Nadat de band The Syn had opgehoude te bestaan verving Chris Squire - basgitaar Rutledge en kwam Peter Banks - sologitaar als tweede sologitarist bij de band, waarna begin 1968 Jon Anderson - zang zich bij hen voegde.
Mabel Greer's Toyshop trad onder andere op in clubs en universiteiten in en rond Londen, zoals: The Marquee, Electric Garden, UFO, Middle Earth club en Happening 44 en kwamen rond die tijd in contact met DJ John Peel en namen enkele nummers op voor Peel's radio shows Top Gear en Night Ride.
Tevens maakte de band demo opnamen voor MCA records en in juni 1968, toen Bill Bruford als vervanger voor Hagger in de band kwam en Tony Kaye als keyboards speler, verliet ook Bayley in augustus 1968 de band en veranderde de bandnaam in Yes en hield Mabel Greer's Toyshop dus op te bestaan.
Toen Clive Bayley en Robert Hagger elkaar in 2013, na 45 jaar, weer hadden ontmoet, ontstond het idee Mabel Greer's Toyshop her op te richten, om vervolgens met Tony Kaye, Hugo Barré (basgitaar) en Billy Sherwood (basgitaar) de studio in te gaan en het resultaat daarvan is te beluisteren op het album "New Way of Life" uit 2015.
Op het album staan nieuwe nummers, maar ook enkele oude, die door Squire en Bayley in de periode 1967-1968 geschreven werden, waarna het album "Images" in 2016 volgde, waarop geremasterde nummers uit 1967-1968 staan.
De band bracht op 8 december 2017 opnieuw een album uit, dat 9 nieuwe nummers bevat, waarvan er 1 met toegevoegd gitaarspel van de in 2013 overleden Peter Banks, terwijl Max Hunt - keyboards, sologitaar en zang de plaats van Kaye ingenomen heeft en Sherwood ook niet meer met de band mee speelt.
Het album start met "Big Brother, Little Brother" en daarin hoor ik de band een heerlijke symfonische rock song in een niet al te hoog tempo spelen en deze heeft een licht hypnotiserend ritme en sterke invloeden uit Indiaanse muziek.
Daarna hoor ik "Love's Fire", een prachtige melodische song, die enkele prima tempowisselingen bevat en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, om gevolgd te worden door "Turning To The Light", een krijg ik een uitstekende vrij rustige song voorgeschoteld.
Dan hoor ik "Angel Sent", een mooie, door Beethoven geïnspireerde, melodische rock song, waarna "More And More" volgt en Mabel Greer's Toyshop me een lekker in het gehoor klinkende swingende song voorzet, die in een revue gespeeld zou kunnen worden.
In "Swan" krijg ik een schitterende rustige melodische song te horen, die diverse tempowisselingen heeft en lichte folk en symfonische invloeden bevat en in "Image Of Existance" laat de band me genieten van een verrukkelijke symfonische rock song, die klassieke invloeden heeft en diverse subtiele tempowisselingen bevat.
Vervolgens zet de band me "You" voor en hoor ik opnieuw een song in een niet al te hoog tempo gespeeld worden (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna het laatste nummer volgt, getiteld "The Secret" en in deze heerlijke melodische song, dat afgesloten wordt door het geluid van golven, is het gitaar spel van Peter Banks te horen.
"The Secret" van Mabel Greer's Toyshop bevat 9 vrij rustige songs, die ik iedere liefhebber van prachtige melodische rock kan aanraden eens te gaan beluisteren.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten