zondag 6 mei 2018

Review: Edgar Broughton Band - Live At Rockpalast (Rockpalast, 2018) (Progressieve Rock / Folkrock)

Halverwege de jaren 60 werd The Edgar Broughton Blues Band te Warwick, Engeland, opgericht, om, nadat de band meer psychedelische rock begon te spelen, verder te gaan onder de naam Edgar Broughton Band.
In 1968 verhuisde de band naar Notting Hill Gate, Londen, om daar een platencontract bij Blackhill Enterprises in de wacht te slepen, die hen in december 1968 bij het Harvest label onder bracht, waarna hun debuut single "Evil" / "Death Of An Electric Citizen" in juni 1969 verscheen.
Vervolgens verschenen er diverse singles, zoals: "Out Demons Out" / "Momma's Reward" (1970), "Up Yours!" / "Officer Dan" (1970), "Apache Drop Out" / "Freedom" (1970), "Hotel Room" / "Call Me a Liar" (1971), "Gone Blue" / "Someone" / "Mr. Crosby" (1972) en LP's van de band, waaronder: "Wasa Wasa" (1969), "Sing Brother Sing" (1970), "Edgar Broughton Band" (1971), "Inside Out" (1972), "Oora" (1973), "Bandages" (1976), "Parlez-Vous English?" (1979) (als The Broughtons) en "Superchip" (1982) (subtitel 'The Final Silicon Solution?'), plus de live albums: "Live Hits Harder" (1979), "Chilly Morning Mama - Live" (1998), "Demons at the Beeb, Live" (2000), "Keep Them Freaks a Rollin': Live at Abbey Road 1969" (2004) en "Live at Rockpalast 2006" (2018).
In 1982 ging de band uit elkaar, om in 2006 opnieuw opgericht te worden met Luke Broughton - keyboards, de zoon van Edgar, in de gelederen.
De band bestond verder uit: Andrew Taylor - sologitaar, Arthur Grant - basgitaar, Edgar Broughton - zang en sologitaar en Steve Broughton - drums en deed diverse optredens, om in 2010 opnieuw uit elkaar te gaan, waarna Edgar als solo artiest verder ging.
Het album "Live At Rockpalast" werd op 24 maart 2006 tijdens het Crossroads Festival in de Harmonie te Bonn, Duitsland, opgenomen en in 2018 uitgebracht via het Rockpalast label, waarbij vermeldenswaardig is, dat de uitgave bestaat uit een CD, waarop 17 nummers staan en een DVD met 15 nummers.

De CD start met een introductie van de band, waarna de muziek begint en de band "Evening Over Rooftops" ten gehore brengt, waarin ik een schitterende mix van folk en progressieve rock voorgeschoteld krijg, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), om gevolgd te worden door "Anthem", een uitstekende progressieve rock song, die invloeden van folk en melodische rock heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat.
Daarna volgt "Speak Down The Wires", een geweldige folk song met een hoog meezing gehalte en een dansbaar ritme, die naadloos doorloopt in "The Moth", een mooie rustige rock song en ook deze gaat verder in het volgende nummer, dat "Why Can't Somebody Love Me" en daarin speelt de band een fantastische progressieve rock song in een gemiddeld tempo.
In "Refugee" zet de band me een verrukkelijke song voor, die met minimale begeleiding gespeeld wordt en alleen uit zang en drums bestaat en deze wordt gevolgd door "Momma's Reward", een swingende rock song, die enkele tempowisselingen heeft en in "American Boy Soldier" schotelt Edgar Broughton Band me een schitterende rustige progressieve rock song voor, die diverse tempowisselingen heeft en een politiek geladen tekst bevat.
Dan volgt "Homes Fit For Heroes", waarin de band eveneens een fantastische rustige song ten gehore brengt en deze loopt door in "Dr.Spock", een licht psychedelische progressieve rock song, die in een rustig tempo gespeeld wordt en gevolgd wordt door "Love In The Rain", een heerlijke swingende rock song, die het ritme van een hardrock song heeft.
Vervolgens speelt de band "Revelations", een swingende uptempo bluesrock song, waarbij stil zitten geen optie is, "Hotel Room", een heerlijke mix van folk en progressieve rock, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt, "Last Electioneer", een uitstekende korte rustige pop song, waarna het laatste nummer van dit optreden volgt, getiteld "Out Demons Out" en ik een geweldig stuk progressieve rock voorgezet krijg, dat in een licht hypnotiserend ritme gespeeld wordt, waarin de band het publiek mee laat zingen.
De eerste van de bonus nummers, die in 1980 in de Atlas Studio's in Zwitserland opgenomen werden en "Caught The Light" heet, krijg ik een swingende dansbare rock song te horen, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en invloeden uit de new wave heeft en in "Southfield Boys" schotelt de band me nogmaals een lekker in het gehoor klinkende dansbare mix van pop en new wave voor.

"Live At Rockpalast" van Edgar Broughton Band is een schitterend tijdsdocument, dat vol geweldige songs staat, die tevens via de DVD te zien zijn en ik kan deze schijf dan ook ten zeerste aanraden aan een ieder, die van progressieve rock en folkrock houdt, alsmede aan hen, die de band al vanaf het begin volgen.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten