Zanger Arthur Brown uit Whitby, Engeland, verhuisde in 1966 naar Parijs, Frankrijk om een opleiding aan de theater school te doen en tijdens deze periode bracht hij 2 songs uit voor een Roger Vadim film.
Later dat jaar verhuisde hij naar Londen, waar hij in de band The Ramong Sound speelde, die hun naam in The Foundations veranderden, maar toen maakte hij al geen deel meer uit van deze band en had hij zijn eigen band The Crazy World Of Arthur Brown, die in 1968 een hit scoorde met het nummer "Fire" en ook hun album "The Crazy World Of Arthur Brown" werd zeer goed ontvangen.
Met The Crazy World Of Arthur Brown bracht daarna de volgende albums uit: "Strangelands" (opgenomen in 1969), 1988, "Tantric Lover", 2000, "Zim Zam Zim", 2013 en "Gypsy Voodoo", 2019.
Nadat de band uit elkaar was gegaan in 1969 vormde hij zijn nieuwe band Kingdom Come en maakte daarmee de 3 albums: "Galactic Zoo Dossier", 19 71, "Kingdom Come" 1972, "Journey", 1973 en "Lost Ears", 1976.
Vervolgens maakte hij diverse solo albums: "Dance", 1975, "Chisholm In My Bosom", 1977, "Speak No Tech", 1981 opnieuw uitgebracht in 1984 onder de naam "The Complete Tapes Of Atoya" samen met Graig Leon, "Requiem", 1982) en speelde hij mee op LP's van Klaus Schulze ("Dune", 1979, "Live", 1980 en "Time Actor", 1979), The Alan Parson's Project ("Tales Of Mystery And Imagination", 1976), Bruce Dickinson ("The Chemical Wedding", 1988), Pretty Things ("Resurrection", 1999), Judge Smith "Curly's Airships", 2000), All Living Fear "Fifteen Years After", 2007), The Hamburg Blues Band ("Friends For A Livetime", 2013) en Victor Peraino's Kingdom Come ("Journey in Time" 2014).
Ook maakte hij samen met Vincent Crane het album "Faster Than The Speed Of Light" (1980), met Jimmy Carl Black "Brown, Black & Blue" (1988), met The Amazing World Of Arthur Brown "The Voice Of Love" (2007) en met Rick Patten "The Magic Hat" (2012, beperkte oplage van 200 stuks) en tevens verschenen de live albums: "Order From Chaos" (The Crazy World of Arthur Brown, 1993), "Jam" (Kingdom Come, 1994), "The Legboot Album" (Arthur Brown on Tour, 2002) en "The Crazy World Of Arthur Brown Live At High Voltage" (2011).
Ter ere van zijn 80ste verjaardag, op 24 juni 2022, bracht hij samen met Rick Patten het album "Long Long Road" uit via Magnetic Eye Records als LP op 180 gram transparant vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD, als 2CD met een 48 pagina's hardcover boek, waarin essays door Arthur Brown zijn geschreven, plus een bonus CD met 2 exclusieve studio nummers als 3CD set, waarvan een 2CD boek editie, een LP op 180 gram oranje marmer kleurig vinyl, een 7" bonus single, een muur vlag, 4 kunstafdrukken van 30x30 cm en een cerificaat van echtheid, die door Arthur Brown gesigneerd en genummerd is en 9 nummers bevat.
De bezetting is: "Arthur Brown - zang en Pick Patten - piano, orgel, solo- en basgitaar, drums, saxofoon, Harmonica, synthesizer, dwarsfluit en achtergrondzang.
Het album begint met "Gas Tanks", waarin Arthur Brown With Rick Patten een geweldig progressief nummer spelen, dat een gemiddeld tempo heeft en tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "Coffin Confession", een prachtige ingetogen nummer met een gesproken tekst in de stijl van Donovan's "Atlantis" en "Going Down", een fantastisch stuk progressieve rock met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme.
Daarna volgen "Once I Had Illusions (Part 1)", een schitterende song met een terugkerend aanstekelijk ritme en een niet al te hoog tempo, die swingt en "I Like Games", een verrukkelijke blues song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, die aanzet tot dansen.
In "Shining Brightness" zet Arthur Brown With Rick Patten me een swingende song met een gemiddeld tempo voor, die invloeden van blues en progressieve rock herbergt en in "The Blues And Messing Round" laat het duo me nogmaals genieten van een puike blues song met een vrij rustig tempo.
Verder volgen het titel nummer "Long Long Road", een mooie song, die lichte invloeden van "The Handbags And The Gladrags" van Rod Stewart heeft en "Once I Had Illusions (Part 2)", een uitstekende swingende progressieve rock song met blues invloeden en een dansbaar terugkerend ritme.
"Long Long Road" van Arthur Brown With Rick Patten staat vol lekker in het gehoor klinkende progressieve rock en blues nummers, waar ik van begin tot einde zeer van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoorten deze meesterlijke schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten