Review: The Chronicles Of Father Robin - The Songs & Tales of Airoea – Book 2 (Karisma Records, 2023) (Progressieve Folk)

The Chronicles Of Father Robin uit Oslo, Noorwegen bestaat uit leden van de bands Wobbler, Tusmørke, Samuel Jackson Five en Jordsjø, die op 15 september 2023 hun debuut album "The Songs & Tales Of Airoea – Book 1" via Karisma Records als LP op 180 gram vinyl, als CD en als digitale download uitbracht, die op 15 juni 2023 voorafgegaan werd door het digitale nummer "Twilight Fields".

De band bestaat uit: Aleksandra Morozova - zang, Andreas Wettergreen Strømman Prestmo - zang, solo- en basgitaar, synthesizer, orgel, klokkenspele en percussie, Henrik Harmer - drums, percussie, synthesizer en achtergrondzang, Thomas Hagen Kaldhol - sologitaar, mandoline, elektronica en geluidseffecten en achtergrondzang, Jon Andre Nilsen - basgitaar en achtergrondzang en Regin Meyer - dwarsfluit, orgel, vleugel, piano en achtergrondzang.

Verder spelen de volgende muzikanten op het album mee: Lars Fredrik Frøislie - keyboards, orgel, mellotron, piano en synthesizer, Kristoffer Momrak - synthesizer, Buchla Music Easel en Behringer Model D, Håkon Oftung - orgel, klvinet, mellotron, snaren, elektrische piano en synthesizer en Ingjerd Moi - achtergrondzang (track 4).

Op 8 december 2023 volgt "The Songs & Tales of Airoea – Book 2" via Karisma Records als LP op 180 gram vinyl, als CD en als digitale download, waarop de band bijgestaan wordt door: Lars Fredrik Frøislie - Hammond C3 orgel, minimoog model D, Arp pro solist synthesizer (track 6), Fender Rhodes Mk II, Mellotron m400 (track 5) en Håkon Oftung - Solina Strings, Fender Rhodes MK II (track 3) en Mellotron m4000D (track 2) en dit album is vooraf gegaan door de digitale singles "The Grand Reef" (27 oktober 2023) en "Ocean Traveller" (8 november 2023).

Het album, dat 6 nummers bevat, start met "Over Westwinds", waarin The Chronicles Of Father Robin een prachtige langzame folk song speelt en lichte religieuze invloeden bevat, die rust uitstraalt en gevolgd wordt door "Orias & The Underwater City", een fantastische song, die met ruimtelijke geluiden begint, om na 1 minuut over gaat in een schitterende progressieve folk song met een niet al te hoog tempo, die iets over de helft van het nummer verandert in een swingend stuk muziek met een terugkerend licht hypnotiserend dansbaar ritme.

Daarna volgen "Ocean Traveller", een uitstekende progressieve song met een gemiddeld tempo, theater invloeden heeft en subtiele tempowisselingen plus een aanstekelijk dansbaar ritme bevat en "Lady Of Waves", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, die halverwege tijdelijk meer snelheid krijgt, om even later terug te keren naar het begin tempo, om dan weer te versnellen, waarbij de muziek heftig en progressief wordt.

In "Green Refreshments" laat The Chronicles Of Father Robin me genieten van een verrukkelijke uptempo progressieve rock song, die jaren 70 invloeden heeft en swingt en in "The Grand Reef" schotelt de band me geweldige swingende progressieve folkrock song met jaren 70 invloeden in een gemiddeld tempo voor, waarbij stil zitten geen optie is.

"The Songs & Tales of Airoea – Book 2" van The Chronicles Of Father Robin bevat, net als "Book 1", fantastische progressieve folk, waar ik vanaf de begintonen enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze meesterlijke schijf dan ook sterk aan. (luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Bevis Frond - An Introduction To The Bevis Frond (Fruits De Mer Records, 2023) (Progressieve Rock)

Nick Saloman richtte in 1986 de band The Bevis Frond te Londen, Engeland, op, nadat hij eerder in bands als The Bevis Frond Museum, Oddsocks, The Von Trap Family en Room 13 had gespeeld.

Sinds 1987 brengt The Bevis Frond hun muziek op de markt via het eigen Woronzow label en sinds 1991 is basgitarist Adrian Shaw hierbij betrokken.

De samenstelling van de band veranderde regelmatig en muzikanten als Bari Watts - sologitaar, Rod Goodway - sologitaar en zang, Ric Gunther - drums, Andy Ward - drums, Jules Fenton  - drums en Martin Crowley - drums, maakten deel van de band uit.

De band, die tegenwoordig bestaat uit: Nick Saloman - zang en sologitaar, Paul Simmons - sologitaar, Adrian Shaw - basgitaar en Dave Pearce - drums, heeft in 2015 weer een nieuwe 2LP uitgebracht, die overigens ook als CD op hun eigen Woronzow Records label is verschenen, getiteld "Example 22" als de opvolger van hun in 2013 verschenen 2LP "Live From The Psychedelic Network Festival 2011" en dit is hun 22ste al, als je de CD, die de band samen met Country Joe maakte niet mee rekent tenminste.

Het leek er trouwens lange tijd op, dat The Bevis Frond had opgehouden te bestaan, nadat Nick Saloman (sologitaar, keyboards en zang) zijn huis in Londen had verruild voor een landelijker gelegen plek in de buurt van de kustplaats Hastings en Adrian Shaw - basgitaar, ging toeren met ex Hawkwind leden in de band The Hawklords.

Maar nadat de band in 2011 hun CD "The Leaving Of London" uitbracht, na een stilte van 7 jaar, lijkt het er op, dat de leden de smaak van het toeren weer te pakken hebben en is de band regelmatig op podia in de hele wereld te vinden en hun 2CD album "We're Your Friends, Man" uit 2018, waarop 20 nummers staan, bewijst me nogmaals, dat de band nog springlevend is. 

Vervolgens bracht de band diverse her persingen uit en op 9 december 2023 verschijnt er een verzamel overzicht over de periode 2011-2023 onder de naam "An Introduction To The Bevis Frond", die door Fruits De Mer Records als CD uitgebracht wordt en 16 nummers bevat.

Het album start met "Creepin' Around", dat van de 2LP compilatie "Keep Off The Grass" uit 2011 komt en hierin speelt The Bevis Frond een heerlijk swingend stuk blues met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en dit nummer wordt gevolgd door "Glass Onion" (van 2x7" EP "The White EP", 2012), een uitstekende cover van de song van The Beatles, die voor de laatste minuut een eigen inbreng heeft, "I'm A Stone" (van de 7" compilatie EP "The League Of Psychedelic Gentlemen", 2012), een puike licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Not Quite Home" (van de compilatie CD "The Crabs Sell Out", 2012), een psychedelische song met wisselende tempo's en een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Hard, Hard Year" (van "Re-Evolution, FdM Sings The Hollies", 2013), een mooie poprock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, "Night Sounds Loud" (van de 7" compilatie box-set "7 and 7 is", 2014), een schitterende licht psychedelische song met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat beweging oproept en swingt, "Sand" (van de 7" compilatie box-set "7 and 7 is", 2014), een fantastische song met een gemiddeld tempo, dat subtiele tempowisselingen heeft en een terugkerend ritme bevat en "China" (van de compilatie LP "Sideways", een geweldig progressief rock nummer te horen, dat van begin tot einde een heerlijk hypnotiserend ritme bevat, dat door de basgitaar en drums gespeeld wordt, terwijl de sologitaren er voor zorgen, dat het nummer spannend gehouden wordt.

In "Nautilus" (van de CD compilatie "The Lucid Dreams Of Dr. Sardonius", 2017) zet The Bevis Frond me een prima rock song met een gemiddeld tempo voor, die progressieve elementen bevat, in "Stripped Of Emotion" (van de 7" "Fronds Of The Fish" single, 2017) krijg ik een aanstekelijke progressieve rock song te horen, die een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme heeft, in "I'm Here And It's There" (van de compilatie LP "We Are The Cellar Bar Restoration Society", 2020) hoor ik de band een lekker in het gehoor klinkende progressieve rock song spelen, die fuzz invloeden en een terugkerend ritme heeft en in "Condition Blue" (van de 7" "Friends Of The Fish III", 2023) schotelt de band me een puike licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme voor, die een hoog meezing gehalte heeft en aanzet tot dansen.

Dan volgen "Not Until I Feel It" (van de 7" "Friends Of The Fish III", 2023), een geweldige swingende song met een gemiddeld tempo, die een aanstekelijk dansbaar ritme bevat en 3 onuitgebrachte demo's uit 2020, waarvan de eerste "I Killed You In My Dreams" is, een pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

Verder volgen "This Sinking Feeling", een rock song met een niet al te hoog tempo, een terugkerend ritme en progressieve invloeden en "It's Happening", een verrukkelijke pop rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme met een hoog meedein gehalte.

"An Introduction To The Bevis Frond" van The Bevis Frond is een fantastische CD met heerlijke progressieve rock, waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort en van de betere pop deze schijf dan ook zeer aan.

Sorry! Nog geen video beschikbaar.

Review: Mr.Bison - The Child Of The Night Sky (Heavy Psych Sounds, 2024) (Symfonische Progressieve Rock)

Mr.Bison uit Cecina, Italië bestaat uit: Lorenzo Salvadori - drums, Matteo Sciocchetto - sologitaar, basgitaar en zang, Matteo Barsacchi - sologitaar, basgitaar en synthesizer en Davide Salvadori - akoestische gitaar, synthesizer, Hammond orgel, mellotron en basgitaar. 

De band bracht op 1 februari 2011 hun digitale debuut EP "We Don't Like Love Songs" uit, waarna de volgende uitgaves verschenen: "We'll Be Brief" (digitaal album, 2 mei 2012), "Asteroid" (LP, CD en digitale download, 18 maart 2016), "Holy Oak" (LP, CD en digitale download, 25 mei 2018), "Seaward" (LP, CD, cassette en digitale download, 16 oktober 2020) en op 16 februari 2024 brengt Heavy Psych Sounds hun album "Echoes From The Universe" uit, dat op 16 november 2023 vooraf is gegaan door het digitale nummer "The Child Of The Night Sky".

In "The Child Of The Night Sky" laat Mr.Bison me genieten van een fantastische symfonische progressieve rock song met een gemiddeld tempo, die invloeden van bands zoals Yes uit de jaren 70 bevat, tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle swingt.

Ik kijk na het beluisteren van dit nummer reikhalzend uit naar het complete album en raad iedere liefhebber van symfonische progressieve rock dit meesterlijke digitale nummer dan ook zeer aan.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Review: The Sensible Gray Cells - A Stupid Xmas (Damaged Goods Records, 2023) (Rock)

The Sensible Gray Cells uit Londen, Engeland bestaat uit: Captain Sensible (The Damned) - sologitaar en zang, Paul Gray (The Damned) - basgitaar en zang en Marty Love (Johnny Moped) - drums.

Op 1 december 2023 brengt dit trio de 7" single "A Stupid Xmas" via Damaged Goods Records in een beperkte oplage van 1000 stuks uit, waarvan 500 op rood en 500 op groen vinyl.

Op de A-kant, "A Stupid Xmas", zet The Sensible Gray Cells me een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een vrolijk aanstekelijk dansbaar ritme voor en op de B-kant krijg ik een schitterende rock song met een gemiddeld tempo te horen, die subtiele tempowisselingen bevat, eveneens een aanstekelijk ritme heeft en aanzet tot dansen. 

"A Stupid Xmas" van The Sensible Gray Cells bevat 2 uitstekende songs waar ik erg van genoten heb en ik raad liefhebbers van de betere rock deze 7" dan ook sterk aan.

Sorry! Nog geen video beschikbaar

Review: Johnny Moped - Lockdown Boy (Damaged Goods Records, 2023) (Punk)

Johnny Moped uit Croydon, Engeland werd in 1977 opgericht, heette oorspronkelijk Genetic Breakdown en bestond uit: Johnny Moped (aka Paul Halford), Xerxes, Fred Berk, Dave Berk, Ray Burns (aka Captain Sensible) en Phil Burns.

De band oefende elke dag, waarbij geen nummer hetzelfde was en nam deze jams ook op, waarbij hun uiteindelijke doel was om op te treden.

Dus werd besloten in de achtertuin van Dave te gaan spelen, om op die manier wat publiek te trekken, maar hun grootste probleem was, dat ze geen goede zanger hadden.

Ray Burns veranderde zijn naam in Captain Sensible, knipte zijn haar af en voegde zich bij The Damned, maar bleef evengoed in Johnny Moped spelen, waarmee hij als voorprogramma van The Damned fungeerde.

De band had behoefte aan een gitarist en plaatste daarvoor een advertentie, waarop Slimey Toad en Chrissie Hynde (The Pretenders) reageerden, maar na enkele optredens in The Roxy werd Chrissy uit de band gezet, op voorspraak van Slimey.

In de nieuwe formatie kwam het nummer "Hard Lovin' Man" op de verzamel LP "Live At The Roxy" en verscheen de semi officiële "Johnny Moped Bootleg" in eigen beheer, voordat de ze bij het Chiswick label een contract tekenden.

Hun debuut single "No-One" / "Incendiary Device" zag in 1977 het levenslicht en werd gevolgd door "Darling, Let’s Have Another Baby", waarna in april 1978 hun debuut album "Cycledelic" werd uitgebracht, waar later een extra nummer, een zogenaamde “Mystery Track” aan werd toegevoegd.

Het tweede album van de band, "The Search For Xerxes", verscheen pas in 1991, maar de nummers waren al in 1978 opgenomen.

Damaged Goods Records bracht in 2006 het compilatie album "The Johnny Moped Bootleg Tapes Vol 1&2" uit, waarop onuitgebrachte nummers en ander mixen staan.

In 2016 werd de band opnieuw opgestart en verscheen het album "It’s A Real Cool Baby" (Damaged Goods Records), dat kort erna gevolgd werd door de her uitgave van "Cycledelic" en vervolgens kwamen er nog diverse singles uit, waaronder "Living In A Dream World" (april 2019) en "Hey Belinda!" / "Hiawatha", dat 23 augustus via Damaged Goods Records in een beperkte oplage van 600 stuks op rood vinyl verschijnt, waarbij vermeldenswaardig is, dat "Hey Belinda!" ook op hun album "Lurrigate Your Mind", dat in mei 2019 werd uitgebracht en "Hiawatha" is een bewerking van de song, die van het album "The Search For Xerxes" komt.

Johnny Moped bestaat sinds de her oprichting uit: Johnny Moped - zang, Slimey Toad - sologitaar, Rock ‘n’ Roll Robot (Rob from CASE) - sologitaar, Jacko Pistorious - basgitaar en Marty Love - drums.

Zijn album "Live At Trafelger Square", uit 2019, dat in een beperkte oplage van 600 stuks op zwart vinyl is geperst, bevat 9 nummers en werd 12 maart 1983 als "Officiële Bootleg" opgenomen, als protest tegen de jacht op zeehonden.

Het nieuwe album van de band heet "The Search For Xerxes", dat in 1991 via Deltic Records verscheen en werd op 24 juni 2022 via Damaged Goods Records als LP en als CD her uitgebracht en is uitgebreid met 4 extra nummers.

De band bestaat op dit album uit: Johnny Moped, Fred Berk, Dave Berk, Captain Sensible en Slimy Toad.

Op 23 juni 2023 bracht Damaged Goods Records de live 7" single "Tribute To Jordan Mooney" van Johnny Moped feat. Captain Sensible in een beperkte oplage van 400 stuks op grijs en 400 stuks op groen vinyl uit, die gemaakt is als eerbetoon aan punk en mode icoon Jordan Mooney, die op 3 april 2022 overleed en ter ere van de 70ste verjaardag van Johnny bracht dit label op 17 november 2023 de 7" single "Lockdown Boy" / "The Other Side" uit en deze verscheen in een beperkte oplage van 300 stuks op rood en 300 stuks op blauw vinyl.

Op de A-kant, "Lockdown", zet Johnny Moped me een heerlijke swingende aanstekelijke punk song met een gemiddeld tempo, eind jaren 70 invloeden en een hoog dans gehalte voor (luister naar dit nummer via de youtubelink onder de recensie) en in "The Other Side" krijg ik een kort gesproken nummer te horen, dat de laatste 23 seconden over gaat in een heftig stuk rock muziek.

"Lockdown" van Johnny Moped is een puike swingende punk single, die liefhebbers van dit genre zeker niet mogen missen en ik raad  hen deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Fast Eddy - Spirit Commander (Beluga Records, 2023) (Powerrock)

Fast Eddy werd in 2014 te Denver, Amerika opgericht en bestaat uit: Arj Narayan - drums, Devon Francy - basgitaar, Lisandro Gutierrez - ritme gitaar en Micah Morris - zang en sologitaar. De band bracht op 1 december 2015 hun debuut uit met "Sick Of This City", dat als digital nummer verscheen en op dezelfde dag werd ook het digitale nummer "Nowadays" uitgebracht. Daarna volgden: "Chemical Action" (digitaal nummer, 3 februari 2017), "Fast Eddy" (cassette in een beperkte oplage en digitaal album, 17 juli 2017), "Toofer One" / "Milwaukee" (digitale single, 9 mei 2018), "Lost" (digitaal nummer, 16 september 2019) en op 11 november 2023 verscheen het digitale nummer "Spirit Commander" via Beluga Records als voorloper van hun nieuwe album, dat in januari 2024 via dit label en Spahetty Town Records zal verschijnen. 

 In "Spirit Commander" laat Fast Eddy me genieten van een schitterende uptempo powerrock song met een aanstekelijk swingend ritme en subtiele tempowisselingen, waarbij stil zitten geen optie is en ik raad liefhebbers van powerrock en de betere rock deze digitale schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Review: Citrus Citrus - Albedo Massima (Sulatron Records, 2023) (Psychedelische Rock)

Citrus Citrus uit Padova, Italië werd in 2020 opgericht en bestaat uit: Marco Buffetti - drums, percussie, keyboards, vibrafoon, Farfisa orgel en piano, Enrico Maragno - basgitaar, Lorenzo Badin - sologitaar, Farfisa orgel, sitar en setar, Luca Zantomio - sologitaar en saz en Thomas Powell - zang, synthesizer, percussie en programmering.

Op 8 december 2023 brengt de band hun debuut album "Albedo Massima" via Sulatron Records uit als LP op 180 gram zwart vinyl in een beperkte oplage van 300 stuks.

Het album, dat 7 nummers bevat, begint met "Sunday Morning In The Sun", waarin  Citrus Citrus een uptempo progressief nummer met een terugkerend ritme speelt dat dance invloeden heeft en iets voor de helft van het nummer een beetje chaotisch klinkt, om korte tijd later over te gaan in een langzamer tempo (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en dit wordt gevolgd door "Lost It", een song met een niet al te hoog tempo, die na iets meer dan 3 minuten meer ritme te krijgen en over te gaan in een stuk psychedelische muziek met een terugkerend ritme, waarin het tempo opgevoerd wordt totdat er een climax is ontstaan, on dan terug te keren naar het langzame tempo.

Daarna volgen "Fantachimera", een fantastisch swingend instrumentaal uptempo psychedelisch nummer met Oosterse invloeden en "Red Stone Seeds", een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

In "Fetonte" laat Citrus Citrus me genieten van een geweldig nummer, dat psychedelisch begint, om na enkele minuten over te gaan in een swingend uptempo nummer met een aanstekelijk ritme, waarbij het onmogelijk is om niet in beweging te komen, in "Sleeping Giant" schotelt de band me een heerlijk nummer met een terugkerend ritme in een gemiddeld tempo voor en in "Frozen/Sun" krijg ik een uitstekende song met een vrij traag tempo te horen, die lichte psychedelische elementen bevat en iets na de helft van het nummer meer snelheid krijgt en een aanstekelijk ritme bevat.

"Albedo Massima" van Citrus Citrus is een verrukkelijke plaat, die 7 puike psychedelische nummers bevat waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort deze schijf dan ook zeer aan.