De band verhuisde in 1990 naar Los Angeles en kreeg een contract bij Chameleon Records, die hun debuut album uitbracht, waarna Elektra Records de band opmerkte en hen een contract aanbood.
In 1994 besloot Brant uit de band te stappen en speelde in enkele andere bands, voordat hij in 1997 als drummer in Fu Manchu terecht kwam, waarmee hij tot 2001 bleef spelen en platen uitbracht.
Maar ook speelde hij drums in dezelfde periode (vanaf 1997) in de band Mondo Generator samen met Nick Oliveri, die eveneens in Kuyss had gespeeld.
Hij bracht in 1999, op zijn eigen label Duna Records, zijn eerste solo album uit, getiteld "Jalamanta", die in 2002 gevolgd werd door "Brant Bjork & the Operators", waarna "Keep Your Cool" (2003), "Local Angel" (2004) en "Tres Dias" (2007) verschenen, om in dat jaar te stoppen met Duna Records en een nieuw label te beginnen, dat Desert Punk Recordings heet.
Op zijn nieuwe label bracht hij in 2008 het album "Punk Rock Guilt" uit, gevolgd door "Gods & Goddesses" (2010), waarop hij bijgestaan werd door meerdere artiesten en in 2011 nam hij het album "Jacoozzi" op, dat funk en jazz muziek bevat en in 2013 werd gemixt, maar pas in april 2019 verscheen.
Nadat ook zijn label Desert Punk Recordings was gestopt, begon hij platen te maken voor Napalm Records (3 albums) en bracht met verscheidene bands muziek uit, onder andere met Kuyss Lives! (dat Vista Chino werd) en Brant Bjork and the Low Desert Punk Band.
In maart 2018 tekende hij een contract met Heavy Psych Sounds en in september verscheen zijn solo album "Mankind Woman", waarop Bubba Dupree (Low Desert Punk Band) - sologitaar, Armand Secco Sabal - basgitaar, Nick Oliveri (Kuyss Lives!) - basgitaar en Sean Wheeler (Low Desert Punk Band) - zang meespelen.Heavy Psych Sounds besluit in 2018, dat bijna alle platen van Brant opnieuw zullen worden uitgebracht en alle hoezen van een nieuw ontwerp worden voorzien.
Op 10 april 2010 verschijnt zijn nieuwe solo album, getiteld "Brant Bjork", waarop 8 nummers staan, via Heavy Psych Sounds in een beperkte oplage als LP als test persing van 40 stuks, in een beperkte oplage van 100 stuks als Deluxe Edition, waarvan de LP transparant rood/zwart is, een sticker, een poster (60x60), een patch, een T-shirt, een digipack CD en een shopper bevat, in een beperkte oplage van 250 stuks als half wit half rood vinyl, in een beperkte oplage van 700 stuks op wit/rood vinyl, in een beperkte oplage op rood gespetterd vinyl en als zwart vinyl en tevens als CD en als digitale download.
Het eerste nummer van het album, waarop hij alle instrumenten zelf bespeelt, heet "Jungle In The Sound" en hierin speelt Brant een heerlijke desert rock song in een gemiddeld tempo, die een aanstekelijk ritme heeft en diverse subtiele tempowisselingen plus invloeden van Colour Haze bevat (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna "Mary (You're Such A Lady)" volgt en ik een lekker in het gehoor klinkende song voorgezet krijg, die enkele subtiele tempowisselingen bevat en een dansbaar ritme heeft.
Daarna volgen "Jesus Was A Bluesman", een swingende, zeer dansbare, rock song met een hoog meezing gehalte en "Cleaning Out The Ashtray", waarin Brant eveneens zo'n uitstekende dansbare rock song ten gehore brengt, die een aanstekelijk ritme bevat.
In "Duke Of Dynamite" schotelt hij me nogmaals een geweldige swingende rock song voor, waarbij stil zitten niet aan de orde is en in "Shitkickin' Now" laat hij me genieten van een schitterende aanstekelijke uptempo rock song met blues invloeden, die swingt als een trein.
Verder volgen "Stardust & Diamond Eyes", een swingende song, die progressieve rock elementen en funk bevat en diverse tempowisselingen heeft en "Been So Long", een prachtige, vrij rustige, song met ingetogen zang, waarin hij zichzelf minimaal begeleidt op gitaar.
"Brant Bjork" van Brant Bjork is een prima plaat, die vol staat met uitstekende dansbare nummers, die ik iedere liefhebber van desert rock en de betere pop kan aanraden.
