Enkele maanden later werd "Lord Space Devil" meer dan 3500 keer gedownload van hun officiële website http://www.cosmictripmachine.be en de band begon aan een repertoire voor live optredens te werken en kwam T-Bone bij het duo.
In maart 2009 maakte Cosmic Trip Machine de CD "Vampyros Roussos", een heftig stuk muziek, geïnspireerd door diverse soundtracks, zoals The Carnival of Souls, Valley Of Dolls, The Holy Mountain, Vampyros Lesbos en andere.
De band trad dat jaar op tijdens het Sloowjob Festival (met Embryo en Peter Walker), Summer Solstice 2009 (met Engelse, Amerikaanse en Zweedse psychedelische bands) en op het Yellowstock Festival (met Vibravoid en Siena Root).
Daarbij zag het hun CD in november uitgebracht worden, waarbij de distributie gedaan werd door het Zweedse Record Heaven label en in januari 2010 door Clear Spot uit Nederland.
Tussen 2009 en 2010 werkten Will Z. en Majnun aan het derde en laatste deel van de "Lord Space Devil" trilogie, getiteld "Son Of Lord Space Devil", bijgestaan door Yoni, die T-Bone verving en producer OG.
In december 2010 verscheen dit werk via het Nasoni label uit Berlijn, zowel op CD als op LP (in zwart en gelimiteerd op gekleurd vinyl).
Daarna bracht de band in 2011, via het Reverb Worship label, een gelimiteerde editie op LP uit van "Mantras, Exorcisms And Rituals", dat een alternatieve versie was van "The Curse Of the Lord Space Devil".
OG nam de plaats in van Yoni en de band startte met het maken van "Kosmische Kraut Maschine" , opgedragen aan de experimentele Duitse rock scene van de jaren zestig.
Ook leverde OG demo's van 30 songs af voor een nieuw project, genaamd "(The Woman Who Took) A Flying Leap Over The Fence", waarvoor de opnamen 26 maart startten en 5 augustus werden afgerond en het resultaat is een dubbel LP met 2 verschillende interpertaties van de songs en artwork door Marijke Koger (van The Fool).
In 2012 begon Will Z. aan zijn soloproject en albums als "Shambhala Album", geïnspireerd door een ervaring met Shambhala meditatie en 12 Visons, gebaseerd op het satanisme en alchemie.
Hij produceerde ook het onuitgebrachte deel 3 en 4 van The Book Of Am, met leden van Can Am Des Puig Band, Leslie MacKenzie en Juan Arkotxa, eerst in Balquhidder te Schotland, en later in Mallorca met zangeres Carmeta Mansilla, waarbij het hoogtepunt een reis was naar Deià, waar dit project 35 jaar daarvoor begon.
Het "Golden Horus Name" project betekende de terugkeer van Cosmic Trip Machine op de podia en vanaf mei 2012 startte de band de opnamen daarvan in de studio in een nieuwe band bezetting en Cosmic Trip Machine bestaat op deze LP, die door het Nasoni label is uitgebracht, uit: Will Z, Majnun, OG en Sammy
De LP bevat 10 songs, waarvan de eerste "Aristophanes" heet en hierin hoor ik de band een lekkere progressieve rock song spelen, waarin heerlijk gitaarspel te beluisteren valt en enkele prima tempowisselingen zitten.
De volgende song heet "Let Your Eye Come Down" en deze begint met vrij duistere teksten, waarna de muziek ingezet wordt en nu hoor ik de band een song spelen, die lichtelijk naar de hardrock neigt, maar ook licht psychedelisch en progressief klinkt.
Dan volgt er een stukje tekst, gevolgd door het swingende psychedelische en progressieve "Flower", waarin de band subtiel gebruik maakt van een sitar, maar het nummer wordt grotendeels bepaald door het orgel en de sologitaar.
Daarna hoor ik de titelsong "Golden Horus Name", een rustige psychedelische song met een steeds terugkerende tekst en een enkele tempowisseling, die het nummer spannend houdt.
In "A Part Of Me" hoor ik de band in een rustig tempo starten, waarin de muziek overeenkomsten vertoont met die van Pink Floyd en de band laat me daarin een schitterend stukje gitaarspel horen en dit nummer wordt gevolgd door het eveneens rustig gespeelde "Celestial Cow", een fantastische instrumentaal nummer.
Vervolgens verrast de band me door een bluesrock song te spelen, getiteld "Reincarnation Blues" en dit wordt gevolgd door "Rising From It's Ashes", een instrumentaal nummer, waarin de band een stukje gitaarrock speelt.
Met "Song Of The Rising Preacher Man" krijg ik een progressieve rock song te horen, waarin ook hardrock klanken en klassiek gitaarspel te beluisteren valt en de band swingende Afrikaanse percussie ritmes speelt.
De laatste song heet "The Lady From Nowhere Land" en hierin trakteert de band me op een geweldige progressieve rock song, die symfonische invloeden bevat en wat mij betreft meteen het beste nummer van het album is.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten