zondag 5 april 2020

Review: Perhaps - 7 (Riot Season Records, 2020) (Progressieve Rock / Free Jazz / Improvisatie)

Perhaps, een collectief uit Boston, Massachusetts, Amerika, speelt in diverse formaties en bracht op 13 september 2012 hun debuut album "Volume One" als digitale download en in een beperkte oplage van 100 stuks als cassette uit.
Daarna volgden:  "Volume Two" (digitale download, 7 augustus 2013), "Kamikaze" (digitale download, 6 januari 2014), "4" (Digitale download en beperkte oplage
van 50 stuks cassette + "V", 2 oktober 2016), "V-Redux" (digitale download en beperkte oplage CD, 13 september 2017) en "V" (digitale download en beperkte oplage op LP, 13 september 2017)
Hun zesde album "Hexagon", dat half oktober 2018 via Riot Season Records verscheen werd in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl uitgebracht en tevens in een zeer beperkte oplage van 100 stuks op CD met de bonus CDr "Hexagain".
Het collectief, dat op dit album actief is, bestaat uit: Jim Haney, Sean McDermott, Don Taylor, Tom Weeks, Ben Talmi, Mike Thomas, Lucas Brode, Tabata Mitsuru, Reid LaPierre, Ricky Petraglia en Binod Singh.

Het album "7", dat slechts 2 nummers bevat, werd 27 maart 2020 via Riot Season Records uitgebacht als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op wit vinyl en als test persing LP in een zeer beperkte oplage van 10 stuks op zwart vinyl met witte labels, die geen tekst bevatten en tevens als digitale download.
De muzikanten, die spelen op deze plaat zijn: Jim Haney, Sean McDermott, David Khoshtinat, Ricky Petraglia, Tom Weeks, Ben Talmi, Makoto Kawabata, Lucas Brode, Isaiah Mitchell, Olivia Kieffer, Tyler Skoglund en Chang Chang.
Op kant A van de plaat staat "Don’t Call It Anything (Part 1)", dat 21 minuten duurt en daarin speelt het collectief een swingend stuk muziek, dat invloeden heeft van experimentele, progressieve rock, free jazz en spacerock, in een hoog tempo gespeeld wordt en een terugkerend licht hypnotiserend ritme bevat.
Kant B bevat "Don’t Call It Anything (Part 2)", dat eveneens bijna 21 minuten duurt en hierin krijg ik nogmaals een geïmproviseerd uptempo nummer voorgezet,  dat opnieuw invloeden van spacerock, progressieve rock en free jazz heeft en een terugkerend licht hypnotiserend ritme bevat, dat met hoge snelheid gespeeld wordt en tegen het einde tijdelijk rustiger wordt en experimentele elementen heeft, om na enkele minuten terug te keren naar het begin tempo.

Perhaps heeft me met "7" van begin tot einde in de ban van hun muziek gehouden, die swingt als een trein en ik kan liefhebbers van progressieve rock, free jazz en improvisaties, deze schijf dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)





Geen opmerkingen:

Een reactie posten