maandag 26 januari 2015

Review: Cranium Pie - Mechanisms Part 2 (Regal Crabomophone, 2015) (Progressieve Rock)

Cranium Pie uit Witshire, Engeland, werd in 2006 opgericht en bestaat uit: Rob Appleton - keyboards, synthesizer en zang, Tim Bray - zang, bellen, effecten, theremin en fluiten, Steve Meadows - basgitaar, Dan Herra - sologitaar en zang en Julian Smith - drums, zang en sologitaar.
In 2008 verschenen 3 songs van de band op het 2LP verzamel album "A Monstrous Psychedelic Bubble", terwijl de band in 2009 hun debuut 7" vinyl 33 1/3 toeren single "Baby You're A Rich Man" / "Madman Running Through The Fields" in een gelimiteerde oplage van 300 stuks via het Fruits De Mer Records label uitbracht  met een poster, die op elke kant een verschillende afbeelding heeft.
Daarna verscheen in 2010 de gelimiteerde 7" vinyl single "Mothership" / "Rememberrr" via Bracken Records, die in dat zelfde jaar gevolgd werd door de gelimiteerde CD-R  compilatie "White Bag Bootleg", die via optredens verkocht werd en in een witte gestampte papieren zak verpakt zit, waarin een geïllustreerde "El Musico" kaart zit plus de CD-R.
Vervolgens verscheen de LP "Mechanisms Pt.1" op het Regal Crabomophone label (een sub label van Fruits De Mer Records), waarmee de band lovende kritieken oogstte en de schrijvende pers voor zich wist te winnen.
In 2012 bracht de band de zeer gelimiteerde vinyl LP "The Geometry Of Thistles" op hun eigen Lunartica label uit in een oplage van 25 stuks, gemaakt voor de Australische markt, waarbij elk van de LP's met de hand genummerd is en een handgeschreven / geschilderd kunstwerk bevat op het inlegvel.
Ook werd de LP, waarvan de songs tussen 2006 en 2009 gemaakt zijn, via Lunartica, in een beperkte genummerde oplage van 500 stuks uitgebracht in een zijden geprinte hoes, waarbij elke hoes een uniek ontwerp heeft.
Tevens verscheen in 2012 de split single van The Baking Research Station / Cranium Pie - "A Visit To Newport Hospital" / "Queen Street Gang" bij het Fruits De Mer Records label, waarna in 2014 de gelimiteerde CD-R single "The One Not Me Not I" exclusief via dat zelfde label werd uitgebracht in een oplage van 100 stuks, speciaal voor Fruits De Mer Records club leden.
Hun nieuwe album is in een beperkte oplage van 700 stuks op gekleurd vinyl als 2LP verkrijgbaar en wordt via het Regal Crabomophone label uitgebracht, waarbij op elke kant 1 nummer staat.

Op kant 1 staan 3 nummers, "Black Bird Of Death", "Masterace" en "Prophelactus", die in elkaar over lopen.
Aan het begin van de LP schotelt de band me een dreigend stukje muziek voor, dat langzaam uitgebouwd wordt, waarna de zang er bij komt, totdat de band besluit een korte stop in te lassen om een ander ritme te gaan spelen, waardoor de muziek totaal verandert en ik een schitterend progressieve rock song te horen krijg, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en lichte invloeden van jaren 70 bands als Soft Machine bevat.
Na opnieuw een tempowisseling laat de band me genieten van een stukje psychedelische progressieve rock, waarin ik invloeden van Pink Floyd en The Peddlers waarneem om zo kant 1 te beëindigen.
Op kant 2 luister ik naar 5 nummers, die aaneengeschakeld gespeeld worden en dat zijn: "Here We Are Together", "The Magus", "What Did You Said", "Light The Candle" en "The Lost Song".
In het eerste nummer hoor ik de band een lekker in het gehoor klinkend progressief rock nummer spelen, dat na enkele minuten over gaat in een funky ritme en kort daarna in progressieve jazz ritmes, waarna de band weer over schakelt en me een vrij experimenteel stukje muziek laat horen, waarin jazz invloeden hoorbaar zijn, om vervolgens verder te gaan met het maken van fantastische progressieve rock, waarin teksten de microfoon in geschreeuwd worden en de muziek me even doet denken aan die van de band Copernicus, waarna er opnieuw een overschakeling plaats vindt en ik een uitstekend stukje rock te horen krijg.
Op kant 3 staan 3 nummers, die, net als op voorgaande kanten, aan elkaar vast zitten, waardoor het moeilijk te bepalen is, naar welk nummer ik aan luisteren ben.
De titels van deze nummers zijn : "Glimpses Into The 11th", "And So It Unfolded" en "Black Tree".
De muziek begint experimenteel en bevat invloeden van Bonzo Dog Band en Frank Zappa, waarna het nummer na enige tijd verandert in een heerlijk progressief stukje muziek, om enkele minuten laten over te gaan in een psychedelisch geheel, waarna er weer een omschakeling volgt en ik een progressief rock nummer krijg voorgeschoteld, waarin het keyboards de hoofdrol speelt, maar na een nieuwe tempowisseling besluit de band om voor korte tijd verder te gaan met het maken van experimentele muziek en schakelt dan over op het maken van een schitterende luchtige licht psychedelische pop song.
Als laatste nummers hoor ik "Intermission Trails", "The lost Song" (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), "After The Marth", "It's Happening Now" en "Neverending Endings" en ook hierin laat de band me een vrij experimenteel psychedelisch begin horen, dat vervolgd wordt met een stukje progressieve rock, waarin ook nu weer de teksten gedeclareerd worden en de band film achtige beelden bij me oproept, terwijl ik ook associaties maak met de tekenfilms van Disney en de muziek van Zweistein en Nine Days Wonder, waarna de band, na een tempowisseling, opnieuw de richting van de progressieve rock in slaat voor het laatste gedeelte van het nummer.

Cranium Pie heeft me met "Mechanisms Part 2" weten te verrassen op een schitterende 2LP, die vol staat met heerlijke progressieve, psychedelische en experimentele rock, waarbij de muziek geïnspireerd is door jaren 60 en 70 underground bands en een genot is om naar te luisteren, waardoor ik deze dubbelaar dan ook van harte kan aanbevelen aan liefhebbers van dit genre.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten