Review: Mark Bogert - Antiquity Neon (Construction Records, 2025) (Symfonisch)

Sologitarist Mark Bogert is misschien het meest bekend doordat hij in de progressieve rock bands Knight Area (van 2012-2023) en Magoria (van 2019-heden) actief (was) is, maar ook speelde hij mee op het album "The Liberty Project"van Edward Reekers, speelde hij de gitaar partijen op het album "Terra Nova van de Britse band Hekz, verving hij de Engelsman John Mitchell tijdens live optredens van de Britse progressieve rock band Arena en maakte hij 2 solo albums: "A Story In Parts" (CD via FREIA Music, 2014) en "Painting The World" (CD via FREIA Music, 2016).

OP 24 oktober 2025 verswchijnt zijn derde solo album via Construction Records als LP, als CD en als digitale download en hierop spelen de volgende muzikanten mee: Ravenna Moscoso - keyboards, Stuart Hamm - basgitaar (track 2), Hanna Vis - basgitaar (track 1 en 4), Matthijs Kieboom - basgitaar (track 5 en 7), Pieter Van Hoorn - drums (track 1, 5, 7 en 9), Harmen Kieboom - drums (track 2, 3 en 6), Jan Van Emmerloot - drums (track 4) en Edward Reekers - koorzang (track 8), terwijl Mark zelf sologitaar en akoestische gitaar op alle nummers speelt en tevens basgitaar (track3, 6 en 9) en piano (track 9 en 10).

Het album, dat 10 nummers bevat, start met "Thermal Properties", waarin Mark Bogert een schitterend uptempo symfonisch rock nummer met een terugkerend ritme speelt, dat tot dansen uitnodigt en gevolgd wordt door "Mercury Glow", een mooi rock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie|) en "Chemically Inactive", een lekker in het gehoor klinkend uptempo nummer, waarbij stil zitten niet aan de orde is.

Daarna volgen "Shine On You", een prachtig nummer met een gemiddeld tempo en uitstekend gitaarspel, "Specific Wavelengths", een swingend uptempo nummer en "Future Invention", een uptempo nummer, waarin Mark Bogert verder gaat met zijn technisch uitstekende gitaarspel.

In "Whisky Ä Go Go" zet hij me een prima dansbaar symfonisch rock nummer voor, in "Light Of Love" laat hij me genieten van een fantastisch akoestich nummer met een terugkerend ritme, in "Artistic Shapes" krijg ik weer zo'n uptempo symfonisch rock nummer voorgeschoteld en in "The Extinguishing Of Light" hoor ik Mark een verrukkelijk nummer met een niet al te hoog tempo spelen, dat rust uitstraalt.

"Antiquity Neon" van Mark Bogert staat vol puike energieke technische symfonische nummers, die liefhebbers zeker zullen waarderen, maar persoonlijk vind ik "Light Of Love" en "The Extinguishing Of Light" de uitschieters van de plaat, juist omdat ze afwijken van de rest van de muziek van het album.