zondag 18 mei 2025

Review: The Milkshakes - The Men With The Golden Guitars (Damaged Goods Records, 2025) (Rock & Roll)

The Milkshakes uit Kent, Engeland bestond uit: Mickey Hampshire - sologitaar en zang, Billy Childish - sologitaar en zang, Russ Wilkins - basgitaar (die Mark Gilbert verving) en Bruce Brand - drums.
De band bracht van 1981 tot 1992 13 albums, 2 split albums met The Prisoners, 4 compilatie albums en 2 EP's en 6 singles uit en op 27 mei 2022 verscheen de 4CD "Milkbox" via Damaged Goods Records.
In 2016 bracht dat label de "Milkbox" als 2CD compilatie albums "Talking 'Bout Milkshakes & After School Session" en "Thee Knights Of Trashe & The Milkshakes' Revenge" uit en deze verschenen eerder afzonderlijk in respectievelijk 1981 (onder de naam Mickey & The Milkshakes, LP, Milkshakes Records), 1983 (LP, Upright Records), 1984 (LP, Milkshakes Records) en 1987 (LP, Hangman Records).
Op 23 mei 2025 verschijnt hun vierde album "The Men With The Golden Guitars" als LP via Damaged Goods Records en dit werd in 1983 voor het eerste uitgebracht en bevat 14 instrumentele nummers.

Het album start op kant A met "Chatham Drive", waarin The Milkshakes een geweldig swingend uptempo rock & roll nummer met lichte surf invloeden en een terugkerend ritme ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "General Belgrano", een lekker in het gehoor klinkend nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Scapa Flow", een heerlijk rock nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, dat rock & roll elementen bevat en halverwege iets meer snelheid krijgt.
Daarna volgen "The Wrong Man", een fantastisch rock & roll nummer met een gemidded tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme dat tot dansen aanzet, "The Klansmen Kometh", een vrij duister klinkend nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Thunderbird", een uitstekend nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en "Mumble The Peg", een vrij rustig rock nummer met een terugkerend ritme.
In het eerste nummer van kant B, "The Yorkshire Ripper", zet The Mikshakes me een verrukkelijk stuk rock & roll voor dat lichte surf invloeden en een terugkerend ritme heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), in "Flatfoot" krijg ik een schitterend rock nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo te horen, die swingt en in "Dogwatch On Monkey’s Paw" laat de band me genieten van een rock  nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat subtiele tempowisselingen heeft.
Dan volgen "Every Corner", een licht hypnotiserend nummer met een gemiddeld tempo en "Can You Tell?", een vrolijk swingend uptempo jaren 60 gerelateerd rock & roll nummer met een ritme dat tot dansen aanzet.
Verder volgen "Dreadnaught", waarin de band een verrukkelijk rock & roll nummer met saxofoon elementen van eind jaren 50 speelt, dat een terugkerend ritme en invloeden van "Batman Theme" van Neal Hefti uit 1966 heeft en "Shed Country ‘83",  een met hoge snelheid gespeeld rock & roll nummer met lichte surf invloeden, dat swingt als een trein.

"The Men With The Golden Guitars" van The Milkshakes staat vol geweldige swingende instrumentale rock (& roll) nummers, waar ik ontzettend van genoten heb en ik raad elke liefhebber van deze muzieksoort(en) deze schijf dan ook van harte aan.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten