maandag 21 december 2015

Review: Feat. Esserelà - Tuorl (Joe Frassino Records/Lizard Records, 2015) (Progressieve Rock)

De band Feat.Esserelà werd in 2009 te Bologna opgericht en bestaat uit: Renato Minguzzi - sologitaar, Francesco Ciampolini - keyboards en Lorenzo Muggia - drums.
De naam van de band is afgeleid van The Esserelà, "de creatie hier boven" een vreemde pop, die aan het plafond van hun repetitie ruimte hangt en hun altijd vergezeld op het podium bij optredens.
Hun debuut album "Tuorl", waaraan de band 2 jaar werkte, werd 19 februari 2015 door het Joe Frassino Records, een sub label van Lizard Records, uitgebracht.

Het eerste nummer van het album, dat 11 nummers bevat, heet "Don't Leave Your Dinosauri At Home" en hierin hoor ik de band een fantastisch swingend uptempo progressieve rock nummer spelen, waarin invloeden van jazz te horen zijn en dit wordt gevolgd door "Anche Cotoletto", waarin de band eveneens de mix van jazz en progressieve rock maakt en de geweldige muziek, die enkele prima tempowisselingen bevat, in een vrij hoog tempo speelt.
Daarna laat de band me genieten van "Il Nostro Batterista Ha Un Buco Nella Gamba" en daarin speelt de band een zeer dansbaar rock nummer, dat swingt als een trein, waarbij de hoofdrol voor zowel orgel als gitaar is weggelegd.
Dan volgt "Canguros De La Ventana" en ook hierin zet de band me een schitterend swingend progressief rock nummer voor, waar enkele uitstekende subtiele tempowisselingen in zitten.
In het volgende nummer, dat "S.R.L.À" heet, speelt Feat.Esserelà een erg rustig stukje psychedelische progressieve rock, dat iets over de helft van het nummer verandert in een swingende uptempo rock song, om vervolgens rustig te eindigen, waarna het naadloos over loopt in het langste nummer van het album, getiteld "No ()".
Dit start rustig, maar verandert al snel van tempo in een geweldig swingend progressief rock nummer, dat in een hoog tempo gespeeld wordt, om halverwege plotseling over gaat in een zeer rustig piano nummer, dat langzaam aan steeds meer vaart krijgt, totdat de band besluit dat de climax is bereikt en het ritme opnieuw verandert en ik een heerlijk symfonisch stukje muziek te horen krijg. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Het volgende nummer heeft min of meer geen titel, want het heet "/\\//\\//\\/" en daarin maakt de band een mix van funk en progressieve rock en verweeft daar tevens hardrock klanken in en in "What A (Tetra) Pack" schotelt de band me opnieuw een swingende mix van jazz en progressieve rock voor, die zeer dansbaar is.
Vervolgens hoor ik "Un Duettrè Qqua", een schitterende stukje jazz, dat over gaat in een progressief rock nummer en in "Stichituffelpa Rampa Esserelà Tum Perugià" zet de band me ook nu weer zo'n verrukkelijke swingende mix van progressieve rock en jazz voor, waar diverse prima subtiele tempowisselingen in zitten.
Het laatste nummer van het album, dat "Loop O' Pool" heet is de live uitvoering van "Stichituffelpa Rampa Esserelà Tum Perugià" en deze swingt als een trein, om na ongeveer 4 minuten te stoppen en na een stilte van 3 minuten krijg ik een a capella gezongen jingle te horen voor MBA.

"Tuorl" van Feat. Esserelà bevat 11 schitterende swingende nummers, waarvan ik ten volle van genoten heb en ik kan dit album dan ook van harte aanbevelen aan een ieder, die van progressieve rock en jazzrock houdt.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten