De band werd niet alleen naar de Afrikaanse bands Orchestre Tout Puissant Konono n°1, Orchestre Tout Puissant Polyrythmo en anderen genoemd, maar bezit ook net zoveel energie als hun Afrikaanse voorbeelden.
Na diverse bezettings-wisselingen bestaat de band tegenwoordig uit: Vincent Bertholet - dubbele basgitaar en zang, Liz Moscarola - zang en viool, Mathias Forge - trombone en zang, Wilf Plum - drums en zang, Maël Salètes - sologitaar en zang en Aida Diop - marimba en zang.
Hun debuut album "Orchestre Tout Puissant" verscheen als digitale download in december 2007 en werd in juli 2010 gevolgd door "The Thing That Everything Else Is About", dat eveneens alleen als digitale download verkrijgbaar was.
Hun derde album "Rotorotor" werd geproduceerd door John Parish (P.J Harvey, Eels, Giant Sand, Dominique A...) en werd door Ali Chant in de Toybox Studio te Bristol opgenomen, terwijl het in 2014 uitgebracht is door het Moi J'Connais Records / Red Wig label.
Het album bevat 10 nummers, waarvan "Slide" de eerste is en hierin hoor ik de band in een rustig tempo starten en de invloed van Afrikaanse bands is duidelijk hoorbaar, terwijl ook invloeden van klassieke muziek en soul te horen zijn en wordt met een hypnotiserend ritme gespeeld.
Daarna volgt "Close & Different", waarin de band het tempo flink opschroeft en een zeer swingende dansbare mix laat horen van Afrikaanse ritmes, jazz, soul en psychedelische muziek.
Dan krijg ik "The Sheep That Said Moo" te horen en ook in dit uptempo nummer, waarin enkele prima tempowisselingen zitten, swingt de band als een trein.
Vervolgens hoor ik "These Books Weren't Made For Burning", een vrij rustig nummer dat een slepend ritme bevat en licht hypnotiserend gespeeld wordt.
In "Cranes Fly" laat de band me opnieuw een lekker in het gehoor klinkende song horen, waarin het ritme erg aanstekelijk is en ik de neiging krijg te gaan dansen en in "Tra La La" is een vrolijke song waarin enkele tempowisselingen zitten en de drums zo nu en dan de overhand hebben, maar ook schuwt de band niet om enigszins te experimenteren en swingt de muziek.
Met "Apo" krijg ik een swingende Afrikaans aandoende song te horen, waarin een hypnotiserend ritme zit, maar ook de invloed van The Shangri-La's te horen is. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
"It Looked Shorter On The Map" is weer zo'n swingende song en hierin verwerkt de band Zuid-Amerikaanse en Afrikaanse ritmes tot een heerlijk dansbaar nummer, waarbij het onmogelijk is stil te blijven zitten.
De volgende song heet "Come On In" en hierin schotelt de band me een vrij experimenteel nummer voor, dat desondanks toch swingt en in het laatste nummer, dat op de CD vermeld staat en "Homs" heet, krijg ik een lekker in het gehoor klinkende swingende song te horen.
Daarna volgen nog 3 nummers, die alleen op de promo CD staan, waarvan de eerste twee op single staan.
De A-kant daarvan heet "Lentillères" en deze begint met triest klinkende muziek van viool en trombone, dat na korte tijd over gaat in een swingend dansbaar gespeeld nummer met een Afrikaans ritme.
Ook de andere kant, "Elephants",start langzaam en triest, maar verandert al snel in een heerlijk swingend nummer, waarin Afrikaanse drums en maatschappij kritische teksten de belangrijkste ingrediënten zijn, terwijl ik in het laatste nummer, "Free Jazz", dat niet uitgebracht zal worden, een lekker dansbare song te horen krijg, die swingt als een trein.
Ik vind "Rotorotor" een heerlijk swingend album, waarvan ik met volle teugen genoten heb en dit is wat mij betreft dan ook een aanrader voor elke liefhebber van dansbare Afrikaans georiënteerde muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten