In eerste instantie schreven de bandleden hun teksten inhet Engels, maar nadat songwiter Rolf Johansson bij de band was gekomen, veranderde dat in Zweedse teksten.
Het trio besloot na enige tijd een album op te gaan nemen en vroegen enkele vrienden hen daarbij te helpen.
De gastmuzikanten, die op dit album meespelen zijn: Gunilla Ericson, Kerstin Backman en Kristina Näsström - achtergrond zang, Knutte Knutsson - sologitaar, Bo Klackenberg - sologitaar en achtergrond zang, Anders Nordh (ex-Life) - sologitaqar en piano, Bo Wieslander - orgel en Ulf Nordin - dwarsfluit, sopraan saxofoon, klarinet en achtergrond zang.
Het resulteerde in 1975 in een prive persing van het album "Till Den Sträng Som Brast Än Att Aldrig Spänne En Bage", dat op een 2 sporen recorder in de State-Of-The Art studio werd opgenomen en deze is voor het eerst op 22 februari 2018 als her uitgave via het Sommor Records label zowel op LP als op CD verschenen en bevat 11 nummers.
Het album begint met "Göta Lejon", waarin de band een uitstekende uptempo rock song ten gehore brengt, die enkele prima tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "Emma", een prachtige, vrij rustige, pop song, waarin delen van de muziek en het ritme me enigszins doet denken aan de "Silk Road Suite" van Kitaro.
Daarna hoor ik "Vidsel-Sthlm, Enkel" en daarin speelt de band een heerlijke pop song in een gemiddeld tempo, waarna "Anna" volgt en ook hierin krijg ik een mooie rustige pop song voorgeschoteld.
In "Sagan Om Viggen" zet Bättre Lyss me een lekker in het gehoor klinkende melodische progressieve pop song voor, die diverse tempowisselingen bevat en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Dan hoor ik "Brömflickan", een schitterende korte pop song, die over gaat in "Vapnet", een fantastische melodische pop song, die een aanstekelijk ritme en symfonische rock invloeden heeft.
Vervolgens hoor ik "Tredje Riket", een uitstekende rustige song, die gevolgd wordt door "Ansvaret", een verrukkelijke melodische pop song.
Verder speelt de band "Chaú Gaí", waarin ik een prima afwisselende rock song voorgezet krijg, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en in het laatste nummer, dat "K-E Andersson" heet, laat de band me opnieuw een prachtige, vrij rustige, pop song horen, die enkele tempowisselingen heeft.
"Till Den Sträng Som Brast Än Att Aldrig Spänne En Bage" van Bättre Lyss is een uitstekend album, dat hoofdzakelijk vrij rustige nummers bevat, maar me desondanks geen moment verveeld heeft en ik kan deze schijf dan ook aanbevelen, aan een ieder, die van de betere pop en rustige muziek houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten