Hij noemde dit ensemble Laboratorio OTEME, maar om geen verwarring te krijgen met andere ensembles is de naam van het ensemble in 2017 gewijzigd in Orchestra SMS (Scuola di Musica Sinfonia).
Het ensemble studeerde muziek in van diverse artiesten, waaronder die van Robert Wyatt, David Bowie, The Velvet Underground, Pink Floyd en Tuxedomoon en de opnamen hiervan zijn te horen op de CD "Musica Sparpagliata", die op 14 februari 2025 uitgebracht is via AltrOck Records en 15 nummers bevat.
De volgende muzikanten spelen op de CD: Matteo Lucchesi - percussie, Edgar Gomez - drums en zang, Duccio Nieri - basgitaar en zang, Sofia Paterni - harp, Francesca Pezzuti - harpischord, Farfisa, Indiaas orgel en zang, Enrico Giuntini - piano en zang, Gabriele Stefani - gitaar en zang, Nicolò Paganucci - gitaar en zang en Franco Cheng - gitaar en zang, Jacopo Di Grazia - banjo, gitaar en zang, Elisa Cheng - elektrische gitaar en zang, Giada Del Grande - zang, Riccardo Santabarbara - viool, Tommaso Barattini - klarinet, Domenico Piegaia - klarinet en bas klarinet en Eva Bartolucci - dwarsfluit en natuurlijk Stefano Giannotti - gitaar en harpischord.
Het album begint met "Sea Song" van Robert Wyatt, waarin Orchestra SMS een prachtige langzame song met een aanstekelijk ritme en melodische folk elementen ten gehore brengt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), die gevolgd wordt door "La Metro Eccetera" (Lucio Battisti/ Pasquale Panella), een geweldige pop song met een aanstekelijk dansbaar ritme, "Venus In Furs" (The Velvet Underground), een heerlijke folk song met een traag tempo en een terugkerend ritme en "Water" (Third Ear Band), een mooi melodisch instrumentaal nummer met een aanstekelijk ritme.
Daarna volgen "Some Guys" (Tuxedomoon), een fantastische song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die tot beweging aanzet, jaren 50 elementen bevat bij tijd en wijle zwoel klinkt, "Molecole" (Lavezzi / Mogol), een rustige song met een aanstekelijk ritme en "Choci Loni" (The Young Marble Giants), een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat beweging oproept.
In "Sysyphus Parts 1 – 4" (Rick Wright) zet Orchestra SMS met een puik rock in oppostion nummer met een gemiddeld tempo voor, dat chaotische klanken bevat, waarna de muziek verandert in een stuk met geïmproviseerde klanken, vervolgens rustig en melodisch wordt en weer rock in opposition muziek bevat, om daarna opnieuw lichtelijk chaotisch te worden, in "Il Re Del Mondo" (Franco Battiato) krijg ik een lekker in het gehoor klinkende pop song te horen en in "Mistero" (Lucio Battisti / Velezia) schotelt het ensemble me een prima song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme voor.
Verder volgen "Nostalgia" (David Sylvian), een mooie langzame song met een aanstekelijk ritme en "Memory Of A Free Festival" (David Bowie), een verrukkelijke song met een niet al te hoog tempo en een vrolijk ritme, dat halverwege tijdelijk verandert in een stukje avant garde, om na korte tijd terug te keren naar het langzame tempo.
"Musica Sparpagliata" van Orchestra SMS bevat 15 puike nummers, die invloeden van pop, folk, rock in opposition en melodische muziek kennen en ik raad elke liefhebber van één of meerdere van deze genres dan ook aan eens naar deze bijzondere schijf te gaan luisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten