In eerste instantie speelde de band punkrock en hun eerste single "Viel Feind, Viel Her" werd in 1979 uitgebracht en later dat jaar gevolgd door hun debuut LP met gelijknamige titel.
Hun tweede LP, "Pst!", verschenen in 1980, werd geproduceerd door Holger Czukay (Can) en kort na de release, verliet Thomas Schwebel de band om in Fehlfarben te gaan spelen.
De overgebleven leden vormden met Uli Putch - drums en Jürgen Wolter - basgitaar de nieuwe band en speelden mee op Holger Czukay's album "On The Way To The Peak Of Normal" voordat ze met de band stopten.
Nadat de band al uit elkaar was, verschenen in 1981 nog wel 2 LP's met onuitgebrachte nummers plus een live LP en in 1982 werd de band nieuw leven ingeblazen, waarna Braatz en Jahnke de LP "Harbeitslose" uitbrachten, maar al snel ging de band opnieuw uit elkaar.
In 1985 startte de band plotseling weer en werd de LP "Wieleicht" uitgebracht en in 1987 verscheen "Am Rhein", waarop een 16 minuten durende reggae song staat.
Vervolgens werd het weer stil rond de band, totdat in 1993 de LP "Rot, Gelb, Blau" verscheen, waarna de band aankondigde onmiddellijk te stoppen.
Dit zou tot 2004 duren, waarna Jahnk en Braatz dat jaar met een nummer op het Fall tribuut album "Perverted By Mark E." verschenen en in 2006 deden ze dat nog eens, maar toen op de LP "Silver Monk Time: A Tribute To The Monks".
Na 7 jaar is het er dan eindelijk weer eens van gekomen, dat er een nieuw album van de band op de markt gebracht is en dit maal via het Tapete Records label.
De CD heet "E.X." en hierop staan 11 nummers, waarvan de eerste "Doof Im Hof" heet.
Het wordt, net als alle andere nummers trouwens, in het Duits gezongen, terwijl de muziek een combinatie van pop en Neue Deutse Welle is en de band speelt dit in een gemiddeld tempo.(luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)
Daarna krijg ik "Japanische Hotels" voorgeschoteld, waarin de band me een schitterende hypnotiserende krautrocksong van bijna 9 minuten laat horen, waarin de invloed van de muziek van Can erg sterk hoorbaar is.
Dan hoor ik "Elvis In Hamburg", een fantastische swingende avant garde song met hypnotiserend slepend rock & roll ritme, waarbij het onmogelijk is stil te blijven zitten.
In "Lachwasser" laat de band me een mix van Neue Deutse Welle en rock & roll horen en ook dit nummer swingt.
Vervolgens hoor ik Erfolgreich Erfolglos", een korte rustige song, waarin alleen gitaar en gesproken tekst te beluisteren zijn, die gevolgd wordt door "Ritual", een heerlijk avant garde nummer, waarin een eentonig drums ritme zit en dat geproken tekst bevat.
"Voorhof Im Doof (Doof Im Hof Return)" is een lekker swingend uptempo krautrock nummer, dat geheel instrumentaal gespeeld wordt en "Panke" is een erg rustige song, die op een ingetogen wijze gespeeld wordt.
Met "Projektor" krijgt de muziek weer iets meer vaart en dit is een prima pop song, die gevolgd wordt door "P.O.N.R. (Projektor Return)", waarmee de band me
een stukje instrumentaal gespeelde experimentele rock laat horen, waarin enkele goede tempowisselingen zitten.
Het laatste nummer wordt eveneens instrumentaal gespeeld en heet "Wen Mein Blauer Mond Wieder Zu Gold Wird", waarin de band in een stijl speelt, die richting lounge muziek gaat.
"E.X." is een heerlijke CD, die lekker afwisselend klinkt en uitstekende muziek bevat, waar ik, als muziekliefhebber, ontzettend van genoten heb.
S.Y.P.H. - E.X. - Short Doof Im Hof snippets (Tapete) by ...
soundcloud.com/pdis.../s-y-p-h-e-x-short-doof-im-h..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten