Review: Velvet Viper - Pilgrimage (Remastered) (Massacre Records, 2020) (Hardrock)

In 1988 richtte zangeres Jutta Weinhold de Duitse band Zed Yago te Hamburg op, die verder bestond uit: Gunnar Heyse - sologitaar, Jimmy Boehlke - sologitaar, Wolfgang “Tatch” Mirche - basgitaar en Claus “Bubi The Schmied” Reinholdt - drums, die in 2018 overleed.
Op 1 april 1988 bracht de band hun debuut album "From Over Yonder" via Steamhammer Records als LP en CD uit en tevens verscheen het album via Mega Records als LP, waarna in 1989 het album "Pilgrimage" via RCA Records als LP en CD verscheen en in 1990 uit elkaar ging.
Daarna besloot Jutta Weinhold de band Velvet Viper op te richten en bracht het album "Velvet Viper" in 1991 via RCA Records als LP en CD uit die in 1992 gevolgd werd door "The 4th Quest For Fantasy", dat via T.A.O.B Productions eveneens als LP en CD verscheen, "Respice Finem" (GMR Music Group, LP en digitale download, 23 maart 2018) en "The Pale Man Is Holding A Broken Heart" (Massacre Records, LP in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl, CD en dd, 25 oktober 2019).
Op 21 augustus 2020 verschijnt het debuut album van Zed Yago, "From Over Yonder" als geremasterde her-persing onder de bandnaam Velvet Viper via Massacre Records als LP in een beperkte oplage, als CD en als dd en vermeldenswaardig is, dat de LP 10 nummers bevat (1 bonus nummer), terwijl de CD 3 bonus nummers heeft, waardoor deze 10 minuten langer duurt en op dezelfde dag verschijnt ook hun tweede album "Pilgrimage" in een geremasterde uitgave via Massacre Records als LP in een beperkte oplage, als CD en als dd, waarop oorspronkelijk 11 nummers op staan, maar op de CD aangevuld zijn met 4 bonus tracks.
Op dit album spelen de gastmuzikanten: David Moore - sologitaar, Olaf Eimer-Lenk - sologitaar, Peter Szegeti - sologitaar, Jochen “Zeno” Roth - sologitaar, Lars Ratz - basgitaar en Franco Zuccaroli - drums.

De CD", "Pilgrimage", begint met "Pilgrim's Choir" en hierin speelt Velvet Viper een mooi, vrij rustig, stukje orkestraal muziek, dat lichte klassieke invloeden heeft en gevolgd wordt door de titel song "Pilgrimage", een uitstekende mix van hardrock en melodische rock, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "The Fear Of Death", een prachtige melodische song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.
Daarna volgen "Pioneer Of The Storm", een heerlijke swingende rock song, die invloeden van hardrock heeft, "Black Bone Song", een geweldige stevige hardrock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "Rose Of Martyrdom", een lekker in het gehoor klinkende rock song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en enkel subtiele tempowisselingen bevat.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "The Man Who Stole The Holy Fire" schotelt Velvet Viper me een schitterende, vrij zware, stevige rock song voor, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme heeft, in "Achilles Heel" krijg ik een fantastische swingende uptempo song te horen, die tempowisselingen heeft en in "The Pale Man" hoor ik de band een verrukkelijke aanstekelijke song in een gemiddeld tempo spelen, die een hoog meedein gehalte heeft.
Verder volgen "Omega Child", een stevige hardrock song, die aanzet tot dansen en "Fallen Angel", een puike dansbare rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk ritme heeft.
Vervolgens is het de beurt voor de bonus nummers, waarvan "Merlin" de eerste is en hierin laat de band me genieten van een swingende rock song met enkele tempowisselingen en een aanstekelijk ritme, "HM Rebels", een geweldige swingende hardrock song met een gemiddeld tempo, "King Arthur", eveneens een prima aanstekelijke rock song en "Ring Of Stone", een fantastische aanstekelijke song, waarbij stil zitten geen optie is.

"Pilgrimage (Remastered)" van Velvet Viper is net als "From Over Yonder" een uitstekend rock album, dat vol heerlijke muziek staat en ik kan elke liefhebber van hardrock deze schijf dan ook zeer aanraden.

Review: Velvet Viper - From Over Yonder (Remastered) (Massacre Records, 2020) (Hardrock)

In 1988 richtte zangeres Jutta Weinhold de Duitse band Zed Yago te Hamburg op, die verder bestond uit: Gunnar Heyse - sologitaar, Jimmy Boehlke - sologitaar, Wolfgang “Tatch” Mirche - basgitaar en Claus “Bubi The Schmied” Reinholdt - drums, die in 2018 overleed.
Op 1 april 1988 bracht de band hun debuut album "From Over Yonder" via Steamhammer Records als LP en CD uit en tevens verscheen het album via Mega Records als LP, waarna in 1989 het album "Pilgrimage" via RCA Records als LP en CD verscheen en in 1990 uit elkaar ging.
Daarna besloot Jutta Weinhold de band Velvet Viper op te richten en bracht het album "Velvet Viper" in 1991 via RCA Records als LP en CD uit die in 1992 gevolgd werd door "The 4th Quest For Fantasy", dat via T.A.O.B Productions eveneens als LP en CD verscheen, "Respice Finem" (GMR Music Group, LP en digitale download, 23 maart 2018) en "The Pale Man Is Holding A Broken Heart" (Massacre Records, LP in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl, CD en dd, 25 oktober 2019).
Op 21 augustus 2020 verschijnt het debuut album van Zed Yago, "From Over Yonder" als geremasterde her-persing onder de bandnaam Velvet Viper via Massacre Records als LP in een beperkte oplage, als CD en als dd en vermeldenswaardig is, dat de LP 10 nummers bevat (1 bonus nummer), terwijl de CD 3 bonus nummers heeft, waardoor deze 10 minuten langer duurt.

Het album begint met het 15 juli 2020 als digitale single verschenen "The Spell From Over Yonder", waarin de band een heerlijke melodische hardrock song ten gehore brengt, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en deze wordt gevolgd door "The Flying Dutchman", een geweldig stukje filmmuziek, dat halverwege verandert in een klassiek klinkend nummer met een gesproken woord.
Daarna volgen "Zed Yago", een uitstekende hardrock song, die subtiele tempowisselingen heeft, "Queen And Priest", een mooie, vrij rustige, rock song, die een aanstekelijk ritme heeft en op 6 augustus 2020 als single uitgebracht werd (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Revenge", een fantastische melodische rock song, die een aanstekelijk ritme heeft, dat aanzet tot dansen.
In "United Pirate Kingdom" schotelt Velvet Viper me een vrij rustige song voor, die een terugkerend ritme heeft, in "Stay The Course" hoor ik de band een lekker in het gehoor klinkende rock song in en gemiddeld tempo spelen, in "Rebel Ladies" krijg ik een aanstekelijke dansbare rock song voorgezet en in "Rocking For The Nation" laat de band me genieten van een uitstekende rock song met een terugkerend ritme.
Dan volgen de extra nummers, waarvan de eerste de live uitvoering van "Rebel Ladies" is en deze werd in 1989 in de München Theaterfabrik opgenomen en hierin krijg ik een uptempo rock song te horen, die tempowisselingen heeft, Duitse tekst bevat en swingt, waarna "Rockin’ For The Nation" volgt, een schitterende stevige swingende uitvoering, waar het publiek bij betrokken wordt, die in 1989 in het  London Hammersmith Odeon is opgenomen en "The Schmied", dat ook als extra nummer op de LP staat en daarin laat de band me genieten van een prachtige rustige song, die hoofdzakelijk piano begeleiding bevat.

"From Over Yonder" van Velvet Viper is een prima plaat, die vol puike rock nummers staat en ik kan liefhebbers van hardrock, dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.

Review: The Order – Supreme Hypocrisy (Massacre Records, 2020) (Hardrock)

The Order uit Bern, Zwitserland, werd in 2004 opgericht en bestaat, vanaf hun begin, uit: Gianni Pontillo – zang, Bruno Spring – sologitaar, Andrej Abplanalp – basgitaar en Mauro “Tschibu” Casciero – drums.
De band bracht hun debuut album "Son Of Armageddon" op 26 juni 2006 als CD en als digitale download uit en deze werd gevolgd door "Metal Casino" (CD en dd, 18 september 2007), "Rockwolf" (CD en dd, 25 september 2009), "1986" (CD en dd, 27 augustus 2012), "Rock 'N' Rumble" (CD en dd, 6 mei 2016) en "Supreme Hypocrisy" (CD en dd, 22 mei 2020).

Het album, dat 10 nummers bevat, begint met "The Show", waarin The Order een swingende uptempo hardrock speelt, die een aanstekelijk dansbaar ritme bevat en subtiele tempowisselingen heeft, die gevolgd wordt door het titel nummer "Supreme Hypocrisy", een rock song, die swingt en tempowisselingen heeft en in een hoog tempo gespeeld wordt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgen "Back To Reality", een heerlijke uptempo rock song in de stijl van Kiss, die prima gitaarwerk bevat, "Dreams Are Not The Same", eveneens een lekker in het gehoor klinkende song, die swingt en een dansbaar ritme heeft, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten en "Save Yourself" en ook hierin speelt The Order zo'n uitstekende dansbare hardrock song, die swingt.
In "No Messiah" zet de band me opnieuw een geweldige swingende rock song voor, die disco invloeden heeft en aanzet tot dansen, in "August In Miami" laat de band me genieten van een schitterende rock song, die tempowisselingen bevat en me weer in beweging brengt en in "Where I Come From" krijg ik een stevige song voorgeschoteld, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en tempowisselingen bevat.
Verder volgen "Sometimes", waarin de band me verrast door een mooie rustige song ten gehore te brengen, die ingetogen zang bevat, waarin het pianospel van gastmuzikant Michael Arrom komt en "Only The Good Die Young", een vrij rustige zware song, die invloeden van de muziek van Black Sabbath heeft en enkele prima tempowisselingen bevat en halverwege tijdelijk in een hoger tempo over gaat, dat melodische invloeden heeft en na korte tijd weer in een langzamer tempo gespeeld wordt.

"Supreme Hypocrisy" van The Order is een swingende plaat en bestaat hoofdzakelijk uit uptempo nummers, maar de uitschieters zijn wat mij betreft toch de 2 laatste rustige nummers en ik kan liefhebbers van hardrock dan ook aanraden deze schijf eens te gaan beluisteren.

Review: Fairyland - Osyrhianta (Massacre Records, 2020) (Symfonische Metal)

Fairyland uit Nice, Frankrijk werd in 1998 onder de naam Fantasia opgericht, die in 2002 werd verandert in Fairyland en bestaat tegenwoordig uit: Francesco Cavalieri - zang, Sylvain Cohen - sologitaar, Willdric Lievin - basgitaar, Philippe Giordana - keyboards en JB Pol - drums.
De band bracht hun debuut album "Of Wars In Osyrhia" in 2003 uit en deze werd gevolgd door "The Fall Of An Empire" (2006) en "Score To A New Beginning" (2009).
Hun vierde studio album, "Osyrhianta", waarop 10 nummers staan, verschijnt op 22 mei 2020 via Massacre Records als CD en als digitale download en hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Elisa C Martin - zang (track 4), Flora Spinelli & Victoria Cohen (zang (track 10), Tony Rabusseau - achtergrondzang, Camille cydorrh Dominique - viool en dwarsfluit en Dan Wilberg - gesproken woord (track 1).

Het album start met "The Age Of Birth", waarin Fairyland een uitstekend symfonisch stuk muziek speelt, dat ingeleid wordt door Dan Wilberg, die het nummer op vakkundige wijze voorziet van gesproken tekst, waarna de band "Across The Snow" ten gehore brengt en hierin krijg ik een geweldige uptempo symfonische metal song voorgeschoteld, die folk invloeden en diverse tempowisselingen bevat en swingt als een trein.
Daarna volgen "The Hidden Kingdom Of Eloran", een fantastische rock song, die met de snelheid van het licht gespeeld wordt en symfonische invloeden heeft en prima samenzang bevat, "Eleandra", een heerlijke uptempo rock song, die prachtige samenzang bevat, een dansbaar rime heeft en swingt en "Heralds Of The Green Lands", een swingende uptempo rock song, die enkele tempowisselingen heeft en ook nu weer met hoge snelheid gespeeld wordt. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "Alone We Stand" zet Fairyland me een verrukkelijke mix van symfonische rock en folkrock voor, die enkele tempowisselingen en een vrolijk aanstekelijk ritme heeft, dat aanzet tot dansen, in "Hubris Et Orbis" krijg ik een snelle mix van metal, folkrock en symfonische rock voorgezet, die swingt en een aanstekelijk ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is en in "Mount Mirenor" verrast de band me door een meesterlijk stuk instrumentaal symfonische muziek te spelen, dat klassiek invloeden bevat.
Verder hoor ik "Of Hope And Despair in Osyrhia", een uptempo mix van metal en symfonische rock, die tempowisselingen heeft, een aanstekelijk ritme bevat, swingt en van tijd tot tijd lichtelijk bombastisch klinkt en "The Age Of Light" en daarin laat de band me genieten van een schitterende folkrock song, die symfonische invloeden heeft.

Fairyland heeft me met "Osyrhianta" van begin tot einde geboeid met hun heerlijke muziek, die een mix is van symfonische rock, folkrock en metal en ik kan liefhebbers van deze muzieksoorten, deze CD, die bij tijd en wijle meesterlijk klinkt, dan ook zeer aanraden.

Review: OZ - Forced Commandments (Massacre Records, 2020) (Hardrock)

OZ werd in 1977 te Nakkila, Finland opgericht en bestond in eerste instantie tot 1991, maar werd in 2010 nieuw leven ingeblazen.
De band, die sinds 2016 bestaat uit: Vince Koivula – zang, Johnny Cross - sologitaar en zang, Juzzy Kangas - sologitaar en zang, Peppi Peltola - basgitaar en zang en het enige originele bandlid, Mark Ruffneck (Pekka Mark) – drums en percussie.
De band bracht vanaf 1982 de volgende albums uit: "Heavy Metal Heroes (OZ)" (1982), "Fire In The Brain" (1983), "III Warning" (1984), "...Decibel Storm..."  (1986), "Roll The Dice" (1991), "Dominator" (Promo CD) (2011), "Burning Leather" (2011) en "Transition State" (2017), plus de compilatie albums "III Warning + ...Decibel Storm..." (1987) en "Vinyl Tracks" (2012).
Ook verschenen er 1 EP: "Turn The Cross Upside Down" (1984) en 3 singles: "Second-Hand Lady" / "Rather Knight" (1982), "Dominator" (2011) en "The Show Must Go On" / "Signs from the Dead" (2012).
Op 22 mei 2020 brengt Massacre Records hun 8ste album "Forced Commandments", waarop 8 nummers staan, als LP, met klaphoes, in een beperkte oplage in 3 verschillende kleuren uit en tevens als CD en als digitale download, waarbij vermeldenswaardig is, dat de CD 3 extra nummers bevat.

De LP bevat op elke kant 4 nummers, die in dezelfde volgorde staan als op de CD en begint met "Goin' Down", waarin de band de muziek met zware tonen inzet, om na een kleine minuut over te gaan in het maken van een hardrock song, die met vrij hoge snelheid gespeeld wordt en een swingend ritme bevat en gevolgd wordt door "Prison Of Time", een schitterende song, die swingt, diverse subtiele tempowisselingen bevat en een aanstekelijk ritme heeft.(luister naar dit nummer via de yooutbe link onder de recensie)
Daarna volgen "Switchblade Alley", een stevige uptempo rock song, die tempowisselingen heeft en een dansbaar ritme bevat, "Revival", eveneens een uptempo song, die een aanstekelijk dansbaar ritme en meezing gehalte heeft en swingt.
Kant B van de LP start met "The Ritual" en hierin speelt OZ een krijg ik opnieuw een snelle rock song voorgeschoteld, die swingt en in "Spiders" laat de band me genieten van een afwisselende uptempo song.
Dan hoor ik "Long And Lonely Road", een mooie rustige rock song, waarin het gitaarspel de hoofdrol vervult en "Liar", een snelle hardrock song, die swingt en enkele tempowisselingen bevat.
Dan volgen op de CD de extra nummers, waarvan "Diving Into The Darkness" de eerste is en daarin zet de band me een opnieuw een uptempo song voor, die tempowisselingen bevat, heerlijk gitaarspel en tempowisselingen heeft en swingt.
Verder volgen "Break Out", een uitstekende rock song, die een aanstekelijk ritme terugkerend heeft en swingt en de live opname "Kingdom Of War", waarin de band ook nu weer een lekker in het gehoor klinkende hardrock song speelt, die na korte tijd meer snelheid krijgt en prima gitaarspel bevat.

"Forced Commandments" van OZ is een puike plaat, die hoofdzakelijk uptempo songs, swingen en tempowisselingen hebben, waarvan hardrock liefhebbers van zullen smullen en ik kan hen deze schijf dan ook van harte aanbevelen.