In deze formatie werd hun debuut album "Enjoy" in 1996 via Progland Records op CD uitgebracht, waarna Fabio Ferri de band verlaat en Luca Lobefaro zijn plaats innneemt, totdat de groep in 1997 ontbonden wordt.
4 Leden van de originele bezetting besluiten de band in 2009 nieuw leven in te blazen en samen met drummer Sandro Piras, vormen Fabrizio Verzaschi, Fabio Cifani, Giacomo Vitullo en Pierfrancesco Drago de huidige band, die in 2010 de EP "Enjoypan", waarop 4 nummers van hun debuut CD plus 1 nieuw nummer staan, uitbrengt.
Vervolgens verscheen de CD "Ventura" in 2014 via Alpha Release en in mei 2019 is het album "Arc 8", waarop 7 nummers staan, via Lizard Records uitgebracht en hierop spelen de gastmuzikanten: Guendalina Pulcinelli, Angelika Grodon, Aurelia Capaccio en Elena Bianchetti, oftewel het Euterpe Quartet in 1 nummer op viool mee en tevens doet drummer Fabio Ferri in 1 nummer mee.
Vermeldenswaardig is verder nog, dat er oorspronkelijk 8 nummers op het album zouden staan, maar het laatste nummer "Sotto I Ponti" staat wel in de bijgevoegde teksten en in doorzichtige inkt op de titellijst, maar ontbreekt op de CD.
Het eerste nummer van de CD heet "Behind The Curtain", waarin de band een prachtige symfonische rock song speelt, die diverse tempowisselingen bevat en sterke invloeden van de muziek van bands uit de jaren 70, zoals Genesis, heeft, waarna "The Heartbeat" volgt, dat, gedurende 1 minuut, in een rustig tempo gespeeld wordt en daarbij speelt de piano een hoofdrol, om dan over te gaan in een swingende symfonische rock song, die enkele tempowisselingen bevat en halverwege terug keert in het rustige tempo en vervolgens in een gemiddeld tempo te veranderen, dat tegen het einde weer meer snelheid krijgt.
Dan volgt "Dogs In Chains", een heerlijke song met een afwisselend aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten geen optie is en dit nummer wordt gevolgd door "Caledonia", dat met een verhaaltje begint, dat minimale begeleiding heeft, om na 1 minuut de muziek bijgevoegd te krijgen, die afwisselend is en waarin de verhaallijn doorgetrokken wordt en Arcadelt een fantastische song ten gehore brengt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "Assenze" schotelt de band me een mooie rustige song voor, die door het meespelen van strijker orkestraal klinkt en in "Blood On" speelt de band een vrij heftige uptempo rock song, die invloeden van hardrock en enkele subtiele tempowisselingen bevat.
Dan volgt het laatste nummer van het album, "The Blu Side", waarin de band me opnieuw zo'n geweldige song voorzet, die diverse tempowisselingen heeft.
Arcadelt heeft me met "Arc 8" van begin tot eind geboeid met hun verrukkelijke symfonische rock en ik kan elke liefhebber deze schijf dan ook ten zeerste aanraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten