Review: Circle Of Silence - Walk Through Hell (Massacre Records, 2022) (Metal)

Circle Of Silence uit Heilbronn/Sinsheim, Baden-Württemberg, Duitsland, werd in 2005 opgericht en bestaat uit: Peter Suppinger - drums, Björn Boehm - basgitaar, Tobias Pfahl - sologitaar, Christian Sommerfeld - sologitaar en Nick Keim - zang.

De band bracht in januari 2006 de demo "Your Own Story" in eigen beheer uit en deze werd gevolgd door: "The Supremacy Of Time" (demo, eigen productie, 8 maart 2008), "Edge Of Clarity" (op Metal 2 Metal – Sampler Pt. 1, 2009), "The Blackened Halo" (album, Massacre Records, 29 april 2011), "Synthetic Sleep" (digitaal nummer van The Blackened Halo, 2011), "One Moment Of Hate" (7" single, Massacre Records, 26 april 2013), "The Rise Of Resistance" (album, Massacre Records, 24 mei 2013), "The Crimson Throne" (album, Massacre Records, 27 april 2018) en "The Final Chapter" (compilatie album, Massacre Records, 2020) en op 27 mei 2022 verschijnt het album "Walk Through Hell" via Massacre Records als LP in een beperkte oplage, die 9 nummers bevat en als digitale download, waarop 11 nummers staan.

Het album start met "Down To Hell", waarin Circle Of Silence een uitstekend kort melodisch instrumentaal rock nummer met een gemiddeld tempo speelt, die na een mislukte overgang vervolgd wordt in "Prisoner Of Time", een uptempo melodische rock song met metal invloeden, die swingt en het titel nummer "Walk Through Hell", een heerlijke uptempo rock song, die symfonische invloeden heeft en met vrij hoge snelheid gespeeld wordt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Daarna volgen "United", een nummer, dat met een sneltreinvaart gespeeld wordt, "I Am Fear", een heavy metal song, die ook nu weer met hoge snelheid gespeeld wordt en  afwisselende tempo's bevat en "Triumph Over Tragedy", een prima nummer met een gemiddeld tempo, dat een dansbaar ritme heeft.

In "At War With Yourself" zet Circle Of Silence me opnieuw een snelle rock song voor, in "I Want More" laat de band me genieten van een puike stevige rock song met een niet al te hoog tempo, dat dreigend overkomt en in "The Curse" krijg ik een rock song met tempowisselingen te horen, die een aanstekelijk ritme heeft.

Dan volgen "Far Beyond The Sun", een stevige heavy metal rock song met subtiele tempowisselingen en de bonus nummers "This Is War", eveneens zo'n zelfde soort nummer, dat met een vrij hoge snelheid wordt gespeeld en "Fire", waarin de band nogmaals een vrij heftige uptempo rock song ten gehore brengt.

Het laatste nummer heet "God Is A Machine" en hierin laat de band me genieten van een schitterende vrij zware rock song met een aanstekelijk ritme en een hoog meezing gehalte.

"Walk Through Hell" van Circle Of Silence staat vol uitstekende heavy metal nummers, die vragen over het leven in het algemeen oproepen en liefhebbers van dit genre dan ook zeker zullen aanspreken.

Review: The Courettes - Back In Mono (B-sides & Outtakes) (Damaged Goods Records, 2022) (60's Rock)

The Courettes is een duo uit Aalborg, Denemarken en Rio De Janeiro, Brazilië, dat hun muziek sinds 2015 uitbrengt en bestaat uit: Flávia Couri - sologitaar en zang en Martin Couri - drums.

Hun debuut album, "Here Are The Courettes", verscheen 15 juli 2015 als 10" vinyl LP via Sounds of Subterrania, waarna de volgende uitgaven werden uitgebracht: “Boom! Dynamite!” (7" single, Bachelor Records, 2016), “Hoodoo Hop” (7" split single met Powersolo, Sounds of Subterrania, 2017), "Alive from Tambourine Studios!" (10" LP op beige vinyl, Chaputa Records, 1 oktober 2017), "We Are The Courettes" (CD, 30 maart 2018), “Voodoo Doll” (7"single, featuring Coffin Joe, 2018), "Too Late To Say I´m Sorry" (7" EP in een beperkte oplage op gekleurd vinyl en 7"EP op zwart vinyl, 20 december 2019), "Dynamite!" (7" EP op zwart vinyl, Groovy Records, 23 december 2019) en "Christmas (I Can Hardly Wait)" (7" split single met Powersolo, 2 april 2020).

Op 22 mei 2020 verscheen de single "Want You! Like a Cigarette" / "Night Time (The Boy Of Mine)" in een beperkte oplage van 500 stuks op rood vinyl via Damaged Goods Records, waarna het de bedoeling was in oktober 2020 het derde album van de band uit te brengen.

Op 19 juli 2021 bracht Damaged Goods Records hun eerste 2 albums opnieuw uit als 2 afzonderlijke LP's, waarvan "Here Are The Courettes", dat 8 nummers bevat, in een beperkte oplage van 1000 stuks ook roomkleurig vinyl en "We Are The Courettes", waarop 12 nummers staan, in een beperkte oplage van 1000 stuks op doorzichtig rood vinyl en als 1 CD en op 15 oktober 2021 verschenen de 7" single "R.I.N.G.O." / "The Boy I Love" (single versie) en hun album "Back In Mono", dat 14 nummers bevat als LP, als CD en als digitale download via Damaged Goods Records.

Op 25 januari 2022 bracht Damaged Goods Records hun single "Misfits & Freaks" in een beperkte oplage van 1000 stuks op 7" wit vinyl uit, waarvan het titel nummer een opnieuw opgenomen versie is van het nummer, dat op hun album "Back In Mono!" staat en op 27 mei 2022 verschijnt het mini album "Back In Mono (B-sides & Outtakes)", dat 8 nummers bevat, als 10" LP en als CD via Damaged Goods Records.

Het album begint met 3 nieuwe nummers, waarvan "Daydream" de eerste is en waarin The Courettes een prima uptempo song ten gehore brengt die invloeden van het Sonny & Cher nummer "I Got You Babe" en Phil Spector bands zoals The Ronettes heeft en deze wordt gevolgd door "Tough Like That", een swingende uptempo rock song met een terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is. 

Daarna volgen "Talking About My Baby", een prachtige uptempo jaren 60 gerelateerde song met wisselende tempo's speelt, die swingt en aanzet tot dansen en "Last Dance With You", een heerlijk nummer met een gemiddeld tempo en sterke invloeden van de Phil Spector sound, dat in de jaren 60 gemaakt had kunnen zijn.

In "Only Happy When You're Gone" laat The Courettes me genieten van een uitstekende song, die ook nu weer overeenkomsten vertoont met de muziek van The Ronettes en een dansbaar ritme heeft en in "Killer Eyes" krijg ik een geweldige uptempo rock song voorgezet, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.

Dan volgen "The Boy I Love", een swingende uptempo song met invloeden van het nummer "The Locomotion" van Little Eva en "So What", dat alleen op de split single met The Jackets via Chaputa Records verkrijgbaar was en hierin speelt de band live een fantastische uptempo song met rock & roll invloeden en een terugkerend ritme.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

"Back In Mono (B-sides & Outtakes)" van The Courettes bevat 8 schitterende jaren 60 gerelateerde nummers, waar ik van begin tot einde erg van genoten heb en even terug in de sfeer van die tijd ben gekomen en ik raad elke liefhebber van de muziek uit die periode deze schijf dan ook zeer aan.

Review: The Magic Mixture - This Is The Magic Mixture (Secret Records / Morgan Blue Town, 2022) (60's Pop)

The Magic Mixture was een band uit Londen, Engeland die tussen 1967 en 1969 bestond uit: Terry Thomas - zang en sologitaar, Melvyn Hacker - basgitaar, Stan Curtis - orgel en Jack Collins - drums.

De band bracht, na enkele band bezettingswisselingen, hun enige album in 1968 via Saga Records uit en dit is in 2022 als CD opnieuw uitgebracht via Secret Records / Morgan Blue Town.

Het album begint met "(I'm So) Sad", waarin The Magic Mixture een heerlijke licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme speelt, die gevolgd wordt door "Urge To Leave", een uitstekende uptempo song met een ritme, dat aanzet tot dansen en "You", een puike swingende uptempo song met invloeden van progressieve rock en de muziek van Fleetwood Mac's begin periode.

Daarna volgen "Slowly The Day", een geweldige vrij rustige song met lichte progressieve blues en rock invloeden, die een aanstekelijk ritme heeft, "New Man", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo, die enkele tempowisselingen heeft en een dansbaar ritme bevat (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Living On A Hill", een fantastische song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme.

In "It's Alright By Me" laat The Magic Mixture me genieten van een licht psychedelische pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een hoog meezing gehalte heeft, in "When I Was Young" zet de band me een geweldige afwisselende uptempo song voor, die diverse tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle swingt en in "Hey Little Girl" krijg ik een prachtige vrij rustige pop song te horen, die tempowisselingen heeft.

Verder volgen "Tomorrow's Sun", een uitstekende pop song met een rustig tempo, die aanzet tot schuifelen, "Motorbike Song", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat Hammond rock invloeden heeft en "Moonbeams", een verrukkelijke pop song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme en een hoog meezing gehalte.

"This Is The Magic Mixture" van The Magic Mixture staat vol prima jaren 60 pop songs, waarvan ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan liefhebbers van de betere pop,  psychedelische pop en licht progressieve rock deze schijf dan ook zeer aanraden.

Review: Spiritraiser - Ciklos (Luminol Records, 2022) (Rock)

Spiritraiser uit Helsinki, Finland werd in 2007 opgericht en bestaat uit: Kristian Merilahti – drums en percussie, Anssi Ruotanen – basgitaar, Uula Korhonen – sologitaar en Jules Näveri – zang.

De band bracht op 28 september 2018 hun debuut album "Inspiral" digitaal uit en deze werd op 25 maart 2022 gevolgd door "Ciklos", dat 10 nummers bevat en via Luminol Records als CD en als digitaal album verscheen en hierop kreeg de band medewerking van Olli Äkräs (piano solo in track 3) en Olli Kari (percussie in track 1, 2, 5 en 6).

Het album start met "Artificial Light", waarin Spiritraiser een stevige song met post-rock invloeden in een niet al te hoog tempo speelt, die gevolgd wordt door "Invisible Enemy", een uitstekende post-rock song song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, dat subtiele tempowisselingen heeft en een terugkerend ritme bevat.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Daarna volgen "Glory", een heerlijke swingende uptempo rock song, die aanzet tot dansen, "Stream", een puike rock song met een dansbaar ritme en "Quipu", een prima uptempo song met een aanstekelijk ritme en tempowisselingen.

In "Sirens" zet Spiritraiser me een mooi post-rock nummer met een gemiddeld tempo voor, in "Fearism" krijg ik een vrij stevige rock song te horen, die subtiele tempowisselingen heeft en in "Virgin Soul" laat de band me genieten van een prachtige pop song met een gemiddeld tempo.

Verder volgen "The Wrong Giants", eveneens zo'n rock song met tempowisselingen, die bij tijd en wijle vrij heftig klinkt en "Mountain", een schitterende rustige song met een terugkerend ritme, die subtiele tempowisselingen heeft.

"Ciklos" van Spiritraiser is een uitstekende CD, die lekker in het gehoor klinkende rock nummers bevat en ik raad liefhebbers van de betere rock dan ook aan, deze schijf eens te gaan beluisteren.

Review: Soft Ffog - Soft Ffog (Is It Jazz? Records, 2022) (Progressieve Rock)

Soft Ffog uit Kongsberg, Noorwegen werd in 2016 opgericht en bestaat uit: Tom Hasslan - sologitaar, Trond Frønes - basgitaar, Vegard Lien Bjerkan - keyboards en Axel Skalstad - drums.

De band brengt hun debuut album op 27 mei 2022 als eerste band uit via Is It Jazz? Records (het nieuwe sub-label van Karisma Records) en deze verschijnt als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op oranje vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download en werd op 25 maart 2022 vooraf gegaan door de single "Chun Li", die ook op het album staat, dat in de voorverkoop te verkrijgen is via: https://softffog.bandcamp.com/album/soft-ffog.

Het album, dat 4 nummers bevat, begint met het op single verschenen "Chun Li", waarin Soft Ffog een schitterend melodisch elektronisch nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo speelt, die progressieve rock invloeden heeft van de muziek van King Crimson en Gentle Giant,  tempowisselingen bevat en swingt en voor de laatste minuut over te gaan in een ander ritme.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Daarna volgt "Zangief", een verrukkelijk rock nummer met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, dat een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en lichte jazzrock, symfonische en progressieve rock invloeden bevat en iets over de helft van het nummer meer snelheid krijgt.

In "Ken" laat Soft Ffog me genieten van een geweldig progressief symfonisch nummer met een gemiddeld tempo, dat technisch van hoogstaande kwaliteit is, een aanstekelijk ritme bevat en swingt als een trein.

Als laatste volgt "Dhalsim", een fantastisch nummer met een terugkerend ritme, progressieve invloeden, tempowisselingen, bombastische stukken, uptempo muziek, die in een swingend ritme wordt gespeeld en de laatste minuut zware klanken bevat.

"Soft Ffog" van Soft Ffog is een uitstekend debuut album met heerlijke progressieve rock nummers, die invloeden van symfonische rock en jazzrock van de jaren 70 bands  bevatten en ik heb dan ook met volle teugen kunnen genieten van dit technisch hoogstaande meesterwerk, dat ik elke liefhebber van één, of meer van deze genres zeer kan aanraden.

 

Review: Mark McDowell - Freedom Tapes (Eigen Beheer, 2022) (Psychedelische Pop)

Het psychedelische folk collectief Mark McDowell And Friends werd in 2011 te Bristol, Engeland, opgericht en haalt zijn inspiratie uit de folk scene van de eind jaren 60 en begin jaren 70.

Hun debuut album "Community Heat" verscheen op 3 oktober 2011 op CD en als digitale download, waarna "McDowell Chamber Union" (7" EP, digitale download, 19 november 2012), "Mark McDowell EP" (digitale EP, 30 mei 2013), "Drifter EP" (digitale EP, 26 oktober 2013), "Girls of Belvoir" (7" single, 2013, Fruits De Mer Records), "Time Machine" (CD album, digitale download, 21 november 2014), "Modern Folk Group EP" (digitale EP, 10 juni 2015) werden uitgebracht, terwijl het nummer "Service Of Owls" in 2017 op het compilatie album "The Fifteenth Dream Of Dr Sardonicus" van Fruits de Mer Records verscheen.

Op 12 mei 2018 werd het album "Dark Weave" in een beperkte oplage van 300 stuks op groen vinyl uitgebracht door Friends Of The Fish Records en tevens verscheen het op CD en als digitale download.

Het collectief, dat op dit album speelt bestaat uit: Mark McDowell - zang, sologitaar, keyboards en percussie, Jim Dyke - basgitaar, David Gould - bouzouki, dilruba, stick en dulcimer, Pete Westaway - synthesizer, John Hymas - strijkers en Hannah Moriah - zang.

Op 3 april 2020 bracht de band het album "Breakthrough", dat 9 nummers bevat, via Friends Of The Fish, het sublabel van Fruits De Mer Records, als CD, als LP in een beperkte oplage en als digitale download uit en deze werd op 25 februari 2022 gevolgd door "Freedom Tapes", dat 10 nummers bevat en in eigen beheer is uitgebracht als CD in een beperkte oplage met download kaart en als digitale download.

Mark, neemt hierop zelf zang, sologitaar, keyboards, drums en percussie voor zijn rekening, terwijl hij hulp krijgt van Pete Westaway - synthesizer, John Hymas - snaarinstrumenten en Juliet Winter - woorden, liefde en hoge vibraties.

Het album begint met "Go Tell The Bees", waarin Mark McDowell een mooie vrij rustige licht psychedelische pop song ten gehore brengt, die een aanstekelijk ritme heeft en gevolgd wordt door "Satisfy", een schitterende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is.

Daarna volgen "Beltane Dew", een licht psychedelische pop song met een niet al te hoog tempo, die ruimtelijke invloeden bevat, "Falling Down", een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en "Dazed", een heerlijke pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat beweging oproept en een hoog meedein gehalte heeft.

In "The Roses" zet Mark McDowell me een prima nummer in een gemiddeld tempo voor, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, in "Zodiasi" krijg ik een geweldig instrumentaal nummer in een vrij rustig tempo te horen, die ruimtelijke psychedelische invloeden heeft en een terugkerend licht hypnotiserend ritme bevat en tegen het einde iets heftiger gespeeld wordt en in "Home To The Stars" laat hij me genieten van een prachtige song met een aanstekelijk ritme.

Verder volgen "Let It Burn", een licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat ruimtelijke invloeden bevat en aanzet tot dansen en "Dead Dimmer", een fantastisch instrumentaal psychedelisch nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.

"Freedom Tapes" van Mark McDowell staat vol verrukkelijke nummers, waar ik van begin tot einde van heb genoten met als uitschieters de beide instrumentale nummers en ik kan liefhebbers van psychedelische pop deze schijf dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Estatic Vision - Elusive Mojo (Heavy Psych Sounds, 2022) (Rock)

Estatic Vision werd in Philadelphia, Amerika opgericht en bestaat uit: Doug Zabolchech - sologitaar, Kevin Nickles - sologitaar, dwarsfluit en saxofoon, Michael Field Connor - basgitaar en Ricky Culp - drums.

De band bracht hun debuut album "Sonic Praise" 29 juni 2015 als LP, als CD en als digitaal album uit via Relapse Records (her-persing in 2019 via Heavy Psych Sounds Records).

Daarna verschenen: "Raw Rock Fury" (17 april 2017 als LP, als CD en als digitaal album via Relapse Records), "Under The Influence" (4 mei 2018 als 12" EP, als CD EP en als digitale EP via Heavy Psych Sounds Records) en "For The Masses" (20 september 2019 als LP, als CD en als digitaal album via Heavy Psych Sounds Records en Desert Highways in Australië).

Op 13 mei 2022 brengt Heavy Psych Sounds Records hun album "Elusive Mojo" als test persing LP in een beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op geel, rood, blauw vinyl, als LP in een beperkte oplage van 450 stuks op goud kleurig vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitaal album.

Het album, dat 7 nummers bevat, begint met "March Of The Troglodytes", waarin Estatic Vision een schitterend uptempo kort stonerrock nummer met progressieve jazz invloeden ten gehore brengt, dat een terugkerend ritme heeft en gevolgd wordt door de titel song "Elusive Mojo", een heftige swingende uptempo rock song met acid rock invloeden.

Daarna volgen "Times Up", een fantastische uptempo rock song met een terugkerend licht hypnotiserend ritme en jazz en acid rock invloeden, die swingt en "The Kenzo Shake", een heerlijke swingende rock song met een vrij hoog tempo en een terugkerend ritme, die lichte invloeden van de muziek van The Stooges heeft.

In "Venom" schotelt Estatic Vision me een geweldige swingende song voor, die bij tijd en wijle vrij heftig klinkt, in "The Comedown" laat de band me genieten van een vrij rustig nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en in "Deathwish 1970" krijg ik een verrukkelijke swingende uptempo rock song te horen, die invloeden van de muziek van The Stooges heeft en acid rock en progressieve jazz invloeden bevat.

"Elusive Mojo" van Estatic Vision bevat 7 puike rock nummers, waar ik vanaf de begin tonen van heb genoten en ik kan deze uitstekende schijf, waarvan de uitschieter wat mij betreft ""Deathwish 1970" is, dan ook zeer aanbevelen aan elke liefhebber van progressieve rock en rock in het algemeen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)