Hij bracht zijn debuut CD album "All White People Look Alike" op 1 november 1987 uit en deze werd gevolgd door de CD's "Brian Woodbury And His Popular Music Group" (17 april 1992), "The Brian Woodbury Songbook" (1 december 2000), "Variety Orchestra" (15 maart 2004), "Pay Attention" (1 Juli 2015), "Levity & Novelty" (beperkte oplage 4CD, 1 februari 2020), "Balladry & Soliloquy" (beperkte oplage gesigneerde CD van 500 stuks, 1 juli 2020), "Antipathy & Ideology" (beperkte oplage van 525 stuks gesigneerd en genummerd, 28 december 2020) en "Rhapsody & Filigree" (beperkte oplage van 500 stuks, 25 juli 2022).
Op dit album, dat uitgebracht is door Some Phil Records en 18 nummers bevat, doet een heel scala aan muzikanten mee, die teveel is om allemaal weer te geven.
"Rhapsody & Filigree" begint met "Theseus Rex" (feat. Tulasi Rain, Derek Day & Rob Shapiro), waarin Brian Woodbury een prima pop song met een gemiddeld tempo speelt, die tempowisselingen heeft en lichte invloeden van singer songwriter, musical, symfonische muziek, Frank Zappa en de band Bunnies bevat en deze wordt gevolgd door "The Other Brian Woodbury", een swingende uptempo mix van pop en jazz, die een aanstekelijk ritme heeft en musical invloeden en enkele tempowisselingen bevat, "Where It Came From", een mooie vrij rustige song met musical invloeden en "Two Halves", een afwisselende musical song met een gemiddeld tempo.
Daarna volgen "We Are The Sun" (feat. Naomi Adele Smith & Johnny Unicorn), een prima mix van pop en musical, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en symfonsche invloeden heeft, "Dystopian Fantasy", een korte pop song met een vrij rustig tempo en progressive invloeden, "Everybody's Gonna Be The Same" (feat. Jonathan Feinberg), een puike song met een gemiddeld tempo, musical en Zuid-Amerikaanse Latijnse invloeden, een terugkerend ritme en tempowisselingen en "How Soon We Forget, How Long We Remember" (feat. Amy Denio, Amy Engelhardt, Bill Burnett, Jonathan Feinberg, Paul F. Perry, Tulasi Rain & Johnny Unicorn), een song met een niet al te hoog tempo en musical invloeden, dat over gaat in een song met een gemiddeld tempo en country Hillbilly invloeden en tempowissleingen bevat, om halverwege jaren 40-50, folk Afrikaanse en computerspelletjes invloeden toegevoegd te krijgen
In "The Honorable Mention" zet Brian Woodbury me een korte song met een rustig tempo voor, dat mooie zang bevat, in "This Golden Hour" krijg ik een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk vrolijk dansbaar ritme te horen, in "The Day The Music Never Died" laat hij me genieten van een uitstekende musical song met een gemiddeld tempo en in "Dilettante" schotelt hij me een prachtige song met tempowisselingen voor, die jaren 50 en musical invloeden heeft.
Dan volgen "Murderer" (feat. Brian Dewan), een schitterende song met een niet al te hoog tempo en een mysterieus Midden-Oosters klinkend ritme, dat musical invloeden heeft, "Intelligent Life", een uitstekende song met een vrij rustig tempo, dat na korte tijd iets meer snelheid krijgt en musical invloeden heeft, "Bad Timing", een verrukkelijke spannende song met een gemiddeld tempo, invloeden van Bunnies en Frank Zappa, tempowisselingen en lichte experimentele elementen en "When Byron Swam", een korte song met musical invloeden en een rustig tempo.
Verder hoor ik "Our Cattywampus World", opnieuw zo'n prima musical song met een niet al te hoog tempo en "Brief Mass (feat. Anand Brian Darsie, Kathi Funston & Tulasi Rain)", een puike song met een gemiddeld tempo, zang die religieuze invloeden heeft en ook zo klinkt
"Rhapsody & Filigree" van Brian Woodbury bevat lekker in het gehoor klinkende musical muziek, die af en toe onderbroken wordt door spannende nummers met meer experimentelere invloeden, zoals die van Frank Zappa en Bunnies en ik kan liefhebbers van beide muzieksoorten, dan ook aanraden eens naar deze niet alledaagse schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten