zondag 10 april 2022

Review: Wo Fat - The Singularity (Ripple Music, 2022) (Rock)

Wo Fat uit Dallas, Amerika bestaat na een bandbezettingswisseling tegenwoordig uit: Michael Walter – drums, percussie en zang, Kent Stump – zang en sologitaar en Zack Busby – basgitaar, die Tim Wilson heeft vervangen.
De band bracht hun debuut album "The Gathering Dark" op 15 oktober 2006 als LP, als CD en als digitaal album, waarna de volgende albums verschenen: "Psychedelonaut" (1 maart 2009 als 2LP, als CD en als dd), "Noche Del Chupacabra" (26 januari 2011 als LP, als CD en als dd), "The Black Code" (24 september 2021 als LP, als CD en als dd), "The Conjuring" (17 juni 2014 als CD en als dd), "Midnight Cometh" (20 mei 2016 als LP, als CD en als dd), "Live Juju: Freak Valley and Beyond" (14 oktober 2017 als 2LP, als CD en als dd) en op 6 mei 2022 verschijnt het album "The Singularity" als 2LP in een beperkte oplage op zwart vinyl, als 2LP in een beperkte oplage op geel en rood met zwart gespetterd vinyl, als CD en als dd via Ripple Music.
Ook bracht de band 3 split singles uit en dat zijn: "Abrahma - Wo Fat 7" Split" (20 april 2013), "Cyclopean Riffs" Wo Fat​/​Egypt 12" Split" (19 juni 2013) en "Wo Fat​/​Re​-​Stoned 7" Split (7 december 2015).

Het album "The Singularity" bevat 7 nummers en begint met "Orphans Of The Singe", waarin Wo Fat een bijna 14 minuten durend stuk progressieve bluesrock in een gemiddeld tempo ten gehore brengt, dat een terugkerend ritme bevat, swingt en halverwege iets meer snelheid krijgt, om voor de laatste minuten over te gaan in een mooi rustig stuk muziek met prima samenzang.
Daarna volgen "The Snows Of Banquo IV", een geweldige stevige rock song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme, stoner en acid rock invloeden en "Overworlder", een uptempo progressieve rock song met invloeden van funk en hardrock, die een aanstekelijk ritme heeft, swingt en tempowisselingen bevat en iets na de helft van het nummer over gaat in een prima stuk uptempo rock.
In "The Unraveling" zet Wo Fat me een verrukkelijke swingende uptempo rock song voor met een aanstekelijk ritme, dat aan zet tot dansen en in "The Witching Chamber" krijg ik een uitstekende stoner song met een gemiddeld tempo te horen, dat heerlijk gitaarspel bevat en vlak voor het einde over gaat in een traag tempo.
Verder volgen het titel nummer "The Singularity", een puike swingende rock song met tempowisselingen en progressieve bluesrock invloeden en "The Oracle", een fantastisch 17 minuten durend instrumentaal progressief rock nummer met een iets boven gemiddeld tempo en een swingend terugkerend ritme.

"The Singularity" van Wo Fat bevat 7 puike rock nummers, waarmee de band me van begin tot einde in de ban van hun muziek heeft weten te houden en ik kan elke liefhebber van de betere rock deze schijf dan ook zeer aanraden, maar ook zij, die van progressieve rock houden, zullen zeker aan hun trekken komen.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Geen opmerkingen:

Een reactie posten