maandag 27 november 2017

Review: The Pretty Things - The Same Sun (Fruits De Mer Records, 2018) (Progressieve Poprock)

The Pretty Things werd in 1963 te Londen, Engeland opgericht door Dick Taylor - sologitaar, Phil May - zang en mondharmonica, John Stax - basgitaar, Brian Pendleton - slaggitaar en Pete Kitley - drums, die al snel vervangen werd door Viv Andrews (=Viv Broughton).
In 1964 kreeg de band een contract bij Fontana Records en was Viv Andrews vervangen door Viv Prince.
De band zorgde voor veel opwinding in de muziekbladen door hun lange haar en ruige uiterlijk, terwijl hun eerste singles "Rosalyn" (1964), "Don't Bring Me Down" (1964) en "Honey I Need" (1965) voor die tijd ook behoorlijk heftig klonken.
In de loop der jaren veranderde de band samenstelling regelmatig evenals de muziek stijl en werden er 11 studio, 7 live, 21 compilatie albums via diverse  labels uitgebracht, plus 5 albums onder de naam Electric Banana, terwijl May en Taylor ook samenwerkten met Philippe Debarge, Jim McCarty (The Yardbirds), Matthew Fisher (Procol Harum), Inmates, Arthur Brown en David Gilmour.
Van het begin tot heden kent de band 29 ex-leden en bestaat tegenwoordig uit: Phil May – zang, mondharmonica en maracas, Dick Taylor - sologitaar en zang, Frank Holland – slaggitaar, zang en mondharmonica, George Woosey – basgitaar en zang en Jack Greenwood – drums, terwijl hun manager Mark St.John een oud bandlid (drums) is.
Op 2 januari 2018 verschijnt de 7" vinyl EP "The Same Sun" in een gekleurde oplage via het Fruits De Mer Records label, waar 2 studio en 2 live opnamen op staan.

De EP start met de titelsong "The Same Sun" van hun laatst verschenen album "The Sweet Pretty Things (Are In Bed Now, Of Course)" uit 2015 en daarin hoor ik de band een heerlijke progressieve pop song in een niet al te hoog tempo spelen (luister naar een uitvoering van dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna "Renaissance Fair" (eveneens van "The Sweet Pretty Things") volgt en ik een uitstekende aanstekelijke uptempo song voorgeschoteld krijg, die enkele prima tempowisselingen heeft.
De 2 nummers van de B-kant komen van het album "Bouquets From a Cloudy Sky" (2015) en daarvan is "She Says Good Morning", dat in de studio versie op de LP "S.F.Sorrow" uit 1968 staat, de eerste.
Hierin zet The Pretty Things me een lekker in het gehoor klinkende rock song voor, waarin de zang nogal schor over komt, terwijl de muziek als vanouds klinkt, dat wil zeggen: swingend en progressief.
Daarna brengt de band een live versie van "Alexander" (van Electric Banana uit 1967) ten gehore en dit is een fantastische swingende progressieve rock song, die in een vrij hoog tempo gespeeld wordt.

"The Same Sun" van The Pretty Things is een schitterende EP, die 4 geweldige nummers bevat en ik kan deze schijf dan ook van harte aanbevelen aan iedere liefhebber van Progressieve Poprock.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten