Review: Pyrior - Fusion (Tonzonen Records, 2020) (Stoner)

Pyrior uit Berlijn, Duitsland werd in 2008 opgericht na diverse jam sessies en bestaat uit: Max Appeal - sologitaar, Toa Ster - basgitaar en Dan Low - drums, percussie en synthesizer.
In april 2009 verscheen hun debuut EP "Pulsar", die in 2010 gevolgd werd door het album "Oceanus Procellarum en daarna verschenen de albums "Onestone" (2014) en "Portal (2016).
Op 20 maart 2020 brengt de band hun album "Fusion", waarop 9 nummers staan, via Tonzonen Records uit en deze wordt in een beperkte oplage als LP op oranje marmer kleurig vinyl geperst en verschijnt tevens als CD en digitale download.

Het album start met "Guanine", waarin ik een fantastische rustige melodische soundscape voorgeschoteld krijg, die verder gaat in "Hellevator" een schitterend uptempo stonerrock nummer, waarin enkele tempowisselingen zitten en dat invloed van het gitaarspel van Stefan Koglek (Colour Haze) bevat en ook dit nummer loopt door in het volgende, dat "Adenine" heet en hierin speelt de band een mooi rustig kort gitaar werkje.
Daarna volgen "Splicer", dat in een vrij hoog tempo gespeeld wordt, enkele subtiele tempowisselingen bevat en swingt als een trein(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)  en "X", een zwaar stukje stonerrock, dat in een niet al te hoog tempo begonnen wordt, om na korte tijd iets meer snelheid te krijgen.
Het eerste nummer van kant B heet "Thymidine" en daarin speelt Pyrior weer zo'n geweldig rustig stukje gitaar en dit wordt gevolgd door "Norfair", een uitstekend rock nummer, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en halverwege tijdelijk verandert in een rustig stuk licht psychedelische muziek, om na korte tijd terug te gaan naar het begin tempo en ritme.
In het titel nummer "Fusion" laat de band me genieten van een verrukkelijk swingend uptempo stonerrock nummer, dat halverwege een langzamer tempo krijgt, om na enkele minuten weer over te schakelen naar het maken van een uptempo nummer (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en in "Cytosine" speelt de band weer zo'n prachtige soundscape in een niet al te hoog tempo, die me tot rust brengt.

Pyrior heeft me met "Fusion" van begin tot eind in de ban van hun uitstekende muziek weten te houden en doordat de nummers in elkaar overlopen heb ik het idee, dat ik in een lange trip heb gezeten en ik raad iedere muziekliefhebber dan ook aan, deze schijf eens te gaan beluisteren.