Het duo bracht in 2013 hun debuut album "Wee Small Hours At Swansneck" via Tonefloat Records uit en deze wordt op 6 november 2020 gevolgd door "Maybe The Moon", dat eveneens via Tonefloat Records als LP in een beperkte genummerde oplage van 50 stuks op 180 gram wit vinyl, als LP op 180 gram zwart vinyl en als digitale download verschijnt.
Op de plaat werken een aantal gastmuzikanten mee, zoals: Joeri Rook - drums, Peter Jester - basgitaar en dubbele bas, Anne Bakker - viool, Maria Martinez Paya - marimba en vibrafoon.
Vermeldenswaardig is dat er diverse kunstenaars aan het maken van de hoes en binnenhoes hebben meegewerkt, waaronder de zussen Sandra en Iris Derks (voorkant hoes), Joop van Brakel (Nasmak) (achterkant hoes) en Mark Ritsema, Dirk Polak, Aldert Mantje en Joeri Rook (illustratie bij de teksten op de binnenhoes).
Het album bevat 10 nummers en begint met "Im Hohlraum", waarin de band een mooie rustige pop song ten gehore brengt (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie), die gevolgd wordt door "Meeting Point", een lekker in het gehoor klinkende pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en invloeden bevat van de muziek van Deleyaman.
Daarna volgen "The Lone Neanderthal", een prachtige song met een aanstekelijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo en ook dit nummer heeft invloeden van Deleyaman en "Solar Twins", een heerlijke song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en aanzet tot dansen.
In "Web Comb Queen" laat Polar Twins me genieten van een schitterende mix van pop, blues, rock en folk in een aanstekelijk ritme en in het vijfdelige "Suite Jumeaux Polaires" zet de band me als eerste "Suite Jumeaux Polaires - Prelude" voor en hoor ik een kort instrumentaal Frans klinkend stukje pop, dat gevolgd wordt door "Suite Jumeaux Polaires - Le Cadavre Exquis", een verrukkelijk nummer met Latijns Amerikaanse invloeden van de muziek van Astor Piazzolla, dat in een vrij rustig tempo gespeeld wordt.
Dan volgen "Suite Jumeaux Polaires - This Love Of Old", een prachtige rustige pop song met een terugkerend ritme, "Suite Jumeaux Polaires - Aubade", eveneens
een uitstekende rustige song, die aanzet tot dicht tegen elkaar aan te schuifelen en "Suite Jumeaux Polaires - Postlude", een vrolijk klinkende dansbare song met een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten geen optie is.
"Maybe The Moon" van Polar Twins is een puike plaat met hoofdzakelijk vrij rustige pop songs, waar ik zeer van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook aanraden aan elke liefhebber van de betere pop en chansons.
Dank je Carry!
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je ook aan de vormgeving en de kunstenaars bijdragen aandacht besteedt :-)
BeantwoordenVerwijderenDank Carry, fijn stukje!
BeantwoordenVerwijderen