Review: Killer Moon - Nocturne Into Nebula (Kozmik Artifactz Records, 2018) (Progressieve Rock)

Killer Moon uit Chicago, Illinois, Amerika, die bestaat uit: Jesse Garza – sologitaar en zang, Amaris Aviles – basgitaar, Zak Bronson - keyboards en ruimtelijke geluiden en Anthony Macias – drums, bracht 28 september 2018 hun album "Nocturne Into Nebula", dat 9 nummers bevat, via Kozmik Artifactz Records uit in een beperkte oplage op gekleurd zwaar vinyl, die in een klaphoes gestoken is en tevens op CD en als digitale download en vermeldenswaardig is, dat de band het album eerder in eigen beheer als digitale download uitbracht op 19 augustus 2016.
De band bracht eerder de albums "Live@Chicago Psych Fest" (digitale download, 30 januari 2014) en "Killer Moon Live @ Vocalo" (digitale download, 24 april 2015) uit.

Het album begint met "Temple Of The Sun", een geweldig nummer, waarin de band rustig start met psychedelische ruimtelijke klanken, die na korte tijd begeleid worden door gesproken woord en dit nummer wordt gevolgd door "Live Fast Die Young", een fantastische heftige rock song, die met hoge snelheid gespeeld wordt, waarbij de muziek me aan die van The Stooges doet denken.
Daarna schotelt de band me "Dazed" voor, dat opnieuw met rustige psychedelische klanken begint en na korte tijd verandert in een schitterend progressieve rock song met een licht hypnotiserend ritme, waarin het tempo en ritme enkele minuten na de helft van het nummer veranderen en de muziek in een rustig tempo over gaat (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna "Africans From Space" volgt en de band een uitstekende progressieve rock song ten gehore brengt, die invloeden van de muziek van Iggy & The Stooges heeft en in een vrij hoog tempo gespeeld wordt, om iets over de helft van het nummer iets melodisch te worden en tegen het einde te veranderen in een heftig, vrij snel, rock nummer, dat abrupt stopt.
Dan zet Killer Moon me "Death Trip" voor en hoor ik een swingende song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarbij de zang me lichtelijk aan die van Jim Morrison doet denken en dit nummer wordt gevolgd door "Blind", een heerlijke aanstekelijke uptempo rock song, waarbij stil zitten niet aan de orde is.
In "Transmitting" zet de band me een lekker in het gehoor klinkende rock song met invloeden uit de new wave, melodische rock en Joy Division en in "Broken Blues" speelt de band een prachtig rustig nummer, dat lichte blues invloeden heeft en een terug kerend ritme zit.
Het laatste nummer, "As Above So Below", begint zacht en rustig, om langzaam iets meer volume te krijgen, waarbij het tempo laag blijft en de muziek licht psychedelisch klinkt en net na de helft van de song te veranderen in een heftiger ritme en tegen het eide terug te keren naar het zachte rustige begin.

"Nocturne Into Nebula" van Killer Moon bevat 9 schitterende nummers, waarmee de band me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik kan deze plaat dan ook van harte aanraden, aan elke liefhebber van progressieve rock.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl