maandag 4 juni 2012

Review: Ivy Garden Of The Desert - Blood Is Love (Nasoni, 2012)(Stoner)

Ivy Garden Of The Desert, uit het noorden van Italië, ontstond in 2008 toen Paolo Martini - basgitaar, Andrea Dal Broi - drums en percussie en Diego Bizzaro - gitaar en zang gingen samenspelen en besloten hun eigen muziek te gaan maken, die geïnspireed was op hun kijk op de wereld, hun dromen, hun verlangens en de muziek die hun hart had veroverd.
De band probeert zoveel mogelijk hun eigen geluid daarin te creëeren en nieuwe muziekvormen te ontwikkelen met invloeden van o.a. Kyuss, Fu Manchu, Nebula, Motorpsycho, Monster Magnet, Toner Low en andere stoner, doom bands.
"Blood Is Love" is hun tweede CD en de opvolger van "Docile", die in 2011 eveneens via Nasoni verscheen.
De nummers zijn in februari en maart 2012 opgenomen in de Outside Inside Studio in Italië en gemasterd door de Amerikaan Carl Saff uit Chicago, Illinois.
Bevatte hun eerste CD "Docile" 4 lange nummers, deze opvolger en deel 2 in de trilogie, heeft 6 kortere.
Het openingsnummer "Viscera" laat meteen horen, dat de band lekkere stevige stoner-rock speelt en in deze song, die bijna 6 minuten duurt, zitten verscheiden tempowisselingen en een geweldig hypnotiserend einde.
De volgende song heet "A Golden Rod For This Virgin" en zet het stevige ritme voort en ook dit nummer kent de nodige tempowisselingen.
Daarna krijg je het schitterende instrumentale "Weasel In Poultrey Pen" voorgeschoteld, waarin de band het tempo een stukje opvoert.
"Ghost Station" is een nummer, dat me vanaf het begin al weet te pakken door de geluiden van trein en water en de daarop volgende zware tonen, die met dreigende zang het nummer een heerlijke duistere uitstraling geven.
In "1991", dat op single verschijnt, speelt de band in een vrij toegankelijk ritme, met dito zang en hierbij is het moeilijk niet mee te gaan bewegen, maar desondanks blijft het een prima stevige stonerrocksong, die vlekkeloos over gaat in het langste en tevens laatste nummer van de CD, getiteld "Clicine".
Dit is voor mij het beste nummer, dat hypnotiserend begint en uitgroeit tot een fantastisch ijzersterke song, die  me van begin tot eind op mijn stoel gekluisterd houdt.
Deel 2 van de trilogie is een must voor alle stoner liefhebbers en de band kan zich wat mij betreft in het rijtje van de betere stoner bands scharen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten