Monkeys On Mars uit Bordeaux, Frankrijk bestaat uit 3 leden van Mars Red Sky ( Julien Pras - zang en sologitaar, Jimmy Kinast - basgitaar en zang en Mathieu Gazeau - drums en zang) en 4 leden van de Zwitserse band Monkey3 uit Lausanne (Boris De Piante - sologitaar, Jalil Perrenoud - basgitaar, Walter Albrecht - drums en Guillaume Desboeufs "dB" - keyboards en geluiden).
Op 17 oktober 2025 brengt Mrs Red Sound hun debuut EP "Monkeys On Mars", waarop 2 nummers staan, uit als 12" EP in een beperkte oplage van 1000 stuks op rood met wit gespetterd vinyl, als digipack CD en als digitale download.
De EP, die in totaal 24 minuten duurt, start met "Seasonal Pyres", waarin Monkeys On Mars een fantastisch progressief nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme speelt, dat swingt als een trein, waarna "Hear The Call" volgt en de band een geweldig progressief rock nummer, dat langzaam begint en een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft, om na korte tijd iets meer ritme en mysterieuze Midden Oosterse elementen te krijgen en te gaan swingen, om halverwege in een langzaam tempo over te gaan en acid rock elementen krijgt bijgevoegd.
"Monkeys On Mars" van Monkeys On Mars bevat 2 verrukkelijke progressieve nummers, waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort, deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar een impressie van dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
In het voorjaar van 2007 werd in noord Londen, Engeland de band Electric Litany opgericht door Alexandros Miaris - zang, sologitaar, piano en synthesizer, die uit Corfu, Griekenland naar Londen was verhuisd en samen met Richard Simic uit Devonshire, Engeland, die drums, percussie en Kretenzer luit speelde, de band vormde.
Via een advertentie kwam basgitarist Duane Petrovich, uit Texas, Amerika bij de band en als laatste lid werd Benjamin Prince - synthesizer en piano aangetrokken.
Na een degelijk repertoire opgebouwd te hebben, begon de band al snel met optreden en hun eerste demo's werden in een oude pub, genaamd Fallen Angel, opgenomen, die al snel tot een illegale studio werd omgebouwd en als oefenruimte gebruikt werd.
In de loop der jaren bouwde de band, door hun karakteristieke geluid, een goede live reputatie op en kreeg een aardige schare fans.
Vanaf 2009 begon de band te werken aan hun debuut album, waarvoor de opnamen plaats vonden in een verlaten kerk uit 1895, die een erg goede akoestiek had.
Het kostte de band slechts drie dagen om alle nummers op te nemen en kort daarop kreeg de band een contract bij het Griekse Inner Ear Records label, die hun debuut album "How To Be A Child And Win The War" in februari 2010 uitbracht, waarna de band enkele live optredens in Griekenland deed.
In 2012 nam Electric Litany contact op met de legendarische producer Alan Parsons, die na hun album "How To Be A Child And Win The War" beluisterd te hebben er mee instemde met de band te gaan samenwerken.
De opnamen voor hun album "Enduring Days You Will Overcome", die in 2014 als CD, LP en digitaal album door het Inner Ear Records label is uitgebracht, vonden plaats in diverse studio's in Londen, op het platteland van Wales en op het eiland Corfu, terwijl de mastering gedaan werd in de Abbey Road Studio's te Londen.
Hun in 2016 verschenen EP, "Love", waarop Alex Deligiannidis als hun nieuwe basgitarist te horen is, werd in de Foel Studio's te Wales, Dadas Studio's te Londen, Shelter Studio´s te Londen en B.K. Studio´s te Athene opgenomen onder leiding van George Botis in samenwerking met Alan Parsons en in de Abbey Road Studio´s te Londen gemasterd door Sean Magee.
Op 27 september 2019 verscheen hun derde album "Under A Common Sky", waarop 9 nummers staan, via Inner Ear Records, One RPM en Apollon Records als LP, CD en digitale download en vervolgens bracht de band het album "Desires" op 17 oktober 2025 uit via Flying Hearts en dit verscheen als LP, als CD en als digitale download.
Het album, 10 nummers bevat, begint met "Falcon, waarin Electric Litany een uitstekende post-rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme speelt, die gevolgd wordt door "Opia", een dansbaar uptempo nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en jaren 80 synthpop elementen en "Reciprocate", een heerlijke uptempo synthpop song met disco elementen en een dansbaar terugkerend ritme.
Daarna volgen "Diamonds", een prima uptempo disco gerelateerde song, die aanzet tot dansen (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), "Prism", een mooie pop song met een gemiddeld tempo en melodische elementen en "Itor", een post-rock nummer met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.
In "For Another" schotelt Electric Litany me een weer een puike uptempo song voor, die disco elementen bevat, in "Crumpets" laat de band me genieten van een verrukkelijke post-rock song met melodische elementen, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, in "Junkie" begint de muziek met een geweldige heftige korte drumsolo, waarna de muziek start en ik een melodisch post-rock nummer met een gemiddeld tempo te horen krijg en in "Blest" een fantastisch post-rock nummer met progressieve elementen, een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo te horen.
"Desires" van Electric Litany staat vol lekker in het gehoor klinkende synthpop en post-rock nummers, waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van deze genres deze schijf, met wat mij betreft "Blest" als uitschieter, dan ook zeer aan.
Conrad Schnitzler - tape recorder, synthesizer, cello, viool, keyboards en drums uit Düsseldorf, Duitsland, woonde en overleed in 2011 in Berlijn.
Hij is het meest bekend door zijn werk met de bands Kluster en Tangerine Dream, maar hij maakte ook solo albums en werkte met andere artiesten.
Wolfgang Seidel alias Wolf Sequenza - drums uit Berlijn, Duitsland speelde onder andere in Eruption en maakte met Conrad Schnitzler diverse opnamen, zoals Conrad Schnitzler + Wolf Sequenza – "Consequenz" (LP, 1980 in eigen beheer) (her uitgave via Bureau B Records in 2012 als LP), Conrad & Sequenza – "Conrad & Sequenza" (Cassette album, 1981 via YHR Tapes) en Conrad Schnitzler & Wolf Sequenza – "Consequenz II" (LP, 1986 via Discos Esplendor Geometrico)(her uitgave via Bureau B Records in 2022 als LP, als CD en als digitale download).
Op 3 oktober 2025 verschijnt hun album "Consequenz III" via Bureau B Records als LP, als CD en als digitale download en bevat 11 nummers en hierop worden ze bijgestaan door Peter Baumann (Tangerine Dream) - elektronica.
Het album begint met "Consequenz III 1", waarin Conrad Schnitzler & Wolf Sequenza een vrij experimenteel nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, dat gecvolgd wordt door "Consequenz III 2", eveneens een experinmeteel stuk muziek met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, dat een lichte hypnotiserende werking bevat en "Consequenz III 3", een uptempo nummer met een vrolijk aanstekelijk ritme dat beweging oproept, tempowisselingen bevat en experimentele elementen heeft.
Dan volgen "Consequenz III 4", een industrieel klinkend nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Consequenz III 5", dat ook nu weer een hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo heeft en "Consequenz III 6", een schitterend uptempo nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat swingt.
In "Consequenz III 7" zet Conrad Schnitzler & Wolf Sequenza me een lichtelijk chaotisch stuk muziek met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor, in "Consequenz III 8" krijg ik een spannend nummer met een gemiddeld tempo te horen en in "Consequenz III 9" laat het duo me een zwaar nummer met een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo horen.
Verder volgen "Consequenz III 10", een experimenteel nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme en "Consequenz III 11", een spannend experimenteel stuk muziek met een vrij langzaam tempo.
"Consequenz III" van Conrad Schnitzler & Wolf Sequenza bevat 11 uitstekende nummers met terugkerende ritmes, die licht hypnotiserend zijn, die door het grote publiek waarschijnlijk onterecht niet opgepikt zullen worden, maar zij die er notie van nemen, zullen deze schijf zeker op waarde weten te schatten.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
White Willow uit Noorwegen bestond uit: Jan Tariq Rahman - zang, mellotron, synthesizer, keyboards, elektrische piano, blokfluit, sitar, bas- en sologitaar, effecten, elektronica, kromhoorn, kantele en clavinet, The Drummer - drums en percussie, Alexander Engebretsen - basgitaar en akoestische basgitaar, Eldrid Johansen - zang, Sara Trondal - zang, Audun Kjus -dwarsfluit, doedelzak, bodhrán en zang, Jacob C. Holm-Lupo - elektrische en akoestische gitaar en E-Bow, plus basgitaar (track 5) en Tirill Mohn - viool, plus klassieke gitaar (track 11).
Hun debuut album "Ignis Fatuus", dat in 1995 als CD via The Laser's Edge verscheen en in 2010 als 2LP door Pancromatic in een geremasterde versie met bonus nummers werd uitgebracht, verscheen op 3 november 2023 in een geremasterde versie als LP in een beperkte oplage op oranje/blauw vinyl, als CD en als digitale download via Karisma Records en bevat 12 nummers, waarbij vermeldenswaardig is, dat ook de overige 5 albums opnieuw via dit label zullen worden her uitgebracht.
De tweede her uitgave die via Karisma als 2LP in een beperkte oplage op transparant blauw vinyl, als CD en als digitale download verschijnt, is de opvolger van het debuut album en heet "Ex Tenebris", dat oorspronkelijk in 1997 werd uitgebracht en het was de bedoeling dat dit een solo album van Jacob C. Holm-Lupo zou worden, omdat de band uit elkaar was gegaan, maar het werd desondanks toch een nieuw White Willow album.
Op 5 juli 2024 bracht Karisma Records hun album "Sacrement" uit het jaar 2000 in een beperkte oplage op wit vinyl uit en deze bevat 6 geremasterde nummers, plus een nieuw hoesontwerp en op 13 december 2024 volgde "Storm Season", dat in 2004 uitgebracht werd en het was het eerste waarvan er meer dan 10.000 exemplaren werden verkocht.
De volgende her uitgave van de muziek van White Willow verscheen op 28 maart 2025 en heet "Signal To Noise", die oorspronkelijk in 2006 verscheen en in een beperkte oplage op beenkleurig wit vinyl werd uitgebracht door Karisma Records en 9 nummers bevat, waarna het laatste in de serie van 6 her uitgaven op 19 september 2025 volgt en "Terminal Twilight" (2011) heet en 8 nummers bevat ,die in een andere volgorde op LP en CD staan.
Het CD album begint met "Hawks Circle The Mountain" waarin White Willow een heerlijke progressieve pop song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme speelt , die technische symfonische en folk elementen bevat en complex in elkaar zit en deze wordt gevolgd door "Snowswept", een mooie pop song met wisselende tempo's en een terugkerend ritme.
Daarna volgen "Kansas Regrets", een prachtige folk song met een niet al te hoog tempo en aan aanstekelijk ritme, dat naarmate het nummer vordert iets meer snelheid krijgt en "Red Leaves", een uitstekende symfonische song met een gemiddeld tempo.
In "Floor 67" zet White Willow me een lekker in het gehoor klinkende symfonische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme voor en in "Natasha Of The Burning Woods" krijg ik een fantastisch swingend uptempo instrumentaal nummer te horen, dat progressieve symfonische elementen bevat.
Verder volgen "Searise", een geweldige uptempo progressieve symfonische song met een aanstekelijk ritme en "A Rumour Of Twilight", een prima instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat hoofdzakelijk op gitaar gespeeld wordt.
"Terminal Twilight" van White Willow bevat 8 verrukkelijke symfonische nummers, waar ik ontzettend van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf, met wat mij betreft "Natasha Of The Burning Woods" als uitschieter, dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Sologitarist / zanger Yuval Ron uit Berlijn, Duitsland, begon op 11 jarige leeftijd met gitaar spelen en laat zich muzikaal inspireren door artiesten, die jazzrock, fusion, metal, progressieve rock en moderne muziek genres spelen.
Tevens is hij muziek leraar, professioneel componist, arrangeur, muziek producer en software technicus.
Hij bracht zijn debuut album "Futuristic Worlds Under Construction" op 1 mei 2004 uit met zijn band Yuval Ron & Residents Of The Future, waarna op 18 februari 2012 het album "Residents Of The Future" en op 23 september 2013 de digitale single "Flags" volgden.
Op 3 oktober 2019 bracht hij het album "Somewhere In The Universe, Somebody Hits A Drum", waarop 6 nummers staan, als CD en als digitaal album uit via zijn eigen Wrong Notes Music en hierop wordt hij bijgestaan door: Marco Minnemann – drums, Roberto Badoglio – basgitaar, Matt Paull – keyboards en Dorin Mandelbaum - zang (track 5).
Op 1 augustus 2025 verscheen zijn digitale single "Rocket Science For Dummies" en hierop wordt hij bijgestaan door Bryan Beller - basgitaar en Simon Schröder - drums.
"Rocket Science For Dummies" van Yuval Ron is een schitterend energiek uptempo jazz fusion nummer, dat swingt, progressieve en film elementen herbergt en technisch perfect in elkaar zit en ik raad liefhebbers van dit genre deze digitale schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
True Lies uit Malmö, Zweden bestaat tegenwoordig uit: Anders Ragnarsson - sologitaar en achtergrondzang, Per Olin - zang, Johan Eklund - drums, Lars Paulström - sologtaar, Erik Fagerberg - basgtaar en Niklas Paulström - eyboards
De band brengt sinds 1988 albums en singles via diverse labels uit en hun nummer "Goddess", dat via beluga Records op 5 september 2025 is de voorloper van hun nieuw te verschjnen album en hierop wordt de band bijgestaan door de volgende gastmuzikanten: Antti Vuorenniemi Pelaez - percusse (maracas, shaker, cowbell), Jan Erlandsson - saxofoon, Pär Svensson - trompet, Ingrid Savbrant - achtergrondzang en Francisca Kertzscher - achtergrondzang.
"Goddess" van True Lies is een lekker in het gehoor klinkende dansbare pop song met een gemiddeld, een hoog meezing gehalte en invloeden uit de jaren tachtig waar ik enorm van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze digtale schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Thee Headcoatees was een vrouwelijke punkrock band, die in 1991 te Chatham, Kent, Engeland door Billy Childish werd opgericht als achtergrond koor voor zijn band The Headcoats, die bestond uit: Holly Golightly Smith - zang en sologitaar, Kyra LaRubia (die oorspronkelijk uit België komt en officieel Kyra De Coninck heet) - zang, Ludella Black - zang en "Bongo" Debbie Green - zang en drums.
Thee Headcoats speelden tevens als begeleidings band van Thee Headcoatees, zodat het mes aan twee kanten sneed.
De band bracht haar debuut album, "Girlsville", in 1991 uit, waarna de albums "Have Love Will Travel" (1992), "Ballad Of The Insolent Pup" (1994), "Bozstik Haze" (1997), "Punk Girls" (1997), "Here Comes Cessation" (1999) en "The Sisters Of Suave" (singles compilatie album, 1999) volgden, plus een split live LP samen met The Headcoats.
Het laatst opgenomen album "Here Comes Cessation" is echter zonder Debbie, die de band in 1998 verliet, terwijl Thee Headcoatees in 1999 mee ophield te bestaan, waarna de leden ieder hun eigen weg in de muziek gingen.
Als voorloper van hun nieuwe album "Man-Trap", dat op 14 november 2025 verschijnt, brengt de band in oorspronkelijke bezetting 2 EP's uit onder de naam "The Man-Trap Sessions EP Vol. One" en "The Man-Trap Sessions EP Vol. Two", die exclusieve nummers bevat, die niet op het album zullen voorkomen en deze worden door Damaged Goods Records op 7" en als digitale download verschijnen.
The Man-Trap Sessions EP Vol. One", dat 2 exclusieve nummers bevat, start met "He’s Gonna Kill That Girl" van hun album "Man-Trap", waarin Thee Headcoatees een nummer in de stijl van de Shanri-La's met een hoog meezing gehalte spelen dat wisselende tempo's bevat en tot dansen aanzet (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en deze wordt gevolgd door "Little By Little" (exclusief) een heerlijke swingende pop song waarbij stil ztten geen optie is.
Dan volgt het tweede exclusieve nummer, een uitstekende cover van de Beatles song "You’re Gonna Lose That Girl" dat nogstalgische gevoelens oproept en "I Can’t Find Pleasure", een geweldige uptempo punk song met rhythm & blues elementen, die swingt als een trein.
"The Man-Trap Sessions EP Vol. One" van Thee Headcoatees bevat 4 schitterende nummers waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad ele liefhebber van zowel pop, punk en rhythm & blues deze 7" dan ook zeer aan.
The Sences werd in 2021 te Thessaloniki, Griekenland opgericht en bestaat uit: Zan - sologitaar en zang, Weird Finger - drums en achtergrondzang, Revekka - ritme gitaar, Marios - basgitaar, Black Shepard - tamboerijn en Jesus Kos - orgel.
Op 15 juli 2023 de band hun digitale debuut EP "Done With You" via Lost In Tyme uit en deze werd op 7 juni 2024 gevolgd door hun debuut album "Better Than Before" (LP en digitale download via Lost In Tyme), "We Had Tyme To Spent" (digitale EP, 24 augustus 2024) en de 7" single "Emilia", die via Rogue Records verscheen.
Op de A-kant "Emilia" laat The Sences me genieten van een fantastische jaren 60 gerelateerde uptempo psychedelische garagerock song, die swingt als een trein en in die periode gemaakt had kunnen zijn (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in "The fall" krijg ik een schitterende uptempo jaren 60 pop song voorgeschoteld, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en tot beweging uitnodigt, zodat de band me even mee terug in de tijd heeft genomen en ik raad liefhebbers van dit genre deze geweldige single dan ook van harte aan.
Grusom uit Svendborg, Denemarken, bestaat uit: Peter Østergaard - drums, Peter Pørtner - keyboards, Søren Olesen - basgitaar, Dennis Warburg - sologitaar, Thomas Ulrik - sologitaar en Nicolaj Jul - zang.
De band bracht hun debuut op 20 oktober 2914 uit met de demo "DIY DEMO", waarna de volgende uitgaven verschenen: "The Journey" (digitaal nummer, 16 maart 2025), "Grusom" (digitaal album, 31 juli 2015), "One Last Breath" (digitaal nummer, 2 april 2017), "Peace Of Mind" (digitaal nummer, 18 mei 2018), "II" (digitaal album, 31 augustus 2018), "Shadow Crawler" (digitaal nummer, 16 april 2025), "Le Voyage" (digitaal nummer, 16 juli 2025) en "III" (LP via Kozmik Artifactz Records en digitale download, 29 augustus 2025).
Het album bevat 8 nummers en begint met "Shadow Crawler", waarin Grusom een stevige stonerrock song met een gemiddeld tempo en melodische elementen en een terugkerend ritme ten gehore brengt, die progressieve invloeden van de muziek van de jaren 70 herbergt en deze wordt gevolgd door "Hell Maker", een heerlijke hardrock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.
Dan volgen "Le' Voyage", een mooie rock song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme en "Euphoria", een schitterende rock song met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat tot dansen aanzet en een gemiddeld tempo.
In "Night Hunters" schotelt Grusom me een puike uptempo hardrock song met een hoog meezing gehalte voor, die swingt als een trein en in "Fatal Romance" laat de band me genieten van een melodische rock song met afwisselende tempo's, die swingt.
Verder volgen "Memories", een fantastische uptempo progressieve hardrock song met jaren 70 elementen en "Mortal Desire", een geweldige progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.
"III" van Grusom bevat 8 lekker in het gehoor klinkende hardrock nummers met jaren 70 invloeden, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Crystal Jacqueline werd in Wiltshire, Engeland geboren en al op jonge leeftijd ontwikkelde ze haar talent en liefde voor muziek.
Ze trad regelmatig in en rond Bath op, die haar lof en een waardevolle ervaring opleverden en verhuisde later verder naar het zuiden van het land, waar ze in verscheidene bands speelde, die in binnen en buitenland optraden.
Ze woont in Devon met haar varken, katten, ganzen en haar partner Icarus Peel, met wie ze samen in de band The Honey Pot speelt, die in 2012 startte en in het begin uit 5 personen bestond, maar tegenwoordig nog maar bestaat uit: Crystal Jacqueline - zang en piano, Icarus Peel - alle andere instrumenten en Brian Rushbrooke - drums.
In 2010 bracht ze haar solo debuut album "Heal Yourself" via Psychedandy Records uit en in 2012 verscheen haar eerste album met The Honey Pot, getiteld "To The Edge Of The World" op het Mega Dodo label.
Daarna volgen diverse albums, EP's en singles met en zonder The Honey Pot op de labels Fruits De Mer Records, Regal Crabomophone, Mega Dodo Records en Billywitch Records, maar ook speelde ze mee op de albums "Waiting For The Light" van Phil Royal, "Stratoblaster" van Icarus Peel, "Things Are Getting Stranger On The Shore" van Mordecai Smyth, "Lobster Basque Replica" van The Fishheads, "The Hobbit House Collective" van The Hobbit House Collective, "The Future Came And Stole Our Dreams" van The Locker Room Cowboys en op de single "Pink Litmus Paper Shirt" van Strange Turn.
Op 15 september 2025 brengt Regal Crabomophone (een sub label van Fruits De Mer Records) het 2LP "Smoke Road" van Crystal Jacqueline And Friends in een beperkte oplage van 300-500 stuks uit en hierop spelen de volgende muzikanten mee: Leo O'Kelly (Tir na nÓg) - zang en gitaar, Icarus Peel - sologitaar, Mark McDowell - zang en gitaar, Jay Tausig - drums, Rob Gould - keyboards, Mordecai Smyth - mellotron, Dick Terry - zang en drums, Django Manglunki - glissandro gitaar, Maria - Iers fluitje en Phil Townsend - mond harp.
"Smoke Road", dat totaal 19 nummers bevat, begint met "In The Sky And All Around", waarin Crystal Jacqueline And Friends een schitterende song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme spelen, die pagan folk elementen bevat en deze wordt gevolgd door "Barbara Ann", een mooie pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en de titel song "Smoke Road", een uitstekende progressieve pop song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.
Dan volgen "Petals Of The Moon", een prima folk song met een vrij langzaam tempo en een terugkerend ritme, die door het vioolspel een enigszins trieste ondertoon bevat, "The Green Man", een geweldige psychedelische song met een gesproken tekst, Midden-Oosterse elementen en een gemiddeld tempo, "The Tides That Turn", een heerlijke psychedelische folk song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat tot dansen uitnodigt en "Molly Mawkaby", een folk pop song met een gemiddeld tempo en psychedelische elementen.
In "Greygoose" zet Crystal Jacqueline And Friends me een prachtig instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een Japans aandoend ritme voor, in "Dreamwalkers" krijg ik een folk pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme voor en in "The Burning" laat de band me genieten van een dreigende song met een niet al te hoog tempo, die halverwege iets meer snelheid krijgt en heftiger wordt.
Daarna volgen "Flowers That Bloom", een puike melodische psychedelische song met een gemiddeld tempo, "Slow The Dark Wind Blows", een vrij langzame folk song met een terugkerend ritme en "Jenny Many Names", een mooie pop song met een terugkerend ritme.
Vervolgens hoor ik "Kiss Me With Silence", een psychedelische song met een vrij traag tempo en een aanstekelijk ritme, "Tie Me To The Wind", een uitstekende pop song met psychedelische elementen en "Elven Boy", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.
Verder volgen "The Grey Light", een lekker in het gehoor klinkende melodische progressieve song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Which Way Is The Wind", een song met een vrij langzaam tempo en "Lament", een fantastisch instrumentaal folk nummer met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, dat tegen het einde van het nummer verandert in een vrolijk klinkend ritme.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
"Smoke Road" van Crystal Jacqueline And Friends staat vol verrukkelijke licht psychedelische folk nummers, waar ik vanaf de begintonen enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf, met wat mij betreft "The Burning", dan ook sterk aan.
