachtige licht psychedelische song met een niet al te hoog tempo verandert en invloeden van de muziek van The Beatles heeft en nogal abrupt stopt en "Joy Ride/The Happy Ending", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

"Forever For A Little While" van The Green Pajamas staat vol lekker in het gehoor klinkende pop songs, die psychedelische invloeden hebben en ik heb hier dan ook zeer van genoten, waardoor ik elke liefhebber van psychedelische muziek en de betere pop deze schijf dan ook van harte aanraad.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)