Samen met drummer Ben Riley vormen ze de band, die in 2009 hun debuut single "Democracy" uitbracht, hoofdzakelijk als protest tegen het regime in Iran, maar ook in de rest van de wereld.
In 2010 werd Blurred Vision door Pink Floyd oprichter Roger Waters gelanceerd en in 2012 speelde de band tijdens het WhyHunger’s Artists Against Hunger & Poverty programma net als Bruce Springsteen, Carlos Santana en Jackson Browne en was daar in 2014 opnieuw te gast.
Ook was Blurred Vision als enige Canadese band uitgenodigd om op te treden tijdens het "50th Anniversary Celebrations of The Beatles arrival in America" festival, dat plaats vond in het historische Hudson Theatre te New York, waar de band voor uitverkochte zaal speelde.
Voordat hun debuut album "Organized Insanity", waar de New Yorkse toetsenist, zanger Joel Lightman op mee speelt, in april 2015 verscheen, bracht de band al diverse singles uit, waaronder: "Hey Ayatollah, Leave Those Kids Alone" (dat een re-make is van "Another Brick In The Wall Pt.2"), "Dear John" (als ode aan John Lennon), "Back In The U.S.S.R." (Beatles cover) en "The Sound Of Silence" (Simon and Garfunkel cover).
Het album bevat 11 nummers en start met hun nieuwe single "No More War", waarin ik de band een lekker in het gehoor klinkende protest song hoor spelen, die me aanzet tot meebewegen (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Rollin' On", een uitstekende vrij rustige pop song, waarin lichte invloeden van Roger Waters en Pink Floyd te horen zijn.
Daarna krijg ik "Tonight" te horen en hierin schotelt de band me een schitterende symfonische pop song voor, die enkele prima tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "Long May You Run", een prachtige rustige pop song, waarna het swingende "Promise" volgt, een fantastische mix van hardrock, elektro en pop, die in een hoog tempo wordt uitgevoerd.
Dan hoor ik de single "Dear John" en dit nummer bevat een schitterende tekst, die gerelateerd is aan de songs, die John Lennon schreef, terwijl de muziek uitnodigt om in beweging te komen.
In "Arms Of Our World" laat de band me genieten van een heerlijke melodische symfonische rock song en in "All I Wanted" krijg ik opnieuw een lekker swingende pop song te horen, waarbij stil zitten geen optie is.
Het volgende nummer heet "Wherever You Are" en ook hierin zit een zeer dansbaar ritme, terwijl de muziek vrij commerciel klinkt, maar in "The Keeper" krijg ik hele andere geluiden te horen en hierin verrast de band me door een geweldige progressieve rock song te spelen met een oosters ritme en zowel Engelse als Iraanse teksten en dit vind ik zonder meer het beste nummer van het album, dat afgesloten wordt met de titel song "Organized Insanity", waarin de band me een heerlijke symfonische rock song voorschotelt, die maatschappij kritische teksten bevat.
Het debuut album van Blurred Viosion staat vol heerlijke symfonische muziek met uitstekende teksten en is een genot om naar te luisteren, waardoor ik dit album dan ook aan iedere liefhebber van dit genre kan aanraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten