maandag 14 mei 2018

Review: Alan Simon - Big Bang (Babaika Productions, 2018) (Symfonische Rock / Smooth Jazz / Folkrock)

"The Dark Age Of The Dragon" uit 2017 van Excalibur IV is een rock opera, waarvan de muzikanten uit verschillende bekende bands hun krachten gebundeld hebben onder leiding van Alan Simon, die de nummers voor de opera tussen oktober 2015 en januari 2017 schreef.
Het verhaal over King Arthur en zijn magische zwaard Excalibur is al vaak verteld, maar Alan, die in Bretagne, Frankrijk woont, weet hier toch een nieuw stuk aan toe te voegen.
Vanaf 1994 verschenen er, met de regelmaat van de klok, albums over King Arthur van de hand van Alan, waarvan de eerste "Le Petit Arthur" was.
"The Dark Age Of The Dragon" is het 15e album van Alan Simon en op deze uitgave, de vierde in de Celtic Rock Opera serie, spelen de volgende gast muzikanten mee: Alan Stivell, John Helliwell (Supertramp), Martin Barre (Jethro Tull), Michael Sadler (Saga), Jesse Siebenberg (Supertramp), Moya Brennan (Clannad), Roberto Tiranti (Labyrinth), Bernie Shaw (Uriah Heep), Sonja Kristina (Curved Air), John Kelly (The Kelly Family), Maite Itoiz (Elfhental) en Siobham Owen.
"Big Bang", dat 23 maart 2018 via het Babaika Productions label verscheen, is daar de opvolger van en ook op deze uitgave spelen diverse gastmuzikanten mee, zoals: Alan Stivell, John Helliwell, Michael Sadler, Roberto Tiranti, Guido Carli, Massimo Palermo, Marco Fadda en het CZ Symphonic Orchestra onder leiding van Martin Kumzák.
Het album, dat tussen maart 2016 en oktober 2017 in de Drum Code Studio en Woodbox Studio in Italië werd opgenomen, bevat 14 nummers.

Het eerste nummer van de plaat heet "Prologue Of The First Day" en daarin hoor ik een aankondiging van een lancering, waarna de muziek start en de band me een fantastisch symfonisch stuk muziek voorschoteld met zang als in een opera en dit nummer wordt gevolgd door "Chaos", waarin ik een heerlijk swingend  elektronisch nummer te horen krijg, dat elementen uit de filmmuziek en krautrock bevat en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Daarna volgt "Alpha Centaury", een prachtig ingetogen gespeeld rustig orkestraal nummer, dat gevolgd wordt door "Seven Moons In The Sky", een geweldige ruimtelijke progressieve rock song, die met een dreigend ritme gespeeld wordt en jazz invloeden bevat.(luister naar een gedeelte van dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "Interstellar" zet de band me een uitstekend nummer voor, dat jazz, hardrock en symfonische rock invloeden heeft en in "Solarius" laat de band me genieten van een schitterende mix van symfonische rock en Keltische folkrock, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Dan volgt "The Soul Of The Stars" en brengt Alan Simon een verrukkelijke instrumentale mix van jazz, symfonisch rock, folk en orkestrale muziek ten gehore, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en invloeden van de muziek van Pink Floyd bevat, waarna ik "Starlight" voorgeschoteld krijg en hierin maakt de band een mix van symfonische rock en smooth jazz, die een dansbaar ritme heeft en gevolgd wordt door "Moon", dat dreigend begint en langzaam over gaat in een heerlijk aanstekelijk stuk symfonische rock, dat jazz invloeden heeft en swingt.
Vervolgens hoor ik "Andromeda", een schitterend rustig orkestraal nummer, waarin de piano een hoofdrol speelt, om gevolgd te worden door "Space Time" en daarin zet de band me een lekker in het gehoor klinkend smooth jazz nummer voor, dat een dansbaar ritme heeft, waarbij stil zitten niet aan de orde is, waarna "The Journey" volgt en ik weer een gesproken stukje tussen de raket en de aarde hoor, waarna de band invalt en er een uitstekende dansbare disco song volgt, die eind jaren 70 gemaakt had kunnen zijn en swingt als een trein en ook hierin is stil zitten geen optie.
Verder hoor ik "Fools", een schitterende symfonische rock song, die orkestraal gespeeld wordt en lichtelijk dreigend klinkt en "The Waltz Of The Universe", een fantastisch klassiek klinkend stuk muziek, waarin de piano opnieuw de hoofdrol vertolkt en een aanstekelijk ritme bevat.

"Big Bang" van Alan Simon is een verrukkelijk album, waarmee de band me van begin tot einde aan mijn stoel gekluisterd naar heb laten luisteren en ik kan dit meesterwerk dan ook ten zeerste aanraden aan een ieder, die vaan symfonische rock, smoot jazz en folkrock houdt.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl





Geen opmerkingen:

Een reactie posten