Oprichters waren: Nelis Hoogers - zang en sologitaar, Gilles Keessen - basgitaar en Gijs Steenbergen - drums, die zich lieten beïnvloeden door bands als Black Sabbath, Kyuss en Jimi Hendrix en hun muziek "power blues" noemen.
Een jaar later voegde Jelle De Gooyer - mondharmonica zich bij de band en in 2005 brachten ze hun eerste volledige CD "Save Us" via het U-Lit label uit, die goede recensies kreeg.
Kort daarna volgden er een EP en een split 7 inch samen met Dutch en alle uitgaven waren binnen korte tijd na release uitverkocht.
In 2009 werd Gijs Steenbergen vervangen door Jasper Van Den Broeke en oefenden ze gedurende een half jaar lang aan nieuw repertoire, waar ze in het voorjaar van 2010 de podia mee bestormden.
Nadat hun opnamen voor een nieuwe CD gereed waren, besloot de band deze in eigen beheer uit te brengen en in 2012 verscheen de CD "Follow" met daar op 8 songs, waarvan de eerste "From The Cross" heet.
De band heeft me al vanaf het begin alert weten te krijgen met hun aanstekelijke stoner klanken, die lichtelijk hypnotiserend over komen.
Vervolgens hoor ik "Kraftlust", dat lekker rustig begint en me in een voorzichtige jubelstemming brengt, want dit is een schitterend nummer, waarin het tempo langzaam opgevoerd wordt en door de inbreng van een saxofoon, op formidabele wijze gespeeld door gastmuzikant Rolf Delfos, krijgt deze song een extra dimensie.
Daarna krijg ik de titelsong "Follow" te horen, een heerlijke stevige rocksong met een scheurende gitaarsolo en begeleidend zangwerk van Iris Kelvisar.
Dan is het tijd voor "The Score" en dit is een nummer met een hypnotiserend ritme, dat steeds verder uitgebouwd wordt en de band weet me weer in beweging te krijgen met hun lekker in het gehoor klinkende stoner, waarbij ik moet opmerken, dat de zang licht aan die van Barry Hay (Golden Earring) doet denken.
"Sailin" is het langste nummer van de CD en dit bijna 12 minuten durend stuk muziek begint bluesy, maar gaat door de zware bastonen en het stevige ritme al snel richting progrock en heeft een heerlijk hypnotiserend ritme.
Het volgende nummer, dat de band speelt, heet "Stripes" en dit is een vrij korte heftige rocksong, die gevolgd wordt door "Cubes", een lekkere stevige bluesrocksong, om vervolgens af te sluiten met "The Night", een mix van blues en stoner, waarin heel subtiel orgelspel te horen is van gastmuzikant Folkert Oosterbeek.
Ik kan maar één conclusie trekken, na het beluisteren van deze CD en dat is dat Abe Diddy & The Krautboys een geweldige opvolger voor hun debuut hebben gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten