De band bracht op 2 januari 2006 hun debuut demo "City Weezle" als CD en als digitale download uit, gevolgd door: "The Leprechaun" / "Taboo Sessions" (3 januari 2008, demo EP, digitale download), "Taboo" (9 september 2010, digitaal album), "Lysergik Tea Party" (12 december 2012, digitale EP) en op 30 november 2020 verscheen het digitale album "No.2", dat 8 nummers bevat, als LP, als CD en als digitale download in eigen beheer.
Daarop krijgt de band medewerking van een aantal gastmuzikanten en dat zijn: Gael Leprince Caetano - percussie (track 3 en 4), Richard Rudkins - orgel (track 2 en 3), Pedro Lacasa en Jasmina Barra - zang (track 3), Pierre Schmidt - sologitaar (track 1, 2, 3, 5 en 8), Patrick Dalton - saxofoon (track 8), Tommy Buckley - gitaarsolo's (track 4 en 8) en arrangement (track 1 en 7), CSL Parker - piano (track 1, 2 en 3), klavecimbel (track 2), Gautier Serre - elektromagie (track 8) en Etienne Gaillochet - arrangement (track 5).
Het album start met "Captain Introspective", waarin City Weezle een schitterend progressief stuk muziek in een gemiddeld tempo speelt, dat invloeden van de muziek van Arthur Brown heeft en zo nu en dan experimenteel klinkt en gevolgd wordt door "The Underground In Europe", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en invloeden van heavy rock, punk en theater muziek, die een aanstekelijk dansbaar ritme en subtiele tempowisselingen heeft.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
Daarna volgen "Maestro Mafioso", een fantastische song, die met theater invloeden in een gemiddeld tempo begint, om na korte tijd over te gaan in een sneller tempo met progressieve rock invloeden en tempowisselingen, die tegen het einde een puike gitaarsolo krijgt en "Crimson Jug", een verrukkelijk swingend instrumentaal uptempo nummer met Arabische en jazz invloeden, waarbij stil zitten niet mogelijk is, dat vanaf halverwege in een iets langzamer tempo gespeeld wordt, om na korte tijd weer teug te keren in het begin tempo.
In "She's A Stomper" zet City Weezle me een heerlijke stevige rock song in een gemiddeld tempo voor, die tempowisselingen heeft en in "Even Weezles Get The Blues" laat de band me genieten van een geweldige blues song, die tempowisselingen heeft en jazz invloeden bevat.
Verder volgen "Eskimo Pie", een lekker in het gehoor klinkende song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en "Cluedo", een prima progressieve rock song die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, invloeden van theater muziek heeft, diverse tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle swingt, om 3 minuten voor het einde te stoppen, om enkele seconden voor het einde nog even een vraagstelling te krijgen.
"No.2" van City Weezle is een puike plaat, die vol progressieve rock nummers staat, die invloeden van theater muziek, jazz en blues hebben, waarvan ik erg genoten heb en ik kan iedere liefhebber van progressieve rock deze schijf dan ook aanbevelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten