Johnny Moped uit Croydon, Engeland werd in 1977 opgericht, heette oorspronkelijk Genetic Breakdown en bestond uit: Johnny Moped (Paul Halford), Xerxes, Fred Berk, Dave Berk, Ray Burns (Captain Sensible) en Phil Burns.
De band oefende elke dag, waarbij geen nummer hetzelfde was en nam deze jams ook op, waarbij hun uiteindelijke doel was om op te treden.
Dus werd besloten in de achtertuin van Dave te gaan spelen, om op die manier wat publiek te trekken, maar hun grootste probleem was, dat ze geen goede zanger hadden.
Ray Burns veranderde zijn naam in Captain Sensible, knipte zijn haar af en voegde zich bij The Damned, maar bleef evengoed in Johnny Moped spelen, waarmee hij als voorprogramma van The Damned fungeerde.
De band had behoefte aan een gitarist en plaatste daarvoor een advertentie, waarop Slimey Toad en Chrissie Hynde (The Pretenders) reageerden, maar na enkele optredens in The Roxy werd Chrissy uit de band gezet, op voorspraak van Slimey.
In de nieuwe formatie kwam het nummer "Hard Lovin' Man" op de verzamel LP "Live At The Roxy" en verscheen de semi officiële "Johnny Moped Bootleg" in eigen beheer, voordat de ze bij het Chiswick label een contract tekenden.
Hun debuut single "No-One" / "Incendiary Device" zag in 1977 het levenslicht en werd gevolgd door "Darling, Let’s Have Another Baby", waarna in april 1978 hun debuut album "Cycledelic" werd uitgebracht, waar later een extra nummer, een zogenaamde “Mystery Track” aan werd toegevoegd.
Het tweede album van de band, "The Search For Xerxes", verscheen pas in 1991, maar de nummers waren al in 1978 opgenomen.
Damaged Goods Records bracht in 2006 het compilatie album "The Johnny Moped Bootleg Tapes Vol 1&2" uit, waarop onuitgebrachte nummers en ander mixen staan.
In 2016 werd de band opnieuw opgestart en verscheen het album "It’s A Real Cool Baby" (Damaged Goods Records), dat kort erna gevolgd werd door de her uitgave van "Cycledelic" en vervolgens kwamen er nog diverse singles uit, waaronder "Living In A Dream World" (april 2019) en "Hey Belinda!" / "Hiawatha", dat 23 augustus via Damaged Goods Records in een beperkte oplage van 600 stuks op rood vinyl verschijnt, waarbij vermeldenswaardig is, dat "Hey Belinda!" ook op hun album "Lurrigate Your Mind", dat in mei 2019 werd uitgebracht en "Hiawatha" is een bewerking van de song, die van het album "The Search For Xerxes" komt.
Johnny Moped bestaat sinds de her oprichting uit: Johnny Moped - zang, Slimey Toad - sologitaar, Rock ‘n’ Roll Robot (Rob from CASE) - sologitaar, Jacko Pistorious - basgitaar en Marty Love - drums.
Zijn album "Live At Trafelger Square", uit 2019, dat in een beperkte oplage van 600 stuks op zwart vinyl is geperst, bevat 9 nummers en werd 12 maart 1983 als "Officiële Bootleg" opgenomen, als protest tegen de jacht op zeehonden.
Het nieuwe album van de band heet "The Search For Xerxes", dat in 1991 via Deltic Records verscheen en werd op 24 juni 2022 via Damaged Goods Records als LP en als CD her uitgebracht en is uitgebreid met 4 extra nummers.
De band bestaat op dit album uit: Johnny Moped, Fred Berk, Dave Berk, Captain Sensible en Slimy Toad.
Op 23 juni 2023 bracht Damaged Goods Records de live 7" single "Tribute To Jordan Mooney" van Johnny Moped feat. Captain Sensible in een beperkte oplage van 400 stuks op grijs en 400 stuks op groen vinyl uit, die gemaakt is als eerbetoon aan punk en mode icoon Jordan Mooney, die op 3 april 2022 overleed en ter ere van de 70ste verjaardag van Johnny bracht dit label op 17 november 2023 de 7" single "Lockdown Boy" / "The Other Side" uit en deze verscheen in een beperkte oplage van 300 stuks op rood en 300 stuks op blauw vinyl en op 10 mei 2024 bracht Damaged Goods Records de single "Things May Happen" uit, dat ook op de LP "Quonk!" staat, die op 17 mei 2024 verscheen, waarbij het vermelden waard is dat "Don't Waste My Time" de exclusieve achterkant van de single is.
Op 28 november 2025 brengt Damaged Goods Records hun album "Matinee Acoustic Live At the Prince Albert" uit als LP, als CD en als digitale download en dit bevat 15 nummers.
Het album begint met "No One", waarin Johnny Moped begint met een intro, waarna de band een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een vrolijk terugkerend ritme speelt, die tot dansen aanzet en gevolgd wordt door "Super Woofa", een schitterende uptempo song met een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten geen optie is en "Lockdown Boy", een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme.
Dan volgen "Roxy You’re Gone", een fantastische rhythm & blues song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme met een hoog meezing gehalte, "I’m a Spasm", een mooie langzame song en "Hell Razor", een song met een gemiddeld tempo, minimale begeleiding en een aanstekelijk ritme.
In "Wee Wee" zet Johnny Moped me een song met subtiele tempowisselingen voor, die een hoog meezing gehalte heeft, in "I Believed Her Lies" krijg ik een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme te horen en in "Darling Let’s Have Another Baby" speelt de band een pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.
Daarna volgen "Every Dream Came True", een dansbare song met een vrolijk ritme en een gemiddeld tempo, "Loony", een heerlijke song met een gemiddeld tempo, een licht hypnotiserend dansbaar terugkerend ritme en tekst en een hoog meezing gehalte en "Musical Bore", een prima pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.
Verder hoor ik "Oh Jane", een geweldige vrolijke swingende song met een hoog meezing gehalte, die na een korte onderbreking vervolgd wordt, "Groovy Ruby", een puike pop song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo en de punk cover "Something Else" (van Eddie Cochran uit 1959), waarin de band een uitstekende uitvoering van speelt.
"Matinee Acoustic Live At the Prince Albert" van Johnny Moped staat vol verrukkelijke pop songs, waar ik ontzettend van genoten heb eb ik raad elke liefhebber van de betere pop deze schijf dan ook zeer aan.
Sorry! Nog geen muziek beschikbaar.
