De band bestaat uit: Stephanie Von Koch - zang, René Von Echnert - sologitaar, Maik Von Echnert - gitaar, Fabian Von Schomann - drums en percussie en Kap Von Schomann - basgitaar.
De eerste song van "Soundzilla" heet "Mojo Army", dat het nummer met een stukje uit een sf-film opent, waarna de band met stevige tonen hun stoner muziek inzet, die mede door het mooie stemgeluid van Stephanie prima klinkt.
Vervolgens wordt het iets steviger in "Rock To Whom Rock Is Dul", een lekkere heavy rocksong, die gevolgd wordt door "The Rising Of The Awesome Soundzilla", waarin de band nog een tandje bijzet en deze heavy rocksong bevat een licht hypnotiserend ritme en wat galm op de zang, waardoor het een genot is om naar de band te luisteren.
Daarna hoor ik "Alehouse Rock", dat het langste nummer van de CD is met zo'n 7 minuten muziek.
In dit heerlijke stoner nummer zitten enkele tempowisselingen en daarmee komt King Kronos verrassend uit de bus.
Dan volgt "Love Blob", dat net als de eerste song met een stukje uit een sf-film begint en ook nu valt de band in met een stevig heavy ritme, dat hier en daar aan Fu Manchu en Kuyss doet denken.
"Ultima Thule" is weer een vrij lange song en hierin begint de band op subtiele wijze hun muziek te spelen.
Haast psychedelische klanken met een mooie heldere zang komen voorzichtig mijn oren binnen geslopen en met deze fantastische song trekt King Kronos me helemaal over de streep, want dit is smullen geblazen.
Daarna volgt er opnieuw een heavy rock song, waarin het tempo flink opgeschroefd wordt en ook met dit rock nummer laat de band horen niet in één soort ritme vast te zitten.
In "Blood On The Rocks" laat de band horen hoe een ballad gecombineerd kan worden met een heavy rock song en toch het rustige van de ballad behouden.
Nu krijg ik "Plastic" te horen en het geluid daarvan bevalt me wel, want met deze song pakt King Kronos terug naar de jaren 80 muziek in de stijl van Kim Wilde ten tijde van "The Kids In America".
"Monkey See, Monkey Do" is weer zo'n schitterend stoner nummer met hypnotiserend ritme en hierin hoor ik Stephanie zingen als Joan Jett (Runaways) en deze song heeft dan ook wel lichtelijk iets weg van "I Love Rock & Roll".
Het laatste nummer van de CD "Dam Burst" heeft een licht psychedelische intro en daarna volgt er een heel zwaar en dreigend gespeeld gedeelte, dat afgewisseld wordt met de psychedelische tonen van het intro, waardoor er een soort golfbeweging ontstaat.
De CD "Soundzilla" van King Kronos is een fantastisch debuut geworden en verdient het predikaat Aanrader!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten