Billy Childish (die geboren werd als Steven John Hamper) uit Chatham, Kent, Engeland is kunstschilder, auteur, poëet, fotograaf, filmmaker, zanger en gitarist.
Hij speelde in diverse bands, waaronder: The Chatham Singers, Thee Mighty Caesars, The Delmonas, The Pop Rivets, Thee Milkshakes, Thee Headcoats, The Vermin Poets, The Spartan Dreggs, Wild Billy Childish & the Blackhands en The Musicians Of The British Empire, die verschillende muziekstijlen speelden zoals: garage rock, punk, rock & roll, blues, folk, klassiek /experimenteel, gesproken woord, kinderliedjes en surf.
Samen met Charles Thomson richtte hij in 1999 The Stuckism Art Movement op, dat hij in 2001 verliet, om zich verder in de kunstwereld te ontwikkelen en in juli 2014 werd hij genomineerd voor de Doctor Of Arts Degree van de universiteit van Kent, terwijl hij tevens les geeft aan Rochester Independent College.
Sinds 1979 brengt hij albums uit, zowel solo als met zijn bands en er verschenen reeds 118 albums van hem op die manier.
Met de band CTMF (voorheen The Musicians Of The British Empire), die bestaat uit: Nurse Julie, alias Juju (zijn vrouw Julie Hamper) - basgitaar en Wolf (Simon) Howard - drums, bracht hij zijn eerste album "All Our Forts Are With You" in 2013 uit en deze werd gevolgd door "Die Hinterstoisser Traverse" (2013), "Acorn Man (2014)", "SQ1" (2016) en "Brand New Cage" (2017), die allemaal via Damaged Goods Records verschenen.
Op 27 april 2018 verscheen de single "Something's Missing Inside" / "Walking On The Water" zowel op 7" vinyl als digitaal via Damaged Goods Records als opvolger van "What About Brian" / "The Fields In The Mist", die 24 november 2017 werd uitgebracht en op 20 september 2019 verscheen de 7" EP "Marc Riley Session 2019" in een beperkte oplage van 600 stuks op zwart vinyl via Damaged Goods Records, waarvan de opnamen tijdens een sessie van Marc Riley's BBC 6 Music show in april 2019 plaats vonden, waarna het album "Last Punk Standing" volgde van Billy Childish & The CTMF.
Zijn volgende wapenfeit is het album (LP, CD en digitale download) "Kings Of The Medway Delta", dat hij maakte met The Chatham Singers (Nurse Julie en Wolf (Simon) Howard) en op 21 februari 2020 tegelijk met de 7" single "All My Feelings Denied" / "I'm Ready", die in een beperkte oplage van 500 stuks, verscheen via Damaged Goods Records en vermeldenswaardig is verder, dat gastmuzikant Jim Riley (mondharmonica) hierop met de band meespeelt.
Op 19 juni 2020 bracht The William Loveday Intention de single "My Love For You" / "A La Mort Surbite (sitting in Jacques Brel's Seat)" via Damaged Goods Records als 7" vinyl single uit in een beperkte oplage van 150 stuks op kaki vinyl en 350 stuks op licht blauw vinyl en tevens als digitale download en op 23 oktober brengt Damaged Goods Records hun album "People Think They Know Me But They Don't Know Me", dat 13 nummers bevat, als LP uit.
Vermeldenswaardig is verder, dat gastmuzikanten James Taylor (The Prisoners, JTQ) - Hammondorgel en Dave Tattersall (The Wave Pictures) - zang en sologitaar op het album meespelen.
Het album begint met "Again And Again", waarin de band een geweldige dansbare song, een mix van western muziek en surf, in een niet al te hoog tempo speelt, die gevolgd wordt door "I Wasn't Made For This World", een uitstekende rustige song, die door de tekst een somber beeld oproept, maar desondanks een hoog meedein gehalte heeft en de titel song "People Think They Know Me (But They Don't Know Me)", een song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk ritme bevat.
Daarna volgen "This Wondrous Day", een schitterende song, die door het zigeuner vioolspel een nostalgisch karakter krijgt, "The Desert's Flame", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo, die aanzet tot dansen, "A-Z Of Your Heart", een prima nummer, dat in een vrij rustig tempo gespeeld wordt en ook hierin speelt de viool weer een hoofdrol en "The Bitter Cup", een aanstekelijke pop song, die een hoog meedein gehalte heeft.
In "My Love For You" zet The William Loveday Intention me een schitterende song voor, die sterke invloeden heeft van de muziek van een spaghetti western, die ondersteund wordt door muziek van Ennio Morricone, waarbij de zang van Julie zwoel klinkt en de muziek in een gemiddeld tempo gespeeld wordt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), in "Sonora's Death Row" laat de band me genieten van een aanstekelijke song, die Spaanse en Schotse invloeden bevat en aanzet tot beweging en in "I'm Hurting", een schitterende rustige uitvoering van de punksong van Thee Headcoats, die prachtige samenzang bevat en een slepend ritme heeft.
Dan volgen "You're The One I Idolise" en hierin speelt de band nogmaals een langzame song, die zang van Julie bevat en door het vioolspel een trieste ondertoon krijgt, "My Father Was A Railroad Man", een verrukkelijke rock song, die de muziek van "Green Onions" van Booker T & The MG's bevat, die in een trager tempo gespeeld wordt en "Again And Again (Reprise)", waarin de band opnieuw, die geweldige dansbare mix van western muziek en surf in een niet al te hoog tempo speelt, maar deze keer instrumentaal.
"People Think They Know Me But They Don't Know Me" van The William Loveday Intention is een puike plaat, die vol nummers staat met vrij rustige songs, waarvan ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook aanraden aan een ieder, die van western muziek, surf en de betere pop houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten