Review: Zone Six - Beautiful (Sulatron Records, 2022) (Psychedelische Rock)

De Duitse band Zone Six werd in 1997 door multi-instrumentalist Dave Schmidt - basgitaar, synthesizer en mellotron en Hans-Peter Ringholz - sologitaar opgericht, die samen met Claus Bühler - drums en keyboards en Jodi Barry - zang de band vormde.

In deze samenstelling verscheen in 1998 hun debuut CD "Zone Six" via het Early Birds Records label, waarna de band in een nieuwe formatie, in 2003, hun tweede CD "Any Noise is Intended” werd uitgebracht via het Sunhair Records label en behalve uit: Dave, Hans-Peter en Claus, bestond uit: Rusty Viltz - keyboards en Martin Schorn - synthesizer.

In 2004 verscheen, via hetzelfde label de CD “Psychedelic Scripture” in een beperkte oplage van 500 stuks, gevolgd in 2005 door de CD/2LP “Live Wired 2004”, die door Nasoni Records verscheen, waarbij de vinyl uitgave een beperkte oplage had van 500 stuks, waarvan 400 op zwart en 100 op gekleurd vinyl en de band opnieuw in een ander bezetting te horen was; Dave - basgitaar, Martin - synthesizer, Julius-K - sologitaar en Walt Jahn (DJ Shiva) - drums en djembé.

Vervolgens verschenen de CD-R "live at Burg Herzberg festival 2006" (beperkte oplage van 100 stuks hand genummerd) in 2007 via Sulatron Records, de CD “10 Years of Aural Psychedelic Journeys - Rare & Unreleased” via Sulatron Records (alle muzikanten van de eerste 10 jaar plus Ben Coydog - lap-steel gitaar), de gelimiteerde CD-R (100 stuks) "live at Yellowstock 2011", waarin de band in een nieuwe bezetting optrad (Dave - sologitaar, Martin - synthesizer, Paul Pott - basgitaar, Komet Lulu - fuzz basgitaar en Alex - drums), 2 uitgaven van de CD-R (beide beperkt tot een oplage van 100 stuks) "Live At Sulatron Label Night, Fulda, 2011" met weer een andere bezetting (Dave, Martin, Komet Lulu en Paul plus Rainer Neeff - sologitaar).

Daarna volgden de CD/LP "A Split Thing" (Vespero and Zone Six) op het Transubstans Records label, waarbij de LP uitgave een beperkte oplage van 300 stuks had en Zone Six met 1 nummer op het album staat en de LP "Alien Rocket Flight 2 festival 2011" (gelimiteerd tot 500 stuks), dat via het Kerntonschall Records label verscheen, met daarop 1 nummer van Zone Six (Dave, Komet Lulu en Rainer).

Vermeldenswaardig is ook, dat de band in 1998 optrad met Hawkwind leden Nik Turner - saxofoon en dwarsfluit en Huw Lloyd-Langton - sologitaar en tevens met Abdul - drums, Jens - saxofoon, Bime - zang en Michaela - zang en onder andere te zien was op Burg Herzberg open-air, Yellowstock (Geel, België) en op de Hawkfan meeting.

De band kwam, na 11 Jaar geen studio album te hebben gemaakt, in 2015 terug met hun CD "Love Monster" en speelt in een nieuwe bezetting, waarbij de band bestaat uit: Dave Schmidt (ook wel bekend als Sula Bassana) - drums en keyboards (voorheen basgitaar), Komet Lulu - basgitaar, Rainer Neeff - sologitaar en Martin Schorn (ook wel bekend als Modulfix) - synthesizer.

Op het album "Forever Hugo", dat live in de "Graf Hugo" te Feldkirch, Oostenrijk, is opgenomen bestaat de band in dezelfde bezetting als op "Love Monster", echter zonder Martin Schorn.

Het album, waarop slechts 2 nummers staan, verscheen 28 april 2017 in een beperkte oplage van 500 stuks op gespetterd vinyl via het Deep Distance Recordings label.

In 1997 verscheen er, in een zeer beperkte oplage, een cassette van het eerste officiële CD album uit 1998, zonder de zang en deze werd op 6 oktober 2017 in een beperkte oplage van 500 stuks op 180 gram groen vinyl en tevens op zwart vinyl en op CD her uitgebracht.

Vermeldenswaardig is nog, dat de 2 lange nummers in één nacht in de oefenruimte van de band The Butlers werden opgenomen en in 3-4 dagen door Dave werden gemixt in zijn thuis studio, terwijl de eerste uitgave van de CD, uit 1998, 13 afzonderlijke nummers bevat.

Op 6 december 2019 bracht Sulatron Records het album "Kozmik Koon" uit in een beperkte oplage van 500 stuks op neon oranje 180 gram vinyl en tevens als CD en Acid Test Records bracht op 1 oktober 2021 hun album "Psychedelic Scripture", waarop 5 nummers staan, als 2LP uit, inclusief 2 exclusieve bonus nummers.

Sulatron Records brengt op 13 mei 2022 hun EP "Beautiful", die 2 nummers bevat, als 10" EP in een beperkte oplage van 300 stuks uit en het vermelden is waard, dat de 2 nummers tot nu toe alleen verkrijgbaar waren op de CD "10 Years Or Aural Psychedelic Journeys" uit 2007 en hierop bestaat de band uit: Dave Schmidt - basgitaar, synthesizer en mellotron, Hans-Peter Ringholz - sologitaar, Claus Bühler - drums en keyboards, Jodi Barry - zang en Rusty Viltz - keyboards.

De EP begint met "Something's Missing", waarin Zone Six een fantastische psychedelische song in neen gemiddeld tempo speelt, die invloeden van de jaren 60 bands en acid rock bevat en tegen het einde iets meer fuzz op de gitaar krijgt en in rust eindigt.

In het titel nummer "Beautiful" laat de band me genieten van een geweldige progressieve song met een terugkerend licht hypnotiserend ritme en een gemiddeld tempo en acid rock invloeden.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) 

"Beautiful" van Zone Six is een schitterende psychedelische EP, waar ik vanaf de begin tonen heb genoten en ik kan elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aanraden.

Review: Noorvik - Hamartia (Tonzonen Records, 2022) (Post-Rock / Stoner)

Noorvik uit Keulen, Duitsland, werd in september 2016 opgericht en bestaat, nadat Hennes Ernst – sologitaar, Johannes Schreiter – sologitaar vervangen zijn door Moritz Kuck en Tim Merriman, tegenwoordig uit: Hennes Ernst – sologitaar, Johannes Schreiter – sologitaar, Dominik Hornung – basgitaar en Arnd Finke – drums.

De band bracht hun debuut album "Noorvik" op 12 januari 2018 uit in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram marmer kleurig vinyl, in een beperkte oplage van 200 stuks op 180 gram doorzichtig vinyl, als CD en als digitale download via Tonzonen Records.

Op 4 oktober 2019 verscheen de opvolger daarvan, getiteld "Omission" en deze werd in een beperkte oplage van 350 stuks op blauw/groen marmerkleurig en in een beperkte oplage van 150 stuks op rood/oranje marmerkleurig vinyl geperst en tevens als CD en als digitale download uitgebracht via Tonzonen Records.

Op 22 april 2022 verschijnt hun nieuwe album "Hamartia" via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op geel zwart marmerkleurig vinyl, die gestoken is in een klaphoes en een download kaart bevat, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitale download en deze is 13 maart 2022 voorafgaan door de single "Tantalos".

Het album, dat 8 nummers bevat, start met het op single uitgebrachte "Tantalos", waarin Noorvik een mooi rustig melodisch post-rock nummer speelt, dat lichte stoner en psychedelische elementen herbergt en na enkele minuten meer snelheid krijgt, waarmee ook het ritme verandert en de muziek over gaat in een stevig stuk stoner, dat in rust eindigt en gevolgd wordt door "Hybris Track", een rustig startend nummer met hemelse gitaar klanken, die na korte tijd iets sneller worden, om na enkele minuten nog iets meer snelheid te krijgen, waarbij de muziek doordringender wordt en over gaat in een stuk hardrock met een terugkerend ritme.

Daarna volgen "Omonoia", een heerlijk nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend licht hypnotiserend ritme, dat doorloopt in "Ambrosia", een nummer dat rustig begint en een melodisch terugkerend ritme heeft en na enkele minuten tijdelijk verandert in een stevig stoner nummer met een gemiddeld tempo, om daarna in een melodisch stuk met stoner invloeden vervolgd te worden.

In "The Feast" zet Noorvik me opnieuw een post-rock nummer voor, dat in een rustig tempo start, melodisch klinkt en na enkele minuten over gaat in een stuk stoner, dat korte tijd later weer in een trager tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme heeft en in "Aeon" krijg ik een prachtig rustig melodisch nummer te horen, dat een terugkerend ritme heeft.

Verder volgen "Atreides", een stevig stoner nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die na enige minuten in een ander tempo en ritme over gaat, waarbij de muziek meer melodie krijgt, om tegen het einde in een vrij heftig stuk rock, dat een dreigend terugkerend ritme heeft, te veranderen en "Tartaros", een schitterend vrij zwaar klinkend stuk post-rock met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en stoner invloeden, dat enkele minuten voor het einde in een trager tempo over gaat.

"Hamartia" van Noorvik is een puike plaat, die vol stoner en post-rock nummers staat, waar ik erg van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook aan elke liefhebber van deze genres aanraden.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Miriam Moczko - Heimat (Whalefish Records / Eigen Beheer, 2022) (Pop)

Miriam Moczko uit Arnhem, Nederland groeide op in Polen, verhuisde eerst met haar ouders naar West-Duitsland en later naar Nederland en begon met muziek op haar achtste jaar, door viool te leren spelen.

Ze speelde in enkele bands, deed optredens op festivals en podia en bracht diverse EP's uit, waarvan "Solo" de eerste was en deze werd op 2 juli 2009 als digitale EP uitgebracht, waarna "White Lies" (22 september 2011 CD EP en digitale EP), "Fat Moon" (24 november 2013 digitale EP) en "White Wall" (16 februari 2022 digitaal nummer) volgden en op 6 april 2022 verscheen haar eerste solo album "Heimat", waarop 11 nummers staan in eigen beheer en via Whalefish Records als CD en als digitale download.

Hierop wordt ze bijgestaan door de gastmuzikanten: Gijs Coolen - solo- en basgitaar en zang, Lavalu - piano en zang, Roosmarijn Tuenter - altviool, Annie Tanberg - cello, Mischa Porte - drums en percussie, Marianne Van Oldenburg - zang, Tobia Moczko - fagot en Mete Erker - saxofoon en bas klarinet.

Het album begint met het als single verschenen "White Wall", waarin Miriam Moczko een mooie mix van folk en pop in een gemiddeld tempo speelt, die een terugkerend ritme heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Cage", een vrij rustige song met een aanstekelijk ritme en een hoog meezing gehalte en "Brothers", een prima song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme.

Daarna volgen "Battered Ground", een song met wisselende tempo's en een aanstekelijk ritme, "Holy Father", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Fallen Bird", een prachtige rustige folkpop song met een niet al te hoog tempo, die tegen het einde licht progressieve elementen krijgt toegevoegd.

In "Sweet Relief" zet Miriam Moczko me opnieuw een song in een vrij rustig tempo voor, die een enigszins trieste sfeer oproept door het gebruik van de strijkers, in "Endless Blue" krijg ik nogmaals een rustige song te horen, die een terugkerend ritme heeft en in "Horizon" schotelt Miriam me ook nu weer zo'n mooie vrij rustig song voor, die een terugkerend ritme heeft.

Verder volgen "Belong", een schitterende a-capella song en "Home", een uitstekende pop song met een aanstekelijk terugkerend ritme speelt, die een gemiddeld tempo en zang heeft, die vrolijkheid uitstraalt.

"Heimat" van Miriam Moczko is een goede CD met mooie vrij rustige pop songs, die ik liefhebbers van de betere pop kan aanraden eens te gaan beluisteren, om zelf hun oordeel hierover te vellen. 

Review: Carpet Waves - Inner Weapons (Waveland Records, 2022) (New Wave / Post-Punk)

Carpet Waves uit Dusseldorf, Wuppertal en Keulen, Duitsland werd in 2014 opgericht en bestaat sinds 2016 uit: Kai - drums, Javi - basgitaar, Tim - sologitaar en achtergrondzang en Benny - zang en sologitaar.

De band bracht op 1 juni 2018  hun debuut EP "1165 / Particles" uit en deze werd gevolgd door: "Dust" (single 10 mei 2019), "Delusions" (single 3 juli 2020), "Darkness And Bright Thoughts" (EP, 10 juli 2020), "Darkness And Bright Thoughts (Special Edition)" (digitale EP 31 januari 2021) en "Biography" (single 2 maart 2022).

Tevens verscheen de band met een nummer op de albums Various Artists - "Route 66" (31 augustus 2018) en Various Artists - "Thunderstruck" (7 september 2018) en op 22 april 2022 verschijnt hun EP "Inner Weapons", waarop 5 nummers staan, via Waveland Records als 12", als CD en als digitale download.

De EP start met het als single verschenen "Biography", waarin Carpet Waves een heerlijke swingende uptempo new wave song ten gehore brengt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Narrow Dream Factory", een vrolijk klinkende uptempo song met een dansbaar ritme en subtiele tempowisselingen.

Daarna volgen "Shadows", eveneens een uitstekende uptempo song, die aanzet tot dansen en new wave invloeden heeft en tegen het einde in een heftig ritme over gaat en  "Aura", een prima uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme en melodische invloeden.

In het laatste nummer "Void Wilderness" krijg ik een schitterende, enigszins zware, song met een gemiddeld tempo voorgeschoteld, die een iets over de helft van het nummer tijdelijke verandert, om dan weer door te gaan in het begin ritme. 

"Inner Weapons" van Carpet Waves bevat 5 lekker in het gehoor klinkende dansbare nummers, waar ik erg van genoten heb en ik raad liefhebbers van new wave en post-puk deze schijf dan ook sterk aan.

Review: Alunah - Strange Machine (Heavy Psych Sounds Records, 2022) (Rock)

Alunah uit Birmingham, Engeland bestaat een bezettingswisseling tegenwoordig uit: Jake Mason - drums, Dan Burchmore - basgitaar, Siân Greenaway - zang en Matt Noble – sologitaar, die de vervanger is van Dean Ashton (sologitaar en zang).

De band bracht hun debuut album "Call Of Avernus" uit op 1 december 2010 als CD en als digitaal album via Catacomb Records en deze werd in 2015 als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op olijfgroen vinyl via PRC Music Canada opnieuw uitgebracht.

Vervolgens verschenen: "White Hoarhound" (1 september 2012 als CD via PsycheDOOMelic, als LP in 2013 via Napalm Records, als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op zilverkeurig vinyl via Catacomb Records in samenwerking met HeviSike Records), "Awakening The Forest" (6 oktober 2014 als LP, als CD en als digitaal album), "Solennial" (17 maart 2017 als LP, als CD en als digitaal album), "Amber & Gold" (16 november 2018 als 12" EP, als CD en als digitale EP) en "Violet Hour" (11 oktober 2019 als LP, als CD en als digitaal album), waarna Matt Noble bij de band kwam en op 15 april 2022 verschijnt het album "Strange Machine", dat 9 nummers bevat, via Heavy Psych Sounds Records als testpersing LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op doorzichtig met oranje en blauw gespetterd vinyl, als LP in een beperkte oplage van 450 stuks op baby blauw vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download, waarop Shane Wesley (Crowbar) als gastmuzikant op 1 nummer (track 6) sologitaar speelt.

Het album start met het titel nummer "Strange Machine", waarin Alunah een schitterende stevige rock song ten gehore in een gemiddeld tempo brengt, die invloeden van de muziek van de jaren 70 heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat en dit nummer wordt gevolgd door "Over The Hills", dat eveneens in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een terugkerend ritme heeft, dat aanzet tot dansen en "Fade Into Fantasy", een mooie rock song met een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo.

Daarna volgen "Broken Stone", een fantastische vrij zware rock song met een gemiddeld tempo en een lichtelijk dreigend ritme, "Psychedelic Expressway", een lekker in het gehoor klinkende mix van pop en rock, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en "The Earth Spins", een song met een gemiddeld tempo, dat tempowisselingen bevat en een dansbaar ritme heeft.

In "Silver" zet Alunah me een heerlijke swingende song voor, die een aanstekelijk dansbaar ritme bevat, in "Teaching Carnal Sins" krijg ik opnieuw zo'n song met een gemiddeld tempo te horen, die aanzet tot dansen en in "Dead Woman Walking" laat de band me nogmaals genieten van zo'n zelfde soort song, die een dansbaar ritme heeft.

"Strange Machine" van Alunah bevat 9 uitstekende rock nummers, die in een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme worden gespeeld en wat mij betreft helaas te weinig variatie hebben, maar toch wil ik liefhebbers van rock aanraden om eens naar deze schijf te gaan luisteren en zelf hun oordeel hierover te vellen.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie) 

Review: Ciolkowska - Psychedelia (Addicted Label, 2020) (Progressieve Rock)

Ciolkowska werd in 2012 te St.Petersburg, Rusland, opgericht door Yegor Svysokikhgor - sologitaar, Ivan Moiseev - basgitaar en Kirill Tsarkov - drums, die muzikaal op zoek waren naar de juiste combinatie tussen spacerock, krautrock, experimentele rock en jams.

Na diverse leden wisselingen voegde ukelele speler Alesya Izlesa zich aan het eind van het jaar 2013 bij het trio en de bezetting van de band was een feit, waarna hun eerste EP “Na Vysote Dereviev” in eigen beheer via bandcamp verscheen.

De bandnaam refereert aan de ideeën van het Russische Cosmism, een filosofische en culturele beweging, die voort kwam in Rusland aan het begin van de 20ste eeuw en werd vertegenwoordigd door Nikolai Fyodorov (1828-1903), Alexander Sukhovo-Kobylin (1817-1903), Konstantin Tsiolkovsky (1857-1935), Vladimir Vernadsky (1863-1945), Alexander Chizhevsky (1897-1964) en vele andere filosofen en geleerden.  

Het debuut album van de band, "Pistolet Budushchego" (Pistool Van De Toekomst), werd live in de Dobrolet Studio opgenomen en is door het R.A.I.G. label uitgebracht.

Vervolgens verschenen: "Наш Ответ Звёздам 2012" (12 april 2016, digitaal album), "Циолковская показала свое лицо (Вечная 16 08 16)"(28 november 2016, CD in edigitaal album), "Huldra / 108" (27 december 2017, digitale split single), "Avtomat Proshlogo" (23 oktober 2018, CD album en digitaal album), "Kley" (12 december 2019, digitaal nummer), "Angelina" / "Psychedelia" (13 december 2019, digitale single) en "Psychedelia", dat 7 nummers bevat en op 15 mei 2020 via Addicted Label als CD en als digitale download werd uitgebracht en tussentijds deden zich enkele bandbezettingswisselingen voor, waarna de band sinds 2019 tegenwoordig bestaat uit: Yegor Svysokikhgor - zang en sologitaar, Alesya Izlesa - ukulele, Alexandr Monah - basgitaar en David Aaronson - drums.

Het album start met "Glue" (Kley), waarin Ciolkowska een heerlijke post-rock song met een gemiddeld tempo speelt, die melodische invloeden heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat en dit nummer wordt gevolgd door "Gingerbreads" (Kovrizhki), een uptempo progressieve rock song met wisselende tempo's, die lichte dub invloeden heeft.

Daarna volgen "Mohavishnu" (Mahavischnu), een song met een gemiddeld tempo en progressieve invloeden, die tempowisselingen heeft en "Angelina" (Imandra), een lekker in het gehoor klinkende rock song met een dansbaar disco ritme.

In "Room Part 1" (Komnata Chast’ 1) zet Ciolkowska me een vrij rustige song voor, die enigszins triest klinkt en verder gaat in "Slippers Part 2" (Tapki Chast’ 2), een prachtig rustig licht progressief nummer, die na enkele minuten iets meer snelheid krijgt en een terugkerend ritme heeft, waarbij de muziek gaat swingen.

Verder hoor ik het titel nummer "Psychedelia" (Psyhodeliya) / "Silence" (Tischina) en hierin laat de band me genieten van een uitstekende song met een gemiddeld tempo, die tempowisselingen bevat en lichte psychedelische en progressieve invloeden heeft.

"Psychedelia" van Ciolkowska is een puike CD, die prima progressieve songs bevat, waar ik zeer van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Vast Conduit - Always Be There (Vast Music Conduit, 2022) (Symfonische Progressieve Rock)

Vast Conduit uit Livermore, Amerika bestaat uit: Will Jenkins - drums, Bill Jenkins - keyboards, Jeff Plant - basgitaar, Michael Harris - sologitaar, Jim Hurley - viool en Friel - zang.

De band bracht op 16 februari 2022 hun debuut album "Always Be There", waarop 11 nummers staan, via hun eigen Vast Music Conduit label als CD en als digitale download uit.

Het album begint met "Barrier" waarin Vast Conduit een schitterende progressieve symfonische rock song in een gemiddeld tempo speelt, die invloeden van de jaren 70 bands bevat en tempowisselingen heeft en deze wordt gevolgd door "Soul Tuck", een geweldige uptempo symfonische rock song met progressieve rock invloeden, die swingt als een trein.

Daarna volgen het titel nummer "Always Be There", een fantastische rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend licht hypnotiserend ritme, waarbij de zang lichte overeenkomsten vertoont met die van Sting, "Endless Days", een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo en jazzrock invloeden, die aanzet tot dansen en "Too Busy", een swingend uptempo instrumentaal nummer, waarin de band jazzrock en symfonische invloeden aaneen smeedt, waarbij stil zitten geen optie is.

In "Odessa" laat Vast Conduit me genieten van een swingende rock song met een terugkerend dansbaar ritme en tempowisselingen, in "500 Miles" krijg ik een puike mix van progressieve blues en rock in een gemiddeld tempo te horen, die symfonische invloeden en tempowisselingen heeft en in "Philly Etymology" schotelt de band me een prima instrumentaal uptempo stukje jazz voor, dat swingt.

Verder volgen "Early Eclipse", een mooie symfonische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, subtiele tempowisselingen en jazzrock invloeden, "Of A Feather", een uitstekend instrumentaal symfonisch nummer met een aanstekelijk ritme en "Wesley Save Us", een lekker in het gehoor klinkende uptempo rock song met een swingend ritme en symfonische invloeden.

"Always Be There" van Vast Conduit is een schitterend debuut album, dat vol heerlijke progressieve symfonische rocknummers staat, waar ik zeer van genoten heb en deze schijf is dan ook een 'must' voor liefhebbers van dit genre.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)