maandag 13 november 2023

Review: Unreal City - La Crudeltà Di Aprile (AMS Records, 2023) (Symfonisch)

Unreal City werd in de zomer van 2008 te Parma, Italië opgericht door Francesca Zanetta - sologitaar en mellotron en Emanuele Tarasconi - piano en keyboards, die samen met Dario Pessina - basgitaar en zang en Andrea Gardani - drums en percussie de band vormden.
Unreal City deed mee aan verscheidene band wedstrijden en won de "best original song" award bij de NeoDOP music awards en een zilveren medaille bij de Liber@mente wedstrijd, waarna ze in 2012 hun debuut EP uitbrachten.
In januari 2013 kwam de band onder contract bij AMS/BTF Records, die in april dat zelfde jaar hun eerste album "La Crudeltà Di Aprile" (de wreedheid van april) uitbracht.
Het album leverde de band veel positieve recensies op in muziektijdschriften, fanzines en websites en ook kwam het album in de top van veel Italiaanse progressieve rock albums hitparades, waarna de band op diverse belangrijke Italiaanse podia speelde, zoals: MetaRock festival met Banco Del Mutuo Socorso in Pisa, het Cre.Sta Festival en het FIM Festival in Genua en de Il Giardino Club in Verona, maar ook speelden ze op internationale podia, waaronder het Terra Incognita Progressif Festival in Québec City (Canada) om hun album te promoten.
Op 15 december 2014 verscheen hun videoclip “Lo Schermo Di Pietra” op single, als voorloper van hun tweede album "Il Paese Del Tramonto", dat half januari 2015 door AMS/BTF Records werd uitgebracht, waarna de band ging toeren door Europa, onder andere in Nederland, België, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland.
Het album, dat 7 nummers bevat en in augustus 2014 in de Hilary Audio Recording Studio te Sori, Italië werd opgenomen, is op 3 verschillende manieren uitgebracht, zowel als CD, als gelimiteerde editie CD (genummerd en gesigneerd, oplage 100 stuks) en als gelimiteerde editie bundel CD, dat wil zeggen: gelimiteerde gesigneerde CD + gelimiteerd Unreal City's Tour T-Shirt + gelimiteerde gesigneerde promotie ansichtkaart.
Hun nieuwe album, dat 10 september 2017 via het AMS records label op CD  en op LP (in een klaphoes) is verschenen, heet "Frammenti Notturni" en daarop is drummer Andrea Gardani vervangen door Marco Garbin, terwijl de gastmuzikanten Matteo Bertani - viool en Camilla Pozzi - zang op het album mee spelen.
Hun debuut album "La Crudeltà Di Aprile" is na 10 jaar opnieuw als CD uitgebracht door AMS Records en hierop spelen de volgende muzikanten: Emanuele Tarasconi - zang, achtergrondzang, piano, Hammond orgel, synthesizer, mellotron, theremin, Fender Rhodes, Moog, birotron, chamberlin, kerk orgel, clavinet en klavecimbel, Francesca Zanetta - sologitaar, akoestische gitaar en renaissance luit, Francesco Orefice - fretless basgitaar, basgitaar, zang (track 2) en achtergrondzang, Federico Bedostri - drums, percussie, pauken en vertelling (track 2) en Fabio Biale - viool (track 1 en 3).

Het album begint met "Dell’Innocenza Perduta", waarin Unreal City een schitterende uptempo progressieve symfonische rock song ten gehore brengt, die swingt als een trein en na enkele minuten over gaat in een langzamer tempo, om enkele minuten later weer meer snelheid te krijgen en dit nummer wordt gevolgd door "Atlantis (Conferendis Pecuniis)", een geweldige song die een gemiddeld tempo heeft, progressieve invloeden bevat, tempowisselingen en een gesproken tekst en een aanstekelijk ritme heeft en "Catabasi (Descensio Ad Inferos)", een prachtige song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme, dat tempowisselingen en symfonische folk invloeden bevat.
Daarna volgen "Dove La Luce È Più Intensa", een fantastisch swingend symfonisch nummer met tempowisselingen, dat swingt en "Ecate (Walpurgisnacht)", een progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en subtiele tempowisselingen en een aanstekelijk vrolijk dansbaar ritme, dat tegen het einde in een ander ritme over gaat.
In het laatste nummer, "Horror Vacui" dat bestaat uit: a) "Le Radici Del Male", b) "L’Assassino", c) "Nel Sonno Della Ragione" en d) "Il Baratro Della Follia" en bijna 18 minuten duurt, zet Unreal City me een verrukkelijke song met wisselende tempo's voor, die bij tijd en wijle swingt, progressieve en symfonische invloeden herbergt en dansbare ritmes heeft.

"La Crudeltà Di Aprile" van Unreal City is een puike CD die vol uitstekende progressieve symfonische nummers staat, waar ik ontzettend van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van beide genres deze schijf dan ook ten zeerste aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Geen opmerkingen:

Een reactie posten